Rrëfehet aktorja e re që ka pranuar të luajë striptisten në Teatrin Kombëtar. Vajza nga Lushnja, modeli i së cilës në jetë ka qenë e revoltuara ndaj provincës, Madame Bovary
Luli Bitri: “Unë, striptistja pa komplekse në art”
Belina Budini
Një puthje nuk e trondit më botën e teatrit shqiptar (deri para pak vitesh, po), as e folura për seksin (qysh nga “Monologjet e vaginës”), por një striptiste me zhartjerë, recipeta dhe çizme “gjahtari” me sa duket ende po. Sidomos kur aktorja që luan striptisten i bën të gjitha. Jo më shumë, por asnjë presje më pak nga ato që i ka kërkuar regjisori në të gjitha skenat. Puthjet? Edhe “pasionale” po i deshe! Këmbët? Sigurisht të zbuluara. Dekolteja? Bujare! Ekzibicionet? Nga hapja e këmbëve deri tek demonstrimi (verbal) me simulim i organit seksual. Vithet? Bokser, pak pa kaluar te tangat. Nuk u thotë jo as zhartjerëve, bustierit dantellë apo çizmeve të modelit gjahtar si Julia Roberts te “Pretty Woman”, ndërsa parukja, puplat dhe xhinglat e tjetra as që llogariten. Pak nga këto mund t’i kenë bërë shumë nga aktoret edhe më parë në teatër, por të gjitha bashkë ka “guxuar” t’i bëjë një aktore e re me trupin e palestruar. “Nuk kam bërë asgjë tjetër përveçse punën time si aktore”, - thotë. Plotësisht dakord!
Mund të kishte qenë edhe Luiza Xhuvani, Eva Alikaj, Valbona Çoba apo Ingrid Gjoni, të gjitha kandidatura të mundshme në fillim, sipas regjisorit të shfaqjes e cila vazhdon të jepet në Teatrin Kombëtar. Madje, Kiço Londo është i bindur se 80% e femrave të menduara për rolin kanë qenë të gatshme ta merrnin atë, dikush me më pak, dikush me më shumë guxim në zhveshje dhe gjeste. Në të vërtetë, ne vetëm masën e guximit të aktores Luli Bitri kemi të dhënë. Jo i paktë guximi, po të marrim parasysh që aktorja e cila interpreton vajzën londineze ka lindur dhe është rritur në një fshat të Lushnjës, në një familje të zakonshme shqiptare dhe në një mjedis mbytës plot paragjykime si në të gjitha provincat. Në fakt, modeli i saj frymëzues në jetë ka qenë pikërisht e revoltuara e provincës, Madame Bovary.
“Kam jetuar në provincë, por i kam shpëtuar presionit të saj duke gjetur modele të ikjes dhe revoltës nga provinca si Madame Bovary”, - shprehet aktorja për të cilën “liria është në mendim”. Në fakt, Alis në dramën “Pak më afër”, nuk e ka aspak këtë liri mentale. Ajo hiqet e hapur, duke qenë totalisht e mbyllur. “Sidomos në skenën e ndarjes, të cilën Luli e sjell tërësisht të realizuar emocionalisht, raportet mentale të aktores me personazhin janë perfekte”, - komenton regjisori i “Pak më afër”. E lirë për t’u zhveshur, por jo në botëkuptimin e saj për lidhjen sentimentale, Alis. Edhe pse një vajzë londineze e viteve 90. Por aktorja shqiptare thotë se lirshmëria e saj fizike reflekton edhe lirshmërinë psikike. Madje e ushtron këtë të fundit nëpërmjet ushtrimit të fizikut. “Unë mendoj që kontraktimet psikike vijnë nga kontraktimet fizike dhe se fiziku përfaqëson një pjesë të personalitetit. Prandaj tregohem shumë e kujdesshme me fizikun tim. Vrapoj shumë dhe shkoj në palestër rregullisht”.
