Vertet interesante.
Lulja. Dashuria.
Thellesite e tejdukshme,
e te pashpresa te zemres.
Tutje lart qielli eshte gri,
e kurrekund lulja s'mund ta shohe diellin.
E as dielli lulen e tij.
Fat i madh qe s'kane zemer.
Si une si ti...
Ndryshe do t'u kishte plasur e mjera.
Qe gjithe ajo Dashuri...
Tema eshte vertet interesante. Po perse vetes. Sa mund t'i kushtohemi kultit tone, ne qeniet egoiste. Tung e perzemersisht per blue kristal.
...e tejdukshme gjer ne zhdukje
afersia a largesia
qe na ndan a bashkon,
e une lodhem te kuptoj
ne eshte njehsuar ne gjithe hapsiren tone...
a ne ka dhene shpirt e eshte djegur
e mjegulla qe lehte po bie
tym i kufomes se shkrumbuar
te ekzistences sone te rastesishme
ne te njejtin oaz ndijimesh...
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga blue_crystal : 25-10-2005 mė 08:54
Postuar mė parė nga Alkimisti
e bardhe eshte perkedhelja e fresket...
...e ngrohte po ashtu gjer ne amshim,
...e lules...
s'i mbetet gje tjeter, vec te jepet serish
ne kete marramendje dehese pa fund, pa fillim
... i trishtueshem eshte deshperimi theres
refreni i vajit i te cilit
heshturazi, mbyturazi e qiellit kryqezuar
njeh vetem nje fjale...
...vazhdim...
Qielli ate dite ishte gri...
ishte gri e peshtjelluar e hutuar
ngecur udhkryqeve te mendimeve pa koke
...nje lule e mbire cuditerisht ne nje cope shkemb te shpirtit tim
dridhet, ka ftohte, e ndersa jep shpirt
me lotet e saj ujit token e thate te shpirtit tim...
p.s. nese do te mund t'i kushtoheshim aq sa duhet kultit tone ne "qeniet egoiste" zor se do ekzistonin poezite...perzmersisht per arktik gri
Jep shpirt.
Dridhet.
Per here te fundit, i lutet reve te hapen.
Po aq.
Si psheretim i del lutja.
E rete s'do mund ta degjonin kurre.
E ah, keputet.
Fundja te gjithe lulet vdesin nje dite vjeshte.
Veç pse te qe nje dite me vranesire.
Ne qeniet egoiste, mbetemi te tilla edhe kur shkruaj poezi deri sa te tjeret nuk arrijne te kuptojme cka ndjejem. Se fundit fare "gjithe bota eshte e marre", e secili jeton ne marrezine e tij te pakuptueshme, duke ia fshehur ate te tjereve.
Hije
Si hije me fanepsesh mureve
ke nje pamje ligesisht te bukur, ndjellavdekese
Si hije te shoh ne fytyren e gjithekujt tjeter
e une ndal, te dua
Si hije, ti je gjithkund,
e une i detyruar te te shoh
sy hapur e sy mbyllur
Perndjekese, terheqese
E une s'mund te te shmang
Je fantazma ime e preferuar
E une bredh pas teje
pas hijes se gjalle i dashuruar
.... pa koment. Duke qene se nuk mund te shkruaja sot po hedh nej poezi te vjeter, jo per veten per ate tjetren
se per ndryshe....
ajo tjetra s'do te ishte po te mos ishe ti ai qe je dhe po te mos kishe ate substance qe ke, ti i drejtohesh vetes me pare qe te mund t'i drejtohesh asaj. flet me veten se duket se me "te" s'mund te flasesh
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt