Per ty o zemra ime.

[Julius]

Dobesia e momentit, apo frymezimi i momentit? Asnjehere nuk kam mundur te bej dallimin midis te dyjave sa here kam shkruar dicka. Ishte "momenti" qe me beri te shkruaj kete poezi me poshte. I dedikohet nje vajze qe ne mos eshte eshte vete zemra ime, eshte pjese e saj.

Per ty zemra ime

Shume te kane shkelur o zemra ime
Te trupi tend kane gjetur vetem nje cast
Se nuk e dinin qe brenda fshihej nje jete

Shume te kane marre o zemra ime
Ate qe u ke dhene vete pa kushte
Dhe kurre nuk ke dashur te ta kthejne pas

Shume je lenduar o zemra ime
Sa here shikoj brenda teje
Ne cdo rrahje flet nje dhimbje

Asnje nuk te ka prekur o zemra ime
Cuditem si ke ngelur kaq e bukur!
Ti me vret o zemra ime.
me vret, me ngjall e prape me vret
Prape po vjen pranvera o zemra ime
Do vishesh perseri me buzeqeshje?
Nuk ka fustan tjeter qe te shkon....

[Sorkadhe_Kelcyre]

Eshte momenti qe te jep frymezimin dhe ndoshta edhe dobesine. Por keto te dyja kane dicka qe i ndan,, frymezimi te ben te shkruash dhe te shprehesh dicka ne nje moment te caktuar,,, kurse dobesia mendoj se te pengon ta besh ate...
zakonisht frymezimi gjen ushqim ne shpirtin e plagosur,,, dhe rralle ne ate te dehur nga lumturia.
si shembull po te sjell nje poezine time , e cila tregon ne te nje brenge te akullt, qe eshte Vetmia.

Sekreti

Hena sot m'u duk e bukur,
edhe pse nuk ishte e plote,
por dicka vura re papritur,
qe ajo nuk m'a fshihte dot.

Brenda vellos qe kishte hedhur,
qendisur me yjet e arte,
ajo dicka mbante fshehur,
qe une e dalloja qarte.

Ish dicka qe e njihja,
prandaj edhe e dallova,
se edhe tek une te hynte,
dot , jo , nuk e ndalova.

E c'i duhet e bukur te jete,
e si nuse e qendisur, te rrije,
kur dikush, t'ia largoje vellon
dhe ta preki,,, s'po duket te vije?!!

[MiLaNiStE]

sh te bukra te dyja poezit

urime

[Poeti]

Ja Julius edhe unë me një poezi timen:


KUR NUK KE...

I shtrirë përkrah vetmis sime
Sytë drejtuar kah qielli,
E pres të lindë në horizont
Andej nga perëndimi, dielli!

Kurse era më godet me shumë forcë
Më shkund dhe më zgjon nga gjumi,
Ik nga kjo jetë i vetmuar, më thotë
Ik më shpejtë se të mori lumi!

Çfarë të duhet jeta kur nuk e shijon
Përse duhet ti ende të jetosh?
Kur nuk ke askend që pranë të të rrijë
Kur nuk ke më askend që ta dashurosh?!

[Julius]

Ju faleminderit te gjitheve. Nuk e di se a kemi shume te perbashketa midis nesh. Ndoshta ajo qe na bashkon eshte "momenti" me vleresimin qe i jep cdo poet.

[Sorkadhe_Kelcyre]

pershendetje lagjja e poezive....
meqe ti Julius ma vleresove "jo keq" poezine e pare,, mendova te te dergoj edhe te tjera ne vazhdim. Per sot zgjodha :

Kur s'jemi bashke


Perhere tek une nje boshllek
krijohet kur ti me largohesh
Ndaj gjithmone kerkoj dicka
qe shpirti te me qetesohet.


Kerkoj nje fjale.....
kerkoj nje ngjyre.....
<Me ngushello!>
i lutem te embles Natyre


Me fali ajo gjithe c'pati:
nga fushat-bukurine,
nga malet-burrerine,
nga qingjat-urtesine.

Por....


Kur s'jemi bashke,
cdo gje me duket e shemtuar,
madje dhe ne veten time
me duket se jam vjeteruar.


Bota me duket e shurdher;
S'e di pse dita shume zgjat;
C'do gje me duket pa jete
Kohen kur nuk jemi bashke.


(shkurt.1996)

[Sorkadhe_Kelcyre]

pershendetje Julius. Milaniste,, faleminderit per vleresimin.
Poeti, m'u duke me shume ndjenje ne shkrim,, po do te deshiroja te lexoja dicka me te gezueshme dhe me drite nga pena jote. Te gjithe kemi momente te zymta, dhe thone se s'eshte mire te shkruash kur je i merzitur,, por une e di qe pena eshte e vetmja qe rreshqet ne ato caste. Megjithate , te pergezoj per krijimin dhe uroj te shohim shkrime te tjera na ty.
Julius,, po ti? e humbe penen?? aaaaaaahaaaaaa te qenka mbaruar boja!!
sa keq!!
Uroj t'ia kaloni mire.

[toni77_toni]

Të gjitha poezitë janë të bukura;

ky është vlersim i imi.

Urime!

[Poeti]

pershendetje Julius. Milaniste,, faleminderit per vleresimin.
Poeti, m'u duke me shume ndjenje ne shkrim,, po do te deshiroja te lexoja dicka me te gezueshme dhe me drite nga pena jote. Te gjithe kemi momente te zymta, dhe thone se s'eshte mire te shkruash kur je i merzitur,, por une e di qe pena eshte e vetmja qe rreshqet ne ato caste. Megjithate , te pergezoj per krijimin dhe uroj te shohim shkrime te tjera na ty.
Julius,, po ti? e humbe penen?? aaaaaaahaaaaaa te qenka mbaruar boja!!
sa keq!!
Uroj t'ia kaloni mire.

Sorkadhe_Kelcyre,

Te faleminderit per vleresimin dhe sygjerimin e dhene, por me behet sikur po te shkruaja dicka tjeter nga qe shkruaj, nuk do te jem vehtja ime, por do te mundohem qe ne te ardhmen te sjell edhe rreze pozitive ne Forum.

[Sorkadhe_Kelcyre]

Poeti,, te gjithe po ndajme me njeri tjetrin caste qe per te mos i harruar, kemi gervishtur letren dhe i kemi bere te perjetshme ne veten tone.
Une po mundohem t'ju prezantoj nje nga krijimet e mia si me te celura per nga gjyrat..

Vetia e Fjaleve.

Dy fjale te embla me the,
dhe s'di se c'shpirti pesoi,
fryma e shenjte me ngjiti ne re,
dhe mendja cdo hall e harroi.

Fjale qe kushdo mund t'i thoshte,
por qe s'do te kishin veti,
se asnje mua s'do me joshte,
sikur sot ma bere ti...

Paten aq shume bukuri,
se dolen nga buzet e tua,
ndaj ndieu kaq lumturi,
kjo zemra ime e dashuruar.