Dhe nje poezi nga une

[GeNi_25]

Betimi Para Flamurit Dhe Atdheut


Flamur i kuq,
Flamur me shkab,
Flamur i zi,
Flamur gjak,
Simbol lirie, pavdeksie,
Po betohem veç tek ty.
Po betohem para zotit,
Ta kryej punen m’para motit.
Ta kryej punen per ty me nder
T’i sherbej veç vendit ku kam ler
Ne me besofsh o atdhe
S’friksohem nga askush
Nga asgje,ma beso nje detyre te re.
Te me falesh per c’nuk kam bere
E te me ndjesh per cfare kam bere gabim
Para teje po bej be,
Do te hak merrem per Shqiperi fije per pe.
E ne mos e mbajtesha kete betim
Ti o zot i larte, o hyj i madh,
Jo. Do ta mbaj grim me grim,
E fjale per fjale
Nuk e di si do te shkoj,
Kjo pune si do perfundoj
Por, per dicka un’ po gezohem,
Pasi para teje po betohem.
Dhe ne me dashte zoti i shenjte,
E ne me quajt .............te vet,
le te mos dale kjo pune e shkret,
Por t’i ndrit fytyra shqiptarit,
Me shume se c’shkelqen faqia e arit.
Nuk e di c’ke dash me perpara te besh,
E nuk e di, tani, c’do te besh,
Pornje lutje te zjarrt, te zjarrt,
Ma degjo, ma degjo,
Dhe te lutem, te lutem
Mos ma moho.
Nuk e di si do te ndhodhi,
Do te ndodhi..... Do te shkoj..... Do te behet.....
Por kam nje shpres..., nje shpres te verteet.
O flamur i ushqyer me gjak,
Tek ti ngriti folene shqiponja e ndritur,
U munduan te te meposhtenin
Mbreter e perandori gjakatare
Por ti je gjak vet e fluturon me krah
Po betohem vec tek ty,
Po betohem para zotit,
Ta kryej punen m’para motit,
Ta kryej punen per ty me nder.
T’i sherbej vec vendit ku kam ler
O flamur shkabzi,
O flamur i gjakut,
Po betohem vec tek ti.
Tek ti.

[GeNi_25]

KUSH JAM UNË?

E kush mund të jem
veç atij që jam
dhe që Shqipërinë
dheun tim kam?
E kush mund të jem
veçse një njeri
që më njohin të gjithë si ti
që rron në një vend
që quhet Shqipëri?
Një vend që shumë e dua.
Një vend që bën për mua.
Vendi ku shpirti të gëzohet.
Vendi që s’harrohet.
Po kush në të vërtetë?
Unë jam shqipëtari
Unë jam i pari
Unë jam ai
Që gjithçka di
Unë jam njeri
Unë jam mendimtar
Unë jam dhe ziliqar
Jam fort i zgjuar
Nga zoti i bekuar.
E kush mund të jem
Veç atij që jam
Dhe që Shqipërinë
dheun tim kam.
Unë jam një njeri
Që rron në Shqipëri
Ku një deputet
rron porsi një mbret.
Ku unë u mërzita
se nuk ka drita.
Dhe për këtë,
ndonjëherë merr katër.
Dhe këtë e ke me hatër.
Kush mund të jem?
Këtë të gjithë e dinë.
Këtë asnjë se di.
Unë jam ai,
që rroj në Shqipëri.
Jam shqipëtari,
që e kam për nder
të jem gangster.
këtë të gjithë e dinë
se unë veç një zot kam
marrëzinë,
dhe i tillë unë jam.
por i tillë, jo unë s’jam.
Po kush jam?
Këtë të gjithë e dinë.
Këtë asnjë se di.
Pse?
Sepse unë s’jam ai
Për të cilin mendoni se jam.
Se unë s’gëzoj ato të këqija,
që ju mendoni se i kam.
Prandaj shqipëtar,anembar
Veten mos e godisni.
Përtokë mos e rrëzoni,
por veten ndihmoni.