Zakonet e gabueshme
dhe bestytnitė eliminohen
All-llahu rreptėsisht ndalon vrasjen e fėmijėve tė gjinisė femėrore:
“Ju mos i mbytni fėmijėt tuaj duke iu frikėsuar varfėrisė, se ne ua sigurojmė furnizimin e tyre dhe juve, e mbytja e tyre ėshtė mėkat i madh.”
Ai gjithashtu kritikon rreptė babanė i cili ndjen turp nga robėrimi i saj (vajzės) nė luftė, ose nga ajo se femra do t’i bėhet dikujt grua:
“Kur ndonjėri prej tyre lajmėrohet me (lindjen) vajzė, fytyra e tij nxihet dhe bėhet plot mllef. Fshihet prej njerėzve pėr shkak tė asaj sė keqeje me tė cilėn u lajmėrua (e kon-sideron bela, e jo dhuratė prej Zotit). Mandej, (mendon) a do ta mbajė atė, ashtu i pėrulur, apo do ta mbulojė atė (tė gjallė) nė dhe. Sa i keq ėshtė ai gjykim i tyre”.
Kur pėrshkruhet frika e Ditės sė Gjykimit, nė Kur’an thuhet:
“Dhe kur tė pyeten ato vajza tė varrosura tė gjalla, pėr ēfarė mėkati janė mbytur...”
Nė realitet edhe vajzėn edhe djalin njeriut ia falė Zoti. Robi i All-llahut kėtu nuk ka kurrėfarė roli. Veprat e Krijuesit nuk mund tė jenė tė turpshme e tė kėqia:
“Vetėm i All-llahut ėshtė pushteti nė qiej e nė tokė. Ai krijon ēka tė dojė; ai i falė femra atij qė do, e i falė vetėm meshkuj atij qė do. Ose u falė ēifte, meshkuj e femra, por atė qė do, e lė pa fėmijė (steril); ai ėshtė i Dijshimi e i Fuqishmi.”
Pejgamberi a.s. thotė:
“Ai qė ushqen dy vasha deri sa tė arrijnė nė moshėn e pubertetit, nė Ditėn e Gjykimit do tė jemi sė bashku kėshtu (dhe i bashkoi gishtin tregues dhe tė mesėm).”
Idhujtarėt e Mekkės mendonin se melekėt janė bijat e Zotit. Deri sa ata mendonin se vajzat janė krijesa tė thjeshta, bijnė nė kundėrthėnie tė palogjikshme duke i krahasuar engjėjt me Zotin. Pėrgjigje u dha Zoti nė Kur’an:
“E Ti (Muhammed) pyeti ata (idhujtarėt): A tė Zotit tėnd janė vajzat, kurse tė tyre djemtė? Apo ne i krijuam me-lekėt femra, e ata ishin dėshmitarė (kur thonė se melekėt janė femra)?! Vini re se si ata janė gėnjeshtarė (kur thonė se engjėjt janė bijat e Zotit)”. A thua vajzat ai i ka bėrė mė tė zgjedhura se djemtė?”
Idhujtarėt me njė shikim tė sėmurė meshkujt i konsiderojnė tė vetėt ndėrsa femrat tė Zotit. Njė krahasim i kėtillė nė Kur’an qu-het “ndarje e padrejtė”