Mendoni se eshte e drejte qe femijet te njohin qe ne fillim fene e prinderve te tyre vetem dhe te pranojne vetem ate fe si te tyren, pa pasur njohuri per fete e tjera?
Ju vete do nderronit fe??? Nese po,pse? Nese jo, prape pse?
Personalisht mendoj qe njerezit duhet te kene te drejte te zgjedhin fene dhe idete qe duan te ndjekin, dhe jo tu "imponohet" feja e prinderve.
Ju si mendoni???
Feja eshte dicka qe njeriu e pranon me ndergjegjien e tij dhe per mendimin tim gjithesecili e ka te drejten e zgjedhjes se saj.
Nese babai im ka nje fe te caktuar kjo nuk do te thote qe edhe une te ndjek te njenjten.
Pra njeriu duhet ta kete te qarte perse duhet te ndjeke nje fe dhe nese nuk eshte i qete ne fene e prinderve te tij te marre ate qe ka vete me perzemer.
Injoranca nuk zhduket me top
Po informacioni qe nje femije i jepet per fene, varet nga prinderit, sidomos nese keta jane fetare. ti do e nderroje fene me vone?? Do mendoje te njihje fe te tjera per te pare nese gjen veten me shume ne nje fe tjeter?
Pa i dhane shume mendim asaj pune, deri para disa vjetesh kam mendue se jam mysliman. Si un, ashtu edhe prind't e gjyshat e mij kane mendue se jane mysliman--n'nji kohe qi as nuk kane shkue n'xhami e as jane fale pese here n'dite. Dmth. na kena mendue se jena myslimane vetem se nji paraardhes ka ndrrue fe prej turkut. Me sa kam pa, fete kristiane jane ma liberale kundrejt ndrrimit t'fese. Gabimisht, na, shqiptaret, gjykojme at qi ndrron fe si "tradhtar". Pa u largue prej temet...mendoj se zgjedhja e fese nuk i perket kurrkujt tjeter pervecse personit qi ka mbrri nji moshe t'pjekun.
Nqs. prindi ka zgjedhe nji fe--qi ai mendon se asht e "verteta"--nuk ka kurrgja t'keqe me edukue edhe fmijne me ate fe. Athere kur fmija t'bahet adult, ta bajne zgjedhjen vete.Po informacioni qe nje femije i jepet per fene, varet nga prinderit, sidomos nese keta jane fetare. ti do e nderroje fene me vone??
Defend the second amendment
Përcaktimi fetar varet nga bindjet e njeriut. Çdo besimtar është i bindur në besimin të cilit i takon. Përndryshe as nuk mund të quhet besimtar.
abnk paska dhënë shembull konkret për besimin, se derisa dikush nuk është i bindur në fe atëherë edhe përcaktimi ndryshon. Feja nuk trashigohet nga prindërit. Feja pranohet me bindje dhe ndërgjegje.
Çdo prind ia do të mirën fëmisë, prandaj duke qenë i bindur në fe edhe u jep fëmijëve edukatë fetare, meqëllim që ti udhëzojë në rrugë të drejtë. Sipas fesë, prindi është i obliguar që ta edukojë dhe mësojë fëmijën. Me gjithë këtë, nuk do të thotë se fëmija kur arrin moshën madhore do të mbajë besimin e njejtë. Është e drejtë e secilit të zhgjedhë besimin në bazë të gjykimit të vet.Po informacioni qe nje femije i jepet per fene, varet nga prinderit, sidomos nese keta jane fetare.
eshte nnje teme shume interesante kjo ,mendimi im eshte qe femijet ne fillim eshte normale te njohin origjinen e familjes se tyre dhe cfare religjioni kane ndjekur prindrit e tyre,sepse mendimi im eshte se cdo familje ka dhe vazhdon te ndjeke nje tradite pastaj me rritjene tioj dhe em daljen ne shoqerine me te gjere sigurishtqe do filloje t eshikoje qe perreth tij ka edhe fe te tjera mbase do kerkoje edhe ti njohe por do jete koshient per zgjdhjen qe do t ebeje ,por njekohesisht eshte edhe dytere e prinderve flasim epr at amilje q ekan enje tradite fetare qe ti jape njohurite e duhura mbi fete te gjitha dhe sigurisht te tyren dhe pastaj femija do t ejete i afte per te zgejdhur do e ndjeke kete rruge apo jo.
pershendetje
ruela
Kur flisni per fene si te ishte ndonje thes me verdhushka, as kete vend per te replikuar s'e meritoni!
