Doclea vs Dioclea
Ngaterrimi i Diokle-sė [inekzistente] me Doklene, duket me teper se i kote qe ne shikim te pare. Mes ketyre dy emrave nuk ka, - as nuk mund te kete asnje lidhje gjuhesore perffshire ate historike.
Ky s'eshte' - vecse nje ngaterrim-pergjasimi folk-etimologjie; nje barazimi arbitrar te njerezve qe mbajne veten per 'kompetent' te permiresojne gabimet ne gjerat qe gabime nuk kane - sepse keshtu ua thote truri atyre dhe ashtu do ta bejne.
Per kete arsye ne shenimet e mevonshme latine, ne, ne vend te Doclea gjejme Dioclea, -me arsyetimin se: "katundaret e malesise e paskan henger njeren shkronje, u paste mbete ne fyt!" Keshtuqe ne shkrimet e perseritura me vone nga nga pershkruesit e tyre e gjejme pothuaj rregullisht si Diocle...
Rrenja e emrit te Doklese eshte shqipe - sic kam thene dhe po perseris, - ishte, eshte, dhe do te mbetet D:~. Pra nje monogram i cili mund te marre tingullore nga te pese zanoret e pastra, (e ne rastin kur terminohet me velaret [qe per mua jane kufi guturalesh] e familjes "k"), sidomos "o" dhe "u" per te dhuruar rrenjen e cila behet baze e ketij emri DOUK~ ne format e shkurtera DOK~ dhe DUK~, ku alternimi mes Dok~ dhe Duk~ detyrohet dhe kushtezohet nga cvendosja e theksit te fjales. - Keshtu Dokle me theks ne rrokjen e fundit; kerkon zerin "o" ne rrrenje, ndersa shkurtimi i saj ne jogjinore apo emrore kerkon theks ne rrokje te pare duke inklinuar ne zerin "u" si shqiptim nominal: Dukel. *Ne te dy rastet theksi eshte i zgjatur por qe ne "e" gjinore eshte zbrites, ndersa ne "u" te rrenjes, ngrites...
Ja dhe kuptimet baze te semantikes se e kesaj rrenje atomike shqipe qe formon monogrami D.
1. dal del, dil, dol~i/en..., dual, [doual];
2. doku : duku, .... Po ndalem ketu, pasi kjo eshte me interes ne lidhje me transformimin [kush] dokle : [cka] dukel.
Veriu thote "doku!" jugu thote "duku!" forma tashme e zdukur ishte "douk" e cila me kontracion leshues shume te hershem eshte reduktuar ne "do:k~" andaj eshte krejtesisht e pacendrueshme te pretendohet se ne shprehite fonologjike sllavishtja ka mundur te ndikoje ne jug me shume se veri.
Pra format e se njejtes rrenje semantike ne diskutim: "duk" dhe "dok", jane forma shqipe absolutisht legjitime dhe te atestueshme poaq sa edhe fenomeni i hapje-mbylljes O-U ne gjuhen tone.
Ne mesjete - shqiptimi "dokle" ishte paksa i papershtatshem per sa u perket tendencave te thekshme te kesaj periudhe ne gjuhen tone shqipe qe sikur kerkonte qe te gjitha fjalet, e sidomos emrat [format emerore te tyre] t'i shkurtonte deri ne nje rrokje te vetme. Keshtu ne vend se "Do-kle~e", ajo me me deshire shqiptohej si "duuk-el"
PRAEVALIS
Doklea, apo shkurt e shqip D:ukla , nuk eshte ndertuar nga Diokletiani, ani qe ky ishte nje nder shqiptaret me te medhenje ne histori.
Dukla u ndertua ne nje zabėrgjė, por "zabergja" eshte fjale sllave "dukla" nuk eshte. As vendi nuk u quajt ashtu kur Doklea u be krahine me emrin PREVALIS.
Sot qyteti me emrin Podgorice, s'eshte' vecse nje perkthim i drejtperdrejte i toponimit te mocem te kesaj krahine qe sot do te shqiptohej "Prevalle", e qe eshte nje latinizem i "Prevalis" qe ne formen e rregullt duhej shkruar Praevalis me gjinoren "e" te integruar ne emer, e qe duhet te jete poashtu nje ndikim i rregullave te shqipes ne fjaleformime latine.
Ta shohim a mund te kete dicka shqipe ne kete emertim?
P:RA|E|VAL-IS
-------------------------------
PRA = PAR~;
E - gjinore-perkatsore/pronore e nyjes shqipe qe ne antike kishte funksion emerformues. Thjeshte, keshtu shqiptaret e te pareve tane formonin disa nga emrat e vendeve ne ate kohe;
VAL = U[V]LA (nje inversion i cuditshem i rrejnjes se fjales ultesire);
IS = SI (kjo prapashtese ka me shume funksione disa prej tyre jane: funksioni pohues; pergjasues, qe i referohen nocionit ne baze te fjales )
Andaj me sintaksen e sotme shqipe kemi:
E-PAR(A)UL:A-SI
nderkohe kemi nevojen e gjinores se dyfishte E e cila inkorporohet keshtu:
E-PARA-UL:AE-SI
E-PARA-ULĖ-SI
alternimet tjera qe heqin nyjen e perparme jane:
PARA-E-UL:AE-SI
(PARA-E-ULĖ-SI)
PARĖULĖSI
dhe ti biem pak me shkurte, - me kohe e tera mund te kompaktesohej ne formen:
PARULCĶ
qe ne perudhen e mesme te mesjetes te reduktohej ne... [interesant...!?!]
ULCĶ~
Une ketu ndjeka vetem njeren dege te transformimit.
Por kuptimi i emrit PREVALIS eshte
PARALUGINE
Por sllavet mendohet se gjate mesjetes e kane quajtur Ribnica, qe per ta nenkuptonte "pazar te peshkut" ku me gjase edhe furnizoheshin... Pra as Dukel as Prevalle.
PRAE-VALIS = "prane (para) lugines" do te thote se fortifikata ishte me teper ne koder se ne lugun e saj.
Kjo prap na kthen te kuptimi i paster shqip i te dy variantave te emrit: doklea : dukla. Pasi qe rrenja e fjales shqipe d:k~ do te thote: "ndare"; "vecuar"; "dalluar" etj etj
Prandaj eshte e kuptueshme pse lugina perfundi Doklese ne kohen e Dioklecianit kur u shnderrua ne krahine u quajt Praevalitana emer te cilin e mori pastaj si te perkthyer kryeqyteti i Malit te Zi "Pod-Gorica ndonese ne menyren inverse te referimit ne kuptim. Para-lugine vs pran-koder.
Dhe kjo, nje gje normale pasi qe ne periudhen historike kur populli jetonte e kalonte pjesen me te madhe te kohes ne Dokle ata e shihnin luginen si potencial me interes, ndersa sllavet qe me vone moren luginat dhe kohen me te madhe livadhiseshin neper te, ne kodra si ajo e Doklese shihnin interes strehimi nga barbaret bullgar me vone. Megjithese une nuk mund ta dokumentoj se emri i qytetit te Podgorices erdh me vone si perkthim i emrit te krahines se antikitetit te vone qe me teper njihej si Ribnice, e qe fillimisht do te kete qene nje pazar i peshkut aty ku kjo dege e lumit bashkohet me Muracen vend i cili ngadale evoluoi ne qyteze.
BB-T3-PAE
Krijoni Kontakt