Jepni Mendimin Tuaj...

[ABIGAIL]

Pershendetje te gjitheve.

Dy-tre te dielat e fundit kemi diskutuar dhe studjuar "Temen e Dhuntive"
duke u mbeshtetur ne disa vargje ne Bibel.

Kemi pare se cfare eshte dhuntia, kur jepet, pse jepet, si jepet, cilet jane dhe praktikimi i tyre ne jeten tone.

Midis shume te tjerash mbeta ne nje varg, qe dicka nuk mund ta shpjegoja dot, dhe per kete doja edhe mendimin tuaj.

1 KORINTASVE 12:4-11


4. Ka larmi dhuntish, por i njejti Fryme.


5. Ka edhe larmi sherbimesh, por i njejti Zot.


6. Dhe ka larmi veprimtarish por eshte i njejti Perendi i cili i ben te gjitha gjerat ne te gjithe.


7. Dhe secilit i jepet shfaqja e Frymes per dobine e perbashket.


8. Dikujt, pra, i jepet, me ane te Frymes, fjale diturie; nje tjetri, sipas te po atij Fryme, fjale njohurie;


9. nje tjetri besim, nga po ai Fryme; nje tjetri dhuntite e sherimeve, nepermjet po atij Fryme; nje tjetri pushtet per te kryer veprime te fuqishme; nje tjetri profeci; nje tjetri te dalloje frymerat;


10. nje tjetri larmi gjuhesh; nje tjetri interpretimi i gjuheve.


11. Dhe te gjitha keto i ben i njejti dhe i vetmi Fryme, duke i ndare gjithsecilit dhunti vec e vec ashtu si do vete.

Pyetja ime eshte kjo:

Ne te gjithe e dime se cfare eshte besimi. Por ketu futet si nje prej dhuntive qe Perendia jep. Domethene, ka persona qe u jepet ne menyre te vecante besimi si dhunti, apo eshte dicka tjeter?

Pres pergjigjet tuaja, si e shikoni kete gje. (E pashe edhe ne tekstin grek dhe eshte e njejta gje.)

Miqesisht Abigail.

[marcus1]

Përshëndetje Abigail dhe të shkuara.

Po jap një përgjigje ashtu si e mendoj unë. Tashmë besoj se je njohur paksa me Watchman Nee nga librat e tij që janë postuar këtu në forum. Po sikur të lexosh nga jeta e tij, do kuptosh më shumë se çdo të thotë të kesh dhuntinë e besimit.

Unë po jap një shembull nga jeta e tij. Një herë ai donte të shkonte të shpallte ungjillin apo të inkurajonte vëllezërit (nuk më kujtohet mirë) në një qytet tjetër të Kinës. Por ai nuk kishte para as edhe për një biletë treni. Megjithatë ai u nis me besimin se Perëndia do bënte diçka për të siguruar udhëtimin e tij. Gjatë rrugës për tek stacioni i trenit, po e shoqëronte një vëlla, i cili kishte para për biletën e trenit, por ai nuk e dinte se Watchman Nee kishte nevojë për to. Nga ana tjetër, W. Nee nuk donte të kërkonte ndihmën e këtij vëllai, pasi i dukej se nuk kishte besim të plotë tek Ai që deri tani i kishte plotësuar çdo nevojë.

Në çastet e fundit, ndërsa Nee po bëhej gati të hypte në tren, shfaqet një motër (me sa më kujtohet) dhe i drejton Nees një zarf duke i thënë se Zoti i kishte vënë në zemër që t'i jepte atij disa para për nevojat e udhëtimit.

Ah, më fal se tani u kujtova. Nee i kishte pasur paratë e biletës më parë, por po atë mëngjes ja kishte dhënë një vëllai, për të cilin Zoti ja vuri në zemër t'ja jepte. Dhe sic u vërtetua, në çastin që ja dha paratë atij vëllai, ai qau, pasi i tha se ai nuk kishte pasur as një lek për qumështin e fëmijëve.

Gjithashtu mendoj se mund të kesh dëgjuar për George Muller, i cili ngriti një befotrof pa pasur të ardhura dhe çdo ditë e siguronte ushqimin e përditshëm të fëmijëve vetëm me anë të lutjeve.

Po sjell edhe rastin e një vëllai grek, por që nuk do ta them emrin e tij, pasi është i gjallë, i cili ka një sëmundje, por që ai nuk shkon të mjekohet, pasi ka besim se Perëndia do t'ja shërojë sëmundjen. Shumë të Krishterë të tjerë të qarkut të tij e kritikojnë për këtë qëndrim që mban, por unë personalisht e mbështes 100% atë vëlla, pasi është vërtetuar edhe me raste të tjera në jetën e tij, se ai vëlla ka dhuntinë e besimit.

Për të shmangur çdo keqkuptim, dua të them se ai vëlla nuk gjykon të tjerët që kur sëmuren shkojnë në doktor,(dhe as kërkon nga të tjerët që të bëjnë si ai) por ai ka zgjedhur të bazohet për problemet e tija 100% tek Zoti.

Abigail, nga këto shembuj që solla mendoj të jem bërë i qartë për sa i përket dhuntisë së besimit.

