Fatos Nano jep dorëheqjen!

[Newhost]

Shpresojm te filloj koha e re ne poltike dhe rruga per ne EU dhe NATO...ose do qendrojm dhe per nja 50 keshtu sic jemi.

Sa shprehje e goditur !! Edhe politikanet tane ( PS dhe PD) ne fushata nuk premtonin te rregullonin ekonomine apo te punonin per Shqiperine por per te hyre ne Europe ! Njerezit e shkrete ( shumica injorante ) mendojne se hyrja ne Europe do ta rregulloje Shqiperine por harrojne qe Europa nuk fut shtete ne EU pa arritur standarde te caktuara ose me mire te themi ne gjuhen popullore " te mbaje shtete te tjera me buke "
Populli eshte bageti , genjehet kollaj .....

[niku-nyc]

Populli nuk pse te genjehet se e din vet me mire te verteten dhe si eshte. Hyrja ne EU eshte rruge e hapur duke filluar nga ndalimi i korrupsionit pastaj ekonomia. Nje nga arsyet me te madhe qe Europa jep per ne eshte "Korrupsioni" qe na le jasht, sepse kur hyn ne EU te jepet plani Marshall sic kan ber dhe te gjith shtetet e tjera Evropiane si Greqia etj.


Shpresa kurr nuk vdes dhe eshte e vetmja gje qe na ben te vazhdojm endren mbase nuk do te vij per 10 vjet por fillimi i qeverise se re eshte pika me e rencishme dhe korrupsioni mos te jet sic ishte kur Nano ishte ne pushtet.

[dodoni]

Neve te gjithe, i dijme dhe i shprehem gabimet qe ka bere ish-qeveria socialiste dhe kreu i saj Nano, gjate qeverisjes se tyre. Mirepo, pamvaresisht ketyre gabimeve, qe te gjithe e dijme dhe nuk e mohojme dot se Shqiperia ka bere nje progres te gjithanshem, ne te gjitha fushat edhe gjate ketyre viteve.

Une mendoj qe lufta partiake duhet te zbutet sa me shume dhe tani pas fushates duhet te punohet per unitetin sa me te madh te shqiptareve pamvaresisht bindjeve politike, ne menyre qe te punojme sa me mire dhe te ecim para me hapa sa me te shpejte.


Per te zbutur luften partiake, do ishte mire qe tani Nano te vleresohej me ndonje cmim nga presidenti Moisiu dhe kryeministri Berisha, per kontributin e tij ne demokracine shqiptare dhe progresin e ketyre viteve. Partia Socialiste, mendoj une duhet ti jap ndonje post keshilltari tani pas doreheqjes edhe nga posti i kryetarit te PS-se, per vet pervojen e tij politike qe eshte per tu pasur zili nga shumica e politikaneve jo vetem shqiptar por edhe te huaj dhe nga e cila mund te perfitojne shume politikanet e rinje tane.

Partia Socialiste, duke perfshire edhe Nanon ketu, duhet ti urojne fitoren demokrateve dhe Berishes, ti urojne pune te mbare, dhe te premtojne se do jene nje opozite konstruktive gjate ketyre viteve te qeverisjes demokrate, dhe do ndihmojne ne perparimin me hapa sa me te shpejte te Shqiperise, aq sa kane mundesi edhe pse ne opozite.

Partia Socialiste, edhe pse ne opozite tani, duhet prape te jene aktiv ne politike, te pergadisin projekte per ceshtje te ndryshme tona kombetare, pra te sjellin alternativa dhe pse jo, edhe ide te reja ne politiken shqiptare. Kuvendi dhe Qeveria, duhet te mos jene partiake ne ceshtjet me interesa madhore kombetare, dhe te mos votojne vetem partiakisht por bazuar ne interesat tona kombetare.

Tung

[Brari]

panorama

-

Opinion

Napoleoni III dhe Fatos Nano


Edmond Tupja
Prej disa ditësh, një pjesë e opinionistëve, e analistëve tanë po shprehen gati me admirim të pakushtëzuar ose me ndonjë rezervë fare të vogël për dorëheqjen fisnike të zotit Nano nga posti i kryetarit të Partisë Socialiste, duke e konsideruar këtë gjest si një veprim emancipues e shembull për t’u ndjekur nga gjithë politikanët shqiptarë të çdo krahu e kahjeje.
Pa qenë opinionist apo analist i mirëfilltë, e aq më pak politolog, kam përshtypjen se kemi të bëjmë me një ballo, e njëjta me atë të fundvitit 1998, kur i njëjti zoti Nano, siç u trumbetua atëherë, dha shembullin e lartë të dorëheqjes politike. Dhe në atë ballo zoti Nano, e kërceu bukur tangon politike (dy hapa majtas, një hap në qendër, ose, në stilin leninist, një hap para, dy hapa prapa, pastaj një hap prapa, dy hapa para), aq bukur sa nuk kaloi ndonjë kohë shumë e gjatë dhe ai u kthye përsëri në krye të partisë, pastaj, automatikisht, edhe në krye të qeverisë. Thënë më shkoqur, ai bllofoi. Tani, ai përsëri sapo dha dorëheqjen dhe përsëri, sipas meje, po bllofon. Që nga prilli i vitit 1991, është e pesta herë që ai bllofon, tri herë si kryeministër dhe dy herë si kryetar partie. Prandaj dua t’u kujtoj admiruesve servilë e sahanlëpirës të dorëheqjes së pestë të zotit Nano se ky veprim që, sipas tyre, “meriton mirënjohjen më të sinqertë të shqiptarëve” është njëkohësisht prova e dështimeve të tij të njëpasnjëshme edhe si kryeministër, edhe si kryetar partie. Këto hyrje e dalje, futje e nxjerrje, ngjeshje e zbythje, lyer e përlyer me vazelinën e neveritshme të një korrupsioni të përsosur, këto lëvizje lavjerrësi e kacavjerrësi në pushtet të kujtojnë, sipas mendimit tim, lëvizjet masturbuese të adoleshentëve dhe mua më vjen sinqerisht për të qeshur, madje për t’u zgërdhirë. Sidoqoftë, një parandjenjë më thotë (veç në qofsha i gabuar!) se nuk do të kalojë shumë kohë, ndoshta jo në kongresin e jashtëzakonshëm që pritet të mblidhet, por në tjetrin, të zakonshmin, që do të vijojë, dhe ai përsëri do të rreket të kthehet në krye të Partisë së vet, ku pjesa më e madhe e anëtarëve adhurojnë kultin e NJËSHIT, e udhëheqësit, liderit, sulltanit, duçes, hitlerit, stalinit, enverit, fatosit. Prandaj, ashtu si e druan gati hapur dhe me të drejtë kolegu e miku im Stefan Andrea te shkrimi i tij me titull “Waterloo” (“Panorama”, e premte 2 shtator), pas Vaterlosë së 3 korrikut, ndoshta mund të vijë, mbas disa kohësh, kthimi nga ishulli i Elbës, i cili, sipas mendimit tim, nuk do të zgjasë më njëqind, por një mijë e ca ditë, domethënë tre-katër vjet, pra aq kohë sa zgjat mandati i kryetarit të Partisë Socialiste te ne, në Shqipëri. Sepse zoti Nano është i etur për pushtet, sepse zoti Nano është formuar intelektualisht e brumosur shpirtërisht nën strehën hijerëndë të të kobshmit Institut të Studimeve Marksiste-Leniniste pranë Komitetit Qendror të Partisë së Punës së Shqipërisë nën drejtimin psikanalitikisht të adhuruar të shoqes Nexhmie Hoxha, ndonëse në konflikt krejt edipian dhe aspak ideologjik me përbindëshin Enver Hoxha, ku ka kontribuuar në lëngëzimin, pastaj ngurtësimin e mendimit stalinist në fushën e ekonomisë, ndër të tjera, dhe ku ka përvetësuar thellësisht idenë se NJËSHI, udhëheqësi, lideri, sulltani, duçja, hitleri, stalini, enveri, pra, fatosi, kanë lindur për të qëndruar përjetësisht në pushtet. Sepse zoti Nano ka drejtuar deri dje një parti të dalë nga kongresi X i Partisë së Punës, nga e cila ka trashëguar në mënyrë të pandreqshme, të pashërueshme, mendësitë e metodat, dinakërinë e cinizmin, hipokrizinë e demagogjinë madhërisht të pështirë. Sepse, sikur zoti Nano vërtet ta ketë mbledhur mendjen për t’u larguar një herë e mirë nga posti i kryetarit, si dhe ku do ta ushtrojë ai atë që Adleri e quan “volonté de puissance” (që unë do ta shqipëroja “epsh për pushtet”)?
Sigurisht, përdorimi i toponimeve të epopesë napoleoniane (Vaterlo, dhe Elbë) nën penën e ditur dhe elegante të Stefan Andreas është e vetmja lidhje midis Napoleon Bonapartit dhe Fatos Nanos; sidoqoftë, të dy këto personazhe, krejt të ndryshëm nga njëri-tjetri, i bashkojnë vetëm dy tipare themelore si, për shembull, shkurtabiqësia legjendare dhe tartabiqësia e tyre për pushtet.
Gjithsesi, pas disa hulumtimesh në enciklopedinë franceze Bordas të vitit 1999, zbulova se ka diçka që e afron pashmangësisht Fatos Nanon jo me Napoleon Bonapartin, pra, me Napoleonin I, por me të nipin, pra, me Napoleonin III, atë që, ndonëse president, e përmbysi Republikën Franceze dhe rivendosi perandorinë duke u vetëshpallur perandor falë grushtit të tij të shtetit të 2 dhjetorit 1852. Napoleoni III, që Viktor Hygoi e quan “Napoleon shkurtabiqi” (shkurtabiq jo nga shtati, por nga personaliteti), ishte i etur për pushtet vetjak. I etur është për pushtet vetjak edhe Fatos Nanoja, kryetari III i Partisë Socialiste të Punës pas Enver Hoxhës dhe Ramiz Alisë. Prandaj vështirë se do të heqë dorë nga posti i kryetarit të partisë, se ky post, në rast fitoreje zgjedhjesh legjislative, e shpie drejtpërdrejt në krye të qeverisë ose në postin e presidentit të vendit.
Ah, sa për dijeni të lexuesit tim të nderuar: Napoleoni III mbretëroi 18 vjet rresht, por përfundoi me turp se, gjatë luftë franko-prusiane të vitit 1870, ai u zu rob nga kundërshtari në betejën e Sedanit dhe u detyrua të kapitullojë ditën e parë a të dytë të shtatorit 1870. O Perëndi, çfarë koincidence: edhe Fatos Nanoja ynë e dha dorëheqjen një ditë të parë shtatori, sigurisht 2005. O rastësi e pamëshirshme, o fillim shtatori fatal për këto dy figura historike shkurtabiqe, njëri, frëngu, nga personaliteti, tjetri, shqipua, edhe nga mbiemri në italishte, edhe nga shtati, edhe nga personaliteti!
Së fundi, edhe një hollësi tjetër: Napoleoni III vdiq në mërgim në Angli në vitin 1873, pra, në moshën 65-vjeçare. Unë nuk jam fallxhor, pra, nuk mund të parashikoj se kur do të vdesë zoti Nano, por sinqerisht uroj që ai të jetojë më gjatë se sivëllai i tij frëng, por jo në pushtet, ama! Le të jetojë gjatë, shumë gjatë me kujtimet e tij dhe t’u tregojë nipërve e mbesave një përrallë tragjikomike që mund të fillojë kështu: “Na ishte seç na ishte, na ishte një herë një kryetar partie e kryeministër kaq i etur për pushtet saqë...”. Le të jetojë, pra, gjatë, shumë gjatë, sidomos e kryesisht në mërgim. Diku në Greqi, për shembull.

--

[DON-KISHOTI]

fatkeqsia shqipetare vazhdon se besoj se do behet me mire per ne te zinjt po le te besojme tek vetja se SALA e ka mendjen tek pushka kurse nano tek vjedhja kush eshte me mire ja flisni se mos nxjerrim nanje konkluzion

[Orku]

shume e thelle kjo filozofia siper

[Orku]

Partia Socialiste, edhe pse ne opozite tani, duhet prape te jene aktiv ne politike, te pergadisin projekte per ceshtje te ndryshme tona kombetare, pra te sjellin alternativa dhe pse jo, edhe ide te reja ne politiken shqiptare.

Per sa kohe qe Milloshevici eshte i burgosur ne Hage, Nano dhe PS i kane duart e lidhura per strategjine kombetare... Nano eshte vertet per t'u patur zili sepse edhe pasi ka vjedhur e shitur per dy grosh pasurite kombetare edhe pasi i ka taksur Kosoves si kryeqytet Beogradin, edhe pasi harbohej neper buzuqe ne dite zie serish ka specie qe mendojne se atij i takon te dekorohet ....

[Michigan2005]

mire qe hoqi dore nanua, por qe mund te rikandidoj e keni marre vesh?

Shekulli

Vetëm pak ditë pasi kaloi zyrtarisht në opozitë, Partia Socialiste e Shqipërisë pranoi përgjegjësitë e veta politike dhe organizative për humbjen në zgjedhjet e 3 korrikut. Sekretari i përgjithshëm i kësaj partie, Gramoz Ruçi, i cili pas dorëheqjes së kryetarit Fatos Nano drejton praktikisht partinë, thotë se asgjë nuk e pengon zotit Nano të rikandidojë përsëri dhe askush nuk mund të presë që ai të largohet nga skena politike. Në një intervistë me “Zërin e Amerikës”, zoti Ruçi tha se mundësia më e madhe është që kryetari i PS-së edhe këtë radhë të zgjidhet nga Kongresi

[dodoni]

Nje rizgjedhje e Nanos si kryetar i Partise Socialiste prape, do ishte shume e demshme per vet Nanon se pari e pastaj edhe per PS-ne e gjithe Shqiperine e shqiptaret, mendoj une. Nano bashke me disa ish- qeveritare tjere te PS-se qe jane plotesisht te konsumuar politikisht, mund te formojne nje ekip keshilldhenes brenda PS-se, te trajnojne dhe keshillojne kuadrot e reja brenda PS-se, dhe as te mos provojne te rimarrin poste drejtuese ne PS, sepse do jene plotesisht te deshtuar, mendoj une.

Tung

[FLORIRI]

As me gezon as me hidheron ky lajm.Berisha duhet te rrije korrekt me vijen qe ka premtuar se do te ndjeke.Akuzoi Fatosin per krimin e shkallnuerit,per inkriminimin ne vrasjen e Vishes,per para te pista,biznese ilegale atehere le te na beje te qarte neve qe i dhame voten se me te vertete nuk do te fale hajdutet dhe kriminelet qe na perdhosen per vite me radhe.Pra fundi i Nanos vjen vetem atehere kur te skanohet plotesisht e kaluara e tij si kryetar i shtetit shqiptar dhe nese dalin fjalet e Berishes te perfundoje me kriminelet.Vetem atehere ia heq plotesisht kapelen Berishes.Pra Kriminelet mos te kene imunitete dhe poste por space dhe burrele.Perndryshe kane per te shkaterruar o Berishe djali...