Të Dua!...

[engjellorja]

Shume, shume, shume e bukur.


p.s
Ate poezine e kotecit i'a kam treguar dhe ketyre te punes u shkrine gazit.

[Agim Doçi]

Më rrodhën lotët nga sytë e shpirtit
Ky mallë i çmendur më torturoj
Më mirë në kryq, në vend të Krishtit
Sesa i vetëm…veç të gjalloj.

Ky shpirt i brishtë që preket lehtë
Nga fjalë e rëndë dhe xhelozija
Më prishi punë gjithmonë në jetë
Më bëri sterrë ditët e mija…

Po çfarë kanë njerëzit që egërsohen?
E çfarë kërkojnë më shumë nga unë?
Ata që s’mund të dashurohen
Përse nuk ikin…por prishin punë.

Më dhemb gjithë trupi, më dhemb gjithshka
Sa fort më dhemb sot gjoksi im…
Kjo botë e madhe plot vënde ka!
Po dhembja ime nuk gjen shërim…

Unë them të iki, ti lë të gjitha !
Të marr me vehte veç mallin tim.
Ta bëj qivur, të shkoj nga isha
Atje i vetëm…dhe në harrim…

Pastaj të kthehem pas qindra motesh
Kur bota ndoshta do ketë ndryshuar
Të lyp lëmoshë në mes metropolesh…
Si shpirt i brishtë…dhe i dashuruar.

Të marr imazhin e asaj që dua
Të shkoj tek bliri me gjel të egër…
Të vij pas meje, ajo me mua
Dhe të këndojmë këngën e vjetër…

„Dua të bëhem paksa e krisur
Dua të bëhem dhe lot tek syt’
Dua të bëhme dhe gjum i prishur
Dua të bëhem imazhi I yt…”

[ndue hila]

Pëllumbit të pavarur do ti vijë dita.

Çështë kjo tokë që po lahet në gjak,
Pranverat me ardhe s'po ja lanë.
Ngritur janë heronjtë nga varrët,
Për pavërsinë e tokës nanë.

Krejt kosova plagën e ka në ballë,
Të freskët që akoma i kullon.
Për t’ia tharë presin pranverat,
Vetëm pavarsia ia shëron.

Europa po sorollatët nder hëndeçe,
Baltën fytyrës së saj si gjithmonë ja ka vu.
Shqiptarin kurr se ka dashur të lirë,
Qe vendin e tij ai me e sundu.

Gjaku i derdhur akoma është i nxehtë,
Do rreshqasi, do digjet mbi te europa plakë.
Se shqiptari mbi trojet e tija do mbesë,
Dhe europa të zezën mbi vetë ka me e pas.

Vetullngrysur s’do mbesim qe besa, Jo,
Europa le të vendosi prita.
Para gjakut të heronjëve, Europe ndalo!
Lëshoju diell që ti shëndrisë si drita.

Do prije para Dardanise, Amerika,
Do thyej çdo prak dhe pëngesë.
Pëllumbit të pavarur do ti vijë dita.
Me kurorë si zonjë Dardania do mbesë.

[Spleen1]

Më rrodhën lotët nga sytë e shpirtit
Ky mallë i çmendur më torturoj
Më mirë në kryq, në vend të Krishtit
Sesa i vetëm…veç të gjalloj.

Ky shpirt i brishtë që preket lehtë
Nga fjalë e rëndë dhe xhelozija
Më prishi punë gjithmonë në jetë
Më bëri sterrë ditët e mija…

Po çfarë kanë njerëzit që egërsohen?
E çfarë kërkojnë më shumë nga unë?
Ata që s’mund të dashurohen
Përse nuk ikin…por prishin punë.

Më dhemb gjithë trupi, më dhemb gjithshka
Sa fort më dhemb sot gjoksi im…
Kjo botë e madhe plot vënde ka!
Po dhembja ime nuk gjen shërim…

Unë them të iki, ti lë të gjitha !
Të marr me vehte veç mallin tim.
Ta bëj qivur, të shkoj nga isha
Atje i vetëm…dhe në harrim…

Pastaj të kthehem pas qindra motesh
Kur bota ndoshta do ketë ndryshuar
Të lyp lëmoshë në mes metropolesh…
Si shpirt i brishtë…dhe i dashuruar.

Të marr imazhin e asaj që dua
Të shkoj tek bliri me gjel të egër…
Të vij pas meje, ajo me mua
Dhe të këndojmë këngën e vjetër…

„Dua të bëhem paksa e krisur
Dua të bëhem dhe lot tek syt’
Dua të bëhme dhe gjum i prishur
Dua të bëhem imazhi I yt…”

Dua të bëhem si diell me rreze
E të ngroh veç trupin tënd
Dua t'shijoj si verë me meze
Të humb arsyen të puthë gjithkund..

Dua të jem veç gëzimi i këndshëm
Asnjeherë loti që rrrjdh ndër gush
Dua t'jem kënga, kënduar përmallshëm,
Dua të jem hiri e i yti prush...

[ShCakolli]

Mua me vjen mire qe poezia e juaj do te kendohet,dhe jo vetem kaq,por eshte njepoezi e bukur.Se a do te fitoj ne festival ajo eshte krejt tjeter,nuk varet vetem nga teksti,por edhe nga kengetareja,juria.....Une shpresojsedo te zene vend te rendesishem.
PERGEZIME:

[SaS]

dua vetem pak besim nga ty !!!
pak mbeshtetje te kerkoj !!!
pak te puth buzet e tua !!!
shume te te dashuroj !!!

dua pak ngrohtesi nga ty !!!
pak sa te shkrij akullin ne zemer !!!
pak te kerkoj edhe butesi !!!
shume te kerkoj nga i joti emer !!!

dua pak sinqeritet !!!
pak besim te kisha nga ty !!!
pak lote gezimi ta them me te vertete !!!
shume te mbytesha ne ty !!!

pak buzeshje kerkoj !!!
pak me nevojitet te betohem !!!
pak fjale te ngrohta !!!
shume nga ty te dashurohem !!!

[Dorontina]

Me rrethin qe jem rriturr
me kend kem nda frymen dhe shpirtin
ditet ikun jeta po ndryshon
vitet ikun deshira prap ...jeton

nese njerzit kan ndryshu
pse te mos ndryshoj unê
ne qdo fjali prekse une i sakatoj
nde te kqyrin qka hajn ne te vetin sahan ...

njerzimi ka humb deshiren
shum dojn te flasin dhe te hajn
ditura e disave shum dreq ju pengon
rrethi asht i imi skam ku e qoj

por kam drejt te iku se paku te unê
ku me pret banesa me stolira shumê
me pret orendija qe kam ber per qejf
me pret Ayyyy qe kam prit me vjet

une jam Cezari jam mit i vertet
per mua populli familja jan nji spektakel "pismilet"
do behem me ta kur te dua vet
e jo ne qdo qast sikur si ishte...... ather

ather ishim te vorfur mendonim per mbijetim
sot te gjith nga dy rrotshi vozitin benzin
harruan te kaluaren e bisedojn kot
duan te me shofin faqet emija me lot

kot kot kot kot sot jam e fort
as superfuqija me e madhe zdo me qet ne tokê
do ju tregoj se kam lexu nji ditê librin
kush isha kush jam e kush do jem keto ditê !

shqiptare ne mergim duke loz me fatin tim
dua te jetoj vetem per te vetmin qellim
jeta me takon mu e jo juve te mjert ne pikllim...
qe festat e mira i shendroni ne "argetim me shpirtin tim "

do veni detektiv me dit per mu si jetoj
si jetojka mergimtarja sa na mungon
nuk dim asgje nga vajti ajo
vajti me dijen ne shtepi ne lumturi jeton

ndegjoj kengen kur jam kon nji her ri psh.....

Kur jom kon nji vakt i ri
bajsha pushk bajsha allti
shkojsha mirê me kojshi

Kadaldal kom nis mu plak
e jom errê ore ne sokak
nuk e man nmend or kush ket vakttt

Kom pas miq kom pas jarana
kom.po tmira e ndrit si.Hana ,
mall e ka pas ore mem pa nana

Tash poi kaj ditet e mira
e merr vesh o ku shkoi rinia
pse kan thon plaku asht si fmijaaa

amanet po du me jau lon
kur rinis kurgjo mos me lon
sen'pleqni kem mi ra pishon
Kem me vujt e me dasht....vetem skem me mujteeee

Njeriu i menqur ka edhe fillozofi jete .....

[ndue hila]

Shpirti yt mi dhuroi sytë

Kurthpanikja natë pa sy,
Dejbaltumja pa çikrik.
Fol nënë me dertin tend shpirtnorë
Fol, fol nënë që shpirtin tim,
si kurthpanikja natë,
Mërgimi të mos ma mbulojë,

Fol e dert mos ki.
Edhe në më vrafsh me fjalë, kur mos u pendo,
Mërgimit si kurthpanikës natë,
Në duart e tij, shpirtin tim mos ma lësho.

