SIDA në Shqipëri: Numri i të infektuarve në rritje

[sn0m]

Ok tani kjo eshte nje shkrim me keshilla praktike per forumistat dhe rethet e tyre qe te jene sa me te shendetshem ne lidhje me HIV

1.KONDOMI, nuk ka asnje mase tjeter qe ta parandaloje transmetimin me mire sesa kondomi. Edhe pse ai nuk te ofron mbrojtje absolute apo 100 % pasi ka rsate qe ka carje aksidentale, sidomos kur praktikon seksin anal ose kur je fan I rough sex qe mund te shkoj dhe ne kafshime gjate puthjeve, prape eshte me I miri sot per sot. Prandaj, mbajeni kondomin gjithmone me vete, ne portofol. Gjithashtu, nese praktikoni dhe seksin anal, blini dhe disa lubrifikues me baze uji, mund ti gjeni kudo, dhe ti mbani dhe ato me vete bashke me kondomin. Problemi me seksin anal eshte se jo vetem se cahen kondomet por gjithashtu duke qene se mukoza anale ka vetem nje shtrese ne dallim nga jo vaginale me shume shtresa, eshte shume me e lehte per tu care dhe per te shtuar shanset e transmetimit te virusit. Pra I vetmi parandalues eshte kondomi, mos harroni po ikni tani dhe blini disa dhe futini ne portofol ne rast se se keni bere aroma. Tani per ata qe kane shansin te jene jashte me dokumenta te rregullta, ne rast se keni carje aksidentale te kondomit dhe kane arsye te mendojne se personat me te cilet jane duke bere seks kane rrezikshmeri te madhe, ktu futen prostitutat, afrikanet, aziatiket, qeflinjte e klubeve te nates, sidomos ato qe si behet vone te perdorin kondom per aktin seksual, mos panikoni, lajeni organin seksual me uje te ngrohtedhe me sapun dhe pastaj shkoni sa me shpejt te shihni mjekun e familjes (GP ne Angli) ose dhe ne spital mund te drejtoheni dhe ti thoni se keni pasur nje aksident me nje prostitute dhe ata jane te detyruar tju japin profilaksi HIV me ligj. Kjo perbehet nga nje kombinim I tre ilaceve qe merren nga goja per nje jave dhe I ul shanset e transmetimit deri ne 80%.
1.NESE JENI IDIOT DHE NUK MBANI KONDOM ME VETE PER SEKSIN KAZUAL, ktu poshte po ju jape disa keshilla qe mund ta pakesojne ne menyre anedoktiale rrezikun.
2.Perdorimi I kremrave desifektante me baze betadine qe mund ti bleni kudo dhe ne supermarket. Lyjeni organin seksual me te para aktiti seksual. Kto kremra jane te padhimshem, mund tju ndihmojne me lubrifikimin, kane aktivitet baktericidal dhe viricidal duke pakesuar perqendrimin e pjesezave virale aktive dhe indirekt mbrojtur juve. Gjithashtu ato mund tju heqin edhe ndonje microb te paftuar qe mund t’ju kete kolonizuar organin seksual si rrjedhoje e aventurave tuaja te meparshme. Kjo lloj metode eshte provuar ne afriken e jugut dhe ka rezultuar ne nje ulje rrezikshmerie te 12%.
3.Nese edhe kjo gje eshte paksa larg realitetit, kthehemi te bazikja, larja e organit seksual me uje te ngohet dhe sapun pas aktit seksual. Gjithashtu edhe zgjedhja e partnerit ka shume rendesi. Ne afriken e sub saharas incidenca e HIV po I afrohet 50 %, domethene shansi eshte 1 ne 2 persona te infektuar. Prandaj, ata te egrit qe s’dun me ja dite per ngjyrn e lekures shume kujdes. Nese keni mundesi te zgjidhni, mixuni me te bardhat e jo me afrikanet. Tjeter, lloji I aktiti seksual, mundohuni te shmangni seksin anal. Sic e thashe dhe me larte, mukoza anale ka vetem nje shtrese he si rrjedhoje eshte shume e prirur per tu dmtuar gjate aktit seksual, dhe mjafton qe ju te keni nje te care te vogel ne lekuren e penisit dhe ………. Dhe nje gje,per ta qe preferojne oral seks pasi nuk te rrezikon, seshte e vertete, eshte pranuar qe virusi transmetohet dhe me ane te seksit oral, prandaj, perdorni kondomin me mire pasi ai I afrohet 100% per nga siguri

OK keto ishin disa keshilla te thjeshta te orfruara nga prof ‘ FLAMUR TOPI’ dhe emisioni mjeku dhe shendeti ne menyre qe forumistat ti kemi sa me te shendetshem dhe te vashdojne te na postojne diskutime te fuqishme.
Nese keni pyetje te tjera, mos ngurroni te m shkruani dhe une do mundohem tju kthej pergjigje sa me mire, kuptohet kur te jem off work.