What's your problem?! lolPostuar më parë nga Vivian
"thes me verdhushka..."??????????????
Ne kupimin qe feja s'eshte detyrimisht trashegimi, dhe per mendimin tim s'duhet te jete. Pra, jo si pasuria materialistike. Cdo kush esht i/e lire te zgjedhe nje fe ndryshe nga ajo e prinderve ose te mos besoje ne zot.
Ky diskutim eshte si historia e atij shqiptarit te ri ne moshe ne Amerike qe ngrinte flamurin shqiptar ne parade me krenari te madhe, por kur nje profesor i habitur nga flamuri shqiptar e pyeti se cfare perfaqeson ai flamur dhe ajo shkabonje, shqiptari i ri ngriti supet duke u pergjigjur prere "eshte flamuri i Skenderbeut". Ku eshte morali i kesaj historie reale? Morali i saj eshte tek debati i hershem shqiptar qe sot njihet si "krize identiteti" qe nuk buron nga mungesa e deshires apo dashurise se shqiptareve per njeri-tjetrin apo per nje te ardhme te mire per femijet e tyre, por buron nga mosnjohja e shqiptareve te historise se te pareve te tyre. Luftrat e njepasnjeshme, pushtimet, kulturat dhe qyteterimet e ndryshme, ideologjite politike te ndryshme kane bere punen e vete ne mjegullimin e relievit fizik te jashtem dhe atij shpirteror te brendshem. Pra ESENCA e qenies shqiptar, ajo esence e perbashket qe i kthen nje grup fisesh e krahinash ne nje komb e ne nje vend, sot nuk eshte aq e lehte per tu dalluar.
E kam thene 100 here ne kete forum, do ta them edhe 1000 here te tjera: ajo qe brezat e sotem te shqiptareve gezojne qe brezat para nesh nuk e kane partur eshte KOHA E PAQES ne te cilen ne po jetojme e po rritemi. Prinderit tuaj, gjysherit tuaj, stergjysherit tuaj, ster-ster-...gyshërit tuaj, asnjehere nuk arriten qe te jetojne te lire jeten e tyre ashtu sic deshironin ata, por gjithmone kane jetuar nen-trysnine e pushtuesave te ndryshem qe te diktonin gjithcka, qe nga menyra se si duhet te flisje e deri tek besimi ne Zot. E keni degjuar fjalen e vjeter "Ai te luan fene nga vendi" qe perdorin pleqte shqiptare per njerez qe jane te marre apo te eger?! Pra duhet te jeni te ndergjegjshem dhe mirenjohes qe pas plot 6 shekujsh, shqiptaret jane prape zot ne token e te pareve.
Nga kjo kohe paqeje vijne shume te mira dhe ajo me kryesorja eshte liria. Jeni te lire te levizni ne Shqiperi, jeni te lire te levizni jashte Shqiperise, jeni te lire te beni gjithcka me jeten tuaj. Nen kete kontekst demokratik, jeni te lire te besoni, ashtu si jeni te lire te mos besoni; jeni te lire te zgjidhni besimin tuaj, ashtu si jeni te lire te nderroni sa besime te doni, bile bile te shpikni edhe "besime personale" po te doni. Askush nuk ju pengon dot per kete pasi eshte e garantuar nga ligji kushtetues. Ne kete pike, nuk ka vend per diskutim.
Diskutimi lind kur dikush pyet si ta aplikoj une kete liri ne jeten time?
Disa shqiptare kete liri e kuptojne si nje clirim nga besimi, nje si nje liri personale, si nje menyre per te mos besuar ne asgje te shenjte, por vetem ne gjera qe na pelqen ne te besojme. Si nje liri personale qe na ben ne shqiptaret e sotem "me te zgjuar" dhe "me me fat" se sa brezat e shqiptareve para nesh. Pra ata jane "te humburit" dhe ne jemi "te fituarit". Ata i perkisnin nje besimi qe ne lindje, kurse ne i perkasim cdo besimi qe ne duam, ose mund te zgjedhim edhe te mos besojme fare.
Ne kete grup te pare te shqiptareve jane ata qe une i quaj "harabelat" shqiptare. Harabeli eshte nje zog qe fluturon ulet dhe sa nga nje vend ne tjetrin, aqsa asnjehere nuk ben nje fole per vete apo per familjen e tij. Pra keta shqiptare jane ata qe fluturojne lule me lule, besim me besim, besojne ne gjithcka dhe ne asgje. Nuk u behet vone per asgje pervec mireqenies se tyre. "Une jam Zot i vetes time", eshte motoja e tyre qe per ta do te thote me pelqen te besoj ato qe me pelqen mua te besoj. Nuk u behet vone aspak jo vetem per historine e te pareve te tyre, as per besimtaret dhe as per besimet fetare.
Ka edhe nje grup tjeter shqiptaresh paksa me i vogel ne numer se harabelat shqiptare qe ate lirine qe une e zura ne goje me pare e shohin si nje shans dhe nje mundesi per te ndertuar boten e tyre shpirterore. Liria e fituar per ta eshte nje shans per te ndermare nje pelegrinazh shpirteror ne kerkim te dickaje te shenjte ne jeten e tyre, ne kerkim te kuptimit te jetes, ne kerkim te njohjes se identitetit shqiptar. Ndryshe nga grupi i pare, ky grup shqiptaresh nuk u intereson shume botekuptimi i tyre, por u intereson qe te mesojne sa me shume mbi besimet e ndryshme fetare, mbi besimin e te pareve te tyre, mbi historine e besimit, mbi ndryshimet qe besimi ka sjelle ne jeten e njerezve rreth tyre, apo ne jeten e tyre vete. Qellimi i tyre final nuk eshte qe te ngrejne te vertetat e tyre, por te njohin te verteten universale qe zberthen te gjitha misteret e jetes apo identitetit shqiptar.
Ne kete grup te dyte hyjne ata shqiptare qe une i quaj "shqiponjat". Shqiponja eshte nje zog i vetmuar por krenar qe fluturon me lart dhe me larg se gjithe zogjte e tjeter. Karakteristika tjeter e shqiponjes eshte foleja e saj, sado larg folese se saj mund te fluturoje, ajo asnjehere nuk e humb rrugen per ne folene e saj te dashur. Cfare i dallon keta shqiptare? I dallojne shume gjera. I dallon mbi te gjitha etja e pashterueshme per te mesuar historine, kulturen, traditen e te pareve te tyre, familjes se tyre apo shqiptareve ne pergjithesi. I dallon mbi te gjitha obsesioni qe kane me historine dhe te shkuaren, jo se jane pengje te se shkuares, por se e kane te qarte se sekreti i zgjidhjes se "krizes se identitetit" shqiptar sot ne vitin 2005, nuk mund te gjendet ne 2005 por mund te gjendet vetem ne faqet e historise, ne perpjekjet e shqiptareve ne shekuj, ne jeten e tyre, ne traditen dhe folklorin e te pareve, ne rolin e shqiptareve ne cdo qyteterim. E gjithe kjo dije e akumuluar nga faqet e historise i ben te kuptojne dy gjera: a) si kemi arritur ne realitetin e vitit 2005 b) cili eshte identiteti i vertete shqiptar. Identiteti shqiptar eshte ajo esenca e perbashket qe i ka bere fiset shqiptare komb e shtet, dhe qe i ka dalluar nga te gjithe popujt e tjere.
Sot ne Shqiperi fluturojne shume pak shqiponja dhe shume harabela qe u pelqen ti bejne qejfin vetes ne syte e botes se jane bij shqiponjash.
Albo
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt