E rradhes

[nitROSHI]

Sa here qe e tradhetoj pushtohem nga nje ndjesi e cuditshme. Me rendojne gjymtyret, syte dua ti mbaj te mbyllur, ndersa tingujt nuk dine te rrjedhin.
Duket sikur ato zvarriten deri tek une, per te me dhene me teper kohe te kuptoj sec po ndoth.
Ndjesi e cudtishme.
Tani mendoj se kam filluar ta tradhetoj jo nga nevojat seksuale, por nga deshira per te perjetuar kete gjendje.
Z, vec femer, mund te jete gjithcka tjeter.
Per mua eshte eshte thjeshte nje shteg, nje shteg i mishte i ngrohte, burim zhurmash, qe rreshkasin ne ullukun e mendimit tim, nje kenge e bukur qe se kendon me kush, nje tufe e zeze flokesh te mendafshte, nje gji i etur thithk madh.
Dy kurva, lexojne perrallen e pinokut, ndersa ne nje qoshe te hutuar brenda meje, nje cift pleqsh, rrethuar nga ajri i nxehte, dremisin te kapur per dore.
I njoh ata.
Gjendja ime lekurkuqe, s'eshte e bukur, por di te bujise neper shtegun tim te mishte, te shpertheje si syth, te laget nga shiu i vete.
Sa here qe e tradhetoj ndihem ndryshe.
Pluskoj ne boshllek, bashke me qetesine qe zhvishet prane meje. Tingujt zvarriten.
Miliona insekte notojne ne ajrin e vaket.

[nitROSHI]

Pema e zhveshur ne mes te ares, eshte vdekja
dhe mendimi i pare ne alfabetin e ngjarjeve.
Kjo zhurme e huaj s'eshte rrokame djepi
eshte gulc i deshperimit tim.
Keta gure te enjtur nga kohet
jane lajmetaret e pare te lakuriqsise.
Trupi imcak i femres bri meje
eshte pulsi i dites time.
Ky akuarium eshte kuptimi me absurd i fjales liri.
Ndihem i lodhur brenda ketij burgu fjalesh.

[Era1]

Sa here qe e tradhetoj pushtohem nga nje ndjesi e cuditshme. Me rendojne gjymtyret, syte dua ti mbaj te mbyllur, ndersa tingujt nuk dine te rrjedhin.
Duket sikur ato zvarriten deri tek une, per te me dhene me teper kohe te kuptoj sec po ndoth.
Ndjesi e cudtishme.
Tani mendoj se kam filluar ta tradhetoj jo nga nevojat seksuale, por nga deshira per te perjetuar kete gjendje.
Z, vec femer, mund te jete gjithcka tjeter.
Per mua eshte eshte thjeshte nje shteg, nje shteg i mishte i ngrohte, burim zhurmash, qe rreshkasin ne ullukun e mendimit tim, nje kenge e bukur qe se kendon me kush, nje tufe e zeze flokesh te mendafshte, nje gji i etur thithk madh.
Dy kurva, lexojne perrallen e pinokut, ndersa ne nje qoshe te hutuar brenda meje, nje cift pleqsh, rrethuar nga ajri i nxehte, dremisin te kapur per dore.
I njoh ata.
Gjendja ime lekurkuqe, s'eshte e bukur, por di te bujise neper shtegun tim te mishte, te shpertheje si syth, te laget nga shiu i vete.
Sa here qe e tradhetoj ndihem ndryshe.
Pluskoj ne boshllek, bashke me qetesine qe zhvishet prane meje. Tingujt zvarriten.
Miliona insekte notojne ne ajrin e vaket.

E bukur . Me pelqeu shume.


(sa shume qe vuani mor aman dhe prape tradhetoni , jeni te dashuruar me dhimbjen me duket )

[liliella]

dashuria eshte nje mbidoze mazokismi


thene nga una !

[nitROSHI]

era1!
Ti mund te behesh me shume deshire pjese e dhimbjes sime. Mjafton qe te shprehesh vullnetin tend per kete.

Elona.
Vazhdo te kercesh, kengen tenden te shurdher.

[Era1]

era1!
Ti mund te behesh me shume deshire pjese e dhimbjes sime. Mjafton qe te shprehesh vullnetin tend per kete.

Nitro djali , nuk para me pelqen bashkpunimi dhimbes .
Flm shume per oferten tende. Shiko ne ndonje krah tjeter.

[nitROSHI]

Njeriu duhet te kete talent qe te shkaktoj dhimbje, dhe natyrisht deshire. Oferta ime nuk ishte oferte bashkepunimi, por nje zhvendosje e vemendjes.
Ti s'flet gjuhen time.

Ps : kordinatat e tua jane te panevojshme, gjithsesi thanx.

[nitROSHI]

Mua mi puth syte mengjesi,frymez
shpengohet drita e tij
dhe perqafon bebezat e mija
pastaj ne thithje mi njom me ngjyra.

Ne qiell miliona rendje memece
ngrihen mbi trajektoret tona.

Symbyllur pres mengjesin frymez.
S'mund te te shoh,
levjzje e brishte ajri qe s'me mbron nga drita.
Mengjesi mi njom syte kur ti je larg.

[nitROSHI]

Varkat e mija prej letre
lundrojne ne memorjen e qiellit
ngarkuar jane me femijeri
me ngjyrat, dhe dremitjet e mija
velat e tyre mbuluar nga mornicat
cajne valet e reve
rrihen nga shira demode
krihen nga furtuna te mocme

Copezat e mija te perjetesise
pluskojne mbi memorjen e qiellit
cdo njera prej tyre kaq e merzitshme
tkurret ne nje sekonde
qe guxon dhe behet e huaj.
Perjetesite s' me perkasin mua
te dashuruarit me sekonden perfekte


Gjithckja ime
lundron ne memorjen e qiellit
behet qiell
eshte qiell
humbur jemi ne kete hapesire boshe
rrethuar nga e kaltra qe sflet
perpiqemi tu veme emer sendeve
perjetesite jane sekondat qe dua.