Vogelushja ime

[Poeti]

Ju falenderoj per ngushllimet!
Athua deri kur do ti duroj kto goditje me gur?Ku gabova?

Mikesha ime, jeta nuk na pyet ne gabuam apo jo, ajo e ben te vehten dhe ne jemi ata qe i bartim pasojat, ata qe duhet vene gjosin para furtunes, qe duhet gelltitu hidherimin dhe ata qe duhet te qeshim edhe kur zemra na qane.

[Tevelizori]

Ju falenderoj per ngushllimet!
Athua deri kur do ti duroj kto goditje me gur?Ku gabova?

Edhe pse nuk te njof personalisht jane ndjenjat qe i njof mjaft mire, ndaj edhe mora guximin te shkruaj.
Nuk duhet ta kerkosh gabimin tek vetja, e aq me pak te te tjeret qe te rrethojne.
Largimi/vdekja i nje njeriu qe e don pamase do te thote vetem qe ate me nuk do ta shohesh te gjalle.
E qka eshte ky fakt ne krahasim me faktin se ne e deshem ate njeri sa ishte gjalle, e qka dmth ajo qe nuk e sheh me, kur ke dashurine dhe kujtimet me te embela me ta, te cilat mund ti shijosh sa her te duash dhe kudo qe te jesh.
- E vetme po, por jane vetem tuat,
Paramendoje sikur njerezit per te cilet vuan dhe qe i deshe aq fort te ishin gjalle e ti te ishe diku larg nga nuk do te mund ti arrije dhe deshira jote per takim te ndrydhte zemren dhe shpirtin.
A nuk eshte me lehte tani kur ne e dijme se ata nuk kthehen dhe ne i kemi kujtimet e embela plot dashuri me te cilat nuk eshte e thene te qash sa her i kujton por edhe te shtrihesh me bark duke qeshur derisa i kujton momentet e mrekullushme te kaluara me ta?
- beso e panjohur se kjo qe thashe ben pune per te shikuar perpara dhe per ta dashur edhe me shume jeten, beso sepse edhe vet e kam kerkuar gabimin kur me vdiq nena sa isha i ri por nuk e gjeja askund.
beso qe koha i sheron te gjitha sepse edhe mua me vdiq dikur djali i porsalindur dhe i prisja mengjeset se bashku me te te varret duke kerkuar fajtorin me sy te kuq drejtuar qiellit.
beso se pastaj vdiq edhe gjyshi, dhe prape e beja mengjes me sy hapur duke qare derisa fillova ti kujtoj fjalet qe me kishte thene sa ishte gjalle dhe momentet e bukura qe tani e tutje ishin vetem te miat.
-pastaj vdiqen edhe te tjere qe me rrethonin dhe tani kisha aq shume qaste te bukura per te kujtuar dhe shijuar.
- beso se pastaj ishin keto qastet e bukura te kaluara qe me mesuan si te jem i lumtur me jeten e ardhme, dhe shpresoj qe e njejten do ta bejne edhe me ty.

me shprese se lotet do te thahen se shpejti.

[e panjohura]

