Ti ike...

[Poeti]

Besoj se e gjen kete fjale ne fjalorin e gjuhes se sotme shqipe. Dhe nuk di qe ka ndonje rregull e cila e kufizoni perdorimin e nje fjale ne fjali!?? apo une nuk e ditkam kete.
Sidoqofte une aspak nuk u thartova, sikur e thua ti, por mu duk se ishe ngritur ne kembe te majte dhe vetem kritikoje. Nese ke lexuar edhe postimet te tjera nga une, mund ta kesh lexuar se e pranoj kritiken nese eshte qellim mir, qe nuk kam aresye te mendoj se kritika jote nuk eshte e tille.
Nuk kam hyre ne Forum, dhe nuk postoj ne te per te me thurrur lavdi dhe as per te me ber qejfin. Une shkruaj ate qe ndjen ne zemer dhe ti si lexues i "thjeshte" besoj se e kupton qe ne poezine time nuk ka modifikime, nuk ka zbukurime dhe nuk ka makiazh fare, por nga zemra ne leter. Nese poezia e tille nuk te pelqen, kjo eshte qeshtje e jotja personale, por nese te pelqen dhe me kete lloj kritike desheron qe te jete me e mire, atehere te falenderohem nga zemra.

[molleendaluar]

pershendetje Poeti,

Ne heshtje te deshta,
por ti kurre se dite
tani qe e kuptove
pse me ike, mike?

--------------------------

Heshtur, venitur
vetem fjale ne letra
zera ne telefon
kaq kishte dashuria jone!

[Poeti]

DO TË DOJA

Do të doja të isha shi
Që të rrjedh nëpër fytyrë
Do të doja të isha ajër
Që të rrethon në hapsirë!

Do të doja të isha diell
Atje lart në qiell,
Do të doja ti dhe buzët e tua
Të ishit gjithënjë me mua!

[Poeti]

NDËSHKIMI

Më han vetmia që ma solle
Rob në shpirt tani unë jam
E ardhmja ka ikur së bashku me ty
Vetëm të kaluarën më ke lënë!

Jetoj ditët e fundit në kujtime
Së bashku me ëndërrat që m’i vodhe
Ngadal fundosem në thellësinë
E rërës së gjallë që më solle!

Një hije e gjallë që ende lëviz
Është ajo që kam mbetur nga unë,
Po e paguaj me jetën time
Ndëshkimin për dashurinë e pafund!

[Poeti]

DHEMBJA PËR TY

Si një gjeth i vyshkur, i lënë përtokë
Që zverdhet çdo ditë dhe kalbet më shumë
Si një pikë e shiut që toka e tret në brendi
Pastaj humbet pa shenj dhe pa gjurmë!
Si rrezet e diellit që nata i mbulon
Dhe shkojnë e bëjnë dritë diku tjetër
Si një kujtim që lot sjell për faqe
Me mall të kujton një dashuri të vjetër!
Mu sikur vetmia që për çudi shok jete të bëhet
Dhe nuk të shkëputet sikur me te ke vu kurorë
Ashtu si dhembje që trupin të përshkon
Dhe zemrën e lodhur nga vuajtja ta lëshon në dorë!
Sa një mal i lart që qiellin kapton
Që vetëm për shqiponjat mund të jetë fole,
Aq e madhe është dhembja që unë mbaj në zemër
Që kur ktheve kokën, ike dhe më le!

[2043]

Pas kesaj poezie me te vertete qe duhet te mendohemi kur te futemi ne teme.
Nje BRAVO e madhe nuk i mjafton kesaj poezie.

[Poeti]

Pas kesaj poezie me te vertete qe duhet te mendohemi kur te futemi ne teme.
Nje BRAVO e madhe nuk i mjafton kesaj poezie.

2043, Shume te falemnderit per vleresimin e bere dhe respektin qe tregon per mua. Kam kenaqesine qe kam miq te tille.

[Nanushja]

Pranoni pergezimet e mija per kete poezi te bukur.

[Poeti]

Më thanë se muzat kurrë nuk vdesin! Më thanë, por si duket më gënjyen, sepse ti muza ime ose vdiçe, ose perëndove prapa shtatë kodrave, prapa perëndimit të diellit, ndoshta unë jam i veçantë dhe asgjë me mua nuk ndodh sikur ndodh me të tjerët!
Qudi, sot provova sërish të të thërras, provova sërish të gjej në thellësinë tënde inspirimin, provova më kot, sepse në vend të inspirimit gjeta zhgënjimin, gjeta greminën, gjeta rërën e gjallë që po më tërhjek drejt thellësive të errëta të fundjetës sime. Po mirë, e ç’më duhet edhe mua jeta pa ty? E din se po vdiç muza, vdes edhe poeti, e din këtë?!

[arrita]

Jetoj ditët e fundit në kujtime
Së bashku me ëndërrat që m’i vodhe
Ngadal fundosem në thellësinë
E rërës së gjallë që më solle!

ky strof i mrekullueshem ,si zakonisht per mua ke noten 10 nuk ka note me te madhe se e meriton.