Homo homini lupus est

[antitheos]

çka mendoni eshte njeriu i mire shpirterisht i shoqeruar qe ia do te miren njerezve ,apo njeriu per njeriun eshte ujk i cili ne ndergjegje deshiron ta shtype tjetrin, kenaqet kur e sheh se eshte me i larte se ai etj .

[BOKE]

"Homo homini lupus est " ose "njeriu per njeriun eshte ujk" qendron, eshte e vertete.

[baobabi]

Si mendon ti , yt ate dhe jot eme te linden ty se donin qe te ushqenin dashurine e tyre apo te linden sepse donin te ushqenin urrejtjen e tyre.

[antitheos]

boabab

ky qe po tua ti eshte vetem instinkt ,tamam ashtu si e kane edhe kafshet psh pula kujdeset per te vegjelit e saj.

ndryshe eshte me nje njeri te nje vendi tjeter te cilin nuk ke deshire ta shohesh qe ishte me i mire ose me i menqur deh kjo e determinon mendjen qe te te keshe zili per te .ti me te vertete do ta urreje ate .

vetem per kete shkak se njeriu per njeriun eshte ujk behen te gjitha keto luftera po te kishin qene njerezit aq te mire sa thua ti bota do te ishte ndryshe psh nuk do te vdisnin aq njerez ne luften e dyte ose edhe ne ndonje tjeter

[huggos]

Të vetpërmbajturit është nje fare rregulli dhe sundimi mbi qejfet dhe pasionet, nëse duam t’i zeme bese fja1ës së urtë të popullit mjaft të cuditshem, per besë: “te jemi zot të vetvetes...’

‘Zot i vetvetes’ a nuk është kjo nje shprehje qesharake? Mbasi ai që eshte zot i vetvetes eshtë në të njejtën kohë, apo jo.. edhe skllav i vetvetes, dhe ai që eshtë skllav i vetvetes është në të njëjtën kohë edhe zot i vetvetes, mbasi te gjitha këto atribute, në të gjitha rastet, i mvishen perhere të njëjtit njeri.

Nuk ka dyshim. Por, mua më duket se kuptimi i kësaj shprehjeje na meson se ne shpirtin e njeriut ka dy pjesë, njera qe është e mirë e tjetra më pak e mire. Kur pjesa që natyrisht është me e mirë mban nën sundimin e saj pjesën qe është më pak e mire, kjo shprehet me fja1ët “ta jesh zot i vetvetes” dhe kjo ështe nje levdate. Kur përkundrazi, per shkak të një edukimi të keq apo të disa rrethanave te krijuara nga shoqërime të ndryshme, pjesa me e mire, duke e ndjere se ështe më e dobët, mposhtet nga forcat e se keqes, atëhere për nje njeri qe eshtë në të tille gjendje thuhet, dhe ky është nje qortim dhe nje vërejtje e rende “Se ai eshtë skllav i vetvetes dhe nje njeri i papërmbajtur...”

Tani, kthe sytë e shih vetveten: ti do të vëresh të realizuar tek ty një nga rastet e mësipem: ti do të pranosh në të vërtetë se ke të drejte të quhesh “zot i vetvetes’ mbasi ai tek i cili pjesa më e mire urdhëron pjesën e keqe meriton të quhet i vetpërmbajtur dhe zot i vetvetes. Kjo nuk do të thote ama qe këtu nuk haset nje numër i madh pasionesh, qeifesh dhe vuajtjesh te cdo lloji. Shume lehte mundet qe pasionet e nje turme te mbytur nga pasionet te dominohen nga pasionet dhe mencuria e nje pakice te virtytshme.

Por deshirat e thjeshta dhe të përkora, të cilat, duke iu bindur arsyes, drejtohen nga mencuria dhe nga mendimi i drejtë, ti nuk ke per ti gjetur vecse te nje numer i vogël njerëzish, ata të ci1ët cilësitë e natyrshme më të bukura bashkohen ne qellim te bukur.

miqesisht,
huggos

[Puhiza]

Pershendetje,

"Edhe engjelli, edhe djalli, rrine bashke tek i gjalli" - Keshtu eshte shprehur nje nga rilindasit tane per te dhene ne kete menyre natyren e dyzuar te njeriut, ku e keqja dhe e mira bashkejetojne se bashku.

Njeri te persosur nuk ka pavaresisht nese ekziston njeriu ideal i cili me teper ekziston ne sub apo nen koshiencat tona.

Une nuk dua ta besoj se njeriu per njeriun eshte ujk, ose nje e keqe e madhe e cila nga casti ne cast rrezikon te behet nje gangrene e pasherueshme per ty. Ashtu sikunder nuk mund te mohoj se bota, fillesat e saj i ka te nisura me nje vrasje, ku vellai vret vellane (bijte e Adamit/Eves).

Natyra e njeriut eshte e tille qe ne momente te caktuara, ne baze te zhvillimit vetjak apo dhe te shoqerise ne te cilen ben pjese ky njeri, te shfaqe figura te ndryshme te karakterit apo temperamentit te tij. Fakt eshte qe egoizmi eshte nje nga shtysat kryesore qe pengojne zhvillimin normal te marrdhenieve mes njerezve. Ka dhe shume faktore te tjere negative ne permbajtjen e njeriut si qenie qe e poshterojne shume dinjitetin qe i takon vertet.

Njeriu mund te cenoje apo ti beje keq tjetrit, qofte duke i marre edhe jeten. Ky eshte fakt dhe nuk mund te mohohet. Por, sjellje te tilla i perkasin vetem nje kategorie te caktuar njerezish te cilet asesi nuk mund te perfaqesojne nje njerezi te tere. Dhe, sjellje te tilla ndodhin ne rrethana te caktuara qe i kapercejne kufijte e lejuar te njerezores.

Te thuash qe njeriu per njeriun eshte ujk, do te thote te dyshosh per vete qenien tende....dhe do te thote te humbasesh nocionin e te jetuarit si njerez.