Edhe pse nuk te njof personalisht jane ndjenjat qe i njof mjaft mire, ndaj edhe mora guximin te shkruaj.
Nuk duhet ta kerkosh gabimin tek vetja, e aq me pak te te tjeret qe te rrethojne.
Largimi/vdekja i nje njeriu qe e don pamase do te thote vetem qe ate me nuk do ta shohesh te gjalle.
E qka eshte ky fakt ne krahasim me faktin se ne e deshem ate njeri sa ishte gjalle, e qka dmth ajo qe nuk e sheh me, kur ke dashurine dhe kujtimet me te embela me ta, te cilat mund ti shijosh sa her te duash dhe kudo qe te jesh.
- E vetme po, por jane vetem tuat,
Paramendoje sikur njerezit per te cilet vuan dhe qe i deshe aq fort te ishin gjalle e ti te ishe diku larg nga nuk do te mund ti arrije dhe deshira jote per takim te ndrydhte zemren dhe shpirtin.
A nuk eshte me lehte tani kur ne e dijme se ata nuk kthehen dhe ne i kemi kujtimet e embela plot dashuri me te cilat nuk eshte e thene te qash sa her i kujton por edhe te shtrihesh me bark duke qeshur derisa i kujton momentet e mrekullushme te kaluara me ta?
- beso e panjohur se kjo qe thashe ben pune per te shikuar perpara dhe per ta dashur edhe me shume jeten, beso sepse edhe vet e kam kerkuar gabimin kur me vdiq nena sa isha i ri por nuk e gjeja askund.
beso qe koha i sheron te gjitha sepse edhe mua me vdiq dikur djali i porsalindur dhe i prisja mengjeset se bashku me te te varret duke kerkuar fajtorin me sy te kuq drejtuar qiellit.
beso se pastaj vdiq edhe gjyshi, dhe prape e beja mengjes me sy hapur duke qare derisa fillova ti kujtoj fjalet qe me kishte thene sa ishte gjalle dhe momentet e bukura qe tani e tutje ishin vetem te miat.
-pastaj vdiqen edhe te tjere qe me rrethonin dhe tani kisha aq shume qaste te bukura per te kujtuar dhe shijuar.
- beso se pastaj ishin keto qastet e bukura te kaluara qe me mesuan si te jem i lumtur me jeten e ardhme, dhe shpresoj qe e njejten do ta bejne edhe me ty.

me shprese se lotet do te thahen se shpejti.

Ju lexova ju kuptoj plotesisht por beso qe jam mundua po mundohem por nuk ja dal!Megjithate vuajtjet i shprehu vetem me shkrime kurse ne realitet jam tip shum i afert i hareshem rrall ndodhe qe te me rrjedh ndoj pike loti,e sidomos me njerezit qe me rrethojn perveq pervjetoreve kurr nuk i trazoj.E dij qe asgje nuk mund te kthehet prapa por ATU NGELA EDHE UNE!
Flm. per keshillat jan te mireseardhura!Respekt!

[xheladin]

Në shenjë dhembjeje për dritat e syve tu, e të cilat edhe unë i ndjejë i thura këto vargje.

TË PANJOHURËS
(Akrostik)

E luhata botën, botën e të gjallëve

Për të aritur tek bota e të vdekurve
Aty ku takohen e mira dhe e keqja
Njësoj maten në peshore tek i Madhi Zot
O njeri, përkulu dhe bënë lutje për shpirt
Humnerën apo xhenetin për ta gjetur
Ura si tehu i shpatës le të duket si lule e shtruar
Ranishtë deti le të shndërrohet
Andej, kah shkeli këmba e saj e lehtë...

Plotë me lot m’u mbushën sytë
ËËËË... qajta me zë për engjëllushen
Rapsodi emri i saj le të mbetet për ty...

Teptisur me dashurinë prindërore
Ylberi ngjyrat për të le t’i shpërndajë...


Me respekt
xheladin hamza

25. 08. 2008.

[e panjohura]

Në shenjë dhembjeje për dritat e syve tu, e të cilat edhe unë i ndjejë i thura këto vargje.

TË PANJOHURËS
(Akrostik)

E luhata botën, botën e të gjallëve

Për të aritur tek bota e të vdekurve
Aty ku takohen e mira dhe e keqja
Njësoj maten në peshore tek i Madhi Zot
O njeri, përkulu dhe bënë lutje për shpirt
Humnerën apo xhenetin për ta gjetur
Ura si tehu i shpatës le të duket si lule e shtruar
Ranishtë deti le të shndërrohet
Andej, kah shkeli këmba e saj e lehtë...

Plotë me lot m’u mbushën sytë
ËËËË... qajta me zë për engjëllushen
Rapsodi emri i saj le të mbetet për ty...

Teptisur me dashurinë prindërore
Ylberi ngjyrat për të le t’i shpërndajë...


Me respekt
xheladin hamza

25. 08. 2008.

