Zhvillimi i turizmit ne Shqiperi

[Tigrimelara]

Nga vapa e nxehte e ketyre diteve secili njeri do kujtonte detin ku do mund te gjente vetveten .
deshiroje te hape kete teme qe sado pak te kontribojme qe me mendimet tona ti ndimojme turizmit Shqiptar .
Une personalisht shume here kam qene ne Shqiperi dhe kam ngelur secilin vit me i knaqur se vitin tjeter.
Por cfare do duhej te bente Shqiperia apo Shqipetaret qe te terhjekin sa me shume vizitore .
Po numroj disa nga ata te cilet duhet te beje Shteti Shqiptar,
Ruget sa me shpejte (Si dhe sigurimi i rugeve,miresjella e policise) " dhe po te kerkojne te kerkojne me pak lek "
Dritat ( shpesh ndodhe qe te kerkosh kaffe te thone iken dritat)
Pritja e turisteve dhe sherbimet ndaj tyre te jene korkte.
e shume gjera tjera qe sme kujtohen.

Ju lutem shkruani dhe jepni mendimin tuaj

Per Shqiptaret e Kosoves dhe Viset tjera pyetja eshte cilet jane arsyet qe nuk drejtoheni nga Bregdeti shqiptar ti kaloni pushimet?

[Puhiza]

Fillimisht,

PASTERTI- Kujdes per mjedisin. Vendet ketu tek ne me duken si nje kosh i madh plehrash. Te gjithe duhet te ndergjegjesohen per kete problem, qe nga individet e deri te administratat lokale qe as nuk shqetesohen fare.

INFRASTRUKTURE- uje, energji,

[Vinny_T]

Jam shume dakort me Puhiza kur flet per ambjentin. Jemi ne qe hedhim plerat ne plazh e sidomos shishet e qeset e plastiket ( qe dihet duan mbi 10 vjet te shperbehen ne natyre e mbi 100 vite ne det) dhe jemi po ne qe te nesermen qahemi se plazhet jane te pista!!Duhet te dime te jetojme ne komunitet e te ndajme ne harmoni e duke respektuar ambjentin , ate plazh, rruge ....
Persa i perket sherbimit duhet qe te jete me profesional; mos te kete dubel tarifa per te huajt me shtrenjte dhe shqiptarin me lire!!vetem ne Shqiperi ben vaki kjo dukuri. Motoja per te patur sukses ne kete fushe eshte "klientin eshte e veshtire ta terheqesh, dhe akoma me e veshtire qe ta besh te rikthehet".
Afishimi i çmimeve per artkujt qe tregetohen e jo te beht çmimi sipas paraqitjes se turistit!...

[alumni]

http://www.reportazh.com/TEXTET/repo...reportazh1.htm

Trishtim në Dhërmiun e mrekullive: Historia e familjes se Adem Sakajt

Plazhet e para, ato të bardhat, ato me ujë ngjyrë zmeraldi, ato nën qiellin e Mesdheut buzë malit të Çikës, ato të zhytura në erën e gjineshtërs, të rigonit, të sherebelës, ato ku heshtja dhe furia e Posejdonit, zotit të deteve, zë shkëmbejtë e thepisur, tani janë jo më shumë se tre orë e pak udhëtim me automjet nga Tirana. Kohë e mjaftueshme për të tërhequr dashamirët e pushimeve, përfshirë edhe ata të fund javës, mes bukurisë marramendëse të natyrës dhe nanuritjes së bisedave gjithfarëshe të shprehjes së mirekuptimite dashurisë njerëzore.

Edhe për pak kohë dhe udhëtimi drejt atyre plazheve, nga Rrëzë e Kanalit ku Çika del nga deti kryeneçe e përgjatë gjithë Vargmalit të Vetëtimave, pritet të jetë më i rehatshëm, më i shpejtë dhe me shumë herë më të vogla rreziqeve se ato të derisotme. Themi edhe për pak kohë, sepse janë ende të pa bëra segmentet e superrrugës nga Ura e Dajlanit në Plepa të Durrësit, nga Lushnja në Vlorë dhe nga Vlora në Llogora. Eshtë ende e pa bërë gjysmën e rrugës prej dyqindedy kilometra që ndan Tiranën me urën e Përroi të Palasës. Tani të tetëdhjetë kilometrat nga Tirana deri në Lushnje të ka qejf shpirti t'i përshkosh, sepse kjo pjesë rruge është ndërtuar e përshtatshme për udhëtim normal me automjet. Udhëtari nuk është i detyruar të futet rrugizave të qytetit të Kavajës, gropave të Rogozhinës dhe pluhurit të Lushnjes. Po ashtu edhe pjesa e rrugës nacionale nga Llogoraja e në urë të Përroit të Palasës jo vetëm është bërë sipas standarteve të botës, por për nga bukuria i ka të rralla shoqet brigjeve të Mesdheut. Kur rrotat e automjetit zënë këtë pjesë rruge, të duket vetja sikur lundron mes detit dhe qiellit. Dhe lundrimi nga ëndër të bëhet zhgjëndër te ndalon buzë greminës dhe shikon djemtë e dhënë pas sportit të fluturimeve më parashutë, të cilët fluturojnë për orë të tëra në atë gji mali e deti. Herën e fundit pamë Flori Vakon te ngjitej dhe zbriste me parashutën e tij duke bërë rrathë të mrekullushëm asaj hapsire maramendëse.

Shtëpi pushimi në Dhërmi

Edhe në shkrim duket se u rrëmbeva nga pjesa e fundit e udhëtimit, sepse lashë pa përmendur shumë gjëra të tjera mbresëlënëse një prej të cilave është vizita në Manastirin mesjetar të Ardenicës. Pesë kilometra devijim në të djathtë në Kolonjë, aty te kilometri nëntëdhjetë i rrugës dhe trupi e mendja gjejnë shplodhje në mjediset mistike të asaj kishe, prej ku syri rrok në ditë të bukura gjith fushën e Myzeqesë, detin dhe malin e Tomorrit përballë. Nuk përmenda vizitën në manastirin e Shën Vlashit pranë Durrësit, krejt i restauruar, aty ku njerëzit falen e ndezin qirinj për plotësimin e lutjeve që bëjnë. Nuk fola edhe për bazilikën e Arapajt, atë rënojë madhështore rrëzë kodrës me të njejtin emër nga ku perëndimet e diellit në det shijohen në praninë e mozaikut të mesjetës së herëshme. Nuk përmenda oxhakun e një fabrike në Kavajë, i cili është kthyer në minare xhamie, sa për të qeshur aq edhe për të menduar për guximin e imamit të asaj qëndre të re kulti. Sa herë kaloj aty pari rri e shikoj se mos janë kthyer në minare xhamie edhe oxhakë të tjerë, të cilët ka kohë që nuk nxjerrin tym në zonën industriale të atij qyteti. Nuk përmenda as restorantet dhe kafenetë e rrugës, njerzit e të cilave kanë filluar të shërbejnë e të nxjerrin në pah me kulturë traditën e tyre të mikpritjes.

Aty këtu, nëpër restorantet e rrugës kanë filluar të përpunojnë edhe guzhinën e të shërbejnë pjata me gjellë të shijëshme të vendit. "Kemi zogj fushe", lexon në një nga reklamat e tyre. Nuk përmenda as dëshirën për t'u kthyer dhe vizituar Apolloninë mbresëlënëse të Ilirisë, aty ku arkeologë shqiptarë dhe nga bota, francezë e amerikanë, punojnë për të nxjerrë në dritë madhështinë e dikurshme. Aty ku fshatarët e Pojanit të zhytur në hallet dhe mjerimin shqiptar bëjnë dasma dhe rite në manastirin e vjetër.

