Treshja u bë dyshe, dhe dyshja në njësh u shëndrrua. Njëshi bashkëjeton me vetminë, kurse ti, ti je shumë larg meje, mijëra kilometra na ndajnë dhe miliona kujtime na bashkojnë!? Tani vetmia mbizotëron botën, tani vetëm unë dhe kujtimet e një kohë të shkuar, vetëm unë dhe malli i pashuar për ty dhe kohën kur treshja jonë ishte e ndarë në mendime, por e bashkuar në vetminë tonë. Unë isha i vetmuar, Ti ishe e vetmuar dhe ajo-vetmia ishte e vetmuar!! Ç’paradoks!!??
MOS SHIKONI KISHA E XHAMIA, FEJA E SHQIPTARIT ËSHTË SHQIPTARIA
PRANVERË E VONUAR
Ulem nën hijen time
I mëshehur nga era
Ulem, përkulem, qaj
I strukur pres
Të më vij pranvera!
Por është dimër
Një dimër me acar
Unë kam ftohtësi
Në zemër
Dhe halle që s’maten
Me kandar!
Sikur nje luleborë
E nxjerr kokën jasht
Dhe kërkoj një rreze
Që të më ngroh
Era më fshikullon
Më ngrin, më ftoh!
Dhe sërish
Mbyllem në vehte
Mëshihem në thellësi
Askush nuk është me mua
Vetëm ti vetmi!
MOS SHIKONI KISHA E XHAMIA, FEJA E SHQIPTARIT ËSHTË SHQIPTARIA
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt