Stërvitje e përbashkët Rusi-Kinë

[land]

Vetem nje levizje: Sikur Amerika te hiqte dore nga financimi dhe mbajtja gjalle e OKB-se. Sikur te kerkonte qe cdo shtet te ndante te njejten rriske financimi me Ameriken. Sikur ta kerkonte kete edhe ne keshillin e sigurimit. Ehhh, Rusia vete do te hiqte dore nga keshilli i sigurimit dhe do te deklaronte qe ky keshill do te ishte i panevojshem...(jo se s'kane vetem leke, por s'kane asnje lloj vlere, as demokratike, as njerezore, thjesht caristo mesjetare te tartareve)
Sa per Kinen, uh, sa here duhet ta pushtoje Japonia qe te vere mend? A ka rendesi se jane 1.3 miljard kineze? Gjithnje kane qene ne raport 1:10 me Japonine, dhe gjithnje jane pushtuar nga japonezet. Qe te arrini ta kuptoni me mire Kinen dhe kete kala rere, atehere duhet ta kishit ditur mire se po flasim per shume popuj brenda Kines. Me e keqja e se ciles eshte se kjo popullsi eshte e perqendruar ne zona shume te nxehta, shume kollaj te pushtueshme dhe te nenshtrueshme. Po, ka arme berthamore, ehhh, po ca te duhen? Sa per Taiwanin, t'i vije anes se eshte si kokrra e thanes, se vetem Taiwani ka peshen e gjysmes se buxhetit vjetor te gjithe kabase plehraprodhuese kineze!...
Sa per Rusine dhe Cecenine, le t'i shohim, a eshte me lufte kunder terrorizmit apo lufte clirimtare? Vjen koha qe dhe Rusi do te lehe pro Amerikes, se ka per t'i djegur fort, sic i ka djegur deri tani dhe e ka kuptuar llogjiken amerikane.
Antares... sa i barazpeshuar do te ishte rendi i sotem boteror nese do te kishim shume pole; apo jo? Edhe kur te vinte fjala e Kosoves, apo e krejt shqiptarise, atehere do t'ia shihnim fare mire hajrin ketij shumepolariteti. Vetem se, nuk eshte faji i Amerikes qe sllavet nuk kane palce kurrizore per t'u ballafaquar me te. Eshte gati gati gjenetike, zemra, sic ishte gjenetike edhe kalbja qe ne rrenje e bolshevizmit, qe nxorri ne pah urine shekullore te nje populli te therrmuar 210 miljonesh! Por sot, fjala "demokraci" eshte kthyer ne nje mallkim per satrapet dhe tiranet tartare, sepse kujtojne se demokracia eshte vlere qe ka lindur dhe eshte prodhuar vetem ne Amerike; e jo si nje e drejte mendimi e llogjikes se rafinuar njerezore, farketuar nga mijevjecare luftrash te kota dhe gjakderdhje qe dhe oqeanografet e kane enderr ta studiojne!...
Stervitje e perbashket... stervitje e perbashket antivlerash, do te thosha, kotesi e kotesive, sic eshte cdo mund tjeter i njeriut nen diell. Por, mesa duket qenka e mjaftueshme per t'u stampuar ndonje buzeqeshje kalimtare fytyrave te rrudhura nga brengat dhe hidherimi, viktima te vrerit te ndergjegjes se tyre; rob te kotesise dhe shkaterrimit kaotik...
...my tats for your tits; ain't that a deal, sweetie?...[zotrules@everything.nothing]

[~Geri~]

Rusia dhe Kina bëjnë thirrje për mbylljen e bazave të amerikane në Azinë Qëndrore



Organizata e Shangait për Bashkëpunim (OBSH), që përbëhet prej Kinës, Rusisë dhe katër republikave të Azisë Qëndrore, arritën një vendim të papreçedent në një takim të mbajtur më 5 Korrik 2005 në Kazakistan ku i bënin thirrje SHBA-ve për të vendosur një afat përfundimtar për heqjen e bazave ushtarake në Azinë Qëndrore. Ndërsa samiti mbështeste retorikën e përgjithshme të administratës së Bushit për “luftën kundër terrorizmit”, deklarata e OBSH theksonte se: “Duke konsideruar faktin se faza aktive e operacioneve ushtarake anti-terroriste në Afganistan kanë përfunduar, vendet anëtare e konsiderojnë si thelbësore që pjesëmarrësit e lidhur me koalicionin anti-terrorizëm të caktojnë një afat përfundimtar për “përdorimin” e bazave ushtarake në rajon. Sergei Prikhodko, një këshilltar i presidentit rus Vladimir Putin, i bëri të ditur mediave se në deklaratë nuk bëhej fjalë për një tërheqje të menjëhershme të SHBA-ve, por “është me rëndësi për anëtarët e OBSH-së të dinë se kur trupat e SHBA-ve do të kthehen në shtëpi.” OBSH-ja duke përdorur slloganet e Uashingtonit, trupat e koalicionit në Afganistan të udhëhequra nga SHBA-të i trajtonin si sjellëse të paqes dhe demokracisë në një vend të shkatërruar nga lufta. Duke u mbështetur në këtë retorike OBSH-ja konkludonte se tashmë që paqja ishte arritur, trupat ushtarake amerikane nuk kishin pse të përdornin më bazat ushtarake në vendet fqinje si në Kirgistan dhe Uzbekistan.

Tre ditë më vonë, dhoma e ulët e Parlamentit Rus miratoi një marrëveshje dypalëshe 15 vjeçare midis Rusisë dhe Kirgistanit për dyfishimin e numrit të trupave ruse në bazën e ajrore të Kantit, në lindje të Bishkekut. Vendimi në fjalë ishte paralajmëruar nga Rusia në fillimet e 2005-ës, kur rusët shpallën planet e tyre për të vendosur më shumë forca ajrore luftimi në Kant.

Uashingtoni bazat e tija ajrore në Uzbekistan dhe Kirgistan i ndërtoi si pjesë e strategjisë së tij për pushtimin e Afganistanit i cili u krye në Nëntor 2001. Por edhe sot pas tre vitesj e gjysëm pas pushtimit, bazat amerikane janë akoma në gjendje lufte dhe amerikanët mbajnë garnizone prej qindra trupash. Në Kirgistan, avionët luftarakë amerikanë dhe rusë qëndrojnë të vendosur në një distancë fluturimi vetëm dy minuta larg njëri-tjetrit. Deklarata e OBSH-së vërteton se Rusia dhe Kina po ndërmarrin hapa për të sfiduar praninë ushtarake të SHBA-së në Azinë Qëndrore.

E njohur më parë si “Pesëshja e Shangait”, OBSH-ja është formuar në vitin 1996 nga Kina, Rusia dhe republikat ish-Sovietike të Azisë Qëndrore, të Kazakistanit, Kirgistanit dhe Taxhikistanit. Uzbekistani është bashkuar me OBSH-në në vitin 2001, kur organizmi u ristrukturua me një sekretariat të përhershëm me qendër në Pekin. Në fazën e parë të formimit, OBSH-ja është krijuar për të shërbyer për një “partneritet strategjik” ndërmjet Kinës dhe Rusisë, me qëllimin për të zhvilluar bashkëpunimin ekonomik në shfrytëzimin e rezervave të pasura të naftës dhe gazit natyror të Azisë Qëndrore. Të gjitha vendet anëtare të OBSH-s, kanë mbështetur fillimisht pushtimin amerikan të Afganistanit, për dy arsye; njëra për të shmangur ndonjë konflikt me Uashingtonin dhe e dyta për të përdorur dogmën e “luftës kundër terrorizmit” për axhendat e tyre. Kështu, Moska, të ashtëquajturën luftë kundër terrorizmit e ka përdorur për të ligjëruar luftën e saj shtypëse kundër separatizmit musliman në Çeçeni, ndërsa Pekini e përdori të njëjtën dogmë për të shtypur separatistët muslimanë në rajonet e Azisë Qëndrore, siç është rasti në provincën me popullsi muslimane të Xinjiang-ut. Ndërsa regjimet e republikave ish-sovjetike që janë pjesë e OBSH-së, ‘luftën kundër terrorit’ e përdorën për të justifikuar shtypjen e lëvizjeve sociale dhe opozitat politike në vendet e tyre.

Megjithatë, gjatë viteve të shkuara, prania e Uashingtonit në Azinë Qëndrore ka shkaktuar një nervozizëm në rritje. Ndërsa pushtimi i Afganistanit u maskua nga SHBA-të si një ‘luftë për të zhdukur terrorizmin,’ qëllimi i vërtetë i kësaj lufte ishte realizimi i ambicjeve të hershme strategjike amerikane për të vendosur hegjemoninë ushtarake në territoret e Azisë Qëndrore, për të parën herë që kur këto vende që kishin qenë pjesë e Bashkimit Sovietik ishin të lira, dhe për më tepër, për të mbrojtur më mirë sundimin amerikan mbi rezervat natyrore të rajonit. Nga bazat që SHBA-të kanë sot në Azinë Qendrore, ato janë të afta të ushtrojë kërcënime të vazhdueshme kundrejt vendeve të rajonit, duke përfshirë këtu edhe Rusinë, Kinën dhe Iranin.

Politika e SHBA-ve në Azinë Qëndrore që prej vitit 2001 kanë synuar të sfidojnë në radhë të parë ndikimin e Rusisë në këtë botë. Administrata e Bushit ka mbështetur në mënyrë të hapur të ashtëquajturat “revolucionet e ngjyrave” në ish-republikat sovietike të Gjeorgjisë dhe Ukrainës. Në të dyja rastet, forcat politike pro-amerikane, kanë rrëzuar qeveritë që mbështeteshin nga Moska. Ndërsa në Mars të këtij viti, një tjetër “revolucion” në Kirgistan arriti kulmin me vendosjen e një rregjimi të ri që po përpiqet të vendosë barazpesha ndërmjet SHBA-ve dhe Rusisë. Në Maj të 2005, qeveria amerikane dhe ruse mbështetën fshehurazi qeverinë uzbeke të Islam Karimovit, e cila bashkëpunoi ngushtë me amerikanët për të shtypur kryengritjen në Andixhan.

Megjithatë influenca gjithnjë e në rritje amerikane në rajon ka detyruar Rusinë që të përdori OBSH-në si një mjet rritur ndikimin e saj mbi republikat e Azisë Qëndrore dhe për të konsoliduar marëdhënie edhe më të ngushta me Kinën, për të krijuar një kundërpeshë kundër SHBA-ve.

Andrei Grozin, drejtor i institutit për seksionin e Azisë Qëndrore të FSHP-së (Federatës të Shteteve të Pavarura), i tha gazetës Ruse “Nezavisimya Gazeta” më 4 Korrik se OBSH-ja mund “të krijojë një strukturë vepruese dhe funksionale, për të mbështetur dhe ruajtur ato sisteme politike që ishin formuar në shtetet ish-Sovietike të Azisë.” Ndërsa Sergei Markedonov, një kërkues pranë Institutin Rus të Analizave Politike dhe Ushtarake, deklaroi për gazetën me qendër në Moskë - RIA Novosti, më 13 Korrik 2005, se trazirat e fundit politike në Azinë Qëndrore dëshmojnë se Rusisë në bashkëpunim me Kinën, ju kërkohet të funksionojnë si “policë të rajonit.”

Kina ashtu si edhe Rusia ka interesa të qarta strategjike në Azinë Qëndrore. Pekini ka financuar një rrjet naftësjellësish në provincën Xinjiang të Azisë Qëndrore, për të patur kështu një burim alternativ furnizimi me naftë përveç Lindjes së Mesme. Mbizotërimi i rajonit nga amerikanët, dhe krizat politike që amerikanët sponsorizojnë në Azi, janë kërcënuese për planet e zhvillimit të Kinës, dhe në të njëjtën kohë kërcënojnë ndezjen e trazirave etnike në Xinjiang.

Thirrja për t’u dhënë fund bazave ushtarake amerikane në Azinë Qëndrore u vendos gjatë takimeve të presidentit Putin me presidentin Kinez, Hu Xhintao kur i fundit vizitoi Rusinë nga data 30 Qershor deri më 3 Korrik, vetëm pak ditë përpara samitit të OBSH-s. Në një deklaratë të përbashkët mbi “Rregullin Botëror në Shekullin e 21-të”, të publikuar më 2 Korrik, Kina dhe Rusia paralajmëronin për rrezikun e “njëanshmërisë” në marrëdhëniet ndërkombëtare dhe bënë thirrje për dhënien më shumë rëndësi Kombeve të Bashkuara dhe vendosjen e stabilitetit në Gadishullin Korean. Hu i tha reporterëve pas bisedimeve me Putinin se: “Ne ndajmë të njëjtat mendime mbi çështje kyçe të strategjisë sonë që janë Taivani dhe Çeçenia.”

Në samitin e OBSH-s, rregjimet e Azisë Qëndrore u reshtuan përkrah retorikës së Moskës dhe Pekinit kundër botës njëpolare, e cila parasheh sundimin e sotëm në botë nga SH.B.A-së. Gjatë samitit të fundit presidenti i Kazakistanit, Nursultan Nazarbaiev, deklaroi se: “Në çështjet e brendshme të shteteve nuk duhet të ketë hapësira për ndërhyrje nga jashtë.” Ndërsa presidenti i Uzbekistanit, Islam Karimov, deklaroi se fuqitë pro-perëndimore po kërkojnë “të prishin stabilitetin dhe vendosin me forcë modelin e tyre të ndryshimit,” në rajon. Për të treguar përkushtimin e tij ndaj linjës së OBSH-s, qeveria e Uzbekistanit më 7 Korrik 2005 edhe i kërkoi zyrtarisht amerikanëve që të ndalojnë fluturimet nga baza ajrore në Karshi-Khanabad dhe kufizojnë operacionet mbi Afganistanin verior. “Çdo lloj shprese për një prani ushtarake të SHBA-ve në Uzbekistan do të refuzohet nga pala uzbeke,” deklaronte komunikata. Ndërsa në Kirgistan, presidenti i sapozgjedhur, Kurman Bakijev, i deklaroi reporterëve më 11 Korrik se prania e amerikanëve në vend do të rishikohet.



Konflikt gjeopolitik që shkon drejt acarimit

Ndaj deklaratave të OBSH-së SHBA-të kanë reagurar në mënyrë të ashpër. Gjatë një vizite në Kinë më 10 Korrik, sekretarja amerikane e shtetit, Kondoleza Rais, mbrojti idenë se SHBA-të nuk do të tërhiqej nga Afganistani. “Ne kemi kuptuar që populli i Afganistanit dëshiron dhe ka nevojë për ndihmën e forcave të armatosura të SHBA-së“ deklaroi ajo në një konferencë për shtyp në Pekin. Duke krijuar për herë të parë në histori një zonë të fuqishme ndikimi në Azinë Qëndrore, imperializmi amerikan duket qartë që nuk ka ndërmend të largohet.

Më 14 Korrik, kryetari i stafit të bashkuar amerika, Riçard Majërs, akuzoi publikisht Kinën dhe Rusinë se “po përpiqen të detyrojnë” shtetet e Azisë Qëndrore të mbyllin bazat amerikane. Megjithatë, se kush po detyron tjetrin u bë e qartë gjatë këtë javë, kur sekretari i mbrojtjes amerikane, Donald Ramsfeld, fluturoi nxitimthi për në Kirgistan ku nënshkroi një marrëveshje për vazhdimësinë e bazës ajrore në vend.

Ministri i Mbrojtjes së Kirgistanit u tha gazetarëve më 26 Korrik se “tani, unë jam dakort me z. sekretar,” dhe se baza e SHBA-së do të ekzistojë “derisa ta kërkojë situata në Afganistan.” Po ashtu edhe qeveria e Taxhikistanit është thyer përpara presionit amerikan, duke garantuar vazhdimësinë e përdorimit të territorit dhe hapësirës ajrore për ushtrinë amerikane.

Vetëm qeveria e Uzbekistanit, e cila nuk i ka dhënë asnjë garanci Uashingtonit për bazat amerikane, i refuzoi diçka të këtillë edhe Ramsfeldit gjatë vizitiës së fundit. Si rrjedhojë administrata Bush po kërcënon vendin me nisjen e një hetimi ndërkombëtar rreth shtypjes së revoltës së 13 Majit në Andixhan. Më 12 Korrik, zëdhënësi i Departamentit të Shtetit, Tom Keisi deklaroi: “Sigurisht, qeveria e Uzbekistanit i detyrohet shtetasve të saj dhe komunitetit ndërkombëtar një hetim serioz, të besueshëm dhe të pavarur.”

Konflikti gjeo-politik për ndikim në Azinë Qëndrore dhe mundësia për të përdorur burimet e këtij rajoni sa vjen dhe po shtohet, ndërsa fuqitë e rajonit përpiqen të mbrojnë interesat e tyre dhe përballen me përpjekjet amerikane që kërkojnë të vendosin sundimin e tyre në rajon.

Një aspekt domethënës i samitit të OBSH-së ishte edhe dhënia e statusit të vëzhguesit vendeve si Irani, India dhe Pakistani. Administrata e Bushit vazhdon të kërcënojë prej kohësh Iranin, të cilin që në fillimet e vitit 2001 e ka futur në “boshtin e së keqes” sëbashku me Irakun dhe Korenë e Veriut. Por në anën tjetër të gjitha vendet e OBSH-së, janë të interesuar t’i paraprijnë lëvizjeve amerikane për të rrëzuar rregjimin e Iranit. Republikat e Azisë Qëndrore janë shumë të shqetësuara për ndërlikimet që do të rrjedhin në stabilitetin e tyre, nëse bazat e SHBA-së që gjenden në territoret e tyre do të përdoreshin për një agresion kundër Iranit. Ndërsa Kina dhe Rusia nga ana e tyre, nuk duan të shohin një tjetër prej prodhuesve më të mëdhenj të naftës në botë të shndërrohet në një shtet kukull të Amerikës.

Kina ka interesa mjaft të mëdha me Iranin. Tetorin e kaluar, Kina nënshkroi një marrëveshje afatgjatë prej 70 miliard dollarësh me Teheranin, nëpërmjet të cilës kinezët përfitojnë 51 përqind të aksioneve të fushës naftëmbajtëse më të madhe në brigjet e Iranit. Në samitin e OBSH-së, zv.presidenti i Iranit, Muhamed Reza Aref, deklaroi se vendi i tij mund të kthehej në një “urë” lidhëse për vendet e OBSH-së dhe burimet e Gjirit Persik.

Ftesa nga ana e Rusisë dhe Kinës për Indinë dhe Pakistanin për të marrë pjesë në OBSH, janë gjithashtu pjesë e strategjisë afatgjatë të shfrytëzimit të naftës dhe gazit natyror. Ndërsa Nju Delhi dhe Islamabadi janë futur në sherre si pasojë e politikave amerikane të dyja vendet janë të interesuara për ndërtimin e një gazësjellësi nga Irani, i cili do të kalojë nëpërmjet Pakistanit për në Indi. Në të njëjtën mënyrë edhe Kina me Indinë, kanë nënshkruar një seri protokollesh për të ndërtuar marrëdhënie më të ngushta politike dhe ekonomike.

Të gjitha gjasat tregojnë se Kina, në vitet e ardhshme do të vazhdojë të ndërtojë marrëdhënie edhe më të ngushta me Rusinë dhe shfrytëzojë burimet e saja të energjisë. Mediat kineze vizitën e kohëve të fundit të Hu-s në Rusi e cilësuan si “udhëtimi për naftë.”

Që prej themelimit të “partneritetit të tyre strategjik”, tregtia dypalëshe midis Rusisë dhe Kinës është zhvilluar me shpejtësi, dhe pritet që të rritet 20 % këtë vit, nga 21.2 miliard dollarë që ishte në vitin 2004. Në vitin 2010, tregtia mund të kapë shifrat nga 60 -80 miliard dollarë. Kina po planifikon të rrisë importet e saj të naftës nga Rusia me 50 % këtë vit, duke arritur në 70 milion fuçi. Kompanitë e naftës kineze po hetojnë për të bërë investime të mëdha në kompanitë e energjisë së Rusisë. Mbi 6 miliard dollarë janë dhënë tashmë hua nga Kina për Rosneft, eksportuesi më i madh shtetëror për Kinën.

Një fokusin e Kinës vendin qëndror e zë Siberia. Pothuajse gjysma e të gjjitha burimeve të naftës së ish-Bashkimit Sovietik gjenden në këtë rajon, si edhe 70 % e të gjitha rezervave të qymyrgurit në Rusi. Siberia është prodhuesja më e madhe e naftës në Rusi, e dyta për prodhimin e qymyrgurit dhe një qendër e rëndësishme e industrisë metarlurgjike. Rreth 140 prej 200 ndërmarrjeve më të mëdha në Siberi janë uzina armësh, klienti më i rëndësishëm i të cilave është Kina. Rajoni është gjithashtu vendndodhje e shumë qendrave kërkimore të ish-Bashkimit Sovietik në fushën e fizikës, aerohapësirës dhe fuqisë bërthamore.

Autoritet Ruse të hekurudhave pohuan se në pesë muajt e parë të këtij viti, 3.6 milionë tonë nafte e papërpunuar janë transportuar drejt Kinës nga Siberia, që shënon një rritje prej 37 % nga viti i kaluar. Për të lehtësuar eksportet e naftës, Pekini ka shtyrë Rusinë të ndërtojë një naftësjellës nga Siberia deri në provioncat e Kinës verilindore.

Krahë për krahë me bashkëpunimin ekonomik, Kina dhe Rusia po forcojnë edhe lidhjet e tyre ushtarake. Të dy shtetet po përgatiten për stërvitjen ushtarake të tyre të parë të përbashkët, e cila do të zhvillohet në Kinë dhe do të përfshijë 80.000 trupa. Rusia ka ndërmend të dërgojë anije lufte, trupa tokësore dhe aeroplanë bombardues me rreze të gjatë veprimi. Edhe pse të dy palët kanë mohuar faktin se kjo stërvitje synojnë ndonjë shtet, gjithëkush e kupton se një manovër e këtillë bëhet në kundërpërgjigje të agresionit amerikan në Azinë Qendrore pas vitit 2001 dhe pasigurive në rritje në politikën botërore.

[KNFC]

Ore,ruset te mbarojne njere pune me cecenine e kinezet me xjangxunger e Taivan,pasaj le te hidhen nga Amerika.Po mua me pelqeu ajo qe tha DeuS.Rekord per vodka dhe arme.Vodken nuk para e pi,po sa per ato armet ruse,DeuS thua te te kem kuptuar drejt????Aq te mira i kane ato saaaaaaaaa........Bejne qitje sa me ska e nuk duan tja dine fare. Nuk ngeli shqipetar pa ja ndjere lezetin ketej nga U.K.Thua ta kesh njomur edhe ti nonji cike DeuS?(jo ato prej hekuri ore)

[antares]

Amerika i ka ca qindra miljon borxh OKB dhe nuk do behej qameti po te qerohej qe andej dhe selia e OKB te kalonte diku tjeter.
Keta "parallinjte" kane nja 15 vjet qira te papaguara te Ambasades se tyre te Tokjos!
Nga pikpamja financiare (deficit dhe borxh) Rusia e Kina jane shume shume me mire se "parallinjte" Janki qe kane dekada qe marrin materiale dhe lende te para ne shkembim te letres jeshile higjenike qe e printojne me shumice dhe nuk e mbeshtesin me asgje (Niksoni shkeputi lidhjen me arin nga vitet 1974-1975)!
Ca te "zgjuar" dhe te "kenduar" ketu kujtojne se fatet e planetit vertiten rreth Kosoves!
Degjoj ca te qeshura ne distance -Moske, Pekin, Washington!

[Labeati]

Nga pikpamja financiare (deficit dhe borxh) Rusia e Kina jane shume shume me mire se "parallinjte" Janki ........

Antares, shpresoj se ke qene i dehur kur ke shkruar keto rrjeshta, se perndryshe demtimi i logjikes tende me duket "irreversible'...

More simbas teje edhe ne duhet te jemi shume me mire se "Jankit" me deficit e suficit e cfare te deshiron TY zemra...

Shqiptare vrap drejt Kines se ju mori lumi ne Amerike..

per me shume informacion lidhu me agjencine....Antares p.k.sh....

[niku-nyc]

As nuk krahasoet ekonomia Amerika me te tjeret edhe sikur ti vesh te dyja ekonomit Ruse+Kineze bashk prapa kurr nuk e arrijn dot Ameriken per ekonomi, teknollogji, dhe standartin e jetes.
Te lexosh libra per ekonomin e Ameriked se si e pershkruajn diferencen ndermjet Amerikes dhe Kines+Rusis esht per te qeshur dhe per te ardh keq per Rusine dhe Kinen.
Sistemi ekonomik Amerikan esht sistemi me inteligjent i krujuar, sado qe ekonomia te bie apo sado "Great Depressions" te ket ky sistem gjithnje do arrij te jet i fort dhe kurr mos te falimentojne borxhe.
Pa Amerika ska ekzistence ekonomie ne bote...

Ne qofse doni te dini cfare thuet ose quotes nga diferenca ndermjet Amerikes+Evropes ndaj Rusis+Kines, me thuni ti shkruj se jan interesante.

Dhe kjo stervitja Rusi-Kine nuk ka fare te bej me politiken, eshte thjesht taktik per marveshje ekonomike pasi Rusia dhe Kina i ndan marveshjet ne kohen e Komunizmit.

[antares]

Jo, ne kemi vetem 1 000 000 000$ borxh (deri tani)! Jankite kane nje cbalancim 22 000 000 000 000 $ (22 trilion) deficit i brendshem dhe i jashten (2 trilion Japonise dhe 1 trilion Kines)!
Rusia kerkon me insistim te laje dhe 16 miljardshin e fundit (menjehere me pare ne dore) FMN dhe BB dhe klubit te Parisit, nderkohe qe lundron ne letren higjenike jeshile dhe po merr masa ta konvertoje ne Euro apo Rubla!
Per Kinen me mire te mos flasim!
Ndoshta per ty deficiti e suficiti nuk kane ndonje ndryshim, pra une po te te ndricoj duke te te thene qe eshte ndryshimi midis "Te pasurit borxh dikujt" apo kur "Dikush te ka borxh ty"!
-------------
P.S. C'ka bere Arnautistani me ato 1 000 000 000$? A nuk do ishte me mire te mos i kishim marre fare? A po si puna e Deloiten Touche qe na beri "transparencen" dhe na liroi nga 16 000 000$ per "mundimin" e saj....

[niku-nyc]

Borxhi i Amerikes eshte vetem 8 trilion jo 22. Ato borxhe qe kan jan vetem nga bankat boterore qe kan mar leke dhe jo vendeve te forta ekonomikisht.
Sado qe borxhi te rritet, sistemi ekonomik Amerikan do qendroj i fort dhe akoma do dominoj boten ne ekonomi.
Po te duan keta e shkurtojn shum let borxhin ne qofse duan ti prejn ndimen botes cdo vit qe shpenzojn me tirliona dollar, por si gjithnje qeveria Amerikane do ta mbaj boten me buke dhe te gjalle ekonomikisht.
Te gjitha borxhet qe kan ardhur kan ardhur nga shpenzimet per te ardhmen qe quet "Long-term liabilities", ky vend mendon per te ardhmen. Cfare do qe shpenzon sot neser fiton dyfihsin nga borxhi qe jan keto dite.
Ky sistem ekonomik esht shum i zgjuar...prandaj jan superfuqi per cdo gje nga ekonmia, ne ushtri, jetese....