Kthim ne te kaluaren.

[Trebeshina]

Mbrapa deriçkes sime

Ngrihet nje bote e madhe.

Pas portes tende,

Rrezohen jete.

Me dhimbsesh,Koha ime!

Berat, fundviti i '97-es

[Eagle]

Mbrapa deriçkes sime

Ngrihet nje bote e madhe.

Pas portes tende,

Rrezohen jete.

Me dhimbsesh,Koha ime!

Berat, fundviti i '97-es

shume shume bukur.me pelqeu shume kjo.urime oj trebeshina

[Poeti]

Sa e cuditshme jeta!Deri sonte e doja te djeshmen time dhe sonte i urrej te dyja ,te djeshmen dhe te sontmen.Athua a do ta dua ndonjehere te nesermen,pa te sontme e pa te kaluar ?
Bera ate gabimin e zakonshem,hyra mbrenda ne ty, ne pjesen tende ku deren e le hapur vetem per mua.Nuk e gjeta veten time aty,apo isha une ajo e thermuara qe kerkoj strehim ne kendin tend sekret,dhe ku te tjerat benin valle mbi thermiat e mia te bera pluhur harrese,dhe ti nuk i ndjeje klithjet e mia per ndihme.E dija qe prej kohesh qe isha mbyllur ne kafazin tend te arte, dhe hapje deren vetem kur doje te degjoje vaj bilbili,me japje ca dromca fjale dhe mbyllje prap kafazin tend,por nuk harroje te me japje nga aty te pi lotet e tu per ta shuar etjen me uj te kriposur.Kot u mundova te mblidhja grimcat e trupit tim neper hapsiren tende , me nuk e dija cila grimce i takon unit tim,ishin shtypur nga vallezimet e dehura te atyre qe triumfuan mbi mua, mbi shpirtin e lodhur nga stinet sibiriane te jetes sime.
Sa do te doja ne kete moment te i bej "delite" te se kaluares qe ta shpetoj te ardhmen,por me mungon tastieri i jetes.
Ndoshta neser do te jete me mire!

Foleja_,

Ishte ky një ndër postimet tua më të mira (nëse nuk e marrim në konsiderim atë temën e hapur nga ti: “ Voglushja ime”).
Bartë shumë mesazhe në vehte dhe shumë porosi që të lën të kuptosh gjendjen tënde emotive. Kërkoj falje nga Trebeshina, që në temën e saj i bëj këto komente, por mu duk me vend të jap mendimin tim në postimin tënd.
Uroj që e ardhmja jote të jetë më kuptimplote se e kluara (të tashmen e din ti vetë).
Si mike të respektuar dua të të dëshëroj gjithë të mirat që sjell jeta për ty dhe familjen tënde, qofshi gjithënjë të lumtur…

[Trebeshina]

Mos me kerko falje, s'ke bere asnje gabim! Madje eshte shume humane te dime t'i qendrojme prane njeri-tjetrit, qofte edhe ne mendim.Respekte

[Trebeshina]

Mjaft i perkedhele vitet qe shkuan,
kot perpelitesh neper to!
Asaj qe blove nuk ke ç'i bluan;
Zjarrin e shuar, nuk ke ç'e do!

Dielli vertet,qe shume i nxehte,
por ende ngroh-po qe se sheh.
Floket i pate aq te arte,
Me bukur ndrijne,nese i kreh.

Mjaft u venite ne varrime!
Vdekja asnje nuk ka rinuar.
Provo dhe qeshu nder agime,
Ne do dhe qaj,-Duke jetuar!




Kete poezi-keshille,ia pata kushtuar shoqes sime "Aida"; Por asnjehere s'pata guximin t'ia jepja. Ishte aq e trishtuar sa kisha frike mos e keqkuptonte dhe ne kete menyre refuzonte dhe shoqerine time. Sot,di qe eshte nje mama e mrekullueshme....

[Trebeshina]

Prej vitesh buzagazi yt,
bredh neper filxhanet e kafese
dhe le ne to
gjurmet e hidhura te virgjerise.
Ne puse fjalesh
mbytet aroma
e trupit tend te skalitur.
Karriget prej druresh te lire,
zvarre e heqin jeten tende
-prej bote te shtrenjte.
Qielli i fantazise superkolor,
te humbet persegjalli
ne tymin e cigareve te mia.

Nuk e kuptoj kete "pjese" absurde".
Ajo nuk te meriton ty!
Te lutem si mikja me e mire:
"Grise dhe zhduke
ne humnerat e kudogjindeshme"!

Eshte zgjidhja me e mire,
moj rregjizore' brishte dhe e pergjumur!