Edhe në qoftëse bie ti prapë mos u ndalo,
Më godit me shuplakën tende të butë,
Ma jep bekimin nënë, më ndihmo.
me mëndimin tënd të urtë

Mos më le të dremis,
Me kurthpanikën natë në gji.
Mos më le honit të ulëm,
Mos më le të ngel pa sy.

Mos ma le shpirtin ta humb,
Më rri pranë e më këshillo.
Në më vrafsh me fjalë të rënda,
Anjëherë mos u pendo.

Edhe rrugën pa e humba,
Dhe nga mendja po të nxora,
Mos ma mbërthe trupin me thumba,
Se nga trupi yt unë dola.

Mos më le tek hija e zezë,
Mos më fut në të pamshirshmin zjarr,
Edhe n’vdeksha, prap do ngrihem,
Jetë, nga gjoksi yt të marr.
Më pështyje e mos më laj,
Mos më puth e ledhato,
Kur mbi trupin tënd bëj plagë,
Prap se prapë mos mu zëmro.

Edhe n’vdeksha në mes çakajsh,
Arkivolin mos ma përbuz,
Në qoftëse fola ndoj herë çapraz,
Nga gjoksi yt dhimbjën se shkul.

Ma largo kurthpanikën natë,
Dejbaltumen me çikrik,
Mos më le në t’pamshirshmin zjarr,
Shpirti yt mi dhuroi sytë.

[MI CORAZON]

Më rrodhën lotët nga sytë e shpirtit
Ky mallë i çmendur më torturoj
Më mirë në kryq, në vend të Krishtit
Sesa i vetëm…veç të gjalloj.

Ky shpirt i brishtë që preket lehtë
Nga fjalë e rëndë dhe xhelozija
Më prishi punë gjithmonë në jetë
Më bëri sterrë ditët e mija…

Po çfarë kanë njerëzit që egërsohen?
E çfarë kërkojnë më shumë nga unë?
Ata që s’mund të dashurohen
Përse nuk ikin…por prishin punë.

Më dhemb gjithë trupi, më dhemb gjithshka
Sa fort më dhemb sot gjoksi im…
Kjo botë e madhe plot vënde ka!
Po dhembja ime nuk gjen shërim…

Unë them të iki, ti lë të gjitha !
Të marr me vehte veç mallin tim.
Ta bëj qivur, të shkoj nga isha
Atje i vetëm…dhe në harrim…

Pastaj të kthehem pas qindra motesh
Kur bota ndoshta do ketë ndryshuar
Të lyp lëmoshë në mes metropolesh…
Si shpirt i brishtë…dhe i dashuruar.

Të marr imazhin e asaj që dua
Të shkoj tek bliri me gjel të egër…
Të vij pas meje, ajo me mua
Dhe të këndojmë këngën e vjetër…

„Dua të bëhem paksa e krisur
Dua të bëhem dhe lot tek syt’
Dua të bëhme dhe gjum i prishur
Dua të bëhem imazhi I yt…”

Shume e bukur poezia , Agim !

Thank you e u befsh 100 vjec , se na kenaq me vargjet e tua .

[Agim Doçi]

MI CORAZON
FALEM NDERIT PER VLERSIMIN.
ME LEJO TE SHKRUAJ PER NJE DASHURI UNIVERSALE TE NJE SHQIPTAREJE TE MADHE - ASAJ QE NDEROJ KOMBIN DHE U SHPALL E LUME - GONXHE BOJAXHIU
ELEGJI PËR NANË TEREZËN

Varianti shqip:

Toka ka diellin
engjëjt kanë qiellin,
Zemra e Nënës
mban Dashurinë
Nga dashurija
gjith lulet çelin
Për Nënë Terezën
në Shenjtërim.

O Nënë e Lume
Nënë e Përjetshme
Veç Dora jote
dhimbjen largonte.
Buzqeshja e ngrohtë
na përshëndeste
Shpresa rilindte
nga Motra Gonxhe!

Ti ishe Nëna
për të Vobegtit!
Ti ishe zemra
që kurrë s’pushoj!
Gonxhe Shqiptarja
U nis me gjith Shenjtit
Pranë Jezu Krishtit – që adhuroj!


Sa herë buzqeshin
Foshnjet e Globit
Sa herë dallëndyshet
Lajm’rojnë pranverën
Rrezet e diellit
Kur zemrat ngrohin
Shpirti më çmallet
Me Nanë Terezën!