Dielli i kesaj stine te ngrohte te ndriqonte fytyren e qeshur sot ne diten e fundit si femije kopshti. Derisa ti po merrje dhuraten pershendetese, ashtu e qeshur si gjithehere ,une ndjeva nje kthim ne kohe.Para meje u shfaqe ne shume e shume skena te dashura qe sdo ti harroj kurre.
Ti merrje dhuraten si nje trofe qe kalove nje periudhe te jetes tende te njome, duke bere nje hap te madh ne jete, te jesh femije shkollor,aq te bente per veshtiresite shkollore qe te presin, ti ia dole,haha , . e mua me ngjante ne momentin e lindjes tende.Atehere kur nuk doja te dija per dhembjet per lotet ,doja te te kem ne dore , te te ndjej e te them ia dola.Ia dola te krijoj nje jete ,nje jete nga jeta ime.Ti ishe trofeja ime me e qmuar.As une nuk doja te mendoj per veshtiresite e jetes, do i tejkalojme se bashku te pata thene shume e shume here deri sa ti levizje ngadal pran zemres sime.
Ah vogelushe, edhe sot tu mbushen syte me lote kur u pershendete me shoqet ,por si nje zog fluturove ne krahet e mije dhe gjete prehjen , si atehere kur pate te ftohte ,kur ajri i botes jashte nenes te merdhiu supet,dhe nuk pushoje se qari,, e une te mora ne kraherorin tim dhe ti e ndjeve ngrohtesine time .E ndjeve dashurine e pakufi qe kisha per ty dhe pushove te qaje,mbylle syte dhe fleje qete si engjull mbi gjoksin tim qe per jete u betua qe do te behet mburoje e ytja tere jeten.
"Mami, kur do te mi blesh librat"? me pyete,te thash se kemi ende kohe,dhe mu kujtua qe edhe une para lindjes tende shume kohe me pare pata filluar te blej veshje, fustan dhe libra perrallash.
Jeta ime, cdo levizje ,cdo belbezim, cdo fjale a kenge qe vie nga ti me ngjan ne cicerrimet me te embela, e ndjej ne vete qe me zgjate jete, qe me ben shume me te forte ( as semundjes me nuk i dorezohem se nuk dua te kesh frike ti per mua),ndjej dashuri e krenari .E di qe keshtu ndjehet cdo nene,por ti vogelushe do ta kuptosh me vone thellesine e dashurise sime (atehere kur ne preherin tend te kete nje jete nga jeta jote).![]()
Krijoni Kontakt