Pershendetje dhe mos harroni CORAPET ne portofol

SN

[dimir]

Ka disa vjet qe e studjoj kete dreq virusi, dhe kam arritur shume qellime, tani me ngelet te testoj medikamentin.
Te them te drejten nuk dua ti gezoj keto politikanet.
Sikur te ishte vetem semundje politikanesh do te studjoja si ta perhapja dhe jo si ta ndaloja.
Faleminderit

[Shpirt Njeriu]

Rajoni i ish bllokut komunist ka numrin më të madh në rritje të viktimave me SIDA në botë. Banka Botërore thotë se po paraqet një program që ka si qëllim të parandalojë situatën kërcënuese.

Banka Botërore bëri të ditur të martën në Uashington një strategji " Shmangia e krizës së SIDA-s në Evropën Lindore dhe Azinë Qëndrore".

Raporti ka si qëllim të bëjë që politikanët dhe personat e tjerë të përqëndrohen në atë se sa i madh mund të jetë ndikimi i kësaj epidemie në ekonomi dhe stabilitet social nëse nuk përballohet siç duhet.

Për momentin ka rreth një milion persona që janë pozitivë me HIV. Disa shifra të tjera më optimiste e çojnë këët shifër në mbi 8 milionë nga fundi i kësaj dekade.

Për momentin kjo do të thotë 500 vdekje në muaj vetëm në Rusi dhe rritje deri në 20 mijë në muaj deri në vitin 2020.

Sindroma e mohimit

Banka botërore është e shqetësuar se qeveritë vazhdimisht e mohojnë përhapjen e virusit HIV.

Prioriteti kryesor i BAnkës është tër risë angazhimin politik.

Banka raporton se buxheti aktual i Rusisë për SIDA-n është 1% e asaj që shpenzohet në Britani, megjithëse problemi atje është 20 herë më i lartë.

[Tirana]

Shqipëri, 130 të prekur me SIDA
Në vitin '93 u zbulua rasti i parë, jeton ende


--------------------------------------------------------------------------------



TIRANE

I identifikuar si bartës i HIV në '93, jeton ende. Shqiptari i parë me HIV prej 11 vjetësh (ngushëllim për gjithë të prekurit e mëpasmë dhe argument për infeksionistët shqiptarë që e lidhin pikërisht me të jetëgjatësinë e një të prekuri me SIDA në vendin tonë) vazhdon të jetë në skajet e historisë së SIDA-s shqiptare.

Sëmundja
Nga '93 e në vazhdim janë rrumbullakosur 130 raste, që përfaqësojnë një prevalencë të ulët të sëmundjes në vend. Përmbi të gjitha të dhënat faktike të Institutit të Shëndetit Publik, infeksionistët flasin për 400 shqiptarë të prekur, apo ndoshta 1000, por të paidentifikuar ende. Edhe e llogaritur në këto nivele, incidenca mbetet e parrezikshme për specialistët. Gjë që s'ka mjaftuar për t'i rrëzuar argumentet e psikologut Edmond Dragoti "Sfida të HIV/AIDS për grupet e rrezikuara në Shqipëri", përmes të cilit lëshohet alarmi se brenda 5 vjetësh sëmundja do na përfshijë. "Pesë vitet e ardhshme janë vendimtare për parandalimin e përhapjes së HIV/AIDS në Shqipëri. Së pari, sepse ne jemi vend me popullsi shumë të dendur në raport me sipërfaqen, jemi komunikues, sociabël dhe veçanërisht konfidencialë", thuhet. Dhe duke i përmbledhur në pak rreshta konkluzionet alarmi është i
hapur: "Në një popullsi prej më pak se 3 milionë banorësh, tepër të lëvizshme, me një peshë të mbartur paragjykimesh dhe stigmash sociale, me një moshë relativisht të re, ku më tepër se 60 për qind e njerëzve janë nën 30 vjeç, përhapja e HIV/AIDS-it do të ishte shumë e shpejtë dhe me pasoja të mëdha e të pariparueshme".

