Gjaku blu

[MI CORAZON]

Dhimbjet dhe gëzimet e mbretërve të botës

Tashmë ata nuk i shikon më me kurora në kokë. Mbretërit e përrallave janë shuar, nuk ekzistojnë më. Mbretërit e sotëm janë protagonistë të historive moderne dhe të komplikuara, si për shembull historia e mbretit të Galës, i cili është duke kurorëzuar historinë e tij të dashurisë.

50 vjet më parë mbreti i Egjiptit Faruk, i cili shpiku “dolce vita-n”, profetizoi se: “ Në vitin 2000 do të ekzistonin vetëm mbretërit e letrave të lojës dhe mbreti i Anglisë” dhe si të gjitha profecitë edhe kjo u përfol. E bukura e gjithë kësaj thënieje është se edhe duke e parë nga të gjitha këndvështrimet rezulton e gabuar. Ai mbase ka dashur të thotë se monarkitë nuk do të ekzistonin, e ka pasur gabim, sepse në planet, përveç mbretërve të zemrave, sovranët janë të pranishëm kudo. Edhe në qoftë se ai ka dashur të thotë se mbretëria britanike do të ishte si prestigj e vetmja monarki e denjë për të mbajtur këtë emër, e ka pasur gabim edhe këtu.

E vërtetë është se dinastitë me gjak blu zotërojnë botën duke përdorur të gjitha format e pushtetit si demokratik ashtu edhe diktatorial. Por shumë prej tyre jetojnë nën ndriçimin e bliceve të paparacëve.

Një nga familjet më të fuqishme mbretërore, ajo e “Uindsorit”, gjendet gjithmonë në faqen e parë të gazetave dhe kjo jo për forcën dhe qëndrueshmërinë e imazhit të saj, por prej një burri, i cili është pothuajse mbret, Karli, i cili është një nga trashëgimtarët më civilë, elegant, i edukuar dhe inteligjent.

Prici i 21-të i Uellsit, Karli, i cili ka emrin e Karlit të II, të shekullit të VII-të, që dështoi me udhëheqjen e tij, ka mbetur i mbytur nga dashuria e nënës.

Mbretëresha Elisabeta, pasi rriti fëmijët e saj, iu vu rolit të vjehrrës, duke arritur të ndërhyjë në të tre familjet e djemve të saj dhe t'i shkatërrojë, mbi të gjitha duke hyrë në luftë me nuset. Vajza e saj Ana, e prishi vetë martesën e parë.

Në rasti e nuses së madhe, Dianës, historia përfundoi me një tragjedi. Me Sarën, gruan e Andreas, përfundoi duke dhënë komedi, me Sofinë arriti në hatër mbetje, ndërsa me Kamilën janë akoma në fillim. Për çdo ditë kronikat flasin se mamaja nuk do dhe babai, Filipi i Edinburgut nuk e duron Kamilën, vajzën e një shitësi vere. E megjithatë jetojmë në një epokë të tillë, ku të gjitha këto janë të vërteta.

Edhe mbretëresha Sofi e Spanjës, nëna e Filipit, e ka pranuar të fejuarën e tij jo fisnike. Këtë e ka bërë pas një lufte të vazhdueshme kundër saj, duke pranuar martesën, e madje edhe titullin e mbretëreshës, të cilin do ta marrë më vonë, gazetarja e divorcuar Leticia Ortiz Rokasolono. Princesha greke Sofi, i përket familjeve mbretërore të cilat i bënin martesat midis tyre. Ky është një fakt sa i fortë, aq edhe i vjetër, për sa u përket mbretërve, duke filluar që nga kohët e vjetra kur princërit kërkonin gra vetëm princesha nga dinastitë e tjera. Ky zakon u prish një herë e përgjithmonë me iniciativën e princit të Monakos Ranierit III Grimaldi Polinjka, i cili u martua me aktoren Grace Kelly, të cilën e uli në fronin e tij mbretëror.

1. Mbreti Gyanendra i Nepalit
Pavarësisht kronikave të shkëlqyera ku jepen veprimtaritë e përditshme në Katmandu, mbretin Gyanendra po e mbulojnë retë e zeza. Zyrtarisht në fron vetëm pak kohë më parë, ai hipi në fron përmes forcës dhe jo sipas traditës. Ky gjest nuk i jep shumë siguri, aq më tepër nëse ndjekim zinxhirin e ngjarjeve që kanë ndodhur në pallat, të cilat arritën kulmin më 2001 me një zinxhir masakrash në familjen e Gyanendrës. As i biri, Parasi, nuk është kursyer nga violenca. Midis qeverisjes me dorë të fortë dhe tendencës së rebelëve komunistë në Nepal, mbretit i duhet të përballet çdo ditë me vështirësitë që po kalon vendi i tij.

2. Mbreti Mohammed i Marokut
Tangeri, Kazablanka, Marrakech, nuk janë vetëm qytete, por edhe mite. I gjithë Maroku me dunat e Saharës është në harmoni me këtë atmosferë të njëmijë e një netëve që duket mistike. Në fakt kjo është një e vërtetë për shumë marokenë, të cilët jetojnë në një mjedis që nuk ndryshon shumë nga ai i rrëfenjave të dikurshme. I gjithë vendi e vlerëson shumë mbretin e tij Muhamedin e VI, më shumë për reformat demokratike që ai po bën për njerëzit e tij. Madje edhe martesa e tij më Salma Bennain u konsiderua si një hap pozitiv, sepse pati edhe një vlerë simbolike. Gruaja është e diplomuar për inxhinieri informatike dhe po lufton për një legjislacion që siguron të drejta për gratë.

3. Wangchuck, mbreti i Bhutanit.

Në Lindje fjala Bhutan do të thotë buzëqeshje, por edhe pa ditur kuptimin e kësaj fjale, por thjesht vetëm duke parë Wangchuk mund të kuptosh menjëherë se nuk është qytet aq i qeshur. Për të qeshur sa më pak, mjaft të mendosh faktin që vetëm në vitin 1974 kufijtë e vendit u hapën për komunistët ndërkombëtarë dhe kjo u bë më rastin e kurorëzimit të mbretit. Mbyllja e kufijve justifikohej me faktin e ruajtjes së kulturës e karakterit kombëtar. Sot, gjeneratat e reja që kërkojnë kontakte me vendet e tjera të botës e më shumë me Lindjen, janë në luftë të vazhdueshme me sistemin social të qytetit të Dragos, (emri lokal i Bhutanit), i vendosur nga vetë monarku. Televizioni ka hyrë në Bhutan vetëm në vitin 1999.

4. Mbreti Goodwill i Zuluve

Zululandi nuk gjendet më në harta, që pas kolonizimit anglez dhe aneksimit të Natalit dy shekuj më parë, atë mund ta gjesh vetëm në ndonjë film. Por në fakt shteti Zulu me 9 milion banorë është rimbledhur në provincën jugafrikane të KwaZulu-Natal, i cili drejtohet nga mbreti Goodwill Zwelithini ka Bhekuzulu. Jo më shumë luftëtar se mitiku Chaka Zulu 9 i njohur nga filmat), sovrani është i dhënë pas mbrojtjes së traditave dhe shtimit demografik. Ai vetë është martuar 6 herë dhe ka 27 fëmijë.

5. Mbreti Taufa'ahau i Tonga-s

Duke parë nga këndvështrimi i një shteti, Tonga praktikisht është një komunë ose fshat turistik mes ishujve Fixhi e Samoas. Përbëhet prej 150 ishujve të vegjël vullkanikë e koralorë, të cilët ndodhen një hap larg Tropikut të Bricjapit dhe një sipërfaqe prej 748 km katrorë me rreth 100 mijë banorë. Arkipelagu është një nga shumë mrekullitë tokësore, por siç ndodh shpesh “ kush ka e kush e di”. Siç duket edhe nga shprehja e fytyrës së mbretit IV-1965 popullsia e njehsuar indigjene jeton me vështirësi, duke u ushqyer vetëm me patate të ëmbla.

6. Mbreti Norodom i Kamboxhias

Është sovrani më i ri i antologjisë sonë. Norodom Sihamoni është bërë mbret në nëntor të vitit 2004, pas dorëheqjes së të atit, Sihanouk-ut.

Vendi po kalon një nga periudhat më të paqëndrueshme dhe më proverbiale. Kamboxhia, një nga shtetet më të varfra të botës ka njohur regjimin e Pol Pot-it, kryetarit të kmerëve të kuq. Sot Pol Poti nuk është, por dramat dhe fatkeqësitë kanë mbetur nën hijen e udhëheqjes së mbretit të ri.

7. Naruhito i Japonisë

Për momentin mbreti i Japonisë, trashëgimtari i Akihitos, Naruhito Hito, po kalon probleme të vështira personale. Është 45 vjeç dhe ka 12 vjet që është martuar me Masako Owadan. Mbreti mund të bëhet sundimtar vetëm në qoftë se ndryshon ligji, i cili lejon vetëm ata trashëgimtarë që kanë djem. Deri tani çifti ka vetëm një vajzë, Aiko Toshin, 3 vjeçare. Por problemi qëndron më shumë te gruaja e tij, Mosako, e cila ka kaluar një periudhë stresi duke arritur deri aty sa të donte të jepte dorëheqjen nga jeta mbretërore. Dhe e ardhmja nuk po i premton asaj asgjë të mirë.

8. Abdullahu i Jordanisë

Ad Abdullahut Husein të Jordanisë i ka takuar një qeverisje strategjike në Lindjen e Mesme. Territoret e vendit të tij kufizohen me Sirinë, Irakun, Arabinë Saudite, Izraelin e Cisjordaninë, duke e vënë në një pozicion të vështirë mbretin e ri, diplomacia e të cilit duhet të jetë ekuilibruar. Por në këto detyra të vështira atë e mbështet gruaja e tij dhe aleatja e tij më e çmuar, Rania, e cila është një nga gratë më të admiruara në botë për bukurinë dhe elegancën e saj.

9. Al- Muhtade i Bruneit

Për sa i përket pasurisë sulltani Moda Hassanal Bolkiah është një nga më të pasurit e botës. Edhe në fuqinë e tij, ai nuk bën shaka duke qenë një monark absolut. Është një nga njerëzit e pakët në botë që jeton i rrethuar nga ari dhe atje ku nuk ka ar, ka diamant. Familja është e rrethuar e gjitha nga shkëlqimi i arit. Princi trashëgimtar është 30 vjeçari Al-Muhtade Billah Bolkiah i cili është martuar me 17 vjeçaren Sovoh Salleh. Pallati perandorak ka 1 788 dhoma të shpërndara këto në një sipërfaqe prej një qyteti të tërë.

10. Huan Karlos i Spanjës

Huan Karlos di Borbone është shumë i dhënë pas femrave. Kjo u duk se qe e vetmja cilësi e mbretit. Por ai tregoi se ka edhe cilësi të tjera, duke e çuar vendin e tij në një stabilitet dhe gjendje të shkëlqyer ekonomike, duke i bërë spanjollët të harrojnë luftën civile. Shumë njerëz kujtojnë se në një nga daljet e tij në publik atë e kishin qëlluar me domate dhe Huan Karlosi duke e ngrënë njërën nga domatet me të cilën qe qëlluar, i thotë atij që e hodhi “ Nuk është e mirë, or mik, është e thartë”.

11. Ranieri i III i Monakos

Që nga viti 1949 ai udhëhoqi një shkëmb gjigand në mes të detit me kodra të pyllëzuara dhe më 1956 falë martesës me Grace Kelly, yllin e Hollivudit, e transformoi mini shtetin në qendër turizmi e biznesi për gjithë njerëzit e pasur të rajonit.

Por edhe Ranieri pati probleme familjare. Djali i tij dhe trashëgimtari Alberto nuk është martuar dhe nuk ka asnjë trashëgimtar. Vajza e tij e vogël, Stefania, tashmë është jashtë loje për shkak të jetës së saj të çrregullt. Një hije e gjatë po i afrohet fronit dhe ajo është e gjermanit, princit të Hanoverit që është martuar me Karolinën e bukur.

12. Alberti i Belgjikës

Kjo është një nga përrallat fisnike më të bukura që pas luftës.

Alberto di Liegi, i cili u bë mbret më 1993, është martuar me vajzën e vogël të princit Fulco Ruffo të Kalabrisë, më 1959 . Paola e bukur është bërë e njohur për natyrën e saj “rebele” e antikonformiste në rininë e hershme. Këtë gjë e imitoi më vonë Stefania e Monakos. Paola është e vetmja princeshë italiane që ulet në një fron mbretëror sot. Çifti është një nga më pak të përfolurit, por për Alberton flitet se ka një vajzë “sekrete” me baroneshën Sibila de Selys Longchamps.

13. Kostandini i Greqisë

Kostandini i përket të ashtuquajturve “mbretër në azil”. Ai është larguar nga froni më 1974. Tani është 64 vjeçar dhe është një nga “ekzemplarët” ndër mbretër, për sa i përket sportit ai ka fituar katër herë garat olimpike me vela. Kurrikulumi i tij familjar është shumë i respektuar: Është djali i një princeshe nga Hanoveri dhe vëllai i Sofisë së Spanjës. Më 1964 ai u martua me princeshën Ana Maria të Danimarkës. Fëmijëve të tij ai nuk do t'ua trashëgojë artin e qeverisjes, por atë të gastronomit. Kostandini është shef në kuzhinën greke.

14. Gustavi i Suedisë

Karli i XVI Gustav, erdhi në fron më 1973. Mbret në një vend që njihet si atdheu i Greta Garbosë dhe Viktoria Silvsted-it, Karlika bërë përshtypje me atraksionin tij për folklorin dhe mënyrën e të jetuarit. Në krah ai ka një grua që e kanë pagëzuar “ hirushja”. Ajo është bijë e një familjeje borgjeze. Vajza e parëlindur Viktoria, është fejuar me një mësues gjimnastike.

15. Haroldi i Norvegjisë

Haroldi i V i Norvegjisë i ngjitur në fron më 1991 duhet të ruajë emrin e vikingëve. Por anijet e gjata nuk lundrojnë më në oqean; mbreti parapëlqen më shumë makinat rally dhe kur ishte i ri preferonte skitë dhe trampolinën. Ai dhe gruaja e tij, Sonja, kanë qëndruar gjithmonë larg kronikave mondane. Por fëmijët e tyre kanë bërë të kundërtën. Haakon Magnus dhe Marta Luis me historitë e tyre të dashurisë borgjeze kanë zënë faqet e para të gazetave. Madje princi është martuar me një vajzë-nënë.

16. Viktor Emanueli i Savojës

Asnjëherë nuk ka pasur mundësi serioze për të vënë një kurorë në kokë, por që kur është martuar me gjenovezen Maria Doria, kampionen e skive ujore, ai u bë mbret i kronikave të televizionit. Vëmendja ka kaluar tani te djali, Emanuele Filiberto i dhënë pas jetës mondane, pas martesës me aktoren franceze Klotildë Courou.

"Spektër"