Dikush dikur me ka thene:
Vetem kemi lindur
"kuptimin qe me ne ska lind tjeter pervec nesh me nje fjale kena dal vetem"
Dhe vetem do vdesim
Asnje her se kam kuptuar cka dashur te thot ai person me kete qe ka thene.
Ka ndonje njeri ndonje ide pse e ka thene ket? Me qe jemi ke tema Vetmia.
Vetmia eshte nje fytyre e lenduar qe shihet nepermjet pasqyres!
Eshte tamam si "syri i Ciklopit" ne pyje dhe imitues i gjithe persanazheve me te keqia...Vetmia gjendet ne faqet e nje romani te mbyllur ne nje sirtar...
Vetmia celebron festen e fantomave cinike!
Vetmia eshte....
_Nje det pa breg.
_Nje qiell blu pa re.
_Nje burg i vjeter te cilit mosha nuk i dihet..
_Nje grumbull njerezish te cilet kane fshehur fytyren..
_Nje dezert ku mungon edhe shiu edhe era!
_Nje rruge pa kthesa!
_Banalitete tragjike...
_Flete te shkundura ne eren e dobesise...
_Familje pa shtepi,planet pa diell...
_Shtepi e ndodhur ne mes te nje ishulli me dritare nga oqeani..
_Copa xhamash te thyer permbi plazhe...
_Qielli duke qeshur.....
_Deti duke qare....
_Qetesi....Drite e ikur dhe e fluturuar prej nje dritareje per te qendruar siper diku lart,siper nje reje!
Ah sa pershkrime ke vetmi!
"Carpe Diem"
Postuar mė parė nga Bledari
Eshte e vertete kjo qe thua...po ne jete lindim vetem dhe vdesim po vetem!
Kjo shprehje perdoret pak ne momentet me te veshtira per te na dhene force dhe per te na dhene shprese,nje shprese e cila na kujton arrdhjen tone ne kete bote,na nxit qe te luftojme per veten tone sepse askush nuk mund ta beje me mire se ne vete!
Vetem lindim.....po njohim plot te tjere!
Vetem lindem....po dashurojme jo vetem veten...
Vetem Lindem.....po kemi lene gjurmet e ekzistences sone...
Vetem do luftojme qe te jemi te lumtur!
Vetem do te vdesim,sepse nuk duam te marrim me vete ata qe aq shume duam!
Kjo eshte e ashtuquajtura filozofi e jetes dhe e vdekjes!
respekte
"Carpe Diem"
Kjo ishte...nuk e di..nuk di c'te them...jam pa fjale...ndoshta...pergjigja qe kerkoja..
Filozofia eshte teper e komplikuar...kjo ishte jeta (thjeshtesia) e pasqyruar ne kater rreshta..
respekt..
Do te ishte shume me e lehte nsq vetmia do te ishte vetem fizike!!
Vetmia per te cilen flas ne kete teme eshte nje ndjenje psikollogjike dhe e pashmangshme!
respekte
"Carpe Diem"
Vetem lindem, vetem do vdesim, por jetojme, dhe jetojme me te tjere dhe per te tjere. Pra vetmia nuk duhet bere pjese perberese e jetes, pasi mjafton e te qenurit pjese perberese e fillimit dhe mbarimit te saj.
Pse duhet te ngushellohemi me faktin qe vetem lindem dhe vetem do vdesim?
A na ngushellon kjo gje ne te vertete?!
se besoj..........
Te qenit vertete te lumtur dhe jo te vetmuar do te ishte dicka qe do na bente te ndjeheshim dikush ne te vertete...
"Carpe Diem"
Aty eshte celesi mos e shiko si ngushellim. Ti shiko si te besh jeten tende te lumtur dhe jo te vetmuar. Fillimi dhe fundi i saj i perkasin te shkuares dhe te ardhmes se larget. Ti realisht jeton te tashmen dhe nuk ke pse merresh me te tjerat. Ndryshon puna pastaj kur te tashmen e jeton vetem dhe kerkon nje ngushellim per te genjyer veten me shprehjen "vetem lindem, vetem do vdesim". Pra meqe ka nisur keshtu dhe do perfundoje keshtu le te vazhdoje keshtu. Personalisht nuk jam dakord me kete kendveshtrim.
Do te doja dhe do uroja qe ky celes te ekzistonte per te gjithe ne!
Kjo qe thua eshte llogjika dhe arsyetimi i duhur,po ja qe nuk mund te jemi ndonjehere aq te forte per ti vene ne praktike!
Flm prej teje dhe respekte
"Carpe Diem"
Prandaj jemi njerez. Jo cdo perfundim qe nxjerr llogjika dhe arsyeja e veme ne zbatim pasi ne loje hyn edhe zemra, jo vetem mendja. Dhe kjo eshte njekohesisht e bukura e njeriut. Mos mendo se ka ndonje njeri qe udhehiqet vetem nga llogjika e paster perderisa zemra "e ushqen trurin me gjak".
P.S. Je me e forte se cmendon.
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt