Idhujtari, apo...?

[Astrit77]

Seminarist!

Si gjithmone duke bere punen e atij te cilit i sherben. Duke sulmuar Biblen, ti sulmon drejtperdrejt Fjalen e Perendise, dhe ne e dime shume mire se kush e sulmoi i pari Fjalen e Perendise, Zan. 3:1 :
A ka thene me te vertete Perendia: "Mos hani nga te gjitha pemet e kopshtit?"

Marija per ne te krishteret eshte moter ne besim. Ajo i besoi premtimeve te Zotit sikurse kemi besuar edhe ne dhe ajo u shpetua nga gjaku i Krijuesit te saj, Zotit Jezu Krisht. Kulti i Marijes qe kane ngritur katoliket dhe ortodoksit eshte kult demonesh, te adhurosh cdo gje tjeter pervec Zotit do te thote te adhurosh demonet prapa te cileve qendron djalli.

Zoti paste meshire per ju dhe ju hapte syte!

[Seminarist]

Biblen jeni duke e sulmuar juve Astrit.

Une po ju jap faktet e sulmeve tuaja.

[Seminarist]

sic e shohim ne vargun 42 Elisabeta e quan te bekuar/ te lume Marien.


Ne fakt Maria profetizon tek Luka 1: 48 sepse ai e shikoi me pëlqim ultësinë e shërbëtores së tij; sepse ja, tani e tutje të gjitha brezat do të më shpallin të lume



Te me thone te drejten protestantet e ketushem, kur keni degjuar ndonjehere per Marien ne predikimet e pastoreve tuaj? A e keni lumeruar juve ndodnjehere (nuk po themi perhere) Marien?

[Matrix]

Si thua ti Semo, për shkak se kemi këto dy raste, mos vallë duhet të nxjerrim doktrinën e gabuar që disa kisha pentekostale e kanë nxjerrë, që çdo besimtarë duhet të flasë në gjuhë të panjohura? Sigurisht që jo!

Une i bera nje pyetje Seminaristit se cfare mendon K. Ortodokse ne lidhje me kete, ndonese e di shume mire se ne Kishen Ortodokse ky fenomen nuk ekziston dhe pergjithesisht besohet se kjo dhurate nuk eshte shfaqur me neper kisha qe nga fundi i shek I.

Por, a e ben mungesa e gjuheve te panjohura, Kishen Ortodokse nje kishe jo-biblike?

Aspak.

Ne rast se do niseshim nga aspekti i dhuratave, kisha me biblike duhet te ishte ajo pentikostale (sepse ajo ka gjuhet e panjohura dhe sherimet),
por ne rast se nuk e aplikojme kete per kishen pentikostale (pra kriterin se ajo kishe qe ka dhurata eshte kishe biblike), perse duhet aplikuar ne kisha te tjera?

[marcus1]

Por, a e ben mungesa e gjuheve te panjohura, Kishen Ortodokse nje kishe jo-biblike?

Unë nuk thashë se është mungesa e gjuhëve të panjohura ajo që e bën kishën ortodokse një kishë jobiblike. Për mua kisha ortodokse është këmbë e krye jobiblike, pasi ajo ka futur mësime të rreme të cilat pengojnë besimtarët e thjeshtë të marrin Krishtin e pastër.

Unë e solla këtë shëmbull për t'i treguar Seminaristit se nuk mund të na sjellë vargje jashtë kontekstit biblik, (panoramës biblike) si dhe jashtë kontekstit historik, për të vërtetuar veprimet supersticioze të kishës ortodokse, sepse sipas kësaj logjike, do i duhej kësaj kishe të praktikonte edhe gjuhët e panjohura.

Ne rast se do niseshim nga aspekti i dhuratave, kisha me biblike duhet te ishte ajo pentikostale (sepse ajo ka gjuhet e panjohura dhe sherimet),
por ne rast se nuk e aplikojme kete per kishen pentikostale (pra kriterin se ajo kishe qe ka dhurata eshte kishe biblike), perse duhet aplikuar ne kisha te tjera?

Si mund ta kesh kuptuar pra nga përgjigja ime e mësipërme, nuk aplikoj faktin se një kishë është biblike apo jo, duke e gjykuar vetëm nga përdorimi i gjuhëve të panjohura.

[Seminarist]

K.O nuk mohon dhuraten e gjuheve te panjohura. Ceshtja eshte se ajo eshte e mire perderisa ka nje kuptim se per cfare perdoret.

Pentikostalet nuk kane asnje prove qe te na thone se tingujt e tyre jane gjuhet e panjohura biblike! Gjuhet e pamarrura vesh, nuk jane gjuhe te panjohura.


At Paisi foli ne rrefim me nje francez, edhe qe te dy moren vesh njeri tjetrin pa perkthyes, megjithese as njeri e as tjetri sdinin gjuhet perkatese.

[marcus1]

At Paisi foli ne rrefim me nje francez, edhe qe te dy moren vesh njeri tjetrin pa perkthyes, megjithese as njeri e as tjetri sdinin gjuhet perkatese.

Pikërisht e njëjta gjë ka ndodhur edhe me të Krishterë ungjillorë.

Oups, si ka mundësi që Zoti të përdorë edhe heretikë?

Përsa i përket gjuhëve të panjohura nuk mund t'i mohojmë plotësisht, pasi ka pasur njerëz të Zotit që kanë pasur këtë dhunti. Ajo që nuk duhet lejuar është abuzimi mbi këtë dhunti. Zoti e përdor aty ku ai e sheh të përshtatshme, ashtu sikurse edhe me shamiat dhe peshqirët që përdori me apostujt.

[Matrix]

Ajo qe kam dashur te them ne shkrimin tim eshte se nqs nisemi nga pikepamja e Mrekullive, sot asnje Kishe nuk mund te krahasohet me Kishen e kohes se apostujve. (Nuk ka Gjuhe te Panjohura, Nuk ka mrekulli ne mase (Psh Ringjallje te vdekurish eshte e sigurt qe nuk ka))

Perse ndodh ky fenomen?

A nuk eshte problemi i besimit te njerezve?

Krishti thote se kush ka besim sa nje kokerr sinapi do levize dhe malet nga vendi.
Fakti qe sot nuk ka mrekulli te tilla, tregon qarte se sa poshte ka rene besimi i te krishtereve

Sot njerezit jane, te perendishem ne dukje, por ne thelb, jane mohues te fuqise hyjnore. Sot mund te gjejme shume njerez qe flasin shume bukur per Zotin, por sa pak njerez qe te jene te gatshem ta dorezojne veten e tyre ne duart e Zotit.

Po keshtu nga ana tjeter, kur ndodh ndonje mrekulli te gjithe fokusohen tek mrekullia dhe harrojne Zotin qe e dha kete mrekulli. Dhe keshtu nuk kane asnje dallim me ata qe besojne neper nuska dhe hajmali.

A eshte ky krishterimi?

Sa nga ne jane gati te ngrene Kryqin dhe te shkojne aty ku t'i coje Krishti?

Te lene pas punet, rehatine (ndoshta dhe familjet) dhe te shkojne aty ku t'i drejtoje Ai?

Une i pari nuk e bej kete!

Atehere, kur ne nuk e bejme detyren, si mund te pretendojme per te drejta?

Me kete nuk dua te them se ne mund te bejme vepra dhe me ane te tyre te meritojme shpetimin, sepse asnje veper nuk mund te na sjelle shpetimin, por dua te them se Besimi yne eshte shume i vaket. Besim nuk eshte thjesht te pranosh se Krishti eshte Zoti yt, por ta lesh veten ne duart e Tij. Ai qe thote se Krishti eshte Zoti im, por beson vetem tek vetja e tij dhe ka siguri vetem ne vetvete, ai thjesht ka nje lluster te krishtere, por brenda tij ka vetem zbrazeti.

[marcus1]

I dashur vëlla, unë e kuptoj se besimi sot ka rënë, por kjo nuk do të thotë se besimi i një individi apo kishe matet me mrekullitë apo gjuhët e panjohura, të cilat përdoreshin shumë në kishën e apostujve.

Unë mendoj se në vitet e para kisha po themelohej dhe kishte shumë nevojë për këto mrekullira. Sigurisht që mrekullira kemi pasur gjatë gjithë historisë së kishës dhe zakonisht këto mrekullira kanë ndodhur në fillimet e lëvizjeve të ndryshme, për të treguar se dora e Tij ka qenë e fortë. Zakonisht këto mrekullira kanë ndodhur në vënde që nuk kanë pasur traditë të krishterë. P.sh. në Kinë me lëvizjen e "Kopesë së Vogël", "Little Flock" të W. Nee, kanë ndodhur shumë mrekullira. Madje kam dëgjuar se W. Nee fliste gjuhë të panjohura. Nuk e di se sa është e vërtetë kjo gjë, por nëse është e vërtetë, fakti që W. Nee nuk e ka përmëndur në asnjë nga librat e tij këtë gjë, tregon qartë se ai nuk i bëri këto dhunti doktrinë të kishës, në kundërshtim me kisha të tjera që dalloheshin pikërisht nga mrekullitë dhe gjuhët.

Madje në një nga librat e W. Nee, ai thoshte se dhuntitë janë karakteristikë e një kishe foshnjore, jo të një kishe të pjekur. Në fillim Zoti i përdor dhuntitë në shumicë për të solidorizuar kishën, por më vonë në urtësinë e Tij, Ai i tërheq këto dhunti në mënyrë që kisha të fokusohet në vetë Krishtin dhe jo në ato që jep Krishti. Fatkeqësisht, natyra njerëzore ka tendencën të jepet pas dhuratave të Perëndisë, por Perëndia kërkon që të na e bëjë të qartë se dhurata e vetme që ne kemi nevojë është vetë Krishti.

Gjithashtu duhet thënë se dhuntitë kanë vlerë vetëm kur ato përdorën nga kisha për kishën. Asnjëherë Perëndia nuk ka përdorur dhuntitë për nga individë për individë. Qëllimi i dhuntive është që të forcohet kisha për aq nevojë sa Perëndia e sheh të nevojshme. Nëse do shohim me kujdes shkrimet do vëmë re se dhuntitë në përgjithësi përdoreshin në fillimin e një kishe, por që më vonë ne nuk i shohim të përdoren këto dhunti. I vetmi rast që ne shohim të përdoreshin më vonë, është ai i kishës së Korinthit, por që edhe në këtë rast, ishte pikërisht teprimi i përdorimit të këtyre dhuntive që shkaktuan probleme në atë kishë.

Kështu ne kemi rastin e kishës se Jeruzalemit me mrekullinë e ardhjes së Frymës së Shenjtë në formë flake, kemi mrekullitë e Pjetrit si dhe mrekullitë e Palit në punën e tij për mbjelljen e kishave. Por vini re me kujdes, ne nuk shohim të njëjtat mrekulli si shabllon. P.sh. ardhja e Frymës së Shenjtë në formë flake, ndodhi vetëm ne Jeruzalem, por nuk ndodhi në kishat që Pali mbolli. Mos vallë kjo tregon se kisha e Jeruzalemit kishte besim më të fortë se kishat e Palit? Aspak.

Gjithashtu ne shohim se Pali nuk bënte mrekullira në çdo kishë që mbillte. Çfarë do të thotë kjo se disa kisha ishin më të forta se disa të tjera në besim? Aspak. Ajo që ne mund të kuptojmë nga kjo panoramë biblike, është se dhuntitë i përdor Zoti, aty ku Ai mendon se duhet dhe për aq kohë sa Ai e sheh të përshtatshme.

Siç e kam thënë edhe një herë tjetër, ne duhet të shohim se si i bënte mrekullitë Pali. Ai nuk kishte një shkop magjik dhe sa herë që t'i tekej do bënte edhe nga një mrekulli. Ai në fakt as që e dinte se kur do t'i bënte këto mrekulli. Kur ai shkoi në Efes, nuk e kishte idenë se Perëndia do ta përdorte në atë mënyrë. Ai thjeshtë ecte në rrugën që Perëndia kishte pregatitur për të. Dhe kur në këtë rrugë kishte mrekullira, ai bënte mrekullira, kur kishte përndjekje, i pranonte ato me bindje, kur kishte mungesë ushqimi rrinte i pangrënë dhe kur kishte bollëk, e kishte barkun plot.

Mrekullirat pra që përdori Zoti në shekullin e parë, janë krejt ndryshe nga mrekullirat që përdoren sot. Nga kjo ne mund të kuptojmë se nëse në disa mrekullira ndodhet me të vërtetë dora e Tij apo jo.

Dua të sjell dy shembuj. Benni Hinn bën mrekullira në stadiume të cilat mbushen plot me njerëz. Unë nuk dua të gjykoj atë njeri, mbase ai me të vërtetë mund të jetë një njeri i Zotit, por unë kam mundësinë të gjykoj nëse në mrekullirat që ai bën, ndodhet vepra e vërtetë e Zotit apo jo. Duke i krahasuar pra mrekullitë që ai bën, me mrekullitë e apostujve, për mua kanë shumë pak ngjashmëri, për të mos thënë aspak.

Siç e thashë më parë, Pali as që e dinte se kur do i bënte mrekullitë, ndërsa Benni Hinn i mbush stadiumet plot duke e ditur se do bëjë mrekullira. Pali, i bënte mrekullirat në lindjen e një kishe të re për fortësimin e saj, ndërsa në rastin e dytë, nuk dimë aspak se çdondh më vonë me ata persona që janë shëruar. Pali nuk kërkonte para për të bërë këto mrekulli dhe as për të ungjillëzuar, ndërsa me qindra mijra njerëz që e mbushin stadiumin plot, u duhet të paguajnë bileta për t'u futur në ato stadiume.