[ABIGAIL]

Livent faleminderit per mendimin tend.

E kisha menduar edhe une nje gje te tille, por degjova edhe dicka tjeter ne lidhje me lutjen.

Ka persona, qe iu eshte dhene nje dhunti e tille besimi ne lutjet e tyre. Qe kur kerkojne dicka, sado e pamundur te jete, apo e veshtire, e bejne me aq besim saqe realizohet lutja e tyre.

Do te mire te degjoja ndonje mendim tjeter, jo per kuriozitet, por per te mesuar.

Miqesisht Abigail.

[Peniel]

Pershendetje!


Personalisht besoj se besimi nuk eshte dhunti.

Besimi eshte rruga nepermjet se ciles ose me sakte kanali nepermjet te cilit Perendia na jep gjithcka duke filluar qe nga bekimet ne jeten tone e deri tek dhuntite. Besimi eshte celesi qe hap dyert e gjithckaje ne jeten e krishtere dhe pa besim nuk mund te besh asgje dhe nuk mund kesh asgje.

Eshte nje teme e bukur dhe do te doja te zgjatesha me por, nuk kam mundesi per shkak te kohes se shkurter qe kam tani.



Nen Hirin e Atit,

ns

[toni77_toni]

Lutja është dhunti e Zotit!
Të pakten kështu besoj dhe kam bindjen time!

Në shumë formë dhe mënyrë kam përcjellur vet-vetën time, besimin dhe formën e besimit timë, kam përvuar të korigjoi besimin tim dhe të gjurmoi duke kërkuar Zotin e vërtetë. Në shumë raste e kam takuar në lutje dhe Ai ka dëshmuar prezencën e vet duke më dhënë atë që ja kërkoja!

Të them të vërtetën kam përjetuar shumë herë gjëra të quditshme dhe kam hasur në asi vështirsishë sa që pakkush mund edhe ta besoj se gjitha i kam kaluar duke ju lutur Zotit. Për tu lutur gjithmonë më ka thirrur - nxitur dikush, nëse disa raste nuk jam drejtuar Zotit me lutje dhe nuk kam kaluar mirë, edhe këtë gjë e kam përjetuar. Thash më parë se kam përjetuar shumë, kam përjetuar edhe tundim të tmerrshëm por që vetëm me besim dhe lutje kam shpetuar, dy herë kam përjetuar rrezikun 100% për vdekje por që në moment kam thirrur Zotin për shpetim dhe jam shpetuar, kjo vëllezëre motra ështe e vërtetë!

E them edhe njëher se gjithqka në jetën time që pre vitit 1992, që i lutëna Zotit dhe që gjith atë që ja kam kërkuar me lutje më është dhënë, un e kam kuptuar se erdhi nga Zoti dhe e kam pranuar si dashuri e Zotit ndaj meje. Nëse nuk jam lutur dhe nuk kam kërkuar përkrahjen e Zotit kam vërejtur se nuk kaloj puna ashtu si planifikova apo edhe kam deshtuar. Andaj, jam mëse i bindur që besimi në lutje e arrinë të pa mundshmen. Kjo që e them nuk është vetëm ajo që un kam lexuar por që un kam përjetuar!

Pra ajo qka na mëson Zoti përmes Bibles kur thotë se me lutje dhe me besim do të mund të bëni apo të arrini shumë, është vërtetuar në jetën time dhe te shumë e shumë besimtarë të krishterë, por gjithsesi me besim dhe dashuri ndaj Zotit dhe të afërmit.

Sa i përket lidhur me atë që thotë vëllau për një të sëmuar grek, i cili ka një sëmundje, por që ai nuk shkon të mjekohet, pasi ka besim se Perëndia do t'ja shërojë sëmundjen, edher unë personalisht e mbështes 100%. Meqe ai nuk gjykon të tjerët që kur të jen sëmuar të shkojnë në doktor mendoj se ka dhuntin, ka mbështetur jetën në Zotin dhe derisa është ashtu i lum ai i lumi vdiq apo jetoi, kjo është bekim i Zotit!


toni77

[inscrite]

Pershendetje Toni 77,

edhe une mendoj se nuk ka gje me te bukur se nje jete e kaluar ne lutje. Ndersa i lutemi, perjetojme mbeshtetjen dhe dashurine e Tij, njohim ne zemren tone sovranitetin e Tij, dhe nuk kerkojme te behet ndryshe ne jeten tone pervec asaj qe Ai ka planifikuar per ne.
Kam perjetuar se lutja me e bukur qe mund t’i drejtosh eshte dashuria e shprehur, qofte edhe pa fjale.
Edhe lutja dhe besimi per mua shkojne krah per krah. Sepse cfare lutje do te ishte ajo e bere pa besim. Kemi besuar se Ai eshte Zoti dhe Shpetimtari yne, dhe Ai na meson cdo dite t’i besohemi dhe te presim prej Tij. Eshte nje mrekulli te dorezohesh dhe te presesh nga duart e Tij. Falenderoj Zotin qe te ka bere te kesh nje perjetim aq te bukur dhe te vertete me Te.

Ne Krishtin,
Inscrite