A ndodhet ndonje ketu nga Zagoria?

[LEFTERIS]

Zoti Hila Ju Faleminderit Shume Kam Pasur Dhe Do Kem Gjithmone Respekt Per Ju............flas Nga Gjermania Jam Lefter Jankulla I Biri I Miho Jankulles.serafim Dilo Di Shume Menyra Te Gjej Ate Qe Kerkoj.....nuk Eshte Nevoja Te Shpreheni Ne Kete Menyre Nuk Pergjigjen Ashtu Zagoritet...nuk Po I Jam Shume Rendesi Se Jeni Nje Person I Pa Njojtur Tek Une........gezohem Shume Qe Mund Te Komunikoj Me Zagorite Ne Kete Forum Pershendetje Te Gjitheve..........

[EDilo]

FORONEO
Ishte njeriu i par qe formoi nje qytet tregtar.FORONEO i biri i perendis te lumejnjve INAKO dhe te zanes MELIA,qeverisi mbi te gjith PELOPONEZIN,ku formoi qytetin e quajtur FORONIKO e me von ARGO,drejtoi te gjith banoret drejt kultit se gruas se ZEUSIT,ERA.THuhet se FORONEO qe i pari njeri qe zbuloi zjarin,mbas PROMETEOS qe e vodhi.Emeri FORONEO sipas grekerve do te thot,ai qe sjell nje cmim,ne sensin qe qe i pari qe shpiku tregtin,ose mbase edhe FEARINUS qe eshte,alba e vitit o me mir pranvera. SERAFIMDILO@YAHOO.IT

SERAFIM,ME KETO QE PO NA SHKRUAN,FAQEN TONE ZAGORITE ,PO E BEN DHE ME TERHEQESE. JA TANI NE FORUM U SHTUA DHE LEFTERIS,E ME SIGURI DO TE SHKRUAJNE DHE TE TJERE..... TE PRESIM....!

[SERAFIM DILO]

ORAKULLI
Jan shum orakuj qe egzistonin ne kohet e lashta,rendesia dhe autoriteti tyre ishin shum te rendesishem per perendit e me von per njerezit qe donin te komandonin,ata shpesh her pushtoheshin,duke ndryshuar prifterinj e prifteresha ne menyr qe ti sherbenin padronit te ri.Me i vjeteri eshte i ZEUSIT ne DODONA,ku dy pellumba te zinj u ngriten ne fluturim nga TEBE te EGJYPTIT,njera ndaloi ne AMONE ne LIBI,ndersa tjetra ne DODONA,te dy ndalluan ne dushk duke shpallur qe ishin orakuj te ZEUSIT,priftereshat interpretonin fluturimin e pellumbave o levizjen e gjetheve te pemes.ZEUSI ka nje tjeter orakull te famshem ne OLIMPIA,ku prifterinjt i pergjigjen pyetjeve,duke par te brenshmet e kafsheve.Po me i famshmi ngelet orakulli i DELFIT ai ne fillim i perkiste NENES TOK,qe vuri nje prifteresh e quajtur DAFNI,qe ulur mbi nje tron,merte frym duke thithur tymet e shenjta,ku me von i trasformonte ne profeciSERAFINDILO@YAHOO.IT

[SERAFIM DILO]

Orakulli i delfit,NENA TOK ja dhuroi,bashke me te drejtat titanesesh FEBE o TEMI,dhe ajo me von ja dhuroi APOLLOS,qe e rinovoi me dege dafine te sjella nga TEMPE.Ne DELFI thuhet se vendi per orakullin e pare ishte bere nga dyll bletesh e pupela shpendesh,i dyti me fjereza te thurura,i treti i bere nga APOLLO me dege dafine,EFESTO ndertoi te katertin,me te bukurin,i gjith ne bronz,ku zogj te arte kendonin mbi cati,po nje dit toka thithi brenda,i pesti i ndertuar me gur te lemuar,i cili u dogj ne vitin e 58 te olimpiades(rreth 489 perpara krishtit),e u zevendesua me tempullin qe akoma egziston. SERAFIMDILO@YAHOO.IT

[SERAFIM DILO]

Si Pergjigjen Zagoritet E Mesova,po Si Pyesin Ata Qe Nuk I Njeh,nuk E Kam Kuptuar Akoma.

[EDilo]

Orakulli i delfit,NENA TOK ja dhuroi,bashke me te drejtat titanesesh FEBE o TEMI,dhe ajo me von ja dhuroi APOLLOS,qe e rinovoi me dege dafine te sjella nga TEMPE.Ne DELFI thuhet se vendi per orakullin e pare ishte bere nga dyll bletesh e pupela shpendesh,i dyti me fjereza te thurura,i treti i bere nga APOLLO me dege dafine,EFESTO ndertoi te katertin,me te bukurin,i gjith ne bronz,ku zogj te arte kendonin mbi cati,po nje dit toka thithi brenda,i pesti i ndertuar me gur te lemuar,i cili u dogj ne vitin e 58 te olimpiades(rreth 489 perpara krishtit),e u zevendesua me tempullin qe akoma egziston. SERAFIMDILO@YAHOO.IT

Me qe na ke dhene keto gjera aq interesante o Serafim,ju lutem te gjitheve te lexoni ne internet ,nje shkrim qe nuk ka gje me te bukur per "Orakullin e Dodones",shkruar nga Zoti Maksim Zotaj,qe dikur e ka botuar dhe tek gazeta "ILLYRIA",e qe pati nje jehone te madhe. Me behet shume qejfi, qe me ne
fund ka filluar te belbezoje e verteta per prejardhjen t'one,si trashegimtare te drejteperdrejte te Pellazgeve. Gjithashtu ne si Zagorite duhet te jemi krenare qe njeriu i madh i zones sone,Eruditi me fame PETRO SPIRO ZHEJI,me veprat e tij ne fushen e Albanologjise,po vendos gure te pa tundur ,per te shpjeguar shkencerisht vjetersine e gjuhes s'one(qe esht e para ,e c'do fjale qe ne c'do gjuhe tjeter nuk i gjendet shpjegimi,shpjegohet vetemshqip!)

[EDilo]

Si Pergjigjen Zagoritet E Mesova,po Si Pyesin Ata Qe Nuk I Njeh,nuk E Kam Kuptuar Akoma.

Kij pak durim se do ti kuptoshe avash-avash ....

[EDilo]

