Të Dua!...

[Agim Doçi]

Të shpallim me të madhe Vitin e Dashurisë!
e të ndezim ngado zjarre të mallimit
Le të bëjmë edhe né Sfilatën e Poezisë!
Ne faqet e Forumit, me forcë të frymëzimit!!!


Vërtet jemi shpirtbrishtë shpesh dhe rënkojmë...
Se nuk e dimë ku vemi, as edhe nga vijmë!
Po le t'i themi Botës se dimë të Dashurojmë
të ndezim zjarrin poetik shumë mirë e dimë

[besarti]

MESAZH DIELLOR

Unë ju dua fort pafundësisht të gjithëve
Edhe sikur fatkeqsisht i verbër të isha
Do u dallonja midis miliarda yjeve
Dhe emër për emër sejcilin do e thërrisja!

Sikur të dy veshët të m'i shurdhonin
Dhe me tel të m'i shponin timpanat
Unë zërat tuaja sa herë do më kërkonin
Do i ndjeja më të forta se të gjitha këmbanat!

E përse ahere ju merr malli për mua!?
Unë jam tek sejcili në shpirt e në zemër.
T'u them një sekret: - Unë kaq fort ju dua
sa herë pas here ju vij dhe në endërr.

Një herë ju vij në formën e babagjyshit
Herën tjetër, ju vij si një kal i bardhë
Ka raste që ndonjerit nën lëkurën e shpirtit
I rri si një plagë, që pikon vetëm mallë...

ndaj diellin e mëngjezit unë e shoh i pari!
Se netët i kaloj duke menduar për ju.
Dhe rrezet e atij lëmshit që digjet si zjarri
Ua çoj si mesazh: "Ej, ngrohuni këtu!!!".

Këto vargje ta ëmbëlsojnë natën, ta ngrohin shpirtin dhe zemrës i dhurojnë qetësi në këtë natë, ku përjashtë bjen shi dhe në këtë dhomë të vogël mbretëron qetësi...

është mirë të dimë, që dikush kur e thirrim na ndëgjon... është mirë të dimë, që dikush për neve mendon!

[Agim Doçi]

.........................


Kur dremitet dashuria
xhelozia vlon....
Nën një strehë jetojnë të dyja
veç njëra...kafshon!

Dashurija shëron plagët
sa thua: - MË FAL!
xhelozia të merr krahët...
të ngul thonjt ngadal'

[zhorzhi]

.........................


Kur dremitet dashuria
xhelozia vlon....
Nën një strehë jetojnë të dyja
veç njëra...kafshon!

Dashurija shëron plagët
sa thua: - MË FAL!
xhelozia të merr krahët...
të ngul thonjt ngadal'

Dashurine,mos e ler te dremite,
asnjehere........
xhelozine,sa me shume largoje,
se te behet ferre.....

dashuria,vertet sheron,
por dhe hap plage te medha,
xhelozia,vetem vret,
si krimbi,nga brenda te ha.

[engjellorja]

O Gimce...me leje ...te te bej nje pyetje?

ke provuar ndonjere te shkruash poezi pa rime??

[Brari]

Ne malin e dajtit dikur ne shkonim ne kembe..

ecnim neper rrepira e gure e ferra dhe me ne fund mbas disa ore marshim dilnim atje lart ne fushen e bukur me bar deri tek gjunjte.. dhe prej atje shikonim tiranen.. krujen e deri detin atje posht.. e pastaj uleshim ne bar e hanim ato copa byreku a buk me djath e domate.. qe i kishim ngjitur ne mal me gjunjet tane..
Sot shkojn me kerr e ulen e hane neper ato restorantet atje dhe perseri ne kerr ven mullaqet e kthehen ne tirane..
Por kjo nuk quhet..

Ne qe i kemi rene shpateve e jemi sakatuar gureve kemi cte kujtojme..

engjellore qe kujton se ke kap qellin me dore.. me dy poezi pa rime.. a e di se poezite pa rime nuk tregojne asgje pervec.. te renit shkurt.. lehte.. pa dersitur fare .. pra se sta mban bitha ti biec malit me kembe por ja hypen kerrit..

kur te kec bere ndonje poezi me vlere ti dhe te tjere vargjerues pa rime.. ose lesh me qimë.. athere ti e te tjere jepini receta Gimit..
pra kujdes nga semundjet por.dhacoro-kalamak-sore-katundareske..


Kjo Poezi e Gimit.. psh eshte nje hymn i vertete .. qe meriton te instalohet ne antologjine shkollore te Letersise e te lexohet nga te gjithe..

------


Agim Doci


MESAZH DIELLOR

Unë ju dua fort pafundësisht të gjithëve
Edhe sikur fatkeqsisht i verbër të isha
Do u dallonja midis miliarda yjeve
Dhe emër për emër sejcilin do e thërrisja!

Sikur të dy veshët të m'i shurdhonin
Dhe me tel të m'i shponin timpanat
Unë zërat tuaja sa herë do më kërkonin
Do i ndjeja më të forta se të gjitha këmbanat!