Varfëria
Statistikat i zotërojnë të varfërit dhe të paarsimuarit, (një kontigjent të konsiderueshëm e përbëjnë romët), gjë që s'bën përjashtim në hartën globale të sëmundjes: në vendet e Afrikës e në përgjithësi në vendet e pazhvilluara sëmundja nuk ka kursyer gjysmën e popullsisë. Risia e vitit të fundit, përveç rasteve gjithnjë në rritje, fakt krejt i pritshëm ky, janë bebet e prekura, gjithsej bëhen pesë. Argumenti edhe në këtë rast shkon me grafikun e të prekurve, në një situatë të tillë as fëmijët nuk mund të evitoheshin, Gjithashtu femrat e meshkujt e prekur tentojnë të arrijnë ekuilibër. E njohur si sëmundje tipike mashkullore në krye të herës, në statistikat e fundit të ISHP-së nuk rezulton të jetë më kështu. Femrat e infektuara kanë prekur 40 për qindëshin. Ndërsa nuk mund të mos shënohet në kalendarët e SIDA-s shqiptare ardhja e medikamenteve. Antiretroviralet mbërritën në Shqipëri 11 vjet pas shfaqjes së sëmundjes. Me to mund të kurohen falas 60 pacientë, vetëm katër syresh arrinin ta siguronin kurën në rrugë private.


Isana Poçesta, gruaja e parë që bëri publike prekjen nga sëmundja e SIDA-s

Isana Poçesta, 36 vjeçe, ishte rasti i 11-të i vdekjeve nga sëmundja e SIDA-s në Shqipëri. Ajo ka vdekur më 5 korrik 2000 në spitalin infektiv në kryeqytet. 36-vjeçarja vuante nga sëmundja vdekjeprurëse prej disa vitesh. Poçesta ishte rritur jetime dhe banonte në ish-konviktet e Shkollës së Mesme Ekonomike. Megjithëse mjekët kishin parashikuar se ajo do të jetonte edhe 8 muaj që nga momenti kur ishte evidentuar sëmundja e rrezikshme në trupin e saj, ajo vdiq shumë më parë, si pasojë e mungesës së kurimit. Mjekët pohuan atëherë se në periudhën e fundit të jetës, kur sëmundja kishte arritur kulmin, ajo humbte çdo ditë nga 1,5 kilogramë peshë trupore, duke bërë që kufoma e saj të katandisej në vetëm disa kile. Ajo u mjekua për rreth një muaj në spital, por pa pasur kujdesin e duhur. Madje më vonë 36-vjeçarja u përzu, pasi personeli mjekësor i ruhej infektimit. Pas publikimit të këtij skandali, mjekët vendosën ta pranonin sërish në spital, por ajo nuk mundi të jetojë aty më tepër se dy ditë, duke vdekur e braktisur nga të gjithë. Poçesta ishte nënë e një vajze 7-vjeçare dhe jetonte në varfëri të plotë. Funerali i varrimit të saj u pagua pjesërisht nga Shoqata e Jetimëve dhe pjesërisht me ndihma të dhëna nga fqinjet e saj. Kanë qenë këto që u kujdesën më pas për vajzën e saj.


Analizat, SIDA na erdhi nga Afrika

Virusi HIV/AIDS në vendin tonë mund të jetë me origjinë afrikane. Kështu ka rezultuar pasi janë analizuar në Itali një pjesë e kampioneve të gjakut të marrë nga 70 sieropozitivë shqiptarë. Përfundimet i kanë shokuar specialistët e Institutit të Shëndetit Publik. Virusi i SIDA-s, i cili qarkullon në vendin tonë, tipi HIV 1 dhe nëntipi M, haset rrallë në vendet e Europës dhe është karakteristikë tipike e SIDA-s afrikane. Një hipotezë qe se mos virusi është përcjellë nga prostitutat e Afrikës. Mirëpo kjo gjë nuk rezultoi bindëse pasi u pyetën të prekurit nga u morën kampionët për analiza.

[Tirana]

MALLAKASTER/ HISTORIA E ÇIFTIT QE S'DI NGA E MORI VIRUSIN

Familja që po shuhet nga SIDA
Rrëfimi i të mbijetuarit: Më vdiq gruaja, fëmijët në rrezik


