Lorik Cana: I formuar per te fituar
E Diele, 15 Korrik 2007
Lorik Cana e di se angazhimi i tij fizik, ana luftarake e lojes se tij, e ka bere popullor te Marseja, dhe se ai duhet te qendroje ne menyre konstante ne nivelin e tij per t'u pergjigjur vemendjes dhe respektit te mbeshtetesve. Tashme Lorikun po e shohim edhe ne rolin e nje golashenuesi. Per gazeten marsejeze "La Provence", Cana dha kete interviste:
Lorik, cilat jane pershtypjet e tua te para per Marsejen e re?
Ato jane shume te mira. Ne jemi mirekuptuar shume shpejt me lojtaret e rinj, po punojme mire per te krijuar nje grup kompakt.
Diferenca e madhe me sezonin e kaluar, ishte pikerisht besimi i tepruar te lojtaret e rinj te rekrutuar.
Sa me shpejt lojtaret te mberrijne, aq me shpejt do te formohet nje grup, me veprime te harmonizuara. Ne shtate ndeshje miqesore, ne kemi kohen e mjaftueshme per kedo qe deshiron te njohe vlerat e tyre. Drejtuesit kane punuar mire qe grupi te ndertohet shume shpejt.
Goli juaj nga 20 metra ne kunder Monpeljese, edhe pse ne nje ndeshje miqesore ishte fantastik.
Eshte nje nga fushat ku une duhet te bej perpjekje per te progresuar. Albert Emon (trajneri) me ka folur shpesh, ashtu si babai im dhe trajneri i Kombetares shqiptare. Une kam nje goditje te fuqishme, por vitin e kaluar, une "ujita" jo pak here tribunat dhe publikun. Kjo vjen edhe nga fakti qe une hallakatem shume gjate lojes dhe kur vjen casti i bekuar, mua me mungon qartesia. Nese do te arrij te kanalizoj energjite e mia, une do te arrija te finalizoja me mire.
Ekziston shpesh pershtypja se ju i ushtroni shume fuqi ne gjuajtjet tuaja.
Eshte e sakte, une kam deshire qe ta fus portierin me gjithe top brenda rrjetes, por kjo nuk eshte nje gje e madhe. Duhet te mesohem te kem me shume precizion dhe me shume shtendosje. Besimi mund te me cliroje gjithashtu.
Te permiresosh nje pike te dobet nuk te pengon te ruash nje pike te forte. Do te kemi gjithmone nje Cana luftarak?
Une jam formuar keshtu. Nuk deshiroj te humbas gjerat e mia baze. Une gjithashtu jam i ndergjegjshem per imazhin qe le te njerezit, nuk deshiroj kurre t'i zhgenjej. Une do te qendroj gjithmone i njejti njeri, duke u perpjekur te permiresoj tekniken. Gjithmone ky lloj lojtari pelqehet nga shumica e klubeve, por ne Marseje akoma me shume. Por kjo te jep pergjegjesi. Me presin te jem gjithmone ne ate nivel. Nuk mund te dobesohem.
Sa here ke degjuar shprehjen: "Ah, sikur te kishim njembedhjete Cana..."?
Por, jo! Te pakten duhet thene pa portierin. Dhe sulmuesit! Une nuk jam i afte te bej ato qe bejne Taivo ose Beje, Niang ose Nasri. Njerezit mendojne ne aspektin mendor, por cdo lojtar ka karakteristikat e tij te vecanta.
Efektivi i perforcuar, rolet e dubluara, cili rrezik mund ta shqetesoje Olimpikun e Marsejes?
Duhet qe te gjithe te perpiqen qe ta mbajne ekipin ne nivele te larta. Me pesedhjete ndeshje ne sezon, ne do te kemi sigurisht te gjithe mundesine per te luajtur. Pas kesaj, ketu, ne jemi vendosur nen nje presion te madh. Duhet te ndertojme baza te mira per te perballuar sfidat.
Roli juaj si zevendeskapiten eshte i rendesishem?
Po. Kjo tregon ate cka te gjithe presin nga mua. Une e marr kete si nje nder, si nje mirenjohje. Por, kur Habibi (kapiteni) eshte aty, une qendroj ne "pension". Prej pese vjetesh, Olimpiku i Marsejes eshte pas tij dhe ai ka vlera. Ne Marseje, ky rol eshte honorifik, por sjell pergjegjesi, dhe duhet te jesh shembull.
Cili eshte percaktimi juaj i fjales kompeticion?
Per nje sportist, eshte dicka qe duhet te jete midis nesh. Une jam i formatuar per kete, per te fituar cdo ndeshje, edhe sikur te luaj letra apo basketboll me miqte e mi. Une jam i lindur per te fituar. Dhe ne profesionin tim, une jam i kushtezuar per kete.
Krijoni Kontakt