Thekson se ndihet e pavarur dhe pa komplekse, ndërsa në jetën private vijon një lidhje të gjatë dashurie, ende të pakurorëzuar, prej tetë vjetësh. Tregon se ka jetuar për një farë kohe me të dashurin e saj, ndërsa tani secili jeton me prindërit e vet, por vazhdojnë të jenë bashkë. “E rëndësishme për mua është të bëj gjërat që dua dhe që ndiej. Nuk më ndikon prej kohësh turma dhe nuk mendoj si turma”,- shprehet vajza lushnjare, duke shtuar se këtë liri e ka farkëtuar vetë prej kohësh, kur ka vendosur të lërë familjen për të kërkuar një jetë të re në Tiranë. Dhe nuk është se e ka gjetur menjëherë. Tentativa e parë nuk e çoi më larg se në spital, ku pas një kursi njëvjeçar u punësua si laburante. “Sigurisht që duke bërë analizat, shkruaja poezi. Por nuk e kisha gjetur ende rrugën time”, - rrëfen ish-laburantja, tanimë aktore.
“Megjithatë spitali nuk ka qenë eksperimenti im i parë. Kam provuar të jem rrobaqepëse në fillim fare. Në fakt, ende në kokën time e kam projektin e stilistes”, - thotë Luli e cila kur ishte në gjimnaz u qepte fustanet e maturës vajzave të fshatit. “Ndërsa më pas, kam bërë edhe një kurs për parukjere dhe kam rregulluar nuse”, - tregon rrugëtimin e saj variacional Luli Bitri. Vetëm pas këtyre eksperimentimeve, një mikeshë i ka sugjeruar të studiojë në Akademinë e Arteve për aktore. Pa u treguar asgjë prindërve, ka konkurruar dhe më pas ata e kanë miratuar zgjedhjen e vajzës së tyre. “Kam prindër të thjeshtë, por shumë tolerantë”, - tregon aktorja që luan rolin e një striptisteje në dramën “Pak më afër” të dramaturgut anglez Patrick Marber.
“Të gjitha këto kanë qenë pasione të përkohshme për mua, në përpjekje për të njohur veten dhe për të gjetur atë që doja të bëja”, - tregon duke shtuar se tani, përveçse aktore, punë e cila ende nuk i siguron fitime të rregullta, punon edhe si përgjegjëse në një studio dublimi ku vetë dublon kryesisht zëra fëmijësh ose protagonistë të filmave për fëmijë si Fjonën e “Shrekut”, për shembull, dhe ka dubluar gjithsej mbi 200 role. Ndërsa puthjet e saj të para si aktore i ka provuar gjatë etydeve dhe pjesëve të para të luajtura në shkollë, e para në skenë ka qenë puthja e Elizës me Valerin te komedia “Koprraci”, e vënë në Teatrin Kombëtar.
Roli i saj i parë në skenë ka qenë pikërisht roli i një valltareje, por kësaj radhe orientale, në “Stinë e mërzitshme në Olimp”, përkrah Timo Fllokos. Ka interpretuar edhe rolin e një vajze të trafikuar me skenar të Elvira Dones, ku i është dashur të nxjerrë nga goja, siç shprehet, fjalor të vrazhdë dhe makabritete. “U futa aq shumë nën lëkurën e personazhit të femrës së trafikuar, saqë nuk shihja dot mashkull me sy për një farë kohe. Kështu më ndodhi edhe me Alis gjatë tre muajve që punova për rolin. Isha 24 orë në 24 orë ajo dhe më duket se akoma kam mbetur me pasoja prej saj”. Ka realizuar edhe rolin e saj të parë në një film dhe pikërisht në filmin e Dhimitër Anagnostit, “Gjoleka, biri i Abazit”, që ende nuk është shfaqur për publikun dhe ku Luli luan rolin e një vejushe, e cila në një skenë puthet me një shok të ish-burrit të vdekur. E gatshme për çdo lloj roli dhe skene që e kërkon skenari dhe regjisori, aktorja e re shprehet se ekzibicioni i saj në pjesën “Pak më afër” nuk ka, megjithatë asgjë më tepër nga ai që vajzat shqiptare bëjnë për qejf në pube dhe diskoteka mbi tavolina ose mbi kub. Përveç garderobës... Dhe kontekstit ndoshta.
01/03/2006
KATEGORIA: Metropol.Shekulli
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt