Seminarist
Pali me te vertete po u drejtohet te shpetuarve ne kete leter, por shpesh ai flet edhe per ata te pashpetuarit 3:15-4:2b :
15 Kush janė ata qė, mbasi e dėgjuan, e provokuan? A thua jo tė gjithė ata qė dolėn nga Egjipti me anė tė Moisiut?
16 Dhe kush qenė ata me tė cilėt u zemėrua pėr dyzet vjet? A s'qenė vallė ata qė mėkatuan, kufomat e tė cilėve ranė nėpėr shkretėtirė?
17 Dhe pėr cilėt bėri be se nuk do tė hynin nė prehjen e tij, veē se pėr ata qė qenė tė pabindur?
18 Ne shohim se ata nuk mundėn tė hyjnė pėr shkak tė mosbesimit.
19 Prandaj, pėrderisa mbetet akoma njė premtim pėr tė hyrė nė prehjen e tij, le tė kemi frikė se mos ndonjė nga ju tė mbetet jashtė.
1 Nė fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mirė, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata qė e dėgjuan.
2 Sepse ne qė besuam hyjmė nė prehje,...
Pra ata e degjuan lajmin e mire por nuk u dha dobi fare sepse nuk besuan ne ate qe degjuan, por filluan te murmurisin dhe te ankohen kunder Moisiut dhe drejtuesve te tjere, dhe drejtperdrejt kunder Perendise.
Po keshtu neper kisha ka plot nga ata qe e degjojne lajmin e mire, qe marrin pjese neper te gjitha sherbesat apo aktivitetet e ndryshme. Por kjo gje nuk do tu beje dobi fare perderisa ata nuk besojne.
Ne me te vertete e marrim Biblen literalisht, pra fjale per fjale, por asnjehere nuk e nxjerrim jashte kontekstit nje pasazh apo nje varg. Studioje me mire letren e Hebrenjve dhe do te shohesh sigurine e besimtarit qe qendron tek premtimi i Perendise dhe tek betimi i Tij, Heb 6:13-20:
12 Sepse kur Perėndia i dha premtimin Abrahamit, duke qenė se s'kishte ndonjė mė tė madh qė tė pėrbetohej, bėri be me veten e tij
13 duke thėnė: ''Sigurisht do tė tė bekoj dhe do tė tė shumoj fort''.
14 Dhe kėshtu Abrahami, duke pritur me durim, fitoi premtimin.
15 Sepse njerėzit bėjnė be pėr dikė qė ėshtė mė i madh, dhe nė kėtė mėnyrė betimi pėr ta ėshtė garancia qė i jep fund ēdo mosmarrėveshjeje.
16 Kėshtu Perėndia, duke dashur t'u tregojė trashėgimtarėve tė premtimit nė mėnyrė mė tė qartė palėkundshmėrinė e vendimit tė tij vuri ndėrmjetės betimin,
17 qė me anė tė dy gjėrave tė pandryshueshme, nė tė cilat ėshtė e pamundur tė Perėndia tė gėnjejė, tė kemi trimėrim tė madh ne, qė kemi kėrkuar strehė duke u kapur nga shpresa qė na u vu pėrpara.
18 Kjo shpresė qė ne kemi ėshtė si njė spirancė e sigurt dhe e patundur, dhe qė hyn deri nė brendėsinė e velit,
19 ku ka hyrė Krishti, si pararendės pėr ne, pasi u bė kryeprift nė amshim sipas rendit tė Melkisedekut.
Siguria jone Seminarist qendron tek premtimi i Perendise dhe tek betimi i Tij, pra qendron teresisht tek Ai qe na thirri, na shenjteroi, na biresoi me Veten e Tij permes Birit. Jo nga veprat por me ane te hirit nepermjet besimit.
Krijoni Kontakt