Lorik Cana

[Hyllien]

Tifozët në kor: Cana është si Gatuzo

Të gjithë të gëzuar pas lajmit se futbollisti po bisedon për rinovimin

Lorik Cana tashmë është një lojtar i padiskutueshëm për Olimpikun e Marsejës dhe drejtuesit e skuadrës po bëjnë gati për të një përmirësim të ndjeshëm të kontratës, me shpresën që ta mbajnë atë deri në vitin 2010. Mesfushori i përfaqësueses shqiptare është kthyer në liderin e marsejezëve dhe ndonëse nuk mban shiritin e kapitenit në krah, me paraqitjet e tij ka treguar se është i pazëvendësueshëm. Normalisht, lajmi i fillimit të bisedimeve për rinovimin e kontratës ka kënaqur më shumë tifozerinë e kësaj skuadre që e ka përzgjedhur shqiptarin si imazhin e saj, ndërsa e vlerësojnë si mesfushorin më të mirë mbrojtës në Francë, duke e krahasuar me italianin Gatuzo.

Presidenti i Olimpikut të Marsejës, Pape Diuf, ka deklaruar dje në faqen zyrtare të klubit se rinovimi i kontratës me Canën ishte një gjë krejtësisht logjike. "Zgjatja e kontratës së Lorik Canës është çështje kohe. Jemi shumë të kënaqur me paraqitjen e tij, ndërsa edhe Loriku është i lumtur me eksperiencën në radhët e këtij klubi dhe në këtë qytet. Nëse të dy palët bien dakord mbi këtë pikë, mendoj se bëhet gjithçka më e thjeshtë dhe zgjatja e kontratës do të vijë shumë shpejt. Deri kur do të jetë ajo? Këtë do ta vendosim ne dhe ai në një bisedë të gjatë duke parë të mirën e të dy palëve. Ne kemi vendosur që të takohemi, por nuk besoj se ka nevojë që të ngutemi, do të bëjmë gjithçka në kohën e duhur", u shpreh presidenti i Olimpikut të Marsejës. Sipas mediave franceze, Diuf po mundohet që të zgjatë edhe një vit më shumë kontratën që përfundon në vitin 2009, duke u nisur sidomos nga fjalët e trajnerit Albert Emon. Ky i fundit e ka cilësuar shqiptarin si shtyllën e skuadrës dhe një futbollist me një rritje të vazhdueshme në lojën e tij. "Ai është një lider, përveç faktit që luan 95 minuta në një ndeshje dhe që është konstant në lojën e tij gjatë kësaj kohe. Ai ka arritur të përmirësohet dhe të bëhet më i matur në lojën e tij, luan me më shumë inteligjencë, duke u menduar më shumë për veprimet e tij. Është e vërtetë që është zhvilluar shumë, por mund të bëhet edhe më i fortë në të ardhmen", deklaroi Emon. Por ky i fundit nuk është i sigurt nëse lojtari do të vazhdojë tek Olimpiku i Marsejës nëse skuadra nuk kualifikohet në Ligën e Kampioneve në sezonin e ardhshëm.

Ndërkohë, tifozeria e Olimpikut është në delir pas lajmit për bisedimet. Në forumet më të rëndësishme, Cana vlerësohet si mesfushori më i mirë në kampionatin francez, ndërsa nuk mungojnë as krahasimet me Xhenaro Gatuzo. Sipas tifozëve, në 2-3 vitet e ardhshme, Cana do të kthehet në futbollistin më të mirë të këtij roli në botë dhe klubi duhet të mendojë për të afruar yje të tjerë apo për të krijuar mundësinë që të përfitojë më shumë ekonomikisht nga një shitje e mundshme e tij.

Gattuso o majmun, Canen e kemi dhe pallosh djale kshu, shkojn dhe na e krahasojne me lojtar kot me kot.

[Cimo]

Lorik Cana: “Top-11, si një trofe për mua”

- “Gjashtë pikë? Ai është qëllimi, pasi të gjithë presin nga ne dy fitore”, - u shpreh zëvendëskapiteni i Kombëtares shqiptare, Lorik Cana. “Fitorja në Shqipëri është e padiskutueshme. Unë mendoj se është një ndeshje e rëndësishme, pavarësisht se në vështrim të parë nuk është si ajo e Holandës, që shërben më shumë si vitrinë. Nuk duhet ta nënvleftësojmë kundërshtarin. Kemi parë disa ndeshje në kasetë dhe Luksemburgu ngjishet shumë në mbrojtje”, - thotë Loriku, që shton se Shqipëria ka vetëm tri pikë në pesë ndeshje. “Është rast i bukur për të bërë nëntë pikë dhe të ngjitemi në renditje”. Mesfushori i Olimpikut të Marsejës, Lorik Cana, është përzgjedhur nga specialistët në 11-shin më të mirë të kampionatit francez, që uli siparin fundjavën e shkuar, bënte të ditur prestigjiozja sportive franceze "L'Equipe" Cana ishte një nga tre lojtarët e skuadrës marsejeze, përkrah Samir Nasrit e Mamadu Niangut, që u përzgjodhën në ekipin ideal të sezonit 2006-2007 nga "L'Equipe", në bazë të paraqitjes së tyre në kampionatin francez. Olimpiku u rendit në vendin e dytë në kampionat, duke siguruar kështu vendin në ndeshjet e grupit në Ligën e kampioneve sezonin e ardhshëm, si dhe arriti deri në finale të Kupës së Francës.



Lorik, jeni përzgjedhur nga gazeta prestigjioze sportive franceze "L'Equipe" në formacionin ideal të sezonit që porsa u mbyll. Një lajm i publikuar në shumë faqe interneti.

- Është hera e parë që përzgjidhem në 11-shin më të mirë të një kampionati dhe përbën një kënaqësi të madhe për mua, duke ditur nivelin e kampionatit dhe lojtarët që aktivizohen në kampionatin francez. Ky vlen për mua si një lloj trofeu si shpërblim i të gjitha ndeshjeve gjatë katër viteve në Ligën e parë si titullar. Sidomos sezoni që porsa u mbyll ishte i shkëlqyer në planin personal. Do të mundohem të ruaj çdo vit këtë nivel dhe përfshirjen në top-11 në Francë.

Në opinionet që përcjell media sportive franceze flitet hapur për një Lorik shumë më të pjekur, më të kujdesshëm në raport edhe kartonët e verdhë, shumë më të pakët. Së fundi siti francez football.fr, veçonte më shumë te Marseja maturinë tuaj se sa shpërthimin e talentit Samir Nasri.

- Është e vërtetë. Ka shumë lojtarë që janë më të vjetër se mua në moshë dhe me më shumë vite në futboll. Me moshën time (23 vjeç) ka bërë shumë ndeshje në Ligën e Parë. Ndeshje pas ndeshje kam fituar një eksperiencë më të madhe. I kam kaluar të gjitha nivelet me ekipin Kombëtar, Ligën e Kampioneve, Kupën UEFA. Bëra gati 140 ndeshje në kampionatin francez. Kjo është një përvojë që më ndihmon për të qenë një futbollist shumë më i mirë

Gjatë një interviste të dhënë për faqen zyrtare të Olimpikut të Marsejës, pohuat se u duheshin atëherë 9 fitore për të arritur në Ligën e Kampioneve. Ia arritët kësaj duke u shpallur edhe nënkampion i Francës.

- Duhet ta kishim siguruar me parë. Humbëm shumë pikë në ndeshjet e para të fazës së dytë, por gjithsesi e bëmë realitet duke i lenë pesë pikë pas ndjekësin tonë të vendit të tretë.

Në median ndërkombëtare është folur për një ripërtëritje të kontratës suaj deri në vitin 2012, pavarësisht se nuk e keni firmosur zyrtarisht atë. Disa kohë më parë u fol edhe për një kalim te Arsenali. Marseja plotësoi kushtet e tua financiare?

- Kam qenë gjithmonë i sigurt se nuk do të lëvizja nga Marseja për aq kohë sa kisha kontratë më të, por së bashku me klubin vendosëm të vazhdonim bashkëpunimin. Të gjithë mbetëm të kënaqur më kushtet dhe nuk kam asnjë arsye të largohem nga Marseja.

I ke dhënë një mbështetje të fuqishme morale sulmuesit të njohur Zhibril Sise.

- Ai po kalonte një periudhë të vështirë, pasi u kthye nga dëmtimi. Muajt janar-mars kanë qenë shumë të vështirë për të. Kishte pak dyshim te vetja dhe futej me shumë frikë në dyluftime. Tifozeria iu kthye e gjitha kundër dhe nuk mund të mos e mbështesja në ato moment të vështirë që i kalon çdo lojtar. Në muajt prill-maj ai shënoi shumë gola.

Cilat janë marrëdhëniet e tua me presidentin Pape Diouf?

- Janë shumë të mira. E njoh që para shtatë vjetësh, përpara se të vija te Marseja. Gjithsesi kjo nuk është një arsye që unë jam te Olimpiku.

Kapiten sezonin e ardhshëm?

- Nëse nuk do të rrijë Habib Beje, i cili e meriton të jetë kapiteni i Marsejës, padyshim që do të jem pasi jam zëvendëskapiteni. Unë isha kapiten në disa ndeshje. Gjithsesi të jesh kapiten te një ekip i madh si Marseja dhe për më tepër në një moshë kaq të re është dhe një kënaqësi personale për mua. Gëzoj mbështetjen e lojtarëve të skuadrës dhe dashurinë e tifozerisë. Jam shumë krenar për këtë.

Së fundi, Marseja do të jetë kampione e Francës për sezonin e ardhshëm, do ta

- Vitin e ardhshëm do të rivalizojmë deri në fund me Lionin dhe do objektivi ynë është titulli. Nuk mund të them tani nëse do t’ia arrijmë të dalim kampion por të do të luftojmë deri në fund.

Intervistoi: Dash Frashëri/www.Albania-Sport.com

[Imperator]

Lorik Cana pa dyshim qe eshte nder lojtaret me te talentuar ne gjithe historine e futbollit Shqiptar. Per moshen qe ka ka bere shume per kombetaren tone dhe po vazhdon te dhuroje lojra te bukura. Eshte i vetmi qe ne çdo ndeshje luan me shpirt dhe kurdohere i pa lodhshem. Ai ne çdo ndeshje qe luan Shqiperia shpallet lojtari i ndeshjes per Shqiperine e madje ne disa raste dhe per te dy ekipet.

Flitet qe ai kerkohet nga Arsenali dhe ky eshte nje vleresim me vete per te. Te kerkohesh nga Arsenali nuk eshte pak, shume lojtare e kane enderr te luajne per ate ekip.

Gjithashtu ai u shpall lojtar i 11 me te mire ne ligen franceze dhe kjo eshte nje domethenie e madhe duke patur parasysh lojtaret qe luajne ne kete kampionat, duke filluar qe nga shoket e tij te ekipit si Riberi e Malouda e duke pare dhe lojtaret e Lion-it si Juninho, Chris etj etj. Gjithashtu eshte zevendes kapiten i Marsejes dhe kete vit do te luaje dhe ne champions si titullar, gje te cilen pak lojtare Shqiptar e kane bere ne karrieren e tyre.

I uroj suksese Lorikut dhe paste nje karriere te mbushur plot me trofe. Uroj qe heret apo vone, megjithese eshte shume e veshtire te udheheqe kombetaren tone ne nje kualifikim ne Boteror apo ne Europian si kapiten i Kombetares se Shqiperise, pasi e meriton plotesisht kete privilegj.

Imperator

[no name]

Lorik Cana: Do martohem me nje shqiptare

E Merkure, 27 Qershor 2007

Futbollisti i njohur i ekipit kombetar, ne nje interviste me gazetarin Blendi Fevziu per emisionin "Opinion+", rrefen jeten e tij dhe planet per te ardhmen

Babai juaj ka pasur nje karriere te famshme ne futboll me skuadren e Prishtines, gjate viteve '80. Sa ka ndikuar kjo, ose c'impresione keni nga karriera e tij?

"Une kam qene shume i vogel, sidomos ne ato vite, kur Prishtina arriti suksesin me te madh qe doli nga kategoria e dyte ne kategorine e pare. Une, ne ate vit kam lindur dhe ai ka qene momenti me i suksesshem i futbollit kosovar dhe e ka bere ajo gjenerata e arte e futbollit ne Kosove, Fadil Vokrri, Halim Cana e shume lojtare te tjere. Ne Kosove e kemi pasur gjithmone ate shkollen e futbollit jugosllav, kemi punuar me trajner jugosllav dhe ka ndikuar shume ne cdo aspekt te futbollit ne Kosove, nga tifozeria e te gjitha. Me i suksesshmi ne futboll ka qene Fadil Vokrri. Por, babai im ka shpresuar dhe ka enderruar qe une do ta kaloj nje dite".

A ka qene nje nga modelet qe ju keni pasur ne jeten e futbollit?

"Babi jo. Sepse ka shume pak kaseta, ka shume pak ndeshje, sepse kane pasur shume pak per t'i shikuar. Po une e kam pasur si shembull punen e tij dhe dua te them se tani jam futbollist, por une e kam thene, futbollisti qe jam, mbaj mbiemrin Cana, por mbaj mbiemrin e te gjithe familjes, sepse kemi bere nje pune te ekipit. Ne kemi bere nje pune te gjithe si familje, nena bente gatimin dhe punet e shtepise, babai gjithmone mbas meje ne stervitje dhe une ne fushe, kemi arritur nje sukses kolektiv".

Ju thate se iu kane ngelur shume pak imazhe te ndeshjeve te babait tuaj. Por, dicka keni arritur ta shihni?

"Po, kam pare disa ndeshje. Gjithmone me kane folur dhe tani kur iki ne Kosove me thone se si ka qene ambienti i zjarrte ne ate kohe".

Si jeni ndjere kur keni pare babane tuaj duke vrapuar ne fushe, ne nje moshe kur edhe vete jeni futbollist?

"Mua me kane thene gjithmone se babai im ka qene nje lojtar shume i ashper, me shume energji dhe shume luftarak. Thone se ne shume aspekte i ngjaj. Kur une e kam pare ne kasete, ka shume gjera te cuditshme, sepse kur degjon fjale dhe te shikosh imazhet eshte nje gje tjeter".

Sa i rendesishem ka qene futbolli ne ato kohera?

"Duke ditur se cfare atmosfere ka qene, sidomos ne aspektin politik, ju e dini shume mire se cfare roli luan sporti ne keto momente. Ne ato momente, futbolli e ka luajtur rolin e tij, si nje ambasador, si nje hap perpara per kosovaret dhe jemi munduar te kalojme mesazhin tone me futboll".

Perse pas viteve '80, Kosova nuk e arriti dot kurre me ate nivel?

"Une nuk mund ta them, sepse jam shume i ri dhe kam ikur nga Kosova qe nga viti '91. Besoj se ne ato aspekte ka shume pergjigje qe personat mund te imagjinojne".

A ju ka shtyre babai te praktikoni sa me shume futbollin, a ka qene ai shtytja kryesore?

"Ai ka qene shtytja kryesore. Ne fillim kam luajtur si cdo femije shqiptar ne rruget e Prishtines dhe me tej, kur jam larguar ne Zvicer, ai ka pare qe une kam potencial dhe talent dhe ka provuar maksimalisht deri ne fund per ta arritur".

A eshte e veshtire per nje futbollist t'i hyje karrieres, duke pasur edhe babane futbollist?

"Eshte veshtire, sepse para se te besh nje emer, ke nje mbiemer. Kjo eshte nje pergjegjesi shume e madhe. Por, une e kam pasur babane si nje force per mua, ngaqe ka pasur nje pervoje shume te madhe, e kam pasur si keshilltar gjate gjithe momenteve te jetes sime. Por, vertet eshte shume veshtire. Shume baballare kane deshire qe i biri te behet si ai, por edhe me mire eshte, edhe mire, pasi keto gjera behen me deshire, me pasion dhe fat".

Ku keni lindur?

"Ne Prishtine".

Ne ate kohe qe babai juaj luante me Prishtinen?

"Po, ne ate kohe".

Po me pas ku keni jetuar?

"Kemi jetuar ne Prishtine, jemi larguar disa here, pasi babai ka luajtur dhe ne Turqi. Me nenen dhe me motren kemi kaluar nga Turqia, ne Kroaci, ku ka luajtur me Dinamon e Zagrebit. Por, me andej kam filluar shkollen fillore ne Prishtine, perpara se te iknim ne Zvicer, ne vitin 1991".

Perse u larguat nga Kosova dhe si?

"U larguam per shume gjera. Nje here qe babai kishte perfunduar karrieren dhe kishte pasur disa kontakte me Zvicren per t'u aktivizuar ne ligen e dyte dhe ka vendosur per t'u larguar atje. Ne jemi bashkangjitur atje pas disa muajsh. Duke pasur parasysh situaten e tensionuar me Jugosllavine, kemi vendosur per te jetuar ne Zvicer".

Kur u vendoset ne Zvicer ishit vetem 8 vjec, kur e keni filluar futbollin?

"E kam filluar me heret se te shkoja ne Zvicer, sepse gjithmone kur kam qene i vogel kam qene gjithmone me nje top. E kam pasur si mikun me te mire. Me tej, per te folur si skuader, ka qene ne Zvicer, ku e kam filluar me moshat e reja".

Pastaj si ka shkuar karriera?

"I kam kaluar te gjitha shkallet e te rinjve ne Lozan, duke arritur deri tek ekipi i Shpresave, ku e kam filluar me 15-vjecaret. Ka qene nje moment shume i veshtire, pasi ne ato kohe ishte edhe lufta ne Kosove. Vitet 1989-2000 ka qene sezoni i vetem qe e kam lene futbollin menjane, sepse kane qene shume momente te veshtira per familjen".

Pse kane qene momente te veshtira per familjen?

"Momente te veshtira, sepse ne disa momente nuk kemi pasur ndonje lajm per familjen, ku ishin dhe ku nuk ishin. Dhe ne ato momente eshte shume veshtire per t'u perqendruar ne futboll. Ne ate momente kur gjithcka ka perfunduar, me tej jam shtyre me me shume energji per te vazhduar. Ne ate kohe kam pasur nje person ne krah, qe kishte shume kontakte ne Evrope. Ne kemi pasur nje moment qe e dinim te gjithe, se ka pasur shume emigrant kosovare ne Zvicer dhe Zvicra donte t'i kthente te gjithe ne Kosove. Ka qene edhe babai dhe familja ime te perfshire. U afrua ai moment dhe ne u larguam, ku na priti Franca".

Si ishte kalimi nga Zvicra per ne France?

"Ka qene nje transferim, si mund te thuash. Zoti vete e shkroi fatin ashtu, sepse kam pasur disa kontakte ne ate moment. Kam pasur kontakte me Real Madrid dhe Arsenal. Per pune vizash, per pune pasaporte, nuk m'i dhane vizat. Ne Arsenal me therriten per te me testuar. Ishte Vengeri, ai qe do te me testonte 2 jave".

A eshte e vertete qe Vengeri mbetet nje nga admiruesit tuaj?

"Nje admirues nuk e di. Por, eshte e vertete qe ne jemi gjithmone ne kontakt dhe ai ka nje sy per mua".

Shtypi ka shkruar ne Shqiperi se ai ka tentuar, ka deshiren t'ju kete tek Arsenali, eshte e vertete?

"Nuk ka pasur asgje konkrete, por eshte e vertete qe kemi biseduar disa here. Eshte e vertete qe interesi i tij eshte shume i madh, por ai e ka degjuar deshiren dhe mendimin tim. Mendimi im eshte qe kete vit te mos largohem nga Marseja, ku jam aktualisht"

Nje vize ju pengoi te shkonit ne Angli...?

"Nje vize me pengoi, sepse kemi nje situate politike... dhe vendosem ate qe eshte me e lehte per ne, per te kaluar kufirin per ne France".

Kishit kontakte me PSG-ne?

"Personi qe eshte nje miku im, qe e kam ne Marseje, quhet Kristian Lavjer. Dhe ai ka pasur kontakte me Parisin dhe dy klube te tjera franceze. Dhe kam ikur atje te bej nje prove, 10 dite. Me ate prove, une i kam bindur te gjithe. Kushti im ka qene se une do te vij me gjithe familjen ne France. Ka qene situate e veshtire, sepse ka pasur shume gjera burokratike. Ai me mbeshteti qe une te jap maksimumin per t'i plotesuar keto kushte. Qe nga sezoni 2000-2001, une kam filluar te ngjis shkallet".

Sa e rendesishme ka qene PSG per karrieren tende?

"Shume. Une kisha dy vende qe enderroja kur isha i ri. Si shume kosovare kam qene tifoz i Milanit ne kohen e Van Basten, me tej kur kam kaluar ne Lozan kam pare nje atmosfere tjeter te jashtezakonshme qe eshte Marseja dhe jam bere tifoz i Marsejes. Por edhe rasti i Parisit, ka qene rasti dhe fati qe une kam punuar me shume dhe kam provuar te arrij sa me shume atje. Eshte klubi qe me ka ofruar gjithcka per te arritur dicka. Te kemi parasysh se eshte shume e veshtire qe te kalosh nga mosha e shpresave ne klubet e medha".

A keni luajtur ne te njejten kohe me Muratin te PSG?

"Jo, sepse kur kam ardhur une ne Paris, ai u larguar te Lile. Faktikisht jemi takuar dhe kemi mbajtur kontakte. Por, ai u largua".

Cilet kane qene futbollistet e famshem me te cilet keni luajtur te PSG?

"Une e kam filluar me moshen 18-vjecare qe jam bashkangjitur me ekipin e pare. U aktivizova me ekipin e dyte, por stervitesha me ekipin e pare. Ne fillim ka qene Anelka, me tej kemi pasur Ronaldinjo. Ne ndeshjet e mia te para ne kampionatin francez isha 19 vjec dhe fillova te luaja afer me Ronalidinjon, qe e mbaj si kujtim shume te mire".

Perse u larguat nga PSG?

"Per shume arsye, sepse une me shume modesti e them qe deshira ime e madhe eshte per t'u ngritur sa me lart ne klubet e futbollit. Dhe kam pare qe ai klub m'i ka dhene shanset per t'i arritur, eshte klub i madh dhe i famshem. Qe rruga ime te shpejtohej dhe t'i ngjitja shkallet me shpejt, ka qene momenti qe une te levizja ne nje klub tjeter. Sepse aty e kisha pasur imazhin e nje djali te ri, qe nuk eshte si nje tjeter. Paraqitja ime ne fushe ka qene shume e mire, kam qene edhe dy vite titullar, ku kam luajtur Ligen e Kampioneve me PSG-ne, kam qene shume i suksesshem kur arritem vendin e dyte. Aty e pashe qe duhet te largohesha per te marre nje nivel tjeter".

Pse ishte kaq entuziaste, kaq fantastike, kaq eksituese, atmosfera futbollistike ne Marseje?

"Une kur e kam pasur deshiren per t'u larguar nga Parisi, ka qene ose te iki une nga ky kampionat ose te iki te Marseja. Sepse eshte i vetmi klub i madh francez dhe fituesi i vetem i Liges se Kampioneve. Ka qene edhe finalist i Liges se Kampioneve dy vjet me pare, ku humbi me klubin e Beogradit. Marseja eshte e vecante, eshte si Napoli ne Itali, ku i gjithe qyteti ka shume tifozeri, jeton me futboll. Une nuk jetoj ne Marseje, por ne nje qytet te vogel afer Marsejes. Nuk iki shume ne Marseje, sepse eshte me te vertete cmenduri, iki i maskuar me kapele. Jam nje tip lojtari qe kam nevoje per nje mbeshtetje te madhe nga publiku. Kam qejf kur eshte ambienti i ngrohte".

Dhe ky ambient nuk mungon ne Marseje?

"Jo, aty eshte tamam sic e kam gjetur, nje vend qe me takon mua. Ajo ka qene nje nga arsyet e mia per ta vazhduar aventuren me kete klub".

Keni nenshkruar me Marsejen per te vijuar kontraten tuaj deri ne vitin 2012?

"Nuk kam nenshkruar akoma. Por jemi marre vesh me personat atje, me presidentin. Kur te kthehem nga pushimet do ta bisedojme atje".

Pra do ta nenshkruani?

"Po".

Kush ju kontaktoi dhe si mberritet ne ekipin kombetar shqiptar?

"Ka qene nje deshire personale, sepse gjithmone, qe kur e kam filluar futbollin, kam pasur si deshire dhe si enderr per te luajtur dhe te aktivizohem me ekipin tone kombetar. Duket ditur se perfaqesuesja jone, Shqiperia, perfaqeson te gjithe shqiptaret dhe ne kosovaret, i takojme asaj".

I ndiqnit ndeshjet e Kombetares shqiptare kur ishit ne Zvicer?

"I kam ndjek gjithmone. Sidomos, ajo ndeshje me Gjermanine, 4 me 3, ku Igli Tare shenoi 3 gola dhe Gjermania qe e ktheu rezultatin ne minutat e fundit. Kam ndjere afersi me lojtare si Igli, Strakosha, Lala dhe te tjere. Dhe ka qene nje deshire personale. Madje, kam pasur mikun tim aty, Edvin, ku ka qene kontakti im i pare ne Kombetare dhe jemi afruar bashke afer federates dhe ata kane ardhur ne France per te me pare mua gjate takimeve te mia. Me duket qe grumbullimi im i pare ka qene ne vitin 2002, perfshirja ime e pare, ne ndeshjen kunder Kosoves".

Ka qene i veshtire debutimi juaj kunder Kosoves?

"Ka qene shume e bukur, sepse eshte nga disa gjerat e bukura qe ben fati dhe jeta. Ka qene vendi ku babai im u aktivizua. Ka qene nje gje shume e bukur, me tej debutimi im ne ndeshjet zyrtare ka qene ne vende te tjera, ku kam kaluar shume kohe, ne Zvicer. Ka qene nje deshire e madhe te fitoja kunder Zvicres, fatkeqesisht ne humbem 3 me 2. Nga 30 mije tifoze, 15 mije prej tyre ishin shqiptare. Une u futa ne pjesen e dyte dhe qe nga ajo ndeshje nuk kam levizur nga formacioni kryesor".

Shtypi shqiptar ka shkruar se trajneri aktual i Frances, Domenik, eshte shprehur se keni gabuar qe keni pranuar te luani me Shqiperine, se mund te kishit nje perspektive tjeter me Francen...?

"Kur eshte bere selektimi, kemi biseduar me Domenik dhe me tha qe je nxituar qe ke zgjedhur te luash me Shqiperine, pasi, padyshim do ta kisha dhene edhe une shansin te jesh nje nga 22 lojtaret e Frances. Edhe tani ne Boterorin e Gjermanise, ku kisha per te qene nje nga 22 lojtaret per te luajtur per Francen. Une kam dhene gjithmone te njejten pergjigje, se per mua ekipi kombetar nuk eshte nje fare interesi, une mundohem te perfaqesoj anen personale, per familjen time dhe kosovaret e shqiptaret te luaj me te gjithe ekipet e medha te Evropes. Per mua, eshte nje lloj detyre qe une i bej atdheut tone dhe nuk duhet te kete asnje lloj interesi personal".

Gjithsesi, duhet te kete pasur ndonje moment qe jeni penduar...?

"Jo, kurre. Kam nder qe luaj per ekipin tone kombetar. Edhe pse ndonjehere nuk kemi uje te ngrohte ne stadiumin tone 'Qemal Stafa' per t'u lare, edhe ajo nuk eshte problem".

Pritet qe Kosova te marre shume shpejt statusin e saj perfundimtar dhe padyshim do te kete nje ekip kombetar te futbollit. Ne rast se Kosova do te kete nje ekip kombetar, do te transferoheni nga ekipi yne?

"Jane 2 gjera. Ky transferim eshte i mundshem, sepse ka rregulla, ka gjera. Nuk ka ardhur momenti per t'i kthyer pergjigje. Momenti i dyte eshte qe kete zgjedhje do ta bejme te gjithe se bashke, te vendosim te bejme se cila eshte gjeja me e mire per te dy vendet. Nese me pak forca qe kemi dhe do t'i ndajme, do te kemi dy ekipe jo te mira. Keto gjera vendosen sipas deshires dhe rruges qe do te vendosim te gjithe se bashku. Deshira ime eshte qe te kete nje Kombetare per nje komb".

A mund te kemi nje ekip te perbashket kombetar?

"Une e kam pak si pasion, une jam pak teper nacionalist. Megjithese nuk i shpreh idete e mia diplomatike, politike e gjera te tjera, sepse nuk me takon. Une mundohem te perfaqesoj kombin tim ne futboll. Por, sic e thashe, deshira ime eshte "nje komb, nje kombetare", nuk e di nese vete shqiptaret e kane kete deshire."

Ne qofte se do te ndaheshin kombetaret do te kishim nje problem te madh, nuk do te humbnin vetem gjysmen e futbollisteve, por edhe tifozet e jashtezakonshem...?

"Ajo nuk diskutohet. Te gjithe tifozet qe na mbeshtesin, nje pjese e madhe jane kosovare, qe gjejne menyra dhe shpenzime, per te na mbeshtetur dhe qendruar prane. Eshte e vertete qe ka per te qene nje humbje e madhe, por kur vjen momenti do te vendosim te gjithe se bashku".

A mendoni qe prania e lojtareve qe kane ardhur nga Kosova e kane rritur mjaft cilesine e Kombetares shqiptare?

"Ju edhe te gjithe shqiptaret mund ta thone kete pergjigje dhe kete gje. Por, une mendoj qe po, sepse duke konsideruar lojtar si, Besnik Hasi, qe ka dhene shume kontribut per vendin tone, si edhe Arjan Beqaj, ne porte. Kjo gjenerata e re qe ka ardhur me Currin, Berishen...".

Si shpjegohet qe Kosova po furnizon Kombetaren tone me futbolliste kaq cilesore. Ka ndonje tradite apo me ndonje dicka tjeter?

"Nje here duhet te kemi parasysh se ne Kosove jemi dy milione banore dhe jemi shume jashte. Po marrim si shembull Berishen dhe une, qe kemi lindur ne Kosove, por kemi dale nga vendi dhe kemi marre ate shkollen ne Perendim. Por, per shkak te lojtareve ne Kosove, me te vertete qe shkolla jugosllave ka ndikuar ne ate aspekt dhe ka ndikuar ne nje menyre te punes, arsyet e arritjes".

Sa i ndiqni kampionatet kombetare ne Kosove dhe Shqiperi?

"Shume pak, sepse nuk kam edhe kohe, por nuk kam edhe mediat per t'i ndjekur".

A keni nje ide te nivelit te futbollit?

"E kam, sepse i shoh disa lojtare te grumbulluar me ne, qe jane me kampionatin e Shqiperise. Eshte e vertete qe ekziston nje diference shume e madhe me disa kampionate te tjere, por kualiteti eshte. Normale qe kushtet e punes, vendet e punes ndikojne. Ne Evrope dhe Perendim, e di qe ka potencial shume te madh".

Si shkoni me trajnerin Oto Baric?

"Mire. Eshte nje person qe ka pervoje shume te madhe. Eshte interesante kur i merr mendim dhe si punon ky lloj personi. Megjithate, qe te gjithe presin nga ky person qe me eksperiencen e tij dhe menyren e punes, per ta ngritur ekipin kombetar dhe ky pritet qe te marre sa me shume rezultate".

Ju keni luajtur edhe ne kohen kur Brigel ka drejtuar Kombetaren e Shqiperise. Cilat jane diferencat midis te dyve?

"Ka shume diferenca, sepse jane dy persona me dy shkolla te ndryshme. Brigeli ka pasur ate menyren e punes dhe ate seriozitetin e shkolles se Gjermanise, por dalengadale u ambientua me sistemin shqiptar, sepse kemi nje mentalitet te ndryshem. Ka ditur qe ne momentin qe duhet, te jete qene me i ashper dhe me serioz dhe kur duhet t'i lere djemte te lire. Kemi kaluar momente shume te bukura me Brigelin".

Deri ku mund te shkoje Shqiperia ne futboll?

"Une jam nje person qe sheh realitetin. Ne vitin e ardhshem kemi shpresa te kualifikohemi per nje Evropian ose Boteror. Kemi mundesine, sepse duke pare rezultatet qe kemi pasur para shume kohe, ku Shqiperia ka qene ne nivelet me te poshtme te futbollit evropian edhe duke u ngritur shkalle mbas shkalle dhe nivelet. Duke pare ne shorte qe nuk jemi te fundit dhe disa rezultate, gjithcka eshte nese ne do te duam te ngjisim shkallet nje e nga nje, apo me shpejt".

Ju jeni duke luajtur aktualisht ne kampionatin francez. Ne rast se ky kampionat nuk do te ishte aktualisht per ju, ne cilin kampionat do te deshironit te luanit?

"Ka shume skuadra dhe ekipe qe kam deshire per te luajtur. Une kam qene gjithmone tifoz i Milanit. Une, nje pjese te endrres time e kam realizuar tashme, dua te realizoj ate pjesen tjeter. Shume persona me kane thene qe edhe te kampionati anglez te pershtatet shume menyra e lojes qe kam. Te shohim, nuk bej plane, mundohem te jap maksimumin gjithmone".

Shtypi ka nenvizuar faktin qe ju jeni zgjedhur nga firma "Vikemberg" per te bere publicitetin e saj, eshte thjesht nje karriere e re apo cfare...?

"Eshte gjithcka qe ka te beje me nje deshire, sepse me kane ofruar te jem mesazhi i Vikemberg ne France dhe e kam pranuar. Por, me pare kam bere edhe disa foto te tjera, pse jo si hobi jashte futbollit".

Ju i keni deklaruar shtypit shqiptar se jeni i fejuar?

"Jo nuk jam i fejuar dhe nuk besoj se do te fejohem, do te martohem direkt. Jam duke qendruar me nje goce kosovare dhe shume i lumtur. Deshira ime ka qene ta kaloj jeten me nje shqiptare dhe te shohim se deri ku...".

Po ne te njejten interviste jeni shprehur se Gjakova mbetet nje nga vendet qe ju ndiheni shume mire...?

"Jam gjakovar me prejardhje, te gjithe njerezit e familjes jane me prejardhje nga Gjakova. Eshte vendi im, ku ka kaluar familja ime dhe nje pjese jeton akoma aty. Une jam ambasador vete i Gjakoves".

Ju vete do te jetonit me kenaqesi ne Gjakove?

"Nje here per nje here do te jete e veshtire, sepse Vllaznimi nuk e ka arritur nivelin nderkombetar ne garat e futbollit. Por, jam vete tifoz i Vllaznimit. Ndoshta me vone, me gjithe deshire".

Ju jeni zgjedhur ose perzgjedhur si perfaqesues ose ambasador i PNUD-it, cfare do te thote kjo?

"Kjo ka qene, me te vertete nje nder, sepse kur me kane afruar per te propozuar kete post, kete imazh, eshte nje ceshtje qe e marr me shume seriozitet dhe do te mundohem ta bej punen deri ne fund, sepse ne Kombet e Bashkuara ekziston nje program per zhvillimin, PNUD. Eshte nje program per objektivat shumevjecare, ne shume aspekte, si varferia, uria dhe barazia gjinore, shume objektiva qe deri ne vitin 2015 te ndihmojne te gjithe keto vende te behen si te tjeret. Ne cdo vend kane nje tip ambasadori per ta ndihmuar dhe promovuar. Eshte rasti qe dy ambasadore jane futbolliste, ku Zidan dhe Ronaldo jane shpallur ambasador te ketij programi. Une kam qene i treti ambasador qe jam ofruar nga PNUD ne Kosove dhe do te mundohem te jap shume per programin".

Kam lexuar qe ju intereson shume historia?

"Eshte pasioni im. Mendoj se, nese nuk do te isha bere futbollist, do te kisha vazhduar shkollen per histori".

A keni kohe per libra, per histori?

"Kohe kam, sepse jemi shume ne udhetime, ne avione, ne hotele dhe kam lexuar shume. Kur vjen fjala per historine e popullit tone, kam shume interes, sepse ndoshta do te jete vendi, do te jete puna, qe mbas futbollit do te angazhohem. Per shembull, interesohem per arkeologjine dhe historine e popullit tone, meqenese i kemi si pasuri ne dhe do te veproj t'i mbaj dhe t'i ruaj keto".

Pra, ne kemi nje futbollist te shkelqyer ne fushe dhe nje historian te shkelqyer...

"Nuk dihet, pse jo".

Cilat jane interesat e tuaja te tjera jashte fushes se stadiumit?

"Kam edhe nje sport tjeter, sporti me makina. I ngas shume shpejt. Fakti qe puna ime dhe profesioni im me jep mundesi per t'i realizuar disa gjera".

Cfare makine perdorni zakonisht?

"Porsh".

[Cimo]

Lorik Cana, “luftëtari” i dashuruar


“Unë jam një person i thjeshtë, dhe dua të mbetem kështu”. Lorik Cana, është shndërruar në një idhull të tifozerisë kuqezi, qysh kur luajti ndeshjen e parë ndërkombëtare me Shqipërinë, në qershor të vitit 2003. Loriku, djaloshi nga Gjakova, djali i në futbollisti të famshëm të “Gjeneratës së artë” të FK Prishtina të viteve 1980, Agim Cana, është i ftuari special i gazetës “Albania”. “Lideri” shpirtëror i Kombëtares (një përcaktim i trajnerit Oto Bariç) ishte në Tiranë së bashku me të fejuarën e tij, arkitekten e re 23-vjeçare, Hana Nançi, “fshehtas” medias së shkruar, aparateve fotografikë dhe kamerave të televizioneve, por jo larg vëmendjes së posaçme të “Albania”-s, për të cilën “ylli” i Kombëtares, në prani edhe të miqve të tij të ngushtë, pranoi të rrëfehej në barin “Pirro” të Hotelit “Rogner Europapark” në kryeqytet.

Lorik Cana, nënkampion me Olimpikun e Marsejës në Francë, finalist i Kupës së Francës, lojtari më vlerën më të shtrenjtë në tregun futbollistik (10 milionë euro), kontratë e pasur me skuadrën më të dashur për francezët (180 mijë euro pagë mujore), lojtari më i mirë i sezonit për formacionin e Olimpikut të Marsejës i votuar nga ultrasit pas sezonit të shkëlqyer (33 ndeshje, 2 gola). Loriku zhvilloi një sezon të shkëlqyer, me një paraqitje konstante në të gjitha ndeshjet duke fituar një status të ri të liderit në fushë. Fizikisht impresionues, Cana është një nga rikuperuesit më të mirë në kampionatin francez, madje i zgjedhur për herë të parë dhe në formacionin ideal “Top-11” të Ligës së Parë franceze. “Luftëtari”, siç thirret ai në median sportive franceze, konsiderohet si një element i domosdoshëm i Olimpikut të Marsejës. “Në të gjitha rastet, ai është një lojtar që jep gjithçka për Olimpikun e Marsejës, dhe ne na duhet ta falënderojmë me gjithë zëmër”- shkruan lephoceen.fr. Para dy ditësh edhe befasia më e fundit. “Football.fr”, e cila ka zhvilloi një anketë, me specialistë francezë, në lidhje me lojtarët më të mirë të botës, e përshtatur me pozicionin që luajnë, e përzgjodhi Lorik Canën si mesfushorin e dytë difensiv në botë, pas lojtarit të Milanit, Andrea Pirlo, duke lënë pas Diarra të Real Madridit, Makelelen e Çelsit dhe Fabregas të Arsenalit. Te Paris Sën Zhermeni ende qajnë që lejuan të largohet djaloshi i ri, sot një nga personazhet më të mediatuar në Francë.



Lorik, 2007-ta duket se është një supervit për ju, nënkampion i Francë dhe pjesëmarrje direkt në Ligën e Kampioneve, një ëndërr e juaja për ta realizuar me Marsejën.

- Sukseset janë të shumta, por sezoni nuk ka qenë aspak i lehtë, madje do ta konsideroja të vështirë nga shumë këndvështrime. Ka qenë një sfidë e madhe për të gjithë ekipin e Marsejës, pasi kaluam një sezon me dy pamje, një lloj piramide e dyfishtë. Një fillim i mirë në kampionatin francez, një vazhdim i keq dhe një fund i jashtëzakonshëm. Gjatë kampionatit patëm disa momente të vështira, pasi disa nga lojtarët kryesorë pësuan dëmtime disa javore, si Riberi apo Sise. Megjithatë, arritja e objektivit të vendit të dytë në kampionat pas Olimpikut të Lionit dhe një vend në Ligën e Kampioneve përkrah klubeve më të mëdha europiane është një sukses i madh për ne, çka na bëri shumë të lumtur në përfundim të sezonit, për të kryer edhe pushime të qeta.

Gjithsesi finalja e humbur e Kupës, besoj se ende ju dhemb?

- Ajo mbetet një pikë e zezë, pasi e humbëm Kupën e Francës, që do të ishte e dyta e imja me penallti, kur tri minuta përpara përfundimit të shtesave, kundërshtari ynë (Sedani) barazoi takimin (2-2) për ta fituar atë më pas me gjuajtjet e penalltive, ku ne gabuam (Cana realizoi). Megjithatë, e përgjithshmja mund të përmblidhet me një fjali: Jam shumë i kënaqur. Do të mundohemi që dhe vitin e ardhshëm të bëjmë një sezon të tillë.

Për herë të parë Ligën e Kampioneve e përjetove si lojtari i Paris Sën Zhermenit, para tre sezoneve, në vitin 2004, tani do ta përjetoni sërish në radhët e Olimpikut të Marsejës. A ndjen ndonjë ndryshim Loriku 23-vjeçar i Marsejës me Lorikun 21-vjeçar të PSG-së?

Pa dyshim. Ka shumë gjëra që i shoh dhe i vlerësoj ndryshe, përfshirë edhe performancën time të tri viteve më parë, që nuk mund të krahasohet me këtë që gëzoj aktualisht. Në Ligën e Kampioneve 2004-2005 ne ishim në një grup (H) me Çelsin, CSKA-në e Moskës dhe Porton. E filluam sfidën shumë keq kur humbëm ndeshjen e parë 3-0 në Paris me Çelsin, që ishte në sezonin e tij të parë me Mourinjon. Pas humbjes së ndeshjes së dytë, me CSKA e Moskës në transfertë (2-0), fituam në ndeshjen e dytë në shtëpi fituam 2-0 kundër Portos, me të cilën barazuam (0-0) dhe në Porto. Barazuam në “Stamford Bride” me Çelsin (0-0) dhe ishim në vendin e dytë përpara ndeshjes së fundit, por humbëm në Paris 3-1 me CSKA e Moskës dhe nuk mundëm të kualifikoheshim për në fazën e dytë. Unë luajta në të gjashta takimet. Mbetet një eksperiencë e bukur.

Si e shihnin aventurën me Marsejën në sezonin e ri të Champions?

Për Ligën e tanishme të Kampioneve, për atë që nis në shtator, do të përpiqemi të bëjmë më të mirën, duke parë se gëzojmë edhe një nga mbështetjet më të fuqishme në Francë, por dhë në raport me klubet më të mëdha europiane. Dua ta përjetoj Ligën e Kampioneve në mënyrën më të bukur, pasi e kam pasur ëndërr ta luaja në radhët e Marsejës. E pres me padurim ballafaqimin me disa nga ekipet më të forta dhe shpresoj se ekipi ynë do të bëj ndeshje interesante. Unë besoj se do ta kalojmë fazën e grupeve. Do të mundohemi të tregojmë vlerat tona, forcën e ekipit duke u kualifikuar së pari në 16 më të mirat e kontinentit, pavarësisht se nuk kemi për momentin nuk e kemi vendosur se me cilin objektiv do të ishim të kënaqur.

U përfshitë në skuadrën ideale të kampionatit francez, apo në “Top-11” siç u etiketua ajo në mediat franceze. Një sukses individual

- Është vërtet një kënaqësi. Një arritje personale të momentit, kështu mund ta konsideroja tani, pasi bëhet fjalë për një kampionat që ka përfunduar dhe një tjetër do të nisë pas disa javësh. Synimi im është që ta arrij çdo vit

Lorik, le të kthehemi te Kombëtarja, te dashuria e madhe e të gjithë shqiptarëve. Katër ndeshje të suksesshme me Kombëtaren shqiptare në kualifikueset e Euro 2008 dhe me tre ekipe të lëna pas: Bjellorusinë, Slloveninë dhe Luksemburgut, me të cilën fituam dhe dy ndeshjet e fundit direkt. Më 12 shtator presim Holandën, një sfidë e vështirë. Në takimin e parë në Amsterdam munguat për shkak të pezullimit. Si po përgatitet kuqeziu Cana për sfidën me “portokallinjtë” e Marko Van Bastenit.

