Fatalitet duarsh dhe zemrash

[kulla]

zemra ime shtruar ne duar te saj,
mes duarsh i shkembyem me pare,
e vogel rreh ne doren time, lehte,
me gjak prej zemre duart laj.

pastaj ne sy e shohim tjetrin me zemerim,
hena e plote deshmimtare e heshtur,
gjunjet na keputen nga peshe e zemres,
dhe biem ne toke te vdekur.

[Poeti]

ZEMËR DHE DUAR

E shkëput zemrën nga gjoksi
Si të pavlerë para teje e hudhë,
E zbrazur nga dashuria jote
Le të mbulohet nga pluhuri në udhë!

Dhe duart të këputura i kam
Në to nuk ka aspak fuqi,
Të gjithë forcën që kisha në trup
Ma more, ma humbe Ti!

[Era1]

Nuk i ka zemra fajet e juaja
ndaj mos e hidhni ju neper pluhur
mos e trajtoni si te ish e huaja
se me tek ju nuk kthehet kurre.

[Rebele]

... ndersa une
me grusht caj kraherorin e tij, rrembej zemren, e shtrydh deri sa te kulloje gjak, e me pas e hedh pertoke pa harruar ta shqelmoj. Per here te pare takat e mia nuk ngecin ne ndonje te care (crack) rrugesh qe i perngjan Abraham Lincoln-it. Zemra rreckoset, une ndjehem e ringjallur ... shumejeteshe!