E para, femiu per nje prind ngelet po femije, pa marre parasysh a eshte martuar apo jo.
Qendrimi me prinderit nuk do te thote qe perhere sjell probleme, po edhe nqs kjo ndodh shume me lehte ndahen problemet me njerez qe te duan dhe jo me persona qe asnjehere nuk i ke pa apo ku ta di une se cka.
Eshte nje moment tjeter, qe afersia e prinderve ndodh instinktivisht, duan t`a ruajne femiun nga cdo e keqe potenciale qe mund t`i vjen.
Nuk te rri dikush per qejf, se edhe vet prindi si prind ka obligimet e veta, ku ne top liste qendron obligimi per femiun.
E tashi, qe nuseve tona nuk iu pelqen te rrijne me vjehrrin e vjehrren eshte muhabet tjeter.
Do te shpjegoja nje rast, qe nje vajze kishte be djalin per vete ...dhe kishte gati 10 vjet qe nuk ishte kthyer tek nena/babai i vet, te shifje se c`skene ndodhi ne darsem, cik me ndryshe do kishe kendveshtrimet.
Thash edhe me larte, do behesh prind ishalla, do shofish.
Une per vete ja edhe dy jave mbase largohem nga prinderit. Dhe besom, asgje ne shpirtin tim nuk eshte e rehatshme per kete, bile perkundrazi.
Lej nje pjese te jetes sime ashtu te hudhur...dhe lej prinder qe edhe pse 2000 km larg, me kujtojne dhe me presin sikur kam dal neper qytet.
Po nejse, i ka jeta dhe keto.
Qofsh mire, dhe mos harro, nuk te mban prindi per asgje tjeter pervec se dashurise.
Behu krenar qe i ke, se ka edhe me keq... e me keq se e keqja.
Krijoni Kontakt