Kjo gjithashtu i eshte kushtuar nje mikeshes sime te dashur,"Andetes".Poezine-keshille, ia ngjita nje mbasdite te tavolina e barit qe ne frekuentonim, dhe pergjoja pas xhamit reagimin e saj......Ne ate tavoline, ajo dhe sot bashkeshorti i saj-pine kafen e pare. Tirane 1995

[Trebeshina]

Faleminderit! Une mendoj se t'u dhurosh kenaqesi njerezve edhe pse s'i njeh,eshte nje sadisfaksion: Une -atyre qe me lexojne. dhe Ata qe me lexojne- nderkohe ,shume kenaqesi me japin mua.

[Trebeshina]

Mbaje veten

Bebja ime e shtrenjte!

Te linda

se desha te te rrit.

Ti

duhet te vdesesh

shume kohe

pas meje!

Tirane '98

[Trebeshina]

Nuk ish mengjes me lule bletesh
ai mengjes.
Vesa kish ngrire rrugeve te pista
ate mengjes.
S'ma puthen trupin enderrimet
si çdo mengjes.
Hengra nje zenke me komshiet
per mengjes.

Kembet e pira neper nate,
U eselluan ne kepuce.
Duart me thonjte e gjate
I futa prape nen bluze.

Qe kurse linda e dashurova
Diellin e zellshem,diellin-djale;
Prape si çdo here iu pergjerova
te me afrohej mbi nje kale.

Por ate dite,oh,ate dite
Ai me qeshte nuk di si.
Dhe ulerinte si i marre:
"Sot erdhi dita qe te vi"

Une u hutova neper gota
U kalla tymrave lloj-lloj
U thosha loteve:"ç'dreq qenka bota
me kete jete kesisoj?"

Une si une,me treqind koke,
me mijra trille neper to,
Pata harruar ç'me tha "dielli",
Zieja mendimet per gliko.

Nuk kish gjarprinj helmues
ajo mbremje.
Trupi im qe shuar
ate mbremje.
U parfumosa per ne shtepi
si çdo mbremje.
Por,ç'me perpiu mbremja
si asnje mbremje.

Buzeve te saj,i mblodha buzet,
Mora nje koke dhe thashe te shkoj.
Treqint magnete m'a ndalen udhen,
sikur te qene treqind dragoj.

Dhe kisha prane nje çudi,
jo si ato ç'krijoja une.
Ishte vertet çudi-njeri
Ia ndjeja eren neper hunde.

Turbull degjoja neper veshe
pyetjen per emrin tim.
Une s'desha ta degjonin muret
ndaj belbezova buzeve te tij.

Oh,c'mrekulli kur dialogojne
Goja me goje,gjoksi me gjoks;
Fryma me frymen,zemra me zemren,
gjakrat rinore tek levrojne.

Gjumin,nisi maleve me bore
ajo nate.
Pas shume kohesh,prinderit dashuruan,
ate nate.
Une nuk fjeta vetem
si çdo nate;
Sheroja shpirtin e semure
si asnje nate.

Nuk ndezem drita per t'u pare,
ndriçonim qe te dy.
Fjale nuk hengrem,as nuk pime,
ushqyem syte me sy.

Edhe kenduam gjithe naten,
ate me te vjetren kenge;
Une isha vajz'e ai djale,
Ai qe Diell dhe une Hene.

Dhe "nata" shkoi ne çmendi
Kur pyeti "Sa bejne nje dhe nje";
E kishte ditur fundin "dy",
Po doli nje dhe vetem nje.

"Relit"...Tirane '95-se

[Trebeshina]

Sonte,e ushqeva me drite qiriu,
Emrin tim,te zbehur ne politese.
Sonte,eshfrenova me pasion te riu,
Emrin tim te mbytur ne pendese.
Sonte,e dalldisa me dallge enderre,
Enrin tim te thare ne nje hu.
Sonte,e qellova me fjale zemre,
Emrin tim te ftohur,ptu ptu ptu.

Sonte,i festova nje ditelindje,
Emrit tim te vogel dhe pa fat.
Sonte,i kendova neper dridhje,
Emrit tim te nderur kat me kat.
Sonte i qerova erotike te zgjedhur,
Emrit tim qe flinte tek nje nder.
Sonte i fala nje mashkull te bredhur,
Emrit tim,qe burri-i qe derr.

Sonte,perkedhelur me rri trupit,
Emri im qe larg me pati shkuar.
Sonte zemeruar i rri turpit,
Emri im,qe turpi e pat zgjuar.
Sonte,fle si shqerke permbi mua,
Emri im prej kohesh marinar.
Sonte, parfumon ai,si grua,
Sonte pervelon e djeg si zjarr.


'96-Tirane