Shpesh kur nisem herët nga Tirana drejt plazheve të Himarës, me të mbritur në Vlorë, kthehem e ngjitem në Kaninë. Nuk ka gjë më të bukur se një kafe në ballkonet e asaj qyteze mesjetare, te rri e sodit detin të argjenduar nga dielli. Por kjo është temë e një reportazhi më vehte, duke shetitur mureve të kështjellës, Manastirit të Kolgjerit dhe luadheve të Lungarës. Temë më vete është edhe tregimi për një drekë me mish qingji të pjekur në Qafë të Llogorasë te dukatasit, te ata të cilët dinë të kullosin bagëtinë në ato male, dinë të pjekin ato mishra si përherë për respekt të zotave dhe të mikut, dinë të gatuajnë harapash me mjell misri. Dukatasit, nga blektorë të zotë kanë filluar të mbjellin vreshta në arat e tyre dhe të ndërtojnë restorante aty ku është piksur legjenda e Kronit dhe e Reas, aty ku fillon njgjitja për në majë të Qorres, të Çikës, a për në Val të Vranishtit tek Guri me Qiell, apo shëtitja përgjatë Shtegut të Qezarit, të atij perandori të famshëm romak, që kaloi atyre anëve dymijëepesëdhjetë vjet përpara, por bëmat e të cilit kanë mbetur të gjalla sot e gjithë ditën në tregimet e dukatasve. Vera e kuqe e Dukatit ka filluar të zërë rradhë ndër verërat e mira artizanale që prodhohen sot në Shqipëri.

Pamje nga Dhërmiu

Me këtë rast dëshëroj të përmend legjendën e Kronit dhe Reas, ashtu si e kam dëgjuar shpesh nga barinjtë e atyre brigeve.

Kroni, pra përroi i malit dhe Rea, pra ajo që na sjell shiun, ishin burrë e grua. Kur ata bëjnë dashuri qielli e toka bëhen njësh këtu në Malet e Vetëtimave. Ç'kanë retë ujë, derdhet në tokë; çka erë vjen e ulërin këtyre anëve; ç'ka bubullima, vetëtima e shkrepëtima, gjëmojnë në këto shkrepe kur të dy zotat çiftëzohen. Pastaj çifti hyjnor rri e qetësohet shtrirë në pasqyrë të detit. Fallosin e Kronit imagjinata e barnjve të atij mali e ka memorizuar te forma e gadishullit shtrirë në det, kurse mitrën e Reas e ka memorizuar me emrin e lugjeve që mbajë atë emër. Kroni ishte paralajmëruar se fëmija që do të lindëte Rea do ta vriste me tu rritur. Kështu ai i hante të gjithë të sapolindurit. Ishte Çika ajo që e lajmëroi Kronin se Rea herën e fundit i kishte dhënë për të ngrënë një copë shkëmb në vend të të sapolerit. Dhe ai e volli nga inati shkëmbin në Val të Vranishtit. Shkëmbi është edhe sot e kësaj dite aty ku ra. Quhet Guri me Qiell. Eshtë një copë e madhe shkëmbi mbështetur si tra mbi dy shkëmbinj të tjerë.

Mes ullinjve, qiellit, detit, malit, erës së bimëve aromatike të bregdetit, duke bërë kujdes që mendja le të dehet në fund të udhëtimit, ulur në një përj bareve të shumtë të Dhërmiut, ndaloj në kthesën e fundit të rrugës nacionale, aty ku duket për herë të parë fshati i shpërblyer me të shumtë nga natyra dhe zotat për bukurinë që ka. Ndaloj për të admiruar atë bukuri që i ngjall shpirtit dëshirën për të jetuar.

Një fshatar mu afrua. Ishte Adem Sakaj, i cili rastësisht u gjend aty ku ndalova.

Plazhi i Dhërmiut

"Ju lutem, gjej rastin për t'ju drejtuar duke e ditur se shkruani në gazeta. Dëshëroj t'ju tregoj historinë time e cila ka të bëjë me pyetjen: Kush qeveris në Dhërmi, shteti shqiptar apo organizata që nuk përfillin ligjet e shtetit shqiptar?"

U befasova, sepse isha në të tjerë qiej dhe Ademi më solli ndër mend skëterrën e tokës. Isha përgatitur të shkoja të shihja rrugën e re që sapo kishin hapur për në plazhin e fshatit. Dëshëroja të shihja në se kishte menduar fshati për të rregulluar parkimin e automjeteve, sepse gjatë ditëve të verës është e vështirë të qarkullosh e të gjesh një vendqëndrimi aty. Dëshëroja të merrja vesh në se miqve të mi dhërmias u kishin ardhur fëmijtë nga Greqia për pushime. Të veja për vizitë tek miqtë e trungut familjar nga mëma, miq prej katërqind e më shumë vjetësh. Por ç'e do, historia e Ademit mes bukurisë së Dhërmiut më trishtoi. Ademi më dha kopjen e një letre të cilën ja kishte drejtuar Avokatit të Popullit zotit Ermir Dobiani dhe Ministrit të Pushtetit Lokal, zotit Et'hem Ruka në lidhje me prishjen e shtëpisë së tij nga bashkëfshatarët e vet, për motive jashtë ligjore sipas Ademit. Mbasi e lexova letrën, e pyeta bashkëbiseduesin se përse atij, banorit të fshatit Dhërmi i kanë prishur shtëpinë. Më tha: "Nuk na lë kryeplaku të ndërtojmë në tokë të shtetit, se thonë se jemi turq, mua dhe disa të tjerëve. Për më tepër na kanë lënë edhe pa tokë, sepse kryepleqësia këtu nuk zbaton ligjet e shtetit."

Në se kjo që thotë Adem Sakaj, baba i katër fëmijëvetë lindur e rritur në Dhërmi, është e vërtetë, atëhere shpejt a vonë bukuria e Dhërmiut do të vrasë. Dhe që kjo të mos ndodhë, organet kompetente shtetërore kanë për detyrë të paktën t'i përgjigjen pyetjes së Adem Sakajt: "Kush qeveris në Dhërmi, shteti shqiptar apo organizata që nuk përfillin ligjet e shtetit shqiptar?" Sa për shprehjen e shqiptarëve turq a grek të atyre anëve, unë nuk e dëgjova sepse u mbyt sa u tha nga Ademi prej bubullimave, vetëtimave dhe shkrepëtimave të historisë në atë ditë të bukur udhëtimi për në Dhërmi.

[armando2001]

I ke rene pikes.

Per te arritur kete duhet nje edukim rrenjesor i popullsise dhe sidomos i brezit te ri. Per mendimin tim lenda e edukimit duhet te kthehet ne bankat e shkolles madje te nderthuret me disa elemente te thjeshte te mikpritjes turistike. Nqs nuk behet dicka e tille ne nuk do te jemi kurre ne gjendje te konkurojme asnje nga fqinjet tane jugore apo edhe veriore, te cilet kane nje tradite dhe eksperience te madhe ne turizem.

[Vinny_T]

Nje problem tjeter me rendesi eshte dhe ajo e çmimeve te perdoruara nga restorantet, hotelet, plazhet, baret.....
Po ti shokosh ne Sqhiperi jane skandaloze!! Cdo gje eshte e thjeshte per tu llogaritur.
Cmimet ne bregdetin shqiptar jane 40 deri 50€uro nata ne nje hotel me 1 yll ( flas me normat e hoteleve evropine e jo me yjet qe vendosin sipas qefit pronaret e hoteleve ne Shqiperi).
Me kete çmim jane Hotelet ne Spanje, ne France dhe Itali biles mund te gjesh akoma me lire.
Akoma me te ulta behen çmimet ne Greqi e Turqi.
Le te shohim restorantet perseri tarifat e pjatave te peshkut jane rreth 8€uro pak me lire se ne perendim po mos harrojme sherbimin dhe ambjentin ku hame ( ne shume restorante buze detit e sidomos ne Durres, as 15 metra larg mund te kemi as 15 larg restorantit grumbuj plerash). Po te krahasohemi me Greqi, Turqi, Maqedoni jemi prape me shtrenjte.
Po ti shtojme qe llogarise mungesen e ujit, dritave, infrastruktures, mungesen e sigurise...kostoja del me te vertete e larte.
Duhet thene qe turizmi eshte biznesi me i privilegjuar pasi gjate 10 vitesh pronaret nuk paguajne taksa mbi fitimet dhe ligji i favorizon.
Dhe e fundit po te shikojme rrogat qe u jepen pnonjesve nga pronaret jane 10 here me te vogla se ato qe jepen ne perendim per punojnesit e turizmit.
Atehere nqs do te vazhdohet me kete llogjike nje pjese e madhe e ketyre bizneseve do te falimentoje, pasi me hapjen e kufijeve dhe zhvillimin e agjensive turistike, klientet do te kalojne pushimet ne vende te tjera e jo aty ku nuk konsiderohen me si kliente po vetem si ajo Lopa qe e ka gjirin plot me qumesh dhe qe mund ta vjelesh ne çdo moment. Vjen nje moment qe dhe lopen qe eshte lope duhet ti sherbesh, ti japesh te haje qe te mund ta mjelesh.
Pronaret qe merren me turizmin ne Shqiperi duhet te kuptojne se me te vertete biznesi i tyre eshte mjet fitimi, po qe te kesh nje imazh te mire te klientela duhet investuar per te, e klienti duhet respektuar, dhe ti shesesh nje produkt 10 here me shtrenjt se e ke blere 20 metra me larg eshte mashtrim e jo biznes.

[ILovePejaa]

Plazhet e Adriatikut e të Jonit po e krijojnë një platformë të re në marrëdhëniet ndërshqiptare

Veton Surroi
1.
Një revolucion është duke ndodhur në marrëdhëniet ndërshqiptare, dhe ky revolucion nuk ka as komandantë, as liderë politikë e as epope legjendare. Për këtë fëmijët tanë nuk do të lexojnë në librat shkollorë gjatë pesëdhjetë viteve të ardhshme, duke u detyruar të mbajnë në mend me saktësi datën dhe vendin e ngjarjes si edhe të gjithë të pranishmit. Edhe ashtu do të ishte vështirë, sepse ky revolucion nuk ka datë, vendi është pothuajse i papërcaktuar, ndërsa të pranishmit vështirë edhe mund të identifikohen. Shumica mbahen mend si figura trupash të skuqur e brekësh të shkurtra. Fjala është për faktin se për herë të parë në historinë shqiptare ndodh një dyndje e vullnetshme e kosovarëve në Shqipëri, dhe për herë të parë ata kthehen duke folur mirë për të. Fjala është për revolucionin e plazhit.

2.
Në fund të këtij sezoni turistik, do të jenë qindra mijë kosovarë që do të kenë kaluar disa ditë në pjesën e Shqipërisë të Adriatikut apo të Jonit. Akti i këtillë është i paprecedencë në marrëdhëniet Kosovë-Shqipëri. Më parë, gjatë shekullit të kaluar, prania e kosovarëve në Shqipëri nuk ishte shenjë e mirë. Gjatë qeverisjes së Zogut, kosovarët atje ishin vetëm njëra prej shenjave të përndjekjes nga regjimi mbretëror serb i Jugosllavisë rojaliste. Të pamësuar me moçalet e Fushë-Krujës, do të vazhdonin deri më këtë ditë të ndaheshin në "ne" dhe "ata", ndonëse do të kishin harruar ndërkohë theksin e rëndë nazal prej drenicaku a llapjani. Ndërkohë, do të shoqëroheshin me një valë të re njerëzish që i zuri ndarja e komunizmit në dy tabore. Pas rënies së komunizmit, kosovari në Shqipëri do të ishte ai i kërshërisë për Mëmëdhenë, duke u shndërruar automatikisht në kritikues të varfërisë, mungesës së moralit patriarkal dhe çdo gjëje tjetër që nuk hynte në kornizën e idealizuar të Kopshtit të Enver Hoxhës. Dhe, natyrisht, për të gjithë ata që nuk patën rast ta shohin Shqipërinë, qe angazhimi i Milosheviqit para dhe gjatë fushatës së bombardimeve ai që bëri që edhe njeriu me kushte më të kufizuara të kalojë andej kufirit dhe të shohë se si është në të vërtetë Shqipëria. Në asnjërin prej rasteve të shekullit të kaluar, pos një herë kur shkuan një grup profesorësh të Universitetit të Prishtinë dhe e mbushnin Prishtinën me përralla për Parajsën andej Bjeshkëve të Nemuna, nuk është kthyer kosovari me fjalë të mira për Shqipërinë. Madje, as kur pati mikpritjen në ditët e vështira të luftës, nuk la gjë të mirë pa e thënë për familjet që i morën në strehim, e gjë të keqe për vendin, i cili është sinonim i çrregullimit, pos, kësaj vere.
3.
Shqipëria, në funksionimin e saj prej shteti nuk ka ndryshuar aq shumë, sa që përnjëherë të ndryshojë mendimi i cilitdo, pra edhe i kosovarëve. Ka vite që po kalon nëpër një krizë të thellë politike, e cila më 1997 shkriu shtetin në brendësi, dhe ruajti vetëm kufijtë e jashtëm. Madje, po qe se i përcjellim 12 muajt e fundit, nuk është vetëm krizë konceptesh mes partive të ndryshme: socialistët treguan se brenda ideologjisë së tyre mbretëron edhe nocioni i vjetër i interesit personal a grupor, shumë më meskin se që do të ishte ai i ndonjë projekti politik. Shqipëria është po aq e qeverisur sot sa ishte ndonjë vit më parë, por brenda kësaj Shqipërie po ndodh një fenomen pak i shënuar: kriza politike është një binar i jetës ndërsa krejt binar tjetër është ai që e kanë krijuar vite të tëra të ekonomisë gri dhe mjeteve të emigrantëve. Në fakt, efektet e shpërthimit emigrativ shqiptar shihen sot me tërë objektet e ndërtuara, me begatimin e pasurive familjare dhe me, fundja, mungesën e varshmërisë nga shteti. Atë që e kanë parë kosovarët sivjet është diçka që po ndodh ka kohë në Shqipëri: konfliktet politike nuk rrjedhin nga jeta e përditshme e qytetarëve, e tashmë as që po reflektohen në to.
4.
Efekti i këtij sezoni turistik do të jetë imediat. Për shumëkë në Shqipëri do të zbulohet se turizmi mund të shndërrohet në degën kyçe të ekonomisë. Për shumëkë do të jetë zbulim, gjithashtu, se peshën më të madhe turistike nuk do ta kenë gjermanët a anglezët, e posaçërisht i ashtuquajturi turizëm i lartë, por ai i kosovarëve dhe shqiptarëve të Maqedonisë, si dhe të diasporave të tyre, me atë fuqi blerëse që e kanë. Ndërkaq, për të gjithë ata që kanë dyshuar në arsyeshmërinë e rrugës më të mirë me Kosovën, do të kenë kuptuar se kjo rrugë duhej të ekzistonte jo nesër, por pardje. Dhe se do ta shpaguante veten. Shqipëria e Kosova nuk do të shkëmbejnë uranium mes vete, përkundër ndonjë premtimi parazgjedhor të ndonjë partie, por njerëz e mallra të rëndomtë. Por, më duket se disa prej efekteve do të vijnë më vonë. Për dallim prej enklavës shqiptare të Ulqinit, ku efekti i turizmit të kosovarëve ishte pak a shumë ai i iluminizmit shqiptar te një popullatë që shkonte drejt asimilimit, shndërrimi i Shqipërisë në pikën e fortë turistike të së ardhmes do të ketë ndikim tjetër në marrëdhëniet mes nesh. Hiç lehtësinë e të komunikuarit në një gjuhë, ky vit ka qenë me të vërtetë anashkalim i faktorit etnik: hotelet private të Durrësit e të Sarandës nuk i kanë pritur kosovarët pse janë "vëllezër kosovarë", por pse kanë pasur mjaft euro për të paguar. Anasjelltas, kosovarët nuk janë drejtuar nëpër dhiaret e veriut të Shqipërisë për të arritur në Durrës për shkak të të pushuarit në "plazhe etnike", por sepse çdo variant tjetër ishte edhe më i shtrenjtë e edhe më i pasigurt. Fjala interes, e cila ka munguar në marrëdhëniet mes Kosovës dhe Shqipërisë, përnjëherë ka dalë në sipërfaqe. Dhe këtë e bënë qytetarët e dy vendeve, jo ndonjë ideologji a sistem qeverisjeje. Dhe, ky është vetëm fillimi i definimit të konceptit të interesave mes dy vendeve.

[Vinny_T]

Plotesisht e drejte dhe e thene ne menyre mese objektive. Klienti ne bote eshte mbret dhe duhet konsideruar si i tille, ne te kunderten shkon te konkurenca dhe nuk kthehet me. Vetm lidhja e interesave do te bejne lidhjen dhe bashkimin natyral te Kosoves me Shqiperine, poltikat ekonomike qe do te shkojne ne kete senc e jo demagogjite "patriotike" qe njerezve u eshte lodhur koka duke i degjuar. Neser populli shqiptar ska pse te blej prodhimet buqesore nga Greku e maqedonasi, por mund ti lej ato prodhime qe behen ne fushat e Kosoves dhe keshtu favorizohet prodhimi vendas, nqs kemi mundesine pse mos te punojme per njeri tjetrin dhe te shpenzojme te njeri tjetri po ta bejme kete per boten?! Nqs kjo metode nuk prek lirine e askujt dhe favorizon zhvillimin e Kosoves dhe te Shqiperise pse jo!
Pershendetje

[Berti]

Nuk mjafton te jesh ne breg te detit per te zhvilluar turizmin.Per mendimin tim turizmi dhe per nja 50 vjet te tjera nuk do te zhvillohet.Dhe ja perse:

-Shqiperia nuk ka nje rend dhe rregull publik.Njerezit qellohen e vriten me kallashnikove ne mes te dites e policia thote qe vrasesi per motive te dobeta u largua ne drejtim te paditur..

-Mungese totale e infrastruktures.E ashtuquajtura autostrade,si pasoje e grabitjes se fondeve te dhena nga banka Boterore eshte katandisur si rruge fshati.Firmat fantazme qe grabiten tenderat e ndane miliardat me Nanon nuk kane detyrim mirembajtjen e saj.Kush do ta mirembaje.Turistet thone:Pse duhet te shkaterroj makinen neper Shqiperi???

-Udhetimet per ne Shqiperi kane çmime skandaloze,kjo si pasoje e mafiozeve te cilet kane monopolizuar ne menyre mafioze kete fushe e vene çmime ne akordance.Eshte skandal kur mendon qe nje udhetim me traget nga Bari ne Igumenice kushton 20EURO dhe nga Bari ne Durres 70EURO.Nje bilete makine per ne Igumenice kushton 24EURO ndersa per ne Durres 80EURO

-Te huajt qe hyjne ne Shqiperi duhet te pagojne 40 $ qeverise se Fatos Nanos

-Makinat detyrohen te pagojne qindra dollare sigurim ne muaj (sigurim i thençin)

-Uji ne shqiperi mungon.Eshte kushti kryesor i higjenes

-Mungon elektriku.Skandal...

-Etj..etj...................

[Berti]

Kjo vjen si pasoje e faktit qe pronaret e hoteleve ne shqiperi nuk jane biznesmene por tregtare droge,kontrabandiste,skafiste ose shfrytezues prostitucioni.