E përse ahere ju merr malli për mua!?
Unë jam tek sejcili në shpirt e në zemër.
T'u them një sekret: - Unë kaq fort ju dua
sa herë pas here ju vij dhe në endërr.

Një herë ju vij në formën e babagjyshit
Herën tjetër, ju vij si një kal i bardhë
Ka raste që ndonjerit nën lëkurën e shpirtit
I rri si një plagë, që pikon vetëm mallë...

ndaj diellin e mëngjezit unë e shoh i pari!
Se netët i kaloj duke menduar për ju.
Dhe rrezet e atij lëmshit që digjet si zjarri
Ua çoj si mesazh: "Ej, ngrohuni këtu!!!".


--------

Te lumte Penda o Gim Doci!

[engjellorja]

engjellore qe kujton se ke kap qellin me dore.. me dy poezi pa rime.. a e di se poezite pa rime nuk tregojne asgje pervec.. te renit shkurt.. lehte.. pa dersitur fare .. pra se sta mban bitha ti biec malit me kembe por ja hypen kerrit..

kur te kec bere ndonje poezi me vlere ti dhe te tjere vargjerues pa rime.. ose lesh me qimë.. athere ti e te tjere jepini receta Gimit..
pra kujdes nga semundjet por.dhacoro-kalamak-sore-katundareske..



brar...te falenderoj shume qe me tregove se sa e madhe eshte diferenca midis kulutures sime " katunareske" dhe kultures tende prej metropoli...

kush je ti mor shkrimataruc i deshtuar t'u vesh nota poezive te mia... une e kam thene dhe me pare qe ne poezii jam diletante dhe asnjehere nuk e kam marre seriozisht...
pyetja ime per agmin ishte nese kishte provuar te shkruante poezi pa rime pasi mendimi im eshte se ai mund ti shkruaje ato bukur...(mendimi im eshte se poezi me rime t'a kushtezon mendimin dhe te fut brenda nje kornize )pra agimi mund ti shkruaje ato me bukur se ajo "ti nuk di as me ma lyp q eshte tejet vulgare... por mendoj se nuk eshte rasti te behet objekt qitjeje agimi i shkrete...per fatkeqesine qe ka per mik nje deshtak si puna jote ...qe i jep vetes te drejte te fyej kedo qe i del perpara...per te kompensuar frustrimet e tij..
sa keq po me vika per ty...se te ka ngel kalendari dhe ora ne daten ne te cilen ke lene shqiperine..

p.s
ju lutem me shume xhentilese mderatoreve te mos e fshijne kete postim...

[Agim Doçi]

I pari kurr s'jam zemëruar
dhe asnjeri unë nuk kam fyer
Në vjerrshërim jam "i rimuar"
Në jetë gjithmonë me varg të thyer"


PS: Mos u zini per mua pash hatrin!!!!!

[sonambul]

O Brari, edhe sikur dashnore te te kishte Agimi, nuk do fluturoje me presh ne bi_the pas cdo pyetjeje ose verejtjeje ne adrese te Shokut Agim.

Vargjet e Agimit flasin vete dhe, me nder teje, jo te gjitheve u pelqen ta ngjyejne buken ne corben e tij. Mua me pelqen te hyj ne kete faqe here pas here edhe perse nuk e mbaj pishen ndezur naten duke menduar se c'himn do t'i kendoj neser Gimces. Po e ul shume poshte Shokun Agim me keto "fluturime" prej kalamani te shthurur.

Deri tani u ke borxh disa ndjesa nje grupi lexuesish, shume perj tyre edhe miq te Gimit.

T'u ngjat jeta!

[Agim Doçi]

(Në vend të replikave...)


Nga zmalti i dhèmbëve deri tek buzqeshja
qëndrojnë dy buzë plot mish e gjak!
Në çdo portret ku flë ngërdheshja
Unë zgjuar rri, bile marr hak!...

Kur fjalë e ngrohtë më vjen përballë
o Zot i madh, më vjen të qaj...
Pas krahëve kurrë s'erdha vërdallë
se shpifjen kurrë në gojë s'e mbaj!...

Ndaj më pëlqen të flas për ty
Bile një natë dhe të flirtoj!
Dhe fjalës "kurrë" t'i flas në sy
t'a bëj me barrë, t'a përdhunoj!

Se koha shkon dhe rasti humb
ndaj kosën flak nga ky Oborr!
Të ngré një Urë, të shemb një murë
dhe një buzqeshje juve t'u korr'!...

Se mjaft jam lodhë me egërsinë
dhe me dyshimin që njerzit kanë.
Më mirë i vetëm me poezinë
sesa me zemrat që vehten hanë!...

Ngrihu nga vendi dhe udhën merr
Eja të lutem dhe më tako!
Grise nga shpirti perden me terr
Në dritë të diellit, ec më kafsho!

Në mijra copra, si mish i grirë
bëji ti "qoftet" me mishin tim!
Coptomë të tërin se me vjen mirë
Pastaj lermë prap me poezin!....