Mediumet dhe politika

[Albanino]

Mediumet dhe politika


Zhvillimi i gazetarisë dhe veçanërisht i gazetarisë partiake, në hapësirën shqiptare, kohët e fundit, është duke "prodhuar" debate dhe "zhurmë" mbi pasojat, keqndikimin dhe kundërefektin e kësaj politike-mediale kundrejt sistemit tonë (edhe ashtu "të sëmurë") shoqëror e politik. Gazetaria partiake u zhvillua si "bisht" i politikës ditore. Që në paraqitjen e saj të parë, ajo, asesi nuk ishte autonome. Kjo lloj gazetarie, nga "një bisht politik" u zhvillua shpejt dhe u shndërrua në një kundërpeshë serioze në rritje e sipër, kundër ligjit, demokracisë, progresit, rendit, sigurisë, pavarësisë dhe dinjitetit të shtetit dhe individumit shqiptar!


Gazetaria "e sëmurë"

"Ndërtimi" i vetdijes për dhe mbi një "fourth estate", (dhunë e katërt) filloj të zhvillohet, fillimisht, në Angli. Si platformë dhe tendencë parësore e saj ishte që shtypi, pra gazetaria, të jetë diçka më ndryshe; jo vetëm një "bisht" i një episodi të parallogaritur politik e ideologjik...
Ky raport tensionues ndërmjet politikës dhe gazetarisë "provokon dhe josh" edhe sot institucionet mediale; nga një anë, sikurse edhe më herët, kjo akuzohet për "marëdhënie" shumë të ngushta e miqësore në mes politikës dhe gazetarisë, e në anën tjetër gazetarëve iu "mvishet" se ata janë "misionarë që ushtrojnë, diktojnë dhe bëjnë" politikën, por gjithsesi në forma dhe me mjete tjera!
Gazetaria "jonë" përcaktohet dhe vlerësohet më pak si ndërmjetësuese e informacioneve sociale, kulturore, ekonomike e politike. Ajo, më shumë "vetetiketohet" si "një misionare" që me më dëshirë e kujdes ndërmjetëson dhe ndjek "informacione" partiake, krahionore e bajraktarësh. Andaj, në mungesë të mediumeve profesionale, zbulimi dhe luftimi i dukurive negative në hapësiren e kohën shqiptare (si fjala vjen korrupsionit, kontrabndës, burokracisë... etj.), po bëhet i paefektshëm.


(Mos)kritika mediale mbi korrupsionin, kontrabandën dhe burokracinë

Po u ndriçua dhe u alarmua opinioni publik për një kontrabandë; po "u gërmua dhe u gjet" e vërteta mbi sistemin social e shëndetsor të korruptuar e të degjeneruar, kjo, kritika, ndriçimi dhe realiteti i hidhur i shoqërsë, nuk do mirëpëlqehet prej ca "politikanëve, parlamentarëve dhe qevritarëve tanë!". Gjurmimi dhe kritika objektive nuk do ndihmohet, nuk do përkrahet, përkundrazi, ajo do të njolloset, vogëlsohet dhe bojkotohet nga mediumet dhe institucionet e tjera publike dardanase. Rreziku që këtij lloj institucini medial "t'i shpallet luftë" nga aparati shtetëror dhe politika, ështe reale dhe i mundshëm...!
Në klasën e "parisë shqiptare", ka mendime se këto kritika, "gërmime dhe fshikullime" do e dëmtojnë reputacionin, politikën dhe moralin e institucioneve të shtetit "kosovar". Por kësaj "hipoteze" i kundërvihet kundërmendimi shkencor se jo ata që i publikojnë dhe i nxjerrin në dritë dobësitë, dëmtojnë shtetin e kombin, por çdo individ dhe institucion politik e medial që është bashkëpjesëmarrës (maskues dhe "ushqyes" i këtyre dobësive dhe jorregullsive), është "qelizë kanceri dhe pushkatues" i sistemit demokratik dhe moralit të politikës.
Gazetaria e shëndoshë, profesionale dhe e pavarur, në sistemet e qëndrueshme shoqërore politike respektohet dhe trajtohet si një grup individësh; individë, të cilët në shoqëri konsiderohen edhe si elitë. Andaj, kjo "dhunë e katërt", në hapësirën gjithshqiptare, domosdoshmërisht duhet të "riformësohet e riedukohet" në një kundërdhunë ndaj ekonomisë dhe politikës partiakemafioze...
Dhembshmërisht, gazetaria "enklaviste" është e orientuar kundër mendimit, orientimit dhe interesit të opinionit publik; kjo "ka mega aftësi" për të nxitur reportazhe e lajme të njëanshme, të "pjellë" polemika dhe komente monologuese, që ekskluzivisht "prodhohen" për të sulmuar e përlloqur, superlativizuar e tejzmadhuar individë të paracaktuar partiakë e medialë! "Padashur" këta "gladiatorë medialë-politikë" ofendojnë, nënçmojnë, minimizojnë dhe "asgjësojnë" lexuesin, dëgjuesin, shikuesin¼recipientin e tyre! Në formatin dhe përmbajtjen e tyre më shumë ka hapësirë për përfitim material, se sa për emisionet kulturore e shkencore. Mbi hallet dhe telashet e këtij populli, "bëhet" fjalë pak, fare pak...
Por, pa punën e madhe titanike, këmbgulëse, cfilitëse e të pandërprerë mediale, në luftë me padrejtësinë, (krimin dhe korrupcionin), me forcat regresive që pengojnë përparimtaren, demokratiken, në hapsirën tonë, nuk do të ketë mirëqenie sociale, ekonomike e politike.


Fuqia e madhe e mediumeve masive


Roli i mediumeve masive në shoqërinë e lirë dhe demokratike është i pazëvendësushëm. Ato na angazhojnë, na lëkundin, ¼ato "zgjojnë shoqëri e kombe nga gjumi letargjik". Në lidhje me këtë do të citoja fjalët e ish- kryetarit të SHBA-së, Richard Nikson, të shprehura në një intervistë të vitit 1978:
"Koncentrimi më i madh i fuqisë së SHBA-së, sot, nuk është në Shtëpinë e Bardhë, nuk është në kongresin dhe nuk është as në gjykatën e lartë supreme. Ajo është e koncentruar në mediumet masive. Dhe atë shumë, tepër shumë¼ Aty ka shumë fuqi e pushtet dhe ata që e hartuan kushtetutën, një ditë do të kenë teleshe me to. Ata që e hartuan kushtetutën, u kujdesën që të ndajnë ndershmërisht fuqinë e pushtetit. Kryetari ndan pushtetin me kongresin dhe gjykatën e lartë supreme. Dhe kështu, ata kanë një kontroll reciprok. Por, asnjëherë nuk kishte dhe nuk ka kontroll mbi radion e televizionin. Nuk ka kontroll mbi gazetën...!"
Këto ishin fjalët e kryetarit Nixon para dy e më shumë deceniesh. Kështu, është edhe sot.
Përderisa dhe një superfuqi planetare "pranon" se politika dhe fuqia ushtarake nuk "bëhet" dot pa mediume të orientuara nga prizmi e strategjia kombëtare, ne, shqiptarët "kokëtrullosur" bëjmë të kundërtën; orientim dhe investim në "mediume" partiake, mediume me qëllime përfitimi e prezentimi përsonal... O tempora o mores!

[Miranda]

Tung,deshta me dite se kush eshte autori i ketije shkrimi.
Kaq per qetash. Me pelqeu kritika.