--------------------------------------------------------------------------------

Nga e dërguara në Tatoshaj Irma Hoxha


Shokët nuk më afrohen në shkollë. Mendojnë se unë dhe vëllai jemi të sëmurë me SIDA". Dallëndyshja, vajza 12 -vjeçare e dy bashkëshortëve Beqiri, të infektuar nga sëmundja e shekullit, nuk mund t'u kthejë një përgjigje qetësuese shokëve të saj të shkollës. Nuk ka patur kurrë mundësinë të bëjë analizat e duhura për të mësuar nëse edhe ajo mbart në trupin e saj të vogël SIDA-n. Megjithatë, Dallëndyshja ende shpreson se fati i keq nuk do ta ndjekë edhe atë dhe të vëllain Rolandin, një vit më të madh. Prej dy vitesh hija e SIDA-s po sillet kërcënueshëm mbi anëtarët e familjes Beqiri. Vetëm dy javë më parë, vdekja u morri nënën e tyre, Teutën, ndërkohë që kryefamiljari, Sherifi edhe ai i sëmurë me SIDA, dergjet në krevat në fazat më të rënda të sëmundjes. Sherifi, rrëfen për Gazetën gjendjen e vështirë ekonomike në të cilën ndodhet familja e tij, por edhe braktisjen nga mjekët që kanë frikë nga sëmundja. "Unë po vdes, por të paktën të mendojnë për dy fëmijët", janë fjalët e fundit të tij.

Kur ke emigruar në Greqi?
Para 10 vjetësh dhe kam qëndruar 8 vjet. Para dy vjetësh tërhoqa edhe gruan dhe fëmijët. Unë dhe bashkëshortja punuam në një serë, duke spërkatur fidanë.

Kur e morët vesh për herë të parë që ishit i sëmurë me SIDA?
Verën e kaluar kur shkova në Greqi. Kjo ka qenë pikërisht periudha kur unë mora vesh për sëmundjen. Në Tiranë, kur shkova për kontroll dhe u shtrova në spital, askush nuk më tha nga se vuaja. Më thanë se duhej të shkoja në një vend më të specializuar për kontroll. Shkova në Greqi, por përgjigjja ishte e hidhur. Jo vetëm për veten time, por dhe për familjen.

A i dinit se ç'ishte kjo sëmundje?
Kisha dëgjuar më tepër në televizione, por gjithnjë më mbante shpresa se mos ndoshta kanë gabuar me diagnozën time.

Sa zgjati ky dyshim?
Mund të them se u shua kur edhe bashkëshortja ime rezultoi e infektuar.

Çfarë bëtë kur mësuat këtë gjë?
Asgjë. Rrinim më shumë me fëmijët dhe mundoheshim që të mos e merrnin vesh të tjerët.

Ju ka shkuar ndonjëherë në mendje se si mund ta keni marrë virusin?
Të them të drejtën jo. Jam shumë konfuz, aq sa nuk arrij të sjell ndër mend asnjë çast të kaluar.

A keni vuajtur më parë nga ndonjë sëmundje?
Jo, asnjëherë.

Çfarë ndien një i sëmurë me AIDS?
Unë ndiej këputje trupi, e cila nuk më lë të dal as deri te dera, rënie të gojës, e cila nuk më lë as të ha. Kam tri ditë që nuk kam më as oreks.

Me çfarë kurohesh në këto momente?
Me asgjë. Ilaçet më kanë thënë se ende nuk kanë ardhur nga Greqia, se mungojnë dy prej tyre, më të rëndësishmet e kurës. Kur të vijnë ato, unë do të kem vdekur. Edhe gjilpërat që kishte Teuta (gruaja) për çfarë t'i dua, kur asnjë mjek apo infermier nuk shkel në këtë prag për të m'i bërë nga frika se mos infektohet. Më mirë të vdes se të mbaj peng edhe të tjerët. Ajo për të cilën më vjen keq, është se do t'i lë fëmijët e mi vetëm pasi dhe babai im (gjyshi i fëmijëve) është në një moshë të thyer dhe pa asnjë të ardhur.

Kujt do t'i drejtoheshit në këto momente dhe çfarë do t'i kërkonit?
Do t'i drejtohem shtetit të parit. Të paktën të më sigurojë gjilpërat për të më zgjatur edhe pak jetën. Jo për vete, por për fëmijët, se sapo humbën nënën e tyre dhe janë të vegjël. Nuk mund ta durojnë dot një humbje tjetër kaq të shpejtë. Pastaj, shteti t'i detyrojë infermierët të m'i bëjnë këto gjilpëra.


12 vjeçarja: Në shkollë askush nuk na afron, kujtojnë se jemi sëmurë

Dallëndyshja, vajza 12-vjeçe e çiftit Beqiri, edhe pse e vogël në moshë, duket sikur halli që e ka zënë, e ka bërë më të pjekur dhe më të kthjellët. Prej dy javësh, ajo është pa nënë, pasi ajo i vdiq nga SIDA. Ndërsa i ati është gati. Veç dhimbjes së madhe, ajo dhe vëllai i saj, Rolandi 13 vjeç, ndihen keq edhe kur shkojnë në shkollë. "Ne e vazhdojmë shkollën, por mund të them se ndihemi si të huaj. Më duket sikur të gjithë më veçojnë nga frika se mos dhe unë jam e sëmurë. Ata, edhe pse nuk e dinë se çfarë është kjo sëmundje, me plot gojën mund të thonë se jemi të infektuar si familje nga ky virus", ka thënë Dallëndyshja (Qan dhe duart i dridhen). Më pas, bashkë me të vëllain, Rolandin, lëvizin nëpër shtëpi për të bërë ndonjë punë. Ata janë tashmë dy "të zotët" e shtëpisë, pasi babai i tyre nuk është në gjendje të bëjë asgjë. Punët jashtë shtëpisë i bën 13-vjeçari, ndërsa e motra, një vit më e vogël, është kthyer në amvisë.


Babai: Herë me bukë e herë pa bukë, marrim vetëm 3 mijë lekë

Herë të ngrënë e herë të pangrënë, për të mos menduar më pas për veshje, shkollim apo dëfrim". Kjo është gjendja e familjes Beqiri, e treguar nga babai i dy fëmijëve, Sherifi. Ky i fundit thotë se ata mbahen vetëm me tre mijë lekë në muaj, që i merr babai i tij si pension. Ndërsa për blerjen e ilaçeve as që bëhet fjalë. Gjithë halli i të sëmurit, i cili është i ndërgjegjshëm për vdekjen që e pret, janë dy fëmijët. "Nëse vdes edhe unë, shteti t'u japë pension dy fëmijëve të mi. Ata janë fare të vegjël dhe nuk ka as kush të kujdeset për ta", thotë Sherif Beqiri. Pasuria e vetme e familjes është pak tokë, të cilën tashmë nuk ka kush ta punojë, dhe pak bagëti, të cilat i kullot Rolandi 13-vjeçar, ndërsa është detyruar të mësojë që t'i mjelë e të kujdeset për to vajza 12 vjeçe.

[Tirana]

“Si u shua familja e vëllait nga SIDA”

Transfuzioni pas një aksidenti në Greqi solli tragjedinë


AURORA HAJDINI

FIER

Sa kalon qendrën e komunës së Cakranit në një nga rrugicat tërë gropa që të çon në fshatrat e largët të saj, ndodhet edhe një familje, krejt e shfarosur nga sëmundja e shekullit.

SIDA ka goditur në një skutat më të strukura të Fierit, aty ku nuk shkon as rruga automobilistike. Një familje krejt e shuar nga kjo sëmundje e tmerrshme, ka lënë pas të mbijetuar, vajzën e vetme 10-vjeçare, Suadën, e cila gjysmën e vitit e kalon nga njerëzit e së ëmës në fshatin Metoh të Ballshit, ndërsa pushimet verore dhe ato semestrale i kalon nga gjyshërit e babait.

Si vdiqën prindërit dhe fëmija
Në familjen e Agush Avdulajt, plakut tashmë të paralizuar pas tragjedisë familjare, kujtohet shpesh djali i tij i vdekur nga SIDA, Sabahu, një zooveteriner, i cili punonte në komunën e Cakranit, por vitet e fundit të jetës së tij i kaloi në emigracion në Greqi për një jetë më të mirë. ”Vëllai ishte me shkollë dhe njeri shumë i drejtë në komunë”, thotë Alketi, një nga vëllezërit e tij. Ai iku para 5 vjetësh në Greqi për një jetë më të mirë, me gruan dhe 2 vajzat e tij Suadën dhe Ledjonën e cila nuk është më, së bashku me prindërit e saj, Sabahun dhe Donikën. Alketi tregon se para se të ikte në Greqi, disa muaj më parë ai kishte bërë një aksident rrugor, ku humbi shumë gjak dhe bëri edhe transfuzion. Në Greqi nuk i priu shëndeti. Mjekohej shpesh për ftohmë dhe nuk e dinim fare se ç´kishte. U shtrua në Selanik dhe më pas në spitalin e madh në Larisa. Atje u bënë analizat edhe për SIDA. “Për fat të keq, doli ashtu siç dyshohej. Vëllai im, më i miri, më i drejti dhe më i ndershmi ishte me SIDA, gruaja e tij ishte shtatzanë, në muajin e lindjes dhe fëmija nuk jetoi as një vit. Më 23 gusht të vitit 2000 vdiq pa mbushur ende një vjeçe, vajza Ledjona. Pas një viti, më 2 korrik vdiq edhe vëllai ynë”. Sipas vëllait të Sabahut, gruaja e tij e infektuar shkoi të kalojë muajt e fundit të jetës te prindërit e saj në fshatin Metoh, së bashku me vajzën Suadën dhe as një vit më vonë pas vdekjes së burrit, më 23 prill 2002 vdiq edhe ajo.

Peng, vajza e mbetur jetime
“Suadën e kemi peng në zemër. Rrimë me frikë mos është infektuar edhe ajo, por çdo gjë po shkon normalisht, të paktën nga shëndeti, pasi jeta e saj është gjymtuar përgjithmonë”. Familja Avdulaj ka tashmë shqetësim kryesor ndërprerjen e pensionit të vajzës pas vdekjes së të ëmës. “Kam shkuar te kryetari i komunës Cakran, Kujtim Sherifi dhe i kam kërkuar atë të drejtë që i takon Suadës. Ku do jetojë ky fëmijë fatkeq, me ç’të ardhura, a kanë menduar këta njerëz? Shkoj tek kryetari në zyrë, me ndjek duke më thënë se nuk ka fonde, shkoj në zyrat e asistencës apo përkrahjes, më përcjellin. Ne e ushqejmë, pasi e kemi vajzën e vëllait tonë fatkeq, por kushtet e fshatit dhe familjes sonë janë shumë të këqija”. Alketi thotë se është vetë emigrant në Greqi dhe në fshat kanë vetëm nga 1 dynym tokë për frymë. “Ku do ushqehemi? Këtu në fshat nuk ka as drita, as ujë dhe taksat e tokës, plehrat kimike, apo farërat kushtojnë shumë. Ndaj pothuajse të gjithë vëllezërit kemi marrë rrugët e kurbetit.” Në 4 familjet e djemve të Agushit duket se vdekja tragjike e një familjeje të tërë ka lënë pas shijen e hidhur të dhimbjes, por edhe një paniku për atë sëmundje “të rëndë” që e pushtoi vëllanë, kunatën dhe mbesën e tyre të vogël. ”Nuk dimë shumë për atë sëmundje, por ishte diçka e tmerrshme”, pohon nëna e djalit fatkeq, Vuladija, e cila ka tashmë të paralizuar edhe të shoqin. “Djali dhe nusja sa vinin e dobësoheshin edhe më shumë, sa erdhi një ditë që nuk mbaheshin më në këmbë. Veç t´i shihje, u bënë kockë e lëkurë dhe u tretën, flokët filluan t´u bien dhe u bënë si kufoma. Nga sëmundja e tyre iku edhe vajza ëngjëll, e cila nuk i kishte mbushur ende 12 muajt”.



Datat

Më 23 gusht 2001
Vdes Ledjona Avdulaj (12 muajshe)

Më 2 korrik 2001
Vdes Sabah Avdulaj (37 vjeç)

Më 23 prill 2002
Vdes Donika Avdulaj (35 vjeçe)


Suada: Dua të bëhem mjeke

Suada është një vajzë tashmë 10 vjeçe, e lënë jetime qysh në moshën 7-vjeçare, pa baba dhe pa nënë. Ajo i dëgjon të gjitha fjalët e të rriturve dhe herë pas here i mbushen sytë me lot. Është një vajzë e zgjuar dhe na afrohet duke thënë: ”Hidhem në klasën e pestë. Kam dalë me 10-ta dhe dëshiroj të bëhem mjeke, që t´i shëroj njerëzit, sepse jam pa baba dhe pa nënë dhe nuk dua që asnjë fëmijë të mbetet i tillë”. Por, e ardhmja e saj nuk duket të ketë ndonjë shpresë, pasi kryetari i komunës është shprehur se nuk ka asnjë qindarkë për t´i dhënë një pension. Tashmë Suada jeton me 2700 lekët e pensionit bujqësor të gjyshit të saj të paralizuar, të cilit vetë nuk i mjaftojnë as për ilaçet mujore. E ardhmja e Suadës së zgjuar dhe fatkeqe, është në udhëkryq, ndërsa pafajësia e saj të vret, por çuditërisht nuk prek sentimentin e njerëzve të pushtetit vendor të komunës më të madhe të vendit.