- Mosaktivizimi im në Holandë e vlerësoj një humbje të madhe personale por dhe me ndikim direkt per ekipin tonë. Takimet kundër më një ekip të madh si Holanda janë një vitrinë për kombin tonë dhe futbollin shqiptar. Dy fitoret e me Luksemburgun u dhanë kënaqësi të gjithëve. Unë mendoj se nëse do t’ përfundojmë ndeshjet në grup në vendin e katërt, do të ishte një arritje e madhe për kombin tonë. Megjithatë kemi përballja të vështira në takimet e ardhshme. Holanda dihet kush është, por unë jam i bindur se ne nuk duhet të kemi frikë. Në Shqipëri në duhet të luftojmë edhe për fitore kundër Holandës. Kemi një mbështetje të jashtëzakonshme nga tifozët tanë, nga kudo qofshin ata. Të gjitha ndeshjet e Kombëtares janë një festë për të gjithë, dhe ne duhet t’u ofrojmë atyre ndeshje të jashtëzakonshme dhe spektakël.

Ndeshja juaj e parë ndërkombëtare ka qenë ajo më Zvicrën (3-2), më 11 qershor 2003, i thirrur nga trajneri gjerman Hans Peter Brigel, ndërsa e fundit për momentin është ajo kundër Luksemburgut (0-3) më 6 qershor 2007 nën drejtimin e kroatit Oto Bariç. Në vlerësimin e Lorik Canës, cilat jane per trajnerët të përbashkëtat dhe ndryshimet midis tyre?

- Ka shumë ndryshim pa asnjë dyshim. I pari, Brigeli i përket shkollës gjermane të futbollit, ndërsa Bariç është produkt i shkollës jugosllave. Brigeli ka pasur disa gjëra plus, pasi ka përcjellë frymën e Kombëtares gjermane, duke qenë shumë fleksibël në punën me lojtarët. Brigeli ishte një individ shumë i mirë. Natyrishëm që ka pasur edhe ndonjë gjë mangut, askush nuk është përfekt. Bariç është një trajner me shumë përvojë dhe është shumë i mençur. Di të marrë maksimumin nga lojtarët e tij dhe nga grupi që ka. Është një trajner që ka sjellë gjëra të reja. Por gjithsesi, matës janë rezultatet. Ato në futboll flasin për shumë gjëra dhe përcakton në një farë mënyrë në opinionin e përgjithshëm edhe nivelin e trajnerit.

Jeni shprehur në media se lënia jashtë e ish-kapitenit të Kombëtares Igli Tare dhe zëvendësit të tij, Besnik Hasi, mund edhe të evitoheshin edhe për një farë kohe.

- Këto janë vendime që janë marrë nga trajneri dhe natyrshëm që sollën edhe debate. Unë dua të them se me Besnikun dhe Iglin kam kaluar shumë mirë dhe se janë dy nga miqtë e mi shumë të mirë. Për mua janë dy lojtarë që kanë dhënë kontributin e tyre në ekipin Kombëtar: Besniku tetë vjet, Igli më shumë. Igli Tare është një nga figurat e mëdha të futbollit shqiptar. Megjithatë, duhet respektuar vendimet e trajnerit, pasi ai është dhe drejtuesi i ekipit Kombëtar.

Pushimet e tua nisën në Kosovë me Gjakovën dhe Prishtinën dhe përfunduan Shqipëri me Dhermiun e Tiranën. Një intinerar i cili po përsëritet vitet e fundit.

- Në Kosovë kalova shumë mirë. Takova njerëz të familjes sime, por dhe persona që i dua, tifozë që vazhdimisht më mbështesin për çdo gjë në Gjakovë dhe Prishtinë. Edhe në Shqipëri kam shumë miq jashtë futbollit. Dhërmiu është një nga plazhet më të bukura dhe dëshiroja ta shfrytëzoja në maksimum kohën që kisha në dispozicion përpara se të nisja me Marsejën fazën përgatitore.

Si e përjeton famën Lorik Cana. Në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni dhe në Marsejë je idhulli i tifozëve. Sa ndikon ajo te ty?

- Jo pak. Por, nëse është e lehtë ta arrisësh është e vështirë ta mbash atë, si në aspektin e lojës së futbollit ashtu dhe në jetë. Unë jam një person i thjeshtë, i cili dëshiron dhe nuk i shmang marrëdhëniet me njezit. Dua të mbetem kështu gjithmonë dhe mendoj se kjo është gjëja kryesore.

Intervistoi: Dash Frashëri/ Albania-Sport

Skeda

Lorik Cana

Datëlindja: 27.07.1983

Vendlindja: Gjakovë

Gjatësia:186 cm

Pesha: 86 kg

Roli: Meshushor

Kombësia: Shiptare

Nënshtesia: Shqiptare, franceze dhe zvicerane

Karriera

- Lausanne Sports

- Paris Saint-Germain (2000-2005)

- Olimpik i Marsejës (nga 2005-2012)

Ndeshjet

- Liga 1 franceze: 130 ndeshje, 5 gola

- Ndeshje më Kombëtaren Shqiptare: 27 ndeshje/1 gol

Arritjet

- Fitues i Kupës së Francës me Paris SG,2004

- Nënkampion i Francës, PSG (2004), OM (2007)

- Finalist i Kupës së Francës me O.Marsejës në vitin 2006 dhe 2007

- Top-11 i kampionatit francez 2006-2007

- Futbollisti shqiptar i viti 2004, 2005, 2007

- Liga e Kampioneve, 2004-2005, 2007-2008


TE VECANTAT

Mik me yje

“Përveç dy lojtarëve të mëdhenj si Xhibril Sise dhe Frenk Riberi i cili tani ka kaluar te Bajerni i Munihut njoh shumë lojtarë të tjerë, si Gabriel Heince që luan për Mançester Junaitid, Pauletën e Paris Sën Zhermenit apo Ronaldinjon e Barcelonës, të cilin e kam takuar shumë herë pasi dhe jemi aktivizuar bashkë te PSG”.

Ambasador i PNUD-it

Cana luajti në muajin maj përkrah emrave të mëdhenj si Zidan, Ronaldo, Rivaldo në ndeshjen e Bamirësisë të zhilluar në “Velodrome” të Marsejës. “Si shqiptari i vetëm në atë takim, ishte një kënaqësi e madhe për mua dhe për shqiptarët kudo në botë. Kjo ishte edhe pjesë e punës si ambasador i PNUD”

Dy tatuazhet

Atëherë 20-vjeçar, djaloshi Lorik Cana, në sezonin e tretë si profesionist te Paris Sën Zhermeni, “gdhendi” si tatuazh një shqiponjë në krahun e majtë. “Prej shtatë muajsh kam edhe një tatuazh të dytë, një përkrenare ilire dhe simbolizon mbretërinë dardane dhe e shkruajtur Dardania”- thotë me krenari Loriku.



Manekin i Bikkembergs

Bukuria mashkullore e Lorikut (186 cm) dhe performanca e tij te Marseja tërhoqën vëmendjen e botës së modës. Mesfushori i Olimpikut të Marsejës, ashtu Fabrizio Ravanelli apo Ludovik Zhyli pozon për markës së njohur belge të veshjeve Bikkembergs, që njihet për vlerat dhe kualitetin e produkteve të saj.



Nje permbledhje te videove te Canes do te mund te gjeni ne

www.albavideo.tk

[no name]

Miqesite VIP te Canes dhe tatuazhi i dyte

28 Qershor

Mesfushori me ne forme shqiptar, tregon disa nga elementet e tij jashte fushe. Me pikantja, tatuazhi i dyte pas shqiponjes, tani ne shpatull mban edhe stemen e Dardanise. Cana eshte i fejuar se fundmi me nje vajze nga Gjakova, nga eshte edhe me origjine

“Pervec dy lojtareve te medhenj si Xhibril Sise dhe Frenk Riberi, i cili tani ka kaluar te Bajerni i Munihut njoh shume lojtare te tjere, si Gabriel Heince qe luan per Mancester Junaitid, Pauleten e Paris Sen Zhermenit apo Ronaldinjon e Barcelones, te cilin e kam takuar shume here pasi dhe jemi aktivizuar bashke te PSG”.Cana luajti ne muajin maj perkrah emrave te medhenjsi Zidan, Ronaldo, Rivaldo ne ndeshjen e Bamiresise te zhilluar ne “Velodrome” te Marsejes. “Si shqiptari i vetem ne ate takim, ishte nje kenaqesi e madhe per mua dhe per shqiptaret kudo ne bote. Kjo ishte edhe pjese e punes si ambasador i PNUD?it”Lorik Cana, ne sezonin e trete si profesionist te Paris Sen Zhermeni, “gdhendi” si tatuazh nje shqiponje ne krahun e majte. “Prej shtate muajsh kam edhe nje tatuazh te dyte, nje perkrenare ilire dhe simbolizon mbreterine dardane, e shkruajtur Dardania”? thote me krenari Loriku.Cana ne perfaqesuesen shqiptare njihej per shoqerine e tij te ngushte me Taren dhe me Hasin. Te dy keta futbolliste nuk luajne me ne skuadren kombetare, megjithate Cana eshte i gezuar nese do te perballet me Iglin ne Champions

[km92]

Cana: Vengeri me ka fiksim

1 Korrik Ylli i Kombetares shqiptare, Lorik Cana, gjate nje interviste me gazetarin Blendi Fevziu per emisionin “Opinion +”, ka rrefyer jeten e tij dhe planet per te ardhmen. Mesfushori kaloi me shume se nje jave pushime mes plazhit te Dhermiut dhe Tiranes. Ai ishte i shoqeruara nga e dashura Hana Nanci, ish? Miss Gjakova.