Ky artikull esht botuar ne gazeten "Tema",date 31/ 7/2

Etjen Dilo do tu ngelet brezave Nga Evi Kokoshi
Pikëllim të thellë përhapi lajmi i papritur që ra si bombë: Etjen Dilo s’është më! Zi e madhe pllakosi ne fisin e Ilia Dilo Sheperit, Jani Dilos e më tej. Gjithçka mbaroi me një fund tragjik në dhe të huaj: U bënë tre nipër të tyre që dhanë shpirt në këtë vend të huaj, Vangjeli, Vasili dhe Etjeni. Të tre kushërinj të parë, intelektualë të nderuar. Ikën papritur dhe pa kujtuar, ashtu siç ikin shpirtërat e mëdhenj atdhetarë. Heshtja u la pas fisnikërinë dhe madhështinë.
Ja si thotë shqiptar i madh, Petro Zheji: “Etjeni tregoi në jetë një stoicizëm dhe heroizëm të rrallë dhe unë si shumë të tjerë e admiroja për këte si dhe për të tjera virtyte e për ndjenjën e një misioni për të kryer në jetë. Ai punoi natë e ditë dhe me shpirt në dhëmbë… e kujtoj si të gjallë kur vinte… për problemet e librit, gjetjen e dokumenteve (që ia fshihnin dhe e mundonin me sot e me nesër pafund).”
Po nuk mund të kuptohet si mund ta godiste makina atë Etjen që ecte me aq kujdes anëve dhe akoma s’mund t’a besojmë që s’është më. Nuk mund t’a pranojmë që ai që nderoi forcën dhe shpirtin njerëzor të mos jetojë, të ikë e të lërë për jetë Shqipërinë që e deshi aq shumë! Zoti e mori se donte ta kishte pranë edhe sepse ndoshta donte t’i kursente vuajtje të tjera edhe më të mëdha.
“Sillem rrotull në jetën e ditës dhe papritur më del fytyra e ëmbël e Etjenit! Nuk më besohet që ai s’është më! Nuk më duket e mundur! Me sa duket toka pati nevojë për një bukuri shpirti dhe qiellit i duhej një shpirt ëngjëlli!–shkruan shkrimtari i njohur Agim Shehu.
- Ai qe miku i rrallë dhe vëllai im po aq i shtrenjtë me cilësitë më të mira njerëzore që mund të ketë njeriu. E mendoj përkulur mbi kompjuter tek i jep Shqipërisë edhe një dëshmi për atdhetarizmin. Të gjitha i bënte me mundimin e sëmundjes. Kjo e afronte me Krishtin që vuante për të tjerët duke përballuar dhimbjet e veta… Lum kush ikën si njeri ëngjëll!
E them këtë jo si ngushëllim po si të vërtetë. Për këtë të jeni krenarë dhe është e mjaftueshme që duke ndjerë dhimbje të thellë sigurisht të ndjeni dhe krenarinë e njeriut për fisin aq shqiptar dhe njerëzor që keni… Jam i bindur se nëse s’pati njeri pranë, kish Perëndinë që i ka zgjatur dorën për në qiell: “Eja me mua biri im! Ajo botë është marrosur e nuk është për ëngjë si ti”!
E mori dhunshëm e me këtë Etjen brilant deshi të linte pas mendimin se të drejtën e kanë burgosur (si për nënën e tij Kaliopi Dilo, vrarë barbarisht te pragu i shtëpisë. Ngjan sikur Ilia Dilo Sheperi përsëri do ngrihet nga varri e kësaj here do kërkojë shpagim. Psikologjia e padrejtësisë- thoshte Etjeni- krim me uri Neroni, pjell jo vetëm këlyshe të zakonshëm po dhe këlyshë të çoroditur që me të dy duart mbajnë kambanën e vdekjes dhe balli u lexon genocid që arrin deri aty sa bëhën varre me shumë kate.
Gjithçka mbaron me një fund tragjik “në një botë që lind e nuk lind dot” sic dhe e ka të titulluar librin e vet ai që kurrë nuk u druajt që të shfaqte mendimet që i diktonte zemra e tij e pastër, mendja e tij e kthjellët. Komunistët shkumëzojnë që dinjitetin e merr demokrati i vërtetë se është aty jetë e trimit e burrit të kombit Jani Dilo.
Një testament i guximshëm jeta e tij për detyrat e të drejtat e çdo shqiptari. Një jetë e shkrirë për Shqipërinë: “Bota është e atyre që digjen dhe jo e atyre që ngrohen.” Frikacaket e historisë u besojnë përrallave që i kane sajuar vetë edhe pse si minj lëshojnë anijen në fundosje. Historia është e gjallë. Peshën e industrisë çnjerëzore e mbanin dhe e mbajne të deklasuarit, shqiptarët e vërtetë, njerëzit fisnikë si familja Dilo që hoqi mbi kurriz të saj si rrallë kush tjetër me pasoja vdekjeprurëse, njerëzit e saj mbi të gjitha patriotë e shqiptarë të vertetë, si dje në atë regjim shtazor e më mizori që ka ekzistuar ndonjeherë e sot që vazhdon për inerci dhe me dinakëri në trajta më të holla edhe mashtruese.
Në yllësinë e të mënçurve të sheperjotit të paepur Etjen ndriçon në një hapësirë të madhe duke na lënë pas një libër të vlefshëm që duhet ta ketë në bibliotekën e saj çdo familje shqiptare.
“Ai na la mbrapa shembullin e njeriut me vullnet të fortë dhe mëndje të mprehtë që u kalit në rrethana të tmerrshme që kaloi familja Dilo,” shkruan sheperjoti Jano Duda. “Figura e tij është shembull për gjithë ne të rinjtë. Etjeni është një një pasqyrë për këdo që të shikojë veten.”
Sa më shumë do kalojë koha, aq më shumë do na dhembë plaga në shpirt nga boshllëku i Etjenit. Për të asnjë sakrificë nuk ishte e madhe. Model i komunikimit, i shpirtit të gjërë dhe bashkëbiseduesit të mençur, na bëhet sikur i dëgjojmë zërin e qetë: “Me frikë nga njerëzit bëhesh i dobët, jeto me frikë perëndie e bëhesh i fortë.”
“Ai që i mbyll dyert sot drejtësisë, do ngrihet nesër duke mardhur. Për të fituar në jetë nuk është nevoja të shkatërrosh tjetrin, përkundrazi i madh është ai që duke realizuar vetveten, ndihmon dhe të tjerët, ndryshe humb edhe më shumë profili njerëzor. “Nuk ekziston një natë sado e gjatë qoftë që të pengoje diellin të ndriçojë.”
Erdhën nga Fieri, Berati, Tirana, Përmeti, Gjirokastra, Vlora e Zagoria për t’a përcjellë në banesën e fundit. Në dukje u vunë meritat si studiues e atdhetar, të fidanit të brishte të lisit të Dilajve, majë kulmore në Zagori e në Shqipëri. Emocione rrënqethëse… Fjalët që dilnin nga goja e tij: nderi, detyrimet, besa, shpresa, Shqipëria, demokracia, ideali, liri e demokraci, flamur do të lexohen në librin e tij.
“Respekti është pak ndaj atyre që u shkrinë për atdhe e për liri, sado shume të bëjmë ne për ta, gjithnjë pak është ndaj asaj që ata kanë bërë për ne. Respekti i vërtetë është ai që të ecim në rrugën e tyre të bashkuar në ideale të vëllazëruar, me të vërtetën tonë, me të drejtën tonë, të secilit e sot të gëzon fakti se kujtimi i tyre nuk ka vdekur”.
(“Një zë atje ku nuk kishte më zë”)
Etjen Dilo, bir i atij babai (Male Dilo) që diktatura e linçoi në pleqëri të tij, në 100 vjetorin e Stalinit dhe asaj mëme burrëreshë labe, u përcoll n’arkivol të pahapshëm thua imitoi errësirën e aq burgjeve e internimeve të njerëzve të saj të shtrenjtë.
“Të ndezesh një qiri në këto vënde do të thotë që e djeshmja dhe e sotmja t’i flase të ardhmes, ç’bën egërsia kur fiton besimin e forcës, të forcës së një shteti,” shkruan ai, që në fëmijëri të tij u mëkua me vyrtytin e mirësisë, modestisë, dashurisë për Shqipërinë nga vetë Ilia Dilo Sheperi.
“Mos ki frikë nga unë, po ki frike nga vetja, frikësohu nga mendimet negative që ke sepse ç’do njeri është vetë Mikelanxhelo i jetës së vet”.
Etjeni ynë i shtrenjtë e dëshmoi më së miri këtë. Në kushte pune thuajse krejt të pamundura shkroi, kompiuterizoi e printoi vetë dhe botoi me të hollat e skamjes të tij dhe me një shëndet që linte kaq për të dëshiruar artikuj studimorë, monografi, ribotoi gramatikën e Ilia Dilo Sheperit, pajisur me shtojca dhe shënime të nevojshme dhe libra të tij.
Etjeni që me jetën e tij u bëri aq nder vyrtyteve burrërore shqiptare do qëndrojë lart në qiellin shqiptar siç shkruan dhe patrioti Petro Zheji: “Etjeni ka qenë një shembull, një model vetësakrifikimi ekstrem për një ideal të lartë.”
Ai erdhi në jetë për të mos ikur kurrë.

[SERAFIM DILO]

Kij pak durim se do ti kuptoshe avash-avash ....

Pa ja vlen ti kuptosh,besoj se eshte koh e humbur.EDUART kompliment per artikullin e ETIENIT.Ne qofte se do ti kuptosh shpejt e shpejt,pyeti per ETIEN DILON,vertet zagorit qe te mbush gojen,pyeti <lepujt> e zagoris,shih po su meshehen,prandaj sja vlen te humbesh koh,pyeti per caj mali e rigon te pergjigjen menjeher,skan dhe faj cai e rigoni u ka ngelur,se lirin u kan marre.KOT SI THONE KUSH ESHT I LIR VDES VETEM NJEHER,KUSH KA FRIK VDES CDO DIT. serafimdilo@yahoo.it

[EDilo]

PETRO MIHAL HARITO(1870-1933)
Te njohim nje nga figurat me madhore te Zagorise!
Gazeta "Miku i popullit", shkruan per te:
Deputeti i Gjirokastres Petro Haritua qysh prej njedizaj ,te Premten , 25 te mojt vazhdues , nuk egziston me.Lajmin e vdekjes se tij te papritur dhe te pakohshem s'kemi dyshim
se dhe tere populli Shqiptar ka me e prite me hidherim te sinqerte.Lastar' i femijes se Haritenjet, nje femije fisnike dhe me te cquarat te Juges , lindun ne 1870, i ndyeri Petro,me ndjenjat kombetare qe i kish prej trditavet familjare, mori dhe edukate dhe kulture te cquare , tue e vazhdue dhe disa vjet dhe ne shkollen e Drejtesise, te cilen me von , e la
massi s'pa nevoje t'a perdorte avokaturen si mjet per luften e jetes.Ne kohera te erreta, kur stabilizimi i Kombit Shqiptar ne Shtet indipedent ishte pergjithesisht nje enderr e kote
per te ndyerin Petro ishte idoli i shenjte , ne realizimin e te cilit ay kishte konsakrue gjithe fuqine e tij me perbuzie te cdo reziku. Krijimi i shoqerise se fshehte Kandile, se ciles
me te paharrueshmin Cerciz Topullin dhe me disa shoke te tjere qe rrojne akoma, ishte nisiatori, esht nje moment' i atdhetarizmit te kulluar te tij. Apostol i Ides Kombetare i palodhur por dhe i fshehte si Nikodhimosi i Jesu-Krishtit nga shkaku i ambientit dhe te cirkostancavet te jashtezakonshme t'asaj kohe ,i cquari atdhetar Petro Haritua, nuk druante aspak te cfaqesh mbrojtes i patrembur i atdheut te vete ne momente kritike per te , sic kallezon nderhymja e tij per mbrojtje te Hormovitvet bashke me doktor Karajanin dhe qendrimi i tij ne bisedimet e Kongresit te Delvinesku, ne 1914 kur bizedonesh fati i Juges, ndonse perkrahes nuk kish per vec nje mik te tij, nuk iu durua ma por i bertiti kundershtarevet nje "alt" burrenor.Stani i Bashkinit ne malin "Odrie" te Laboves se Madhe,ku si Kryetar i fshehte i komitavet Shqiptare, drejtonte aktivitetin e tyne simbas interesavet politike te asaj kohe, do jete burrim i pashteruar i legjendes , e cila ka me u tjerr rreth emenit te Petro Haritos djal pas djali.Por jeta politike e shkelqyer e te ndyerit Petro Harito fillon me jeten e tij Parllamentare. Populli i Prefektures se Gjirokastres
tue cmue cilesit dhe virtutet e cquara te tij e xgjithte deputet nga me te paret dhe vazhdimisht dhe ky e pranoi qe me te paren perfaqesimin me gjithe qe guximin per pak do t'a kishte paguar me koke. Atentati qe pesoi ne Cajup dhe torturat qe hoqi atje nuk ja thyen aspak zellin per me i sherbye Shtetit dhe Atdheut. Si burre Shteti Petro Haritua ishte konservator. Nuk i pelqente ekstremizma dhe pa t'i hante hakun dhe rolit te flakes se atdhetarizmes, duaj qe kejo te gjendesh kurdohere ndene drejtimin te gjakftohtesise, si flak'
e djalerise , qe permban nje ushtri ndene urdherin e Xheneralit Plak. Kazanet e anise se Shtetit thoshte nuk duan flak kashte por prush thengjilli nga dru te trasha. Petro Haritua ishte armik i rrepte i rekllames, dhe i pseudopatriotizmes.Modestia e tij ish shembellore;ne kohra dhe periudha te jetes politike ne Shqipni te cilat kaloi , ay mbeti deputet, kurqe shume te tjere pa kulturen dhe instiktin politik te tij u ngjiten me nalt.Nuk i pelqente te fliste ne Parlament dhe ne Senat, por sa nga miqt' e tij flisnin interpretonin dhe mejtimet e tij tue e pasur kete si Mentor ne cdo bisedim interesant... Heshtes ne Parlament dhe ne Senat Petro Haritua ish protagonist ne cdo mbrujtje politike dhe ne kombinezone partizane . I patundur nga prensipet e tij themelore dhe nga miqesit serioze dhe te sinqerta ,kishte virtutet e rralle politikaneve te mos te jete instransizhan dhe kjo virtute e kishte bere ndermjetes midis partive te ndryshme dhe i kishte sigurue respektin e miqve dhe te armiqve te cilin respekt e kallzon mbiemni Xha Petro,me te cilin ish i njohur jo vetem midis qarqevet politike te Shtetit dhe koleget te tij ,por ne te gjithe Shqiperine.Por virtuta politike e cila e karakterizonte cquarisht te ndyerin Petro Harito ishte fuqia me te cilin njifte dhe cmonte kapasitetin kudo qe gjendesh dhe qendrimi ne miqesi. Nga deputetet, ne mos te gjithe te Juges por nga ata te Prefektures se Gjirokastres , esht i pari dhe i vetmi ay , i cili e beri per vete dhe ja dekllaroi dhe Popullin Shqiptar si me fletoren e tij "ised'elire" gjith' ashtu dhe me proklamaten e posacme me rasje te zgjedhjevet te misavet te asamblese konstituente ne 1924 si idol kombetar kryetarin e shkelqeshem te Partise Popullore , dhe faktet ja vertetuan plotesisht parashikimet. Ish kohe kur idoli i tij perballonte pengime.(av. V. Dilo,1993).

Shkeputur nga libri "Ne nje bote qe lind e nuk lind dot" Etien Dilo