Sh-um e shterngova veteten
U-ula tek varri yt
M-Ora forc te madhe
F-are nuk laga syt!
A-spak nuk e kisha te leht
L-otin per ta ndal
E-shterngova veten
M-os te ndihem e gjalle
I-shte veshtir moj bije
N-ena mos te lotoj
D-oren e zgjata mbi varr
E-rdha te te vizitoj
R-end me rend varrezat
I-bera vizit
T-e Babushi u ndala shum isha merzit

[Agim Metbala]

Sh-um e shterngova veteten
U-ula tek varri yt
M-Ora forc te madhe
F-are nuk laga syt!
A-spak nuk e kisha te leht
L-otin per ta ndal
E-shterngova veten
M-os te ndihem e gjalle
I-shte veshtir moj bije
N-ena mos te lotoj
D-oren e zgjata mbi varr
E-rdha te te vizitoj
R-end me rend varrezat
I-bera vizit
T-e Babushi u ndala shum isha merzit

Hyra vetëm sa t'Ju përshëndesë Juve dhe mikun tim Xheladin Hamza, mbase akrostikun e tij e kam lexuar para se ta postoj e tani e lexova edhe poezinë - falenderimin e Juaj të cilët u "binjakëzuan" për mrekulli, meqenëse dhimbjet u ngjitën si Binjakët Siamez.

Përshëndetje të sinqerta - ta dini, unë së pari jam letrar i fëmijëve e pasta...

Agim METBALA

[/B][/COLOR]

[e panjohura]

[/COLOR]

Hyra vetëm sa t'Ju përshëndesë Juve dhe mikun tim Xheladin Hamza, mbase akrostikun e tij e kam lexuar para se ta postoj e tani e lexova edhe poezinë - falenderimin e Juaj të cilët u "binjakëzuan" për mrekulli, meqenëse dhimbjet u ngjitën si Binjakët Siamez.

Përshëndetje të sinqerta - ta dini, unë së pari jam letrar i fëmijëve e pasta...

Agim METBALA

[/B][/COLOR]

Nuk kam shum prirje per akrostik por nuk dija si ti falenderohem ndryshe,gjithesesi edhe juve ju falenderoj qe me lexoni!
e panjohura

[xheladin]

TY VOGËLUSHJA IME

Kur të bëhem vetëm kënga
E erërave të shkretëtirës
Dhe bëhem vetëm pluhuri i saj
Dhe një pikë në kohën oqeanike
Edhe atëherë do të të kujtoj
Veç ty vogëlushja ime...

Mi fale vetëm dy ditë lumturie
Njërën për kohën e tanishme
Tjetrën për botën në amshim
Që të dyja për shpirtin tim
Janë përjetësi e të gjitha kohërave
Vogëlushja ime...

[e panjohura]

TY VOGËLUSHJA IME

Kur të bëhem vetëm kënga
E erërave të shkretëtirës
Dhe bëhem vetëm pluhuri i saj
Dhe një pikë në kohën oqeanike
Edhe atëherë do të të kujtoj
Veç ty vogëlushja ime...

Mi fale vetëm dy ditë lumturie
Njërën për kohën e tanishme
Tjetrën për botën në amshim
Që të dyja për shpirtin tim
Janë përjetësi e të gjitha kohërave
Vogëlushja ime...

I nderuar lexoja edhe me pare shkrimet e juaja me pelqyen shum,e sidomos kjo poezi!Respekt per Ju

[Poeti]

e panjohura,

Duke e njohur dhembjen tende, duke lexuar postimet e tua plot dhembje, mora guximin te shkruaj kete poezi te cilen ta kushtoj ty dhe vogelushes tende:

ASKUND NUK JE TI!

Të mbajta në duar sikur një kristal
Të rrita me shumë dashuri,
Tani kur më duhesh së tepërmi
Askund nuk je ti!

Të mbajta në prehër, të putha në ballë
Net të tëra kalova pa gjumë në sy,
Sot sytë nuk mund ti mbyllë nga dhembja
Askund nuk je ti!

Zgjohem në mëngjes me sy plot lot
Të kërkoj gjithkah nëpër shtëpi,
Vetëm zërin tënd të tretur e dëgjoj
Askund nuk je ti!

Me dhembjen në zemër dal nga shtëpia
Drejt varrezave nisem me shpejtësi,
Gjithkah të kërkova dhe nuk të gjeta dot
Aty po pushoje ti!

Një ditë dhe unë zemër do të vij tek ti
Të ta dhurojë këtë dashuri,
Dhe së bashku përgjithmonë
Aty do të pushojmë unë dhe ti!

25.08.2008 / 9:55