Babai juaj ka pasur nje karriere te famshme ne futboll me skuadren e Prishtines, gjate viteve ’80. Sa ka ndikuar kjo, ose cfare impresione keni nga karriera e tij?

”Une kam qene shume I vogel, sidomos ne ato vite, kur Prishtina arriti suksesin me te

madh qe doli nga kategoria e dyte ne kategorine e pare. Une ne ate vit kam lindur dhe ai ka qene momenti me i suksesshem i futbollit kosovar dhe e ka bere ajo gjenerata e arte

e futbollit ne Kosove; Fadil Vokrri, Agim Cana e shume lojtare te tjere. Ne Kosove kemi pasur gjithmone shkollen e futbollit jugosllav, kemi punuar me trajnere jugosllave dhe kjo ka ndikuar shume ne cdo aspekt te futbollit ne Kosove, nga tifozeria e te gjitha. Me I suksesshmi ne futboll ka qene Fadil Vokrri. Por, babai im ka shpresuar dhe ka enderruar qe une do ta kaloj nje dite”.

A ka qene nje nga modelet qe ju keni pasur ne jeten e futbollit?

”Babi jo. Sepse ka shume pak kaseta, ka shume pak ndeshje, sepse kane pasur shume pak per t’i shikuar. Po une e kam pasur si shembull punen e tij dhe dua te them se tani jam futbollist, por une e kam thene, futbollisti qe jam, mbaj mbiemrin Cana, por mbaj mbiemrin e te gjithe familjes, sepse kemi bere nje pune te ekipit. Ne kemi bere nje pune te gjithe si familje, nena bente gatimin dhe punet e shtepise, babai gjithmone mbas meje ne stervitje dhe une ne fushe, kemi arritur nje sukses kolektiv”.

Si jeni ndjere kur keni pare babane tuaj duke vrapuar ne fushe, ne nje moshe kur edhe

vete jeni futbollist?

”Mua me kane thene gjithmone se babai im ka qene nje lojtar shume i ashper, me

shume energji dhe shume luftarak. Thone se ne shume aspekte i ngjaj. Kur une e kam

pare ne kasete, me jane dukur shume gjera te cuditshme, sepse kur degjon fjale dhe te shikosh imazhet eshte nje gje tjeter”.

Sa i rendesishem ka qene futbolli ne ato kohera?

”Duke ditur se cfare atmosfere ka qene, sidomos ne aspektin politik, ju e dini shume

mire se cfare roli luan sporti ne keto momente. Ne ato momente, futbolli e ka luajtur

rolin e tij, si nje ambasador, si nje hap perpara per kosovaret dhe jemi munduar te kalojme mesazhin tone me futboll”.

Perse pas viteve ’80, Kosova nuk e arriti dot kurre me ate nivel?

”Une nuk mund ta them, sepse jam shume i ri dhe kam ikur nga Ksova qe nga viti ’91.

Besoj se ne ato aspekte ka shume pergjigje qe personat mund te imagjinojne”.

A ju ka shtyre babai te praktikoni sa me shume futbollin, a ka qene ai shtytja kryesore?

”Ai ka qene shtytja kryesore”.

A eshte e veshtire per nje futbollist t’i hyje karrieres, duke pasur edhe babane futbollist?

”Eshte veshtire, sepse para se te besh nje emer, ke nje mbiemer. Kjo eshte nje pergjegjesi shume e madhe. Por, une e kam pasur babane si nje force per mua, ngaqe ka pasur nje pervoje shume te madhe. E kam pasur si keshilltar gjate gjithe momenteve te jetes sime”.

Perse u larguat nga Kosova dhe si?

”U larguam per shume gjera. Nje here qe babai kishte perfunduar karrieren dhe kishte

pasur disa kontakte me Zvicren per t’u aktivizuar ne ligen e dyte dhe ka vendosur per t’u

larguar atje. Ne jemi bashkuar atje pas disa muajsh. Duke pasur parasysh situaten e tensionuar me Jugosllavine, kemi vendosur per te jetuar ne Zvicer”.

Kur u vendoset ne Zvicer ishit vetem 8 vjec, kur e keni filluar futbollin?

”E kam filluar me heret se te shkoja ne Zvicer, sepse gjithmone kur kam qene i vogel

afer kam pas nje top. E kam pasur si mikun me te mire. Me pas kam filluar ne Zvicer me

moshat e reja”.

Pastaj si ka shkuar karriera?

”I kam kaluar te gjitha shkallet e te rinjve ne Lozane, duke arritur deri tek ekipi i shpresave. Ka qene nje moment shume i veshtire, pasi ne ato kohe ishte edhe lufta ne

Kosove. Vitet 1999?2000 ka qene sezoni i vetem qe e kam lene futbollin menjane, sepse

kane qene shume momente te veshtira per familjen”.

Pse kane qene momente te veshtira per familjen?

”Sepse ne disa momente nuk kemi pasur ndonje lajm per familjen se ku ishin. Ishte

veshtire per t’u perqendruar ne futboll. Ne ate momente kur gjithcka ka perfunduar, me

tej jam shtyre me shume energji per te vazhduar. Ne kemi pasur nje moment qe e dinim

te gjithe, se ka pasur shume emigrante kosovare ne Zvicer dhe Zvicra donte t’i kthente.

Ka qene edhe babai dhe familja ime te perfshire. U afrua ai moment dhe ne u larguam per

ne France”.

Si ishte kalimi nga Zvicra per ne France?

”Ka qene nje transferim, si mund te thuash. Zoti vete e shkroi fatin ashtu. Kam pasur kontakte me Real Madrid dhe Arsenal. Per pune vizash, per pune pasaporte, nuk munda te shkoj. Ne Arsenal me ftuan per te me testuar. Ishte Venger ai qe do te me testonte 2

jave”.

A eshte e vertete qe Vengeri mbetet nje nga admiruesit tuaj?

”Eshte e vertete qe ne jemi ne kontakt prej kohesh, dhe ai ka nje sy per mua”.

Nje vize ju pengoi te shkonit ne Angli...?

”Nje vize me pengoi, sepse kishim nje situate politike... dhe vendosem ate qe eshte me e lehte per ne, per te kaluar kufirin per ne France”.

Kishit kontakte me PSG?ne?

”Personi qe eshte nje miku im, qe e kam ne Marseille, quhet Kristian Lavjer. Dhe, ai ka pasur kontakte me Parisin dhe dy klube te tjera franceze. Une ika atje te bej nje prove 10 dite. Me te prove, une i kam bindur te gjithe. Kushti im ka qene se une do te vij me

gjithe familjen ne France. Ai me mbeshteti qe une te jap maksimumin per t’i plotesuar keto kushte. Qe nga sezoni 2000?2001, une kam filluar te ngjitem shkalleve”.

Sa e rendesishme ka qene PSG per karrieren tende?

”Shume... Eshte klubi qe me ka ofruar gjithcka per te arritur dicka”.

Perse u larguat nga PSG?

”Qe rruga ime te shpejtohej dhe te ngjitesha me lart, mora vendimin qe te levizja ne nje klub tjeter. Paraqitja ime ne fushe ka qene shume e mire, kam qene edhe dy vite titullar, ku kam luajtur Ligen e Kampioneve me PSG?ne”.

Pse ishte kaq entuziaste, kaq fantastike, kaq eksituese, atmosfera futbollistike ne Marseille?

”Une kur e kam pasur deshiren per t’u larguar nga Parisi, ka qene per dy arsye; ose te iki nga kampionati francez ose te ikja te Marseja. Sepse eshte i vetmi klub i madh francez dhe fituesi i vetem i Liges se Kampioneve. Eshte i vecante si Napoli ne Itali, ku i gjithe qyteti jeton me futboll. Nuk shkoj shume ne Marseje, sepse eshte me te vertete cmenduri, iki i maskuar me kapele”.

Kush ju kontaktoi dhe si mberritet ne ekipin kombetar shqiptar?

”Ka qene nje deshire personale, sepse gjithmone, qe kur e kam filluar futbollin, kam pasur si deshire dhe si enderr per te luajtur me ekipin tone kombetar”.

Ka qene i veshtire debutimi juaj kunder Kosoves?

”Ka qene shume e bukur, sepse eshte nga disa gjerat e bukura qe ben fati dhe jeta. Ka qene vendi ku babai im u aktivizua. Ka qene nje gje shume e bukur, me tej debutimi

im ne ndeshjet zyrtare ka qene ne vende te tjera. Ka qene nje deshire e madhe te fitoja

kunder Zvicres, fatkeqesisht ne humbem 3:2”.

Shtypi shqiptar ka shkruar se trajneri aktual i Frances, Domenech, eshte shprehur se

keni gabuar qe keni pranuar te luani me Shqiperine, se mund te kishit nje perspektive tjeter me Francen...?

”Kur eshte bere perzgjedhja, kemi biseduar me Domenech dhe me tha qe je nxituar qe ke zgjedhur te luash me Shqiperine, pasi, padyshim do ta kisha dhene edhe une shansin te jesh nje nga 22 lojtaret e Frances. Edhe tani ne Boterorin e Gjermanise do te mund te isha nje nga 22 lojtaret per te luajtur per Francen. Une kam dhene gjithmone te njejten pergjigje, se per mua ekipi kombetar nuk eshte nje fare interesi, une mundohem te perfaqesoj anen personale, per familjen time dhe kosovaret e shqiptaret te luaj

me te gjithe ekipet e medha te Evropes”.

Gjithsesi duhet te kete pasur ndonje moment qe jeni penduar...?

”Jo, kurre. Kam nder qe luaj per ekipin tone kombetar. Edhe pse ndonjehere nuk kemi uje te ngrohte ne stadiumin tone _Qemal Stafa’ per t’u lare, por edhe ajo nuk eshte problem”.

Ne qofte se do te ndaheshin kombetaret do te kishim nje problem te madh, nuk do te

humbnin vetem gjysmen e futbollisteve, por dhe tifozet e jashtezakonshem...?

”Ajo nuk diskutohet. Te gjithe tifozet qe na mbeshtesin, nje pjese e madhe jane kosovare, qe gjejne menyra dhe shpenzime per te na mbeshtetur dhe qendruar prane. Eshte e vertete qe ka per te qene nje humbje emadhe”.

A mendoni qe prania e lojtareve te cilet kane ardhur nga Kosova e ka rritur mjaft cilesine

e Kombetares shqiptare?

”Mendoj se po, sepse duke konsideruar lojtare si Besnik Hasi, Arjan Beqaj, pastaj gjenerata e re qe ka ardhur me Currin, Berishen, Dallkun...etj”.

Si shpjegohet qe Kosova po furnizon Kombetaren tone me futbolliste kaq cilesore.Ka ndonje tradite apo me ndonje dicka tjeter?

”Nje here duhet te kemi parasysh se ne Kosove jemi dy milione banore dhe jemi shume

jashte. Po marrim si shembull Berishen dhe une, qe kemi lindur ne Kosove, por kemi dale nga vendi dhe kemi marre ate shkollen ne perendim”.

Si shkoni me trajnerin Oto Baric?

”Mire. Eshte nje person qe ka pervoje shume te madhe. Eshte interesante kur i merr mendim dhe si punon ky lloj personi. Megjithate, qe te gjithe presin nga ky person qe me eksperiencen e tij dhe menyren e punes, ta ngreje ekipin kombetar”.

Deri ku mund te shkoje Shqiperia ne futboll?

”Une jam nje person qe sheh realitetin. Ne vitet e ardhshme kemi shpresa te kualifikohemi per ne Evropian ose Boteror. Kemi mundesine, sepse duke pare rezultatet qe kemi pasur para shume kohe, Shqiperia ka qene ne nivelet me te poshtme te futbollit

evropian, jemi duke u ngritur shkalle mbas shkalle”.

Ne cilin kampionat tjeter do te deshironit te luanit?

”Ka shume skuadra dhe ekipe qe kam deshire per te luajtur. Une kam qene gjithmone tifoz i Milanit. Une nje pjese te endrres time e kam realizuar tashme, dua te realizoj ate pjesen tjeter. Shume persona me kane thene qe edhe te kampionati anglez te pershtatet

shume menyra e lojes qe kam. Te shohim...”.

Ju jeni zgjedhur nga firma “Vikemberg” per te bere publicitetin e saj, eshte thjesht nje

karriere e re apo cfare?

”Eshte gjithcka qe ka te beje me nje deshire, sepse me kane ofruar te jem mesazhi i Vikemberg ne France dhe e kam pranuar. Por, me pare kam bere edhe disa foto

te tjera, pse jo si hobi jashte futbollit”.

Ju i keni deklaruar shtypit shqiptar se jeni i fejuar?

”Jo, nuk jam i fejuar dhe nuk besoj se do te fejohem, do te martohem direkt. Jam duke qendruar me nje goce kosovare dhe jam shume i lumtur. Deshira ime ka qene ta kaloj

jeten me nje shqiptare dhe te shohim se deri ku...”.

Cilat jane interesat tua te tjera jashte fushes se stadiumit?

”Kam edhe nje sport tjeter, sporti me makina. I ngas shume shpejt. Fakti qe puna ime dhe profesioni im me jep mundesi per t’i realizuar disa gjera”.

Cfare makine perdor?

orshe.

Cana ne sallon estetik

Lorik Cana dhe e dashura e tij Hana kane zgjedhur nje nga sallonet estetike me te njohura ne Tirane qe te kujdesen per lukun e tyre. Salloni frekuentohet nga personazhe VIP te muzikes, gazetarise, politikes si edhe te sportit. Ka qene linja e famshme e kremrave franceze “Sothys” te cilat i tregton kjo salloni ne fjale, ajo qe e ka shtyre Lorikun me te dashuren per te hyre ne kete sallon estetike. Futbollisti frekuenton te njejtin sallon edhe ne Paris. Lorik Cana me te dashuren kane qendruar per disa ore ne kete sallon estetike nen kujdesin e esetisteve profesioniste. Pas kohes se kaluar ne sallon, pronarja i saj i ka kerkuar Canes, te dale me te ne foto.



“Vetem nje kombetare”

Ne rast se Kosova do te kete nje ekip kombetar a do te transferohet Lorik Cana, nga ekipi yne perfaqesues”? eshte pyetja shqetesuese e cdo tifozi. “Jane 2 gjera? thote mesfushori? Ky transferim eshte i mundshem, sepse ka rregulla te FIFA?s. Por nuk ka ardhur momenti per te kthyer pergjigje. Momenti i dyte eshte qe kete zgjedhje do ta bejme te gjithe se bashku, te vendosim te bejme se cila eshte gjeja me e mire per te dy vendet. Keto gjera vendosen sipas deshires. Deshira ime eshte qe te kete nje Kombetare per nje komb”.



“Pa futboll do isha historian”

Ylli i kombetares shqiptare, Lorik Cana do te kishte qene nje historian nese nuk do te kishte luajtur kaq suksesshem si futbollist. Futbollisti e ka bere kete zbulim ne emisionin “Opinion Plus” te gazetarit Fevziu: ”Eshte pasioni im. Mendoj se nese nuk do te isha bere futbollist, do te kisha vazhduar shkollen per histori”. Futbollisti i perfaqesueses sone nuk ka pasur mundesi te vazhdoje nje shkolle te rregullt per shkak te futbollit profesionit, te cilin ai e ka filluar me PSG qekur ishte ende adoleshent.

[no name]

Cana pozon me estetisten e “SOTHYS”

Derguar me: 01/07/2007
• Në sallonin e njohur, ku ka qenë bashkë me të dashurën, Lorik Cana ka pozuar në fund edhe me estetisten Alma Bardhi, që rregullon lukun e tyre

Lorik Cana dhe e dashura e tij Hana zgjedhin një nga qendrat estetike më të njohura në Tiranë, “SOTHYS” që të kujdeset për lukun e tyre. Në sallonin e njohur, ku ka qenë bashkë me të dashurën, Lorik Cana ka pozuar në fund edhe me estetisten Alma Bardhi, që rregullon lukun e tyre. Për shkak të një lapsusi, sqarojmë se në foton e shfaqur dje në “Gazetën Shqiptare” (foto më sipër), femra në krah të Lorik Canës ka qenë pikërisht estetistja Alma Bardhi dhe jo e dashura e futbollistit, me-gjithëse kjo e fundit ka qenë e pranishmë në sallon në ato momente.

[no name]

Cana: Kalova pushime te rehatshme

E Merkure, 04 Korrik 2007


Lorik Cana, futbollisti shqiptar i Marsejes, nje dite pas stervitjes se tij te pare me Olimpikun, shprehet i kenaqur nga pushimet e bera ne token shqiptare dhe se ndjehet teresisht i clodhur dhe gati per sezonin e ri. "Pushimet shkuan mire. Kam qendruar prane familjes ne Shqiperi deri ne diten e fundit. E kemi akoma pak mendjen te pushimet, - pohon Lorik Cana, - por jemi clodhur mire dhe i kemi idete e qarta". Gjithashtu, ai ndalet edhe te skuadra e tij dhe te blerjet e reja te skuadres. "I njihja lojtaret e rinj qe kane ardhur si kundershtare, ndersa tani me duhet t'i njoh si shoke skuadre dhe jashte fushave te lojes. Ata jane te Marseja, sepse i kane kualitetet per te qene ketu. Tani na takon neve per t'i integruar me skuadren".

[Davius]

A mua me duket, apo ky Cana eshte be pak i merzitshem me keto deklaratat e tij te perditshme neper gazetat shqiptare. As per Ronaldinhon nuk shkruhet aq shume, ndersa per Canen kaja nonen shqipe....