[Tirana]

PAS DENONCIMIT TE FAMILJES TE SEMURE NE MALLAKASTER

SIDA, mjekë nga Tirana për fëmijët
Drejtoresha e ISHP: Duhet të marrin pension


--------------------------------------------------------------------------------

Odeta Halili


Janë apo jo bartës të HIV-it Dallëndyshja dhe Rolandi, fëmijë të dy prindërve me SIDA? Një specialiste e Institutit të Shëndetit Publik është nisur dy ditë më parë në Mallakastër, duke prekur kështu nga afër dramën e familjes Beqiri. Ajo pritet të mbërrijë sot në ISHP bashkë me "dosjen" shëndetësore të familjes së kërcënuar nga SIDA.
Dallëndyshja, 12 vjeç, nuk mund të mos vërejë sa pak komunikojnë me njerëzit, qysh pas vdekjes së të jëmës. Ata janë fis i vogël, por vajza ndjen se haset gjithnjë e më pak me shokë e shoqe ndërsa merr udhën e shkollës mëngje-seve. Nëse përgjigja e analizave do jetë negative, do mjaftojë ajo për t'u zhdukur dyshimin shokëve e shoqeve, që iu rrinë larg asaj dhe të vëllait? "Nuk ka shumë gjasa që fëmijët të jenë infektuar, por gjithsesi ne presim analizat për të konfirmuar përgjigjen", shprehet gjatë intervistës për Gazetën, drejtoresha e ISHP-së, Silva Bino.

Një i sëmurë me SIDA ka bërë apel publik në "Gazeta Shqiptare". Ju si do i përgjigjeshit akuzës së tij për indiferentisëm të bluzave të bardha?
"Ne kemi nisur specialisten tonë në Mallakastër për ta parë më nga afër gjendjen e kësaj familjeje. Në radhë të parë për t'u njohur me gjendjen e të sëmurit, për të konfirmuar në ç'fazë është sëmundja dhe ç'mund të bëjmë në këtë fazë. Por edhe për fëmijët, megjithëse ka shumë mundësi që ata të mos jenë infektuar. Në këtë rast transmetimi i virusit do ndodhte vetëm përmes gjakut. Në rrethe ka mungesa infeksionistësh dhe një trajtim specifik i një pacienti me AIDS praktikisht është i vështirë"

Nëse ai do trajtohej me barnat e SIDA-s, që siç u tha, kanë mbërritur?
"E rëndësishme për momentin është që ai të kurohet për sëmundjet e mbivendosura. Në këtë pikë s'është zgjidhje mjekimi me barnat e SIDA-s, antiretroviralet. Efekti i tyre është i zgjatur dhe do duheshin disa muaj për të parë rezultate konkrete. Aktualisht ne presim kontigjentin e dytë të këtyre barnave, që janë shpëtim për rreth 40 të sëmurë shqiptarë, të cilët i kanë të nevojshme"

A parashikohet në ligj mbështetje sociale për këta të sëmurë?
"Në fakt Ministria e Punës dhe e Çështjeve Sociale duhet të ketë një program për të sëmurët me AIDS, duhet t'u sigurojë mbështetje sociale atyure. Asgjë s'është bërë. Nga ana jonë ne po bëjmë disa ndryshime në ligjin "Për parandalimin e përhapjes së infeksionit HIV/AIDS në Republikën e Shqipërisë". Po përpiqemi ta bëjmë më të zbatueshëm atë. Po hartojmë një nen, ku fëmijët e prindërve me SIDA duhet të përfitojnë një lloj trajtimi financiar. Të jemi realistë. Prindërit e tyre nuk duhen llogaritur plotësisht të aftë për të punuar".


Shëndeti Publik: S'mund t'i urdhërojmë infermierët

Ne nuk kemi qënë në dijeni të këtij rasti. E kemi mësuar edhe ne nga Gazetat sepse të infektuarit komunikojnë direkt me Institutin e Shëndetit Publik", është shprehur dje drejtori i Shëndetit Publik në Fier, Rakip Gjoni. I pyetur se përse infermierët rajonalë nuk kujdesen për Sherif Beqirin, të prekur nga SIDA, Gjoni ka sqaruar se nuk mund të urdhëronte infermierët për të kryer këtë shërbim. Megjithatë, ai ka shtuar se u duhet dhënë ndihmë në mënyrë urgjente fëmijëve, të cilët janë po aq të kërcënuar sa edhe babai i tyre. Nuk është normale dhe morale që këta fëmijë të flaken nga shoqëria. Pushteti vendor dhe Drejtoria Arsimore duhet të punojnë për t'i krijuar përkrahje fëmijëve dhe të mos braktisen", ka vijuar ai.


