Keni ndonje keshille per mua?

[Alket123]

Nje alternative popullore ne Shqiperi eshte ose behu hajdut ose pi fotoksine. Per mendimin tim nese do sukses ne jete vjedhja eshte nje alternative me e shpejte sa nje rruge e drejte.

[nausika]

Jam ne hall , po humb deshiren per te folur .... mendoj qe per te me ndihmuar duhet te dini me shume se ne qfare gjendje jam

zakonishte me shume kam degjuar se sa kam folur por nuk do te thote qe kam qene keshtu si jam bere kohet e fundit , me pelqente te flisja te qeshja me ato qe thosha kur ja fusja kot ndonjehre dhe nuk me pengonte qe qeshnin dhe te tjeret me mua, po ashtu shpesh debatoja me njerez te ndryshem per tema te ndryshme ......
po tani po ndryshon gjithqka ka kohe qe ndihem keq dhe sikur nuk kam qfare te them. personi me te cilin jam mjafte e afert per shume llafe dhe biseda me kundershtonte gjithmon ,edhe pse e dija qe nuk eshte ashtu si thoshte , mudohesha ta bindja por kot derisa nje dite se duroja me , e kshtu me radhe ...dhe si duket i ndihmoi mjafte problemit tim dhe u bera akoma me keq , tani edhe me te flas me ''shtylla'' me ''po'', ''jo'' dhe nuk e kundershtoj me, nuk jap asnje mendim timin per asgje me duket sikur me kane humbur fjalet si gjej dot , po edhe kur dua te them diq mendoj me vete : ''eshte njesoj si e thash si jo- sdo i vej kush veshin fjales sime .....''
dua te dal nga kjo gjendje po me mundon , ne fakt po me vret qdo dite e me shume por nuk di si tja bej
me jepni ndonje keshill ju lutem , si tja bej .... do doja te flisja edhe budallalliqe vetem te ndjeja deshiren qe po thoja diq....

e vlersoj cdo pergjigje

Me sa po lexoj, ndoshta je e zhgenjyer nga dicka/dikush dhe nuk gjen me fuqi ne vetvete per te "luftuar" si me pare. Nuk e di nqs. e gjithe kjo ka ardhur si resultat i jo-komunikimit me "njerin e afert tendin" apo jane edhe rethana te tjera te cilat kane kontribuar negativisht ne gjendjen tende shpirterore.
Sido te jene rethanat e tua, duhet te dish se eshte gje shume e ralle te gjesh 100% mirekuptim ne nje person tjeter. Ka gjithmone divergjenca te tipeve te ndyshme, por e rendesishme per "bashkejetese" eshte respekti reciprok dhe pranimi i njerezve ashtu sic jane. Nqs. nuk gjen dot njefare mirekuptimi dhe pranimi tek njerezit qe te rethojne atere ndoshta eshte koha te analizosh relacionet e tua me ta. Nuk di cfare te te them me teper sepse nuk di shume per situaten tende.
Kur une vete kam qene ne gjendje disi te renduar psikologjike, ka dis gjera te cilat ndihmojne fillimisht per te te shtyre "lart" , si psh:

Mundohu te gjesh mbeshtetje morale tek shoke/qe ose te aferm te cilet mund te te bejne te ndihesh mire, ose te ta heqin mendjen nga problemet, bej gjera, sado te vogla apo te parendesishme te te duken, te cilat te bejne te ndihesh mire, dhe me e rendesishmja. Ne raste te tilla te ben mire te behesh pakes "egoste" dhe mos te mendosh shume se cfare duan te tjeret por cfare do ti.

"Ne jete nuk ka shume rendesi se sa here rezohemi pertoke, ajo qe na ben me te forte eshte aftesia per tu ngritur prape ne kembe"

Shpresoj ta kapercesh sa me shpejt kete situate, dhe nqs. te ndihmon shkruaj ne forum ne kete teme per gjera, sado te vogla te jene, qe te shqetesojne dhe te bejne te mendohesh.

Nausika

[this is me]

Pershendtje
ju falenderoj per keshillat dhe mendimet, per mua jane te vlefshme , sidomos me bete te kuptoj se nje gje e tille i ka ndodhur edhe dikujt , dhe tani mendoj se gjithsesi duhet ta kaloj edhe kete renje .Kam filluar te ndjehem me mire .... po kendoj me ze te larte te pakten

te kaloni mire

[Prototype]

This is me .. thuaj cfare te duashhhhhhhh , nuk ka te drejte njeri te te ndaloje ...
e di ate shprehjen besoj qe thot liria ime fillon atje ku mbaron e tjetrit ...

[KoRn]

This is me, te kjo teme shoh veten time! Edhe mua si ty me ndodh. Ne pergjithesi jam tip i qeshur flas etj etj, po qe ka periudha (1-2 javore) ne te cilat nuk me behet asgje!!! Me duket sikur pertoj. Pertoj te flas, pertoj te dal, pertoj te punoj, nuk ndjehem rehat. Me duket sikur kam bere cdo gje ne jete dhe skam c'bej me. Por nga eksperiencat e shumta te ketyre momenteve, kam kuptuar qe me kalimin e kohes vjen vet buzeqeshja. Keshtu qe per mendimin tim gjithecka lere ne dore te kohes. Gjate kesaj monotonie perpiqu te lexosh dicka, ndonje liber roman rreth temave qe te terheqin se keq ste ben, plus ndoshta te frymezon sadopak.