Shume e bukur ajo fjala e urte qe the Medea, por teper miqesisht, doja te thosha se nese dikush nuk gabon ne te folur eshte njeri i persosur, dhe gjithashtu eshte i afte t'i vere fre gjithe trupit.
Ja, u veme fre ne goje kuajve qe te na binden dhe drejtojme keshtu gjith trupin e tyre. Ose anijet edhe pse jane shume te medha dhe shtyhen nga erera te forta, drejohen nga nje timon shume i vogel, atje ku do timonieri.
Keshtu edhe puna e gjuhes nuk mund te themi cfare te duam! Nje zjarr i vogel, ē'pyll te madh djeg! Edhe gjuha eshte nje zjarr, eshte e vendosur midis gjymtyreve tona si nje pjese drejtuese. Sepse ēdo lloj bishash, kafshesh deti, apo shpende jane zbutur nga natyre njerezore, kurse gjuhen asnje nga njerzit s'mund ta zbuse.
Mos valle burimi nxjerr nga e njejta vrime uje te embel dhe te hidhur njekohesisht?
Keshtu qe ne duhet te jemi te afte dhe te meditojme ato qe themi dhe me patjeter t'i kontrollojme ato.
Dhe e dyta nese ne njohim se kush jemi ne te vertete, atehere s'ka pse te na ndikoje se tepermi vetem mendimi qofte i mire apo i keq i te tjereve.
Madje dhe fraza jote qe ke zgjedhur ne profil eshte teper e goditur:
Tregoji "vetes tende" se kush je ne te vertete dhe atehere do te dish te shprehesh me vertetesi me deshire dhe pasion dhe mbi te gjitha do te te "behet vone" per ato qe thua.
Te pakten vete fraza e motoso tende e shpreh nje gje te tille; nje ndergjegje te paster dhe te sinqerte...
Pershendetje!
Krijoni Kontakt