"Dy rroga gjobë për mjekët që iu shmangen të sëmurëve me SIDA"

Asnjë mjek apo infermier nuk shkel në këtë prag nga frika se mos infektohet", deklaroi për Gazetën 39-vjeçari me SIDA. Në ligj shkruhen "ndëshkimet" për të tillë braktisje. Në nenin 26 të ligjit "Për parandalimin e HIV/AIDS në vend" thuhet: "Shmangia e personelit mjekësor gjatë diagnozës, kontrollit dhe mjekimit të të sëmurëve me HIV/AIDS, kur nuk përbën vepër penale, përbën kundravajtje administrative dhe dënohet me gjobë në vlerën e dy pagave mujore. Kjo masë merret me vendim të titullarit të institucionit përkatës". Nuk është vetëm kjo. Ligji rezulton të jetë i pazbatuar në nene të tjerë të veçantë. Psh. në nenin 20 thuhet "Personat me moshë deri 18 vjeç, të cilët janë infektuar nga HIV-i, kanë të drejtë të përfitojnë një pension ose ndihmë sociale kur janë të paaftë për të punuar", ndërsa mjekimi falas i tyre, edhe ky i parashikuar në ligj, pritet të vihet në jetë sot pas 11 vjet sëmundjeje.



Komuna: Dy fëmijëve do t'u japim ndihmë

Kryetari i Komunës Fratar në Mallakasër, ku përfshihet edhe fshati Tatoshaj, Enver Kapllani, ka bërë të ditur dje se, është duke u përgatitur materiali që ta dërgojmë në struktura më të larta shtetërore, që dy fëmijëve 12 dhe 13 vjeç, të cilëve u ka vdekur nëna nga SIDA dhe babai është në prag të varrit, t'u lidhet një pension. Nga ana tjetër përfaqësues të pushtetit vendor në Qarkun e Fierit kanë pohuar dje se, janë njohur me këtë rast menjëherë pas vdekjes së viktimës së parë të kësaj familjeje Teutës. "Ne kemi biseduar edhe me mjekët, por ata kanë frikë që të shkojnë atje", kanë thënë burime nga Bashkia. Ndërsa për dy fëmijët e të infektuarve, burimet bashkiake kanë bërë të ditur se, kanë menduar që t'i largojmë nga fshati, pasi të kenë mundësuar sistemimin e tyre në ndonjë institucion.

[Shpirt Njeriu]

Më ndihmoni se kam ngelur rrugëve". Ka qenë ky apeli i të sëmurit me sida, 31-vjeçarit Gazmend Ziu, banor në qytetin e Durrësit. Ai thotë se ka trokitur në shumë dyer të institucioneve të shtetit, por askush nuk e ka ndihmuar. Po kështu, e kanë bërë të shurdhër veshin edhe OJF-të, të cilat marrin miliona dollarë për të luftuar sëmundjen e shekullit. Gazmendi ka qenë dhurues gjaku dhe me këtë fitonte diçka për të siguruar jetesën. Në muajin dhjetor të vitit 2003, teksa bëhej gati të dhuronte gjak, analizat dolën me probleme. Ai ka treguar historinë e vuajtjeve të tij, që nga momenti që e ka marrë vesh se është i infektuar dhe deri tani, që ka mbetur pa asnjë ndihmë.

Kur dolët nga spitali infektiv i Tiranës?
Unë në spital kam qëndruar vetëm 2 javë, në muajin shkurt dhe që nga ajo kohë bredh rrugëve, se askush nuk më jep strehë. Në spital më bënë analizat e hollësishme dhe më thanë se vuaj nga një sëmundje e pashërueshme.

Përse nuk ju mbajnë në spital?
Mjekët më kanë thënë se nuk jam ende në fazën për të qëndruar në spital, e cila është edhe fundi i jetës sime. Kam trokitur në dyert e njësisë vendore, por nuk kam mundur të përfitoj asistencë sociale.

Po OJF-ve u keni kërkuar ndihmë?
Sigurisht që po, por asnjëra prej tyre nuk më ka dhënë ndihmën minimale. Përfaqësuesit e tyre nuk janë dukur as në spital as në Durrës.

Me çfarë ushqeheni dhe ku flini?
Fle nëpër lulishte, sepse familja nuk më pranon. Disa herë kam përfunduar në polici, por tashmë policët më njohin dhe nuk më ngasin. Ndërsa për të ngrënë më japin të njohurit e mi dhe akoma nuk kam dalë të lyp në rrugë.

[StormAngel]

Bo bo bo!
Ca fat i rende,zot i madh.
Nuk kam koment,me vjen keq,renqethese kjo.

[Administrator1]

Fat i keq .
Sikur ja kane damkosur fatin qe me mbiemrin qe mban.