Edhe një herë pra, Zoti, nën Hirin e Tij, me të vërtetë mund të shërojë apo shpëtojë shumë veta atje, por kjo nuk do të thotë se vepra e Tij e vërtetë ndodhet aty.

Shëmbulli i dytë që unë dua të sjell është ai i flakës së shenjtë që "zbret" nga qielli vit për vit për ortodoksët. Ne shohim se kjo lloj "mrekullie" nuk ngjason aspak me mrekullitë e apostujve. Sigurisht që këtu mund të dalin disa ortodoksë dhe të na japin shëmbullin e flakëve ditën e pentikostës, por unë e kam thënë se akoma edhe djalli mund të gjejë një varg nga bibla për të vërtetuar mosegzistencën e Zotit.

Siç e thashë më parë, ajo mrekulli ndodhi vetëm njëherë dhe as nuk u përsërit çdo vit në kishën e Jeruzalemit dhe as nuk u përsërit në kishat që Pali mbolli. Të thuash se Zoti bën të njëjtën mrekulli çdo vit në të njëjtën ditë, përveç se supersticizëm, do të thotë që ta kapësh Perëndinë prej hunde dhe ta detyrosh të bëjë ashtu si i thua ti.

Këto gjëra janë më se qesharake, dhe nuk është aspak nevoja të egzaminosh nëse kjo mrekulli ndodh me të vërtetë apo jo, pasi ne dimë se Perëndia nuk punon në këtë mënyrë me të vetët.


Ti Matrix, përmënd faktin e besimit. Është e vërtetë se ne duhet të jetojmë me besim, por duhet të kuptojmë se çfarë është besimi. Besimi nuk është diçka supersticioze, që përderisa unë kam besim se Perëndia do ta bëjë këtë, atëherë Ai do ta bëjë se s'bën. Jo, Perëndia nuk është Xhini. Besimi i vërtetë është kur ne ecim në rrugën që Ai na ka pregatitur, pa marrë parasysh pasojat. Besimi i vërtetë është kur ne dorëzohemi plotësisht në duart e Tij. Përsa i përket kësaj lloj ecje në besim, ti ke të drejtë, ne nuk kemi qëndruar me dinjitet.

Krishti thotë se kush ka besim sa një kokërr sinapi do lëvizë edhe malet nga vendi dhe kjo është e vërtetë, por gjithmonë kur ne ecim në rrugën që Ai ka pregatitur për ne. Jakobi thotë se ne nuk marrim pasi nuk kërkojmë, por edhe kur kërkojmë nuk marrim pasi kërkojmë për të plotësuar dëshirat tona egoiste. Pra, zgjidhja nuk është të kesh besim nëse do ta marrësh një gjë që e kërkon, por edhe të dish nëse ndodhesh në rrugën që Ai ka pregatitur. Ne jemi të thirrur jo të bëjmë gjëra, por të ecim bashkë me Të dhe të vështrojmë se si Ai bën në ne.

Por cila është zgjidhja? Të vazhdojmë të qahemi si qurravecë, duke u fokusuar në dobësitë tona dhe në pamundësinë tonë për të ecur ashtu si do Ai, apo të mësojmë të fokusohemi në Të dhe të mësojmë të jemi në kontakt të pandërprerë me Të?

Sa herë që unë do dështoj dhe do kuptoj se kam dështuar, po aq herë kam mundësinë të zgjedh rastin e dytë. Të fokusohem në Të. Ndërkohë, unë e di mirë se jam një fëmijë i Tij dhe se po rritem dalëngadalë nën Hirin e Tij. Dhe po kështu e dinë dhe të gjithë ata që janë të Tijët.

[Matrix]

Pergjithesisht bie dakord me shkrimin e mesiperm, pervecse dy gjerave:

1-) Ti thua se mrekullite qe benin apostujt, dilnin ne menyre te pavullnetshme prej tyre dhe ata nuk e dinin se kur do ndodhnin.
Kjo eshte e vertete per mrekullite e peshqirave por jo per cdo rast
Por tek Veprat e Apostujve kemi raste ku Apostujt urdherojne te vdekurit dhe keta ngjallen, urdherojne te paralizuarit dhe keta sherohen.
Ndonje koment per keto?

2-) Ti perjashton mrekullite periodike, ndonese nuk ka baza per te besuar se mrekullite periodike nuk jane mrekulli te verteta.
Kjo e kufizon Zotin, duke menduar se Ai nuk ben ato mrekulli periodike.
(A nuk ndodhnin mrekulli periodike tek Betesda?)

Ndonje koment?