Fjala e Ramiz Alise ne vitin 1989 per lejimin e pluralizmit politik ne Shqiperi.

[DYDRINAS]

“Si do ta përjetësojmë komunizmin” - "Të jeni te sigurt që e ardhmja do të
jetë jona.
Kurrë nuk do të lejojmë restaurimin e pushtetit politik të
armiqve tanë!" - TIRANË – “Sistemi ynë tanimë është drejt kapitullimit
përballë sistemit kapitalist. Kështu na lind si detyrë që të ndryshojmë
strategjinë tonë.

Ndryshimet do të jenë në dy drejtime kryesore: në krijimin e pluralizmit
politik dhe në respektimin e të drejtave të njeriut. Me këto të fundit edhe
mund të abuzohet, pasi të drejtat janë gjëra që rregullohen brenda për
brenda me ligj, por pluralizmi duhet të vendoset patjetër.
Le të krijojnë kundërshtarët tanë parti të djathta, të majta apo të qendrës, madje do t’i nxisim dhe ne vetë, por kryesore është që të gjitha këto parti të
kontrollohen nga ne vetë. Për këtë, edhe programet e themelimit duhet t’i
formulojmë ne. Për drejtimin e këtyre partive duhet të gjenden njerëz që të
përkrahin strategjinë tonë. Partia që do të marrë pushtetin, jo vetëm që
është e lirë të shajë pushtetin, por këtë ta bëjë fort, sepse kështu do të
fitojmë simpatinë e Perëndimit dhe të disidencës antikomuniste.

Të persekutuarit politikë

Ata që janë nëpër burgje, të dënuarit dhe të persekutuarit politikë
antikomunistë, sigurisht që do të na shajnë. Por edhe pse këta e urrejnë
komunizmin, do ta shihni që do të na vijnë afër dhe do të na përkrahin. Këta
do t'i afrojmë dhe do t'u japim punë të ndryshme, por jo të rëndësishme; por
kurrë nuk do t'i lëmë të na përvetësojnë pushtetin. Dhe e dini pse?! Sepse
sapo të marrin fuqinë, do të fillojnë të hakmerren dhe do t’u shërbenin
atyre, në vend që ta të na shërbejnë neve. Në zbatim të drejtave të njeriut,
duhet t'u japim edhe kompensimin në para, të burgosurit polikë t'i
kompletojmë me komoditetet banimi. Të sekuestruarve dhe të shpronësuarve do
t'u japim nga një letër në dorë që t'u njihet prona, por prona vetëm në pak
duar do të bjerë, pasi ligji do t’i ngatërrojë njëri me tjetrin. Por një gjë
duhet të kemi parasysh; të kemi kujdes nga fëmijët e të persekutuarve
politikë, pasi ata vetë janë aq pleq apo të sëmurë sa mezi rrinë në këmbë.
Kësaj kategorie mendoj që t’i japim pasaportë për t’u larguar nga Shqipëria
më mirë dhe me kaq do të jenë të kënaqur. Pasuria e tyre na përket neve,
sepse ne e bëmë.

Për Kosovën

Gorbaçovi më dërgoi disa dokumente e plane dhe po i studioj prej kohësh. Ata
janë shumë më përpara se ne, por këto janë gjëra që ne i kemi diskutuar
afërsisht dhe jo me të gjithë anëtarët e Byrosë, pasi nuk dihet se kush
është miku dhe kush është armiku. Kjo është një mbledhje vetëm për ne më të
besuarit, ndaj le të flasim hapur. Ne kemi kuadro sa për shtatë Komitete
Qendrore, pra frika nuk duhet të ekzistojë. Shumë intelektualë do të na
kundërshtojnë, por me ta do të rregullohemi duke u dhënë punë apo ngritur
paksa rrogën. Problem mund të jenë intelektualët pensionistë. Këtyre do t'u
ofrojmë krijimin e Shoqatës së Veteranëve të Luftës dhe të Punës, pastaj do
t'u japim nga një minipension. Kosova është në pragun e shpalljes së
Kushtetutës. Është punë e tyre, ne e kemi programin dhe platformën tonë.
Strategjinë është e qartë dhe kemi kemi përcaktuar rrugët për zbatimin e
qëllimit dhe të misionit tonë. Nën një propagandë ekstreme kundër komunizmit
dhe me disa ndëshkime të vogla, sa për sy e faqe ndaj nomenklaturës së lartë
komuniste.

Strategjia e re

Ne, komunistët reformatorë, do të zbatojmë strategjinë tonë në ekonomi,
sipas së cilës kapitalistët dhe pronarët e ardhshëm në një vend socialist të
jemi ne apo njerëzit tanë. Me strategjinë tonë të re, brenda dy-tre
legjisaturash do të arrijmë që nga klasa komuniste të krijojmë klasën
kapitaliste, e cila do të na përjetësojë në pushtetin politik të së ardhmes.
Të jeni të sigurtë që e ardhmja do të jetë jona. Kurrë nuk do të lejojmë
restaurimin e pushtetit politik të armiqve tanë. E ardhmja e fëmijëve tanë
do të jetë e mrekullueshme, gjithnjë e sigurt, sepse për këtë kemi derdhur
kaq gjak dhe do të derdhim përsëri po të jetë nevoja. Shqipërinë do ta
gëzojmë Ne dhe pasardhësit tanë. Po rastisi që të na e përvetësojnë
pushtetin apo të rrezikohemi, atëhere mos u gëzofshim asnjëherë, nëse nuk do
të dimë t'i mbrojmë fitoret e arritura, qoftë edhe me grykën e pushkës, si
në rininë tonë të hershme. Ndaj, për të mbrojtur mbajtjen e pushtetit duhet
të jemi të përgatitur në të dyja anët; në rrugën paqësore dhe në atë të
luftës së armatosur.

Kërcënimi

Ne jemi të përgatitur për të dyja rrugët; kemi njerëzit e vendosur dhe
guximtarë, të cilët i kemi përgatitur me sakrifica e mund për vite me radhë,
por kemi edhe organet tona të dhunës. Ndaj, mjerë ata që do të guxojnë të na
kundërvihen. Jua them këtë që të mbani lart moralin dhe asnjëri prej jush të
mos ketë frikë. Nëse do të jetë e nevojshme, do të kemi edhe mbështetjen e
aleatëve të jashtëm ideologjikë në pushtet, që ju i dini mirë se sa na kanë
ndihmuar. Pavarësisht konflikteve të fundit që kemi patur me ta, duhet ta
dini se na bashkon kauza e pushtetit të komunistëve, pavarësisht nga nuancat
dhe përplasjet e përkohshme. Përveç aleatëve ideologjikë, do të kemi edhe
mbështetjen e aleateve të Perëndimit, me të cilët kemi ruajtur fijet e
lidhjeve të vjetra për hir të interesave të mëdha. Këta të fundit do t’i
përdorim vetëm nëse do të jetë shumë e nevojshme. Shoku Enver dikur, dhe unë
sot, i kemi ruajtur këto lidhje të që garantojnë pushtetin tani edhe në të
ardhmen, përgjithmonë! Ju garantoj se pavarësisht nga rrethanat e vështira
aktuale, sido që të shkojnë punët, uji do të rrjedhë në mullirin tonë. Për
këtë jeni të garantuar sot e përgjithmonë. Kërkoj nga ju që të mos keni
frikë, të mos shtrëngoni radhët dhe të mos dekurajoheni nga situatat e
vështira që po kalojmë, sepse në fund të fundit rëndësi ka pushteti, që do
të jetë plotësisht yni. Ju uroj punë të mbarë, mobilizim dhe mendje të
kthjellët! Mbajeni mend: Fitorja dhe pushteti do të jenë përjetësisht tona!
Do të bisedojmë dhe do të vendosim përsëri në përputhje me evoluimin e
situatave.

Ju uroj punë të mbarë!



Artikullin e mora nga nje forum i shqiptareve ne Danimarke.
www.shqip.dk

[DYDRINAS]

Klasa politike që na la Ramiz Alia


EDUARD ZALOSHNJA

Shumë rrallë bën vaki të kalojë një ditë pa dalë në faqet e shtypit të përditshëm shqiptar të paktën një artikull që stigmatizon klasën tonë politike. Dhe duket se shumica dërrmuese e lexuesve i aprovon artikuj të tillë. Ditët e fundit, korit të të pakënaqurve me klasën politike shqiptare iu bashkua edhe Ramiz Alia, njeriu që deri në dhjetor 1990, u mundua me të gjitha mënyrat të mos lejonte lindjen e një klase të re politike në Shqipëri - një fakt që, siç duket, ai e ka harruar. Siç duket, ai ka harruar se në dhjetor 1990, kur lëvizja studentore e detyroi të lejonte krijimin e një partie opozitare, me gishtat e njërës dorë numëroheshin intelektualët që ishin shprehur hapur për transformimin e Shqipërisë në një vend demokratik...

...Ndërsa për një lëvizje disidente si në Poloni, Çekosllovaki, apo Hungari, as që mund të bëhej fjalë. Dhe ndërkohë, njerëzit që i përkisnin klasës politike shqiptare të viteve ‘30-‘40 ose kishin vdekur burgjeve e internimeve, ose ishin atrofizuar intelektualisht si rezultat i persekutimit të egër nga partia e z.Alia. Me pak fjalë, partisë së re që u krijua, e cila u mbështet me entuziazëm nga qindra mijëra shqiptarë, i mungonte një grup i konsoliduar udhëheqës që të ishte i përgatitur realisht për sfidën e çuarjes së vendit drejt një demokracie të shëndoshë të tipit perëndimor.

Grupi i intelektualëve që u vu në krye të PD-së, ishte thjesht një amalgamë njerëzish që i bashkonte dëshira për t’i dhënë fund regjimit komunist, e për ta orientuar Shqipërinë drejt Perëndimit. Ndër ta, vetëm Berisha dhe Pashko, ishin intelektualët që ishin shprehur publikisht për ndryshimin e regjimit para dhjetorit ’90. Kështu që ishte e natyrshme që ata të pozicionoheshin që në fillim si udhëheqës kryesorë të partisë që po lindte. Dhe jo rastësisht, këta dy personazhe politikë, ishin përfaqësuesit më tipikë dhe më të spikatur të dy kategorive kryesore të intelektualëve që la trashëgim regjimi i z.Alia.

Kështu, Berisha, lindur e rritur larg kryeqytetit dhe milituar në partinë e z.Alia për 25 vjet, do të përcillte në stilin e tij drejtues atë çka eksperienca jetësore kishte latuar në karakterin e tij. Ndërkohë që ndjenja e hakmarrjes është e gdhendur thellë në psikikën e çdo shqiptari, ajo ka qenë tradicionalisht më e fortë në krahinat e thella. Dhe Berisha nuk mund të bënte përjashtim nga kjo trashëgimi. Pra hakmarrja, në vend të tolerancës, do të ishte përgjigja ndaj çdo njeriu që do ta sfidonte atë si brenda ashtu edhe jashtë partisë.

Nga ana tjetër, përvoja e militimit në partinë e z.Alia i kishte riforcuar Berishës ndjenjën e malësorit, se pas çdo guri e ledhi mund të jetë fshehur pushka e hasmit. Si rezultat i kësaj paranoje, jo pak bashkëpuntorë të Berishës u siluruan, duke filluar nga viti 1991 e deri në vitin 2000.

Pavarësisht se portretizimi i mësipërm është i individualizuar, ai pak a shumë do të vlente edhe për çdo intelektual tjetër me biografi të ngjashme me të Berishës. Për njerëz që fëmijërinë e rininë e tyre e kishin kaluar në një ambient patriarkal, të mbizotëruar nga psikologjia e klanit dhe hasmërisë, dhe që më vonë kishin milituar me devotshmëri të spikatur në partinë e z.Alia, ishte e kuptueshme që nuk do t’i kishin cilësitë e nevojshme për të udhëhequr popullin drejt krijimit të një shoqërie demokratike, e cila karakterizohet nga debati konstruktiv, toleranca dhe mirëkuptimi.

Gramoz Pashko, udhëheqësi tjetër që spikati në fillim të revolucionit demokratik, është përfaqësuesi tipik i atyre intelektualëve, të cilët ishin lindur e rritur në kryeqytet; e kishin prejardhjen nga familje me peshë në strukturën shtetërore komuniste; militonin në partinë e z.Alia jo me ndonjë devocion të madh; ishin ekspozuar që herët ndaj ideve perëndimore; dhe ishin të bindur që sistemi totalitar duhej zëvendësuar me një sistem demokratik. Ndërkohë që këta intelektualë ishin më pak të influencuar nga kultura klanore, prapë nuk mund t’i shmangeshin prejardhjes së tyre nga nomenklatura komuniste - ta do mendja se të gjithë ata kishin patur rastin të dëgjonin prindërit duke biseduar për favore që do t’ia kërkonin ose që ua kishin bërë miqve… duke shfrytëzuar pozitën zyrtare. Një karakteristikë tjetër e këtij grupi intelektualësh, ishte tendenca për të nënçmuar opinionin e njerëzve përreth - tendencë që mund të shpjegohet me ekskluzivitetin që ata perceptonin, dhe që relativisht e kishin në njohjen e botës perëndimore.

Në duelin midis Berishës dhe Pashkos, për të dalë zyrtarisht në krye të PD-së, Berisha doli fitimtar pa shumë vështirësi si rezultat i zgjuarsisë së tij natyrale, karizmës dhe përvojës më të madhe në luftën politike brenda radhëve të një partie. Marrja e timonit të PD-së nga Berisha bëri që pozitat kyçe të pushtetit gjatë qeverisjes demokrate të dominoheshin nga kategoria e intelektualëve që ai përfaqësonte. Ndërsa në poste jo të rëndësishëm u vunë ata që ishin persekutuar nga regjimi komunist. Si rezultat, periudha e qeverisjes së Berishës u karakterizua nga një shtet pothuajse autokratik, të cilin ai e drejtonte me psikologjinë e bajraktarit të fisit, dhe që mbahej në këmbë nga zyrtarë servilë dhe të korruptuar.

Kur Fatos Nano hypi në majë të piramidës së pushtetit, i erdhi radha për dominim të intelektualëve të asaj shtrese që politikanë si Nano, Gjinushi, Pashko etj., përfaqësonin. Të mësuar që në fëmijëri me një komoditet më të lartë se të shumicës së shqiptarëve, dhe të privuar nga ky superioritet gjatë viteve të qeverimit të Berishës, këta politikanë filluan ta shijojnë përsëri atë.

Në ndryshim me periudhën e qeverisjes berishiane, ajo socialiste u karakterizua nga një farë demokratizimi në raportet brenda pozitës, ndërkohë që armiqësia ishte mjaft e mprehtë ndaj opozitës. Ndërkohë, ndjenja e superioritetit intelektual i bënte politikanët me origjinë nga familjet e nomenklaturës komuniste të talleshin drejtpërdrejt e tërthorazi me njërezit përreth, duke krijuar premisat për një ftohje të përgjithshme të popullsisë ndaj tyre.

Një kategori e tretë intelektualësh që patën një farë shansi të dominonin skenën politike shqiptare pas rënies së komunizmit, përfaqësohet nga figura si Eduard Selami, Pandeli Majko etj. Këta politikanë të rinj nuk kishin milituar në partinë e z.Alia; prejardhjen e kishin nga shtresa të mesme qytetare; ishin ekspozuar ndaj ideve perëndimore në nivelin që i lejonin kushtet e atëhershme; dhe luftonin që të vendosnin në Shqipëri një sistem demokratik perëndimor. Kjo kategori politikanësh dështoi në përpjekjet për të marrë timonin e partive përkatëse, sepse i bëri këto përpjekje duke ndjekur modelin perëndimor të lojës politike, i cili presupozonte konkurrencën e lirë të ideve në forumet e partisë. Fatkeqësisht, një strategji e tillë nuk mund të funksiononte. Sepse kundërshtarët nuk zbatonin të njëjtat rregulla loje…

Kështu, Berisha përdori me brutalitet pushtetin e tij prej bajraktari për të bllokuar avancimin e intelektualëve të rinj. Ndërsa Nano, për të realizuar të njëjtën gjë, përdori të gjitha lidhjet miqësore e korruptive që kishte trashëguar nga koha e sundimit të z.Alia, si dhe ato që kishte krijuar gjatë qenies në krye të PS-së. Dhe si rezultat, sot kemi klasën politike që nuk i pëlqen z.Alia…

© 2003 Gazeta Panoram

[Brari]

ZP

22/8/2005

Kryeministri Fatos Nano ka marrë një mesazh përshëndetjeje nga Drejtori i CIA-s, z. Porter Goss. Në këtë mesazh z.Goss shkruan:

“I dashur Kryeministri Nano,

E përjetova shumë pozitivisht takimin me ju gjatë vizitës sime në Tiranë.
Ju falenderoj për mbështetjen tuaj të fortë në luftën kundër terrorrizmit dhe në Irak. Unë e çmoj rolin tuaj në promovimin e stabilitetit në rajon dhe të një zgjidhjeje paqësore për Kosovën”, përfundon mesazhi i z.Goss, drejtuar Kryeministrit Fatos Nano.

---


shekulli

--
Avokati i Malajt, Sajmir Visha, tregon variantin e tij për ngjarjen

Gjolek Malaj: Baze më kërcënoi me armë


L. Çela

“Akuza e ngritur ndaj Gjolek Malajt, goditje për shkak të detyrës, është e pabazë. Kështu ka deklaruar dje për gazetën “Shekulli”, avokati Sajmir Visha, i cili që prej ditës së djeshme përfaqëson zyrtarisht Gjolek Malajn, i arrestuar ditën e diel pak minuta më vonë pasi goditi rëndë kryeredaktorin e gazetës “Tema”, Mero Baze dhe Astrit Patozin në fshatin Cepunë të Gjirokastrës. Nisur nga ajo çfarë i ka deklaruar klineti i tij, Visha thotë se konflikti ndërmjet Mero Bazes dhe Gjolek Malajt ka lindur pas fyerjeve të rënda që ka pësuar klineti i tij. Madje Visha thotë se Gjolek Malaj është kërcënuar me armë nga kryeredaktori i gazetës “Tema” dhe në kushte të vetëmbrojtjes ka goditur Bazen. “Për atë çfarë ndodhi, klienti im ka bërë kallëzim penal edhe në policinë e Gjirokastrës, ndërkohë thotë se është i hapur për drejtësinë për të gjitha akuzat që thuhen publikisht ndaj tij. Por konflikti ka qenë i inskenuar nga Baze, pasi ata personalisht nuk njiheshin. Madje ka qenë Baze ai që e ka kërcënuar Gjolek Malajn, pasi e ka parë që ndodhej në afërsi të qendrës së votimit në fshatin Cepunë”, - thotë avokati Visha. Ndërkohë që përsa i përket akuzës së Mero Bazes, se gjatë dhunës së ushtruar ndaj tij ka qenë i pranishëm edhe djali i Makbule Çeços , Visha thotë se ndaj tij nuk qëndron asnjë kallëzim.




23/08/2005

..

e mjera Evë Vishaj..

..

[Xhuxhumaku]

..

e mjera Evë Vishaj..

..

Brar c'te ka kapur me Eve Vishajn, e ke pas merak me duket..lol

Degjova ne lajme sot ne dreke, se greket kishin filluar nje tip fshese me emigrantete tane. Ne Greqi je mo?