Problemi nderkombtar sot jane Arabet qe kudo ne bote duan lufte me te gjith boten me Ameriken, Evropen, kunder Krishterve, kunder Budistve, kunder njerzve te tyre...qe quet lufte totale.
Qe kur Britania i dha pavarsi dhe i beri shtet te pavarur keta njerez dhe shtete moren ne dore fuqi prej qeverise te krijonin terorizmin, lufte kunde cdo feje, dhe stabilitetin e paqes ne bote e kan prishur.
Labeat, nuk i mohon kush arritjet e romakeve dhe aftesine e tyre per te krijuar nje perandori te madhe, si ne civilizim ashtu edhe ne siperfaqe gjeografike. Problemi eshte se, sado e madhe te kete qene Perandoria Romake, nuk ka qene e tille per iliret. Kur them iliret, nuk e kam fjalen per ato iliro-vllehet, qe u inkuadruan dhe u bene 'pjese integrale' e Perandorise, po per ato ilire qe e ruajten indentitetin e tyre ilir, te ndryshem nga ai romak, identitet i cili me vone evoluoji ne ate tonin, arber-shqiptar. Tashi ne shqiptaret, si pasardhes te ketyre ilireve qe i rezistuan romanizimit, nuk duhet te mburremi me arritjet e pushtuesve romake, se nuk ka as logjike po as 'lezet'. (Sikur ti thonim vetes vlleh apo rumune do te qe puna ndryshe).
Ne te njejten menyre sic ke argumentuar ti, ne favor te Perandorise se Romes, do te argumentonte nje mysliman, ne favor te Perandorise Otomane, apo nje 'ortho-dhoks' ne favor te Bizantit apo te shtetit te sotem grek. Ne i themi vetes shqiptar, dhe si te tille, nuk duhet ta identifikojme veten me keto perandori te huaja qe i kane perdhosur paradhesit tane. Nuk duhet ta identifikojme veten, sado qe identiteti yne fetar (per ato qe kane) na bene te ndjejme simpati per njeren apo tjetren perandori. Perpiqu ti rezistosh kesaj ndjenje; perpiqu qe identiteti yt kombetar te ngrihet mbi ate fetar.
Sa per ate argumentimin tend, se nuk percaktohet origjina e nje populli ne baze te gjuhes qe flasin, mendoj se je gabim. Popujt apo grupet etnike, ashtu sic i definojme sot, nuk jane grupacione njerezish qe kane te njejten DNA, po jane grupe njerezish qe kane gjuhe, zakone, tradita, histori, fe (sipas rastit) si dhe identitet te perbashket. Gjuha eshte ajo qe e percakton identitetin etnik, si dhe origjinen, e nje populli. Ne baze te gjuhes, greket e konsiderojne veten pasardhes te heleneve, edhe pse greket e sotem nuk kane asgje te perbashket me helenet e lashte pagan. Amerika konsiderohet anglosaksone vetem per faktin se flitet gjuha angleze, edhe pse shumica e popullsise ka origjine gjermane. Sllavet konsiderohen sllave se flasin gjuhe sllave, jo se kane nje DNA te perbashket. Madje, edhe ne shqiptaret, ajo qe na dallon nga te tjeret eshte gjuha, dhe eshte pikerisht ajo gjuhe qe na bene pasardhes te ilireve.
Alket, qe s'ja ke haberin fare historise, po edhe vetes tende, tashme e dime; qe je nje jo-shqiptar edhe ate e dime ...... cfare te ka mbetur tjeter te na tregosh? Sic duket, shpalosjen e injorances tende para te tjereve, ja ke vene mision vetes. Mos pusho djalke, se je duke bere nje pune te shkelqyer!
Ndryshuar për herë të fundit nga fejer_nagy : 16-10-2005 më 03:17
Fejer Nagy, me keqkupton.Postuar më parë nga fejer_nagy
Perandoria romake me ate turke ndryshojne si nata me diten ne cdo aspekt, perfshi edhe ne lidhje me Iliret (shqiptaret).
Mbas perfshirjes ne Perandorine Romake Iliria u lulezua si province, dhe ketu mund te permend shkolla, akademi, amfiteater, rruge (Egnatia), ligje etj.
Nga Perandoria turke dolem me 1912 me keq se sa ishim jo kur na pushtuan, por edhe para 15 shekujsh kur ishim nen Romen.
Turqia nuk na la asnje shkolle fillore, dhe as nje km rruge kur 15 shekuj me pare udhetonin neper via Egnatia e sa te tjera deri ne Persi.
Turqia nuk na la asnje biblioteke, asnje ndermarrje, asnje industri e jam i bindur se qytettet ilire ishin shume me te lulezuara se fshatrat e medha me nje hamam ne mes qe na la Turqia, per kete shif rrenojat e vilave e ujesjellesave e themelet neper Butrint, Apoloni, Shkoder, Lezhe etj ku ende ka thesare nen toke.
Turqia erdhi dhe rrenoi kete vend imponoi fene e vet etj, kurse ne kohen e Romes iliret ishin te lire te lutnin cilindo perendi qe ja kishte qejfi.
Edhe Bizanti ne fillim nuk ishte shume i ndryshem nga Roma. Bile kishin latinishten gjuhe zyrtare deri nga shek 9-10. Por me pas u vu nen influencen greke, sllave etj dhe ra poshte e me poshte, derisa praktikisht pushoi se ekzistuari.
Ne kohen e Romes nuk kishte KOMB ROMAK. Pra romaket nuk ishin nje komb i caktuar si turqit apo serbet apo greket.
Ndryshe nuk ka si shpjegohet qe ata absorbuan me krenari kulturen helene etj dhe nuk imponuan ate te veten. As u kerkuan grekeve, ilireve atj te mos flitnin gjuhen e tyre (nderkohe qe latinishtja ishte gjuhe zyrtare).
Pra eshte injorance barazimi i romakeve me italianet.
Romaket ishin popullsi e te gjitha rracave dhe kombeve, qe kishin statusin Qytetar romak.
Me shkaterrimin e Romes u zhduken edhe "romaket" sepse ishin qytetare te shtetit dhe kur u shperbe shteti u krijuan shtete te tjera.
Ne fillimet e veta Roma mendohet se u themelua nga pasardhes te Eneas i ikur nga Troja (origjine ilire?), po qe kur keta anetare te fisit te vendosur ne 7 kodrat filluan pushtimet, nuk kishte me Komb romak, dhe italiane, franceze, rumune etj kane marre gjuhen e tyre, po nuk jane pasardhes te mirfillte.
Nuk di sa u shpjegova, por krahasimi me turqit eshte irrelevant.
Kur u shkaterrua Roma edhe secili popull fise u perziene apo jo dhe dolen ne vete po kjo eshte teme tjeter.
?? C'pune ka identiteti im fetar me ate romak kur iliret u kristianizuan perpara romakeve (banoreve te italise), ose te pakten paralelisht.Perpiqu ti rezistosh kesaj ndjenje; perpiqu qe identiteti yt kombetar te ngrihet mbi ate fetar.
Atehere magjypet jane shqiptare simbas teje? Flas si gjenetike, sepse ata vetem shqip flasin dhe nuk dine tjeter?Sa per ate argumentimin tend, se nuk percaktohet origjina e nje populli ne baze te gjuhes qe flasin, mendoj se je gabim.
Ata jane shtetas shqiptare por rrace tjeter dhe jo ilire.
E sa te tjere (vllehet etj).
Fejer-nagy e kuptoj se kjo eshte irrelevante ne kete teme por po perpiqem te permbahem ne fakte historike.
CILët janë terroristët e vërtetë?
http://www.jehonacenter.org/impakt/
nga Dr. Mahathir Muhamed
Të dashur të gjithë,
Duhet të falenderoj Suhakam-in, për nderin që më bëri duke më lejuar t'ju mbaj një fjalim mbi një temë, për të cilën ju keni më tepër njohuri dhe eksperiencë sesa unë. Ju merreni me të Drejtat e Njeriut, apo me Hak Asasi Manusia. Dhe është e drejtë që ne, duke qenë një shtet dhe shoqëri e qytetëruar të shqetësohemi për të drejtat e njeriut në vendin tonë dhe anembanë botës.
Të drejtat e njeriut duhen përkahur sepse ato ndihmojnë në rritjen e cilësisë së jetës. Të vrasësh 100 mijë vetë, sepse dyshon se një pakice njerëzish i janë mohuar të drejtat njerëzore, është diçka kontradiktore. Megjithatë, fanatizmi i mbrojtësve të të drejtave të njeriut, sot, ka bërë të mundur që shumë më tepër njerëzve t'ju mohohen të drejtat e tyre, dhe numri i atyre që kanë humbur jetën të jetë më i madh sesa i atyre që kanë shpëtuar. Mua më duket se kemi humbur kuptimin e përpjesëtimit.
Në sajë të përparimeve qytetërimore është e drejtë që shoqëria njerëzore të përpiqet ta dallojë veten e saj gjithnjë e më tepër nga krijesat e tjera të krijuara prej Zotit, të cilat janë të paafta të mendojnë, të arsyetojnë dhe të mposhtin ndikimin e dëshirave dhe ndjenjave elementare. Nënshtrimi ndaj më të fortit dhe më të fuqishmit është një gjë e drejtë vetëm në botën e kafshëve dhe në shoqëritë primitive. Por, sa më e zhvilluar të jetë shoqëria njerëzore, aq më e madhe duhet të jetë aftësia për të menduar, dalluar dhe vlerësuar midis të mirës dhe të keqes, dhe për të zgjedhur mes këtyre duke u bazuar në aftësi më të fuqishme arsyetimi sesa thjesht në dëshirat dhe ndjenjat elementare.
Në kuptimin e aftësisë për të bërë zgjedhjet e duhura, bota e sotme është akoma primitive. Psh, ata që deklarojnë se janë më të qytetëruarit, besojnë ende se fatkeqësitë që u ndodhin, si rezultat i veprimeve të armiqve të tyre, janë të padrejta, ndërsa fatkeqësitë që ata u shkaktojnë armiqve të tyre janë të drejta. Kjo duket në shqetësimin dhe zemërimin që vrasja e 1700 ushtarëve amerikanë në Irak ngjall. Megjithëkëtë vrasja e njëqind herë më tepër civilëve irakenë si rezultat i sulmit dhe pushtimit ushtarak të Irakut dhe lufta civile e nxitur nga detyrimi për të mbajtur zgjedhje demokratike, nuk përmendet kurrë. Sot në botë nuk ka asnjë shifër të saktë të të vrarëve irakenë. Megjithatë bota jonë mëson përditë mbi vrasjen e çdo ushtari amerikan, edhe pse të fundit janë ushtarë të cilët e kanë pjesë të punës së tyre vrasjen. Megjithatë, ne duhet të theksojmë se irakenët e thjeshtë, që vriten përditë, për shkak të veprimeve të Amerikës dhe të luftës civile në Irak, të cilën e nxiti vetë Amerika, janë qytetarë të pafajshëm të cilët nën diktaturën e Sadam Huseinit do të ishin ende gjallë.
Ju dhe unë i lexojmë raportet për vdekjen e irakenëve me gjakftohtësi sikur të ishin të drejta dhe të merituara. Ju dhe unë nuk reagojmë me zemërim dhe tmerr ndaj kësaj padrejtësie, ndaj këtij abuzimi të të drejtës për të jetuar të irakenëve, për të qenë të lirë nga terrori, duke përfshirë edhe terrorin shtetëror.
Përpara pushtimit të bazuar mbi pretendime të pavërteta të Irakut, 500 mijë fëmijë vdiqën për shkak të sanksioneve që u mohonin atyre ilaçet dhe ushqimet. E pyetur nga shtypi, nëse mendonte se ky çmim ishte shumë i lartë për të ndalur diktaturën e Sadam Hyseinit, Sekretarja Amerikane e Shtetit, Madalen Ollbrajt, tha se ishte diçka e vështirë, por çmimi (500 mijë fëmijë) ia vlente.
Në kohën që ndodhte një gjë e këtillë, ku ishin njerëzit që shqetësohen për të drejtat e njeriut? A i bënë ata të ditura abuzimet e Britanisë dhe SH.B.A-së? A protestuan ata kundër qeverive të tyre? Jo!? Jo, sepse në rastin e Irakun vriteshin armiqtë e tyre. Dhe kjo ishte diçka e pranueshme. Po në rastet kur në vend të të vdekurve irakenë ne kemi vrasjen e njerëzve të tyre si reagojnë ata? Ah po, në këtë rast vrasja e tyre përbën një akt terrorist.
Megjithatë pyetja që ne mund të parashtrojmë në këtë panel është se ç'është një akt terrorist? A nuk është terrorist çdo akt që i tmerron njerëzit? A nuk janë njerëzit të tmerruar nga mendimi se do të bombardohen dhe vriten? Ata që e dinë se do të vriten prej bombave shpërthyese, e dinë se trupi i tyre do t'u ndahet, koka veçmas nga gjymtyrët veçmas. Padyshim që disa do të vdesin menjëherë. Por, shumë të tjerë, jo. Ata do të ndjejnë se si gjymtyrët do t'u ndahen prej trupit, organet e tyre të brendshme do t'u derdhen përtokë nga barku i tyre do t'u copëtohet. Atyre do t'u duhet të presin nën një dhimbje të llahtarshme për ndihmë, e cila mundet edhe të mos vijë kurrë. Dhe pas kësaj do të përjetojnë terrorin, duke pritur që t'ju hedhin bombën apo raketën e radhës. Ata që do të mbijetojnë, do ta dinë se ç'tmerr i pret, se ç'mund t'ju ndodhë atyre kur bombarduesit të kthehen sërish, të nesërmen, të pasnesërmen, javën apo muajin e ardhshëm. Do ta dinë se ç'provohet kur t'ua shkëpusin kokën nga trupi, si edhe gjymtyrët. Do ta dinë se mund të vdesin në mënyrë të tmerrshme, ose do të mund të mbijetojnë me dhimbje të patreguara, pa krahë, pa këmbë, të gjymtuar përgjithmonë. Megjithatë, bombardimet do të vazhdojnë. Në Irak, për dhjetë vjet midis Luftës së Gjirit dhe pushtimit të Irakut, njerëzit kanë jetuar nën një frikë të llahtarshme. Ata kanë jetuar nën terror. Po a nuk kanë edhe ata të drejta? Nëse po, si është halli me njerëzit nëpër botë që nuk janë shqetësuar kurrë për ta?
Pilotët bombardues britanikë dhe amerikanë, vijnë të pakundërshtuar, të sigurtë dhe të rehatshëm me avionët e tyre të fjalës së fundit, duke shtypur butona për të lëshuar bomba, për të vrarë dhe gjymtuar njerëz prej mishi e gjaku, të cilët janë shënjestrat e tyre dhe asgjë më shumë. Dhe këta vrasës, sepse të këtillë janë, kur kthehen në bazat e tyre festojnë me slloganin "Misioni u përmbush".
Atëherë zotërinjë me lejoni që t'ju bëj një pyetje: cilët janë terroristët? Njerëzit në tokë që bombardohen apo bombarduesit? Të drejtat e kujt janë nëpërkëmbur në këtë rast?
E theksoj një gjë të këtillë, pasi në botën që ne jetojmë sot, nuk ka vetëm standarde të dyfishta me të cilat merren të drejtat e njeriut, por ka standarde të shumëfishta. Ne duhet të shqetësohemi me të drejtë, nëse të burgosurit, të arrestuarit dhe punëtorët e huaj në disa vende trajtohen mirë apo jo. Ne, duhet shqetësohemi nëse çdokush ushtron të drejtën e tij për të votuar apo jo, nëse ushqimet që u jepen të burgosurve janë të shëndetshme apo jo, dhe gjithashtu nëse mbajtja në burg pa gjyq, është shkelje e të drejtave të njeriut apo jo?
Megjithatë, njerëzit, duart e të cilëve janë të lyera me gjakun e të pafajshmëve - me gjakun e irakenëve, afganëve, panamezëve, nikaraguanëve, kilianë, ekuadorianëve; njerëzit që vranë Presidentët e Panamasë, Kilit dhe Ekuadorit, njerëzit që anashkaluan ligjet ndërkombëtare dhe ndërmorën sulme ushtarake, duke sulmuar dhe vrarë me qindra panamezë që të mund të arrestonin Noriegën, dhe për ta gjykuar atë jo sipas ligjeve të Panamasë, por sipas ligjeve të vendit të tyre - a kanë të drejtë këta njerëz të kërkojnë respektimin e të drejtave njerëzore në vendin tonë, të hartojnë lista dhe klasifikojnë çdo vit vendet e botës sipas të dhënave për të drejtat e njeriut. A kanë një të drejtë të këtillë keta njerëz me duart e përlyera në gjak? Ata nuk i hetojnë abuzimet e paturpshme të të drejtave të njeriut në shtetet që janë mike të tyre. Por në fakt, i pajisin këto shtete me mjete për të thelluar abuzimet me të drejtat e njeriut.
Izraeli furnizohet sot e kësaj dite me armë, helikopterë gjuajtës, plumba të mbështjellë me uranium, për të vazhduar luftën ndaj njerëzve, mundësia e vetme e të cilëve për të marrë shpagim, është nëpëmjet bombave vetvrasëse. Ushtarët izraelitë, të mbrojtur dhe armatosur deri në dhëmbë, operojnë nga tanke dhe buldozerë të blinduar, për të goditur me raketa dhe bombarduar palestinezët, si edhe për të shkatërruar shtëpitë e tyre ndërsa banorët janë brenda tyre.
Izraeli edhe pse është zotërues i armëve bërthamore, furnizohet me avionë bombardues për të goditur të ashtuquajturat qendra të kërkimeve bërthamore në vendet fqinje. Ashtu si në rastet e veprimeve amerikane dhe britanike, bombat dhe raketat izraelite vrasin civilë palestinezë dhe irakianë, dhe shumë shpejt pritet të godasin edhe sirianët dhe iranianët, pa patur as më të voglën konsideratë për të drejtat njerëzore, ndaj njerëzve që këta vrasin.
Vendet terroriste të lartëpërmendura, kanë edhe miq të tjerë të cilët shkelin të drejtat e qytetarëve të tyre, duke ju mohuar atyre të drejtat më bazë demokratike, duke i burgosur dhe ekzekutuar pa gjykim të drejtë, por, megjithatë këto vende nuk kritikohen apo dënohen.
Por, kur një shtet nuk është mik i vendeve të fuqishme, qeveritë e tyre deklarojnë se kanë të drejtë të shpenzojnë para për të mbështetur Organizatat Joqeveritare në përmbysjen e qeverive, për të siguruar fitoren e kandidatëve që pranojnë t'i nënshtrohen atyre. Ne sot, jemi vetë dëshmitarë të zgjedhjeve, në të cilat kandidatëve që duan të dalin të pavarur u mohohet e drejta për kandidim, dhe vetëm ata që janë të gatshëm të nënshtrohen ndaj shteteve të fuqishme, ju lejohet të marrin pjesë në garën elektorale dhe fitojnë.
Më parë, shtetet zotoheshin të mos ndërhynin në çështjet e brendshme të vendeve të tjera. Si rezultat i kësaj, në botë lindën shumë rregjime diktatoriale, që kryenin krime të tmerrshme. Një rast që më vjen ndërmend është Kamboxhia dhe rregjimi i Pol Potit. Për shkak të parimit të mosndërhyrjes në çështjet e brendshme të shteteve, 2 milionë kamboxhianë pësuan vdekje mizore.
Ky ishte një rast për të ndërhyrë. Megjithatë, kush vendos se kur bëhet fjalë për një rast të këtillë? A është kjo një e drejtë që duhet t'i jipet një superfuqie të veçantë? Nëse ndodh kështu, a jemi ne të të sigurtë që superfuqia do të veprojë në interes të vendit në fjalë, në mënyrë që të mbrojë të drejtat e njeriut?
Sadam Huseini u akuzua nga mediat dhe u shpall fajtor për mbajtjen nën zgjedhë të popullit të tij. Megjithatë, ky nuk ishte një argument i mjaftueshëm për të pushtuar Irakun. Dhe për këtë, shfajësimi u krijua, se gjoja Iraku kërcënonte botën me Armë të Shkatërrimit në Masë (ASHM). Për këtë fakt, Britania pretendonte se ishte e kërcënuar nga ASHM, të cilat ishin të afta për ta goditur atë brenda 15 minutave nga lëshimi, pas urdhrit të dhënë nga Sadami.
Por siç e pamë më pas, të gjitha këto ishte gënjeshtra. Të gjitha agjensitë e ngarkuara me verifikimin e akuzave nëse Sadami kishte armë të shkatërrimit në masë, nuk mundën të provojnë gjë. Madje, edhe shërbimet sekrete amerikane dhe britanike, deklaruan se Sadami nuk kishte asnjë armë të shkatërrimit në masë, me të cilat të kërcënonte SHBA-në, Britaninë apo botën. Deri në ditët e sotme dhe pas muajsh kërkimesh të imtësishme, kur Sadami dhe mbështetësit e tij nuk janë më në Irak për të penguar kërkimet, armët e shkatërrimit në masë nuk janë gjetur ende.
Megjithatë, SHBA-të dhe Britania, vendosën të pushtojnë Irakun për të rrëzuar një qeverisje të cilësuar si diktatoriale. Dhe rezultat i pushtimit është se sot në Irak janë janë vrarë apo gjymtuar shumë më tepër njerëz sesa Sadami është akuzuar të ketë vrarë ndonjëherë. Akoma edhe më keq, fuqitë që supozohet të shpëtojnë popullin irakian, kanë shkelur ligjet ndërkombëtare për të drejtat e njeriut, duke burgosur irakianë dhe njerëz të kombësive të tjera dhe torturuar në Guantanamo, Abu Ghraib dhe gjithkund.
Pra, a mund të pranojmë që vetëm këto shtete kanë të drejtë të vendosin kur të ndërhyjnë në çështjet e brendshme të vendeve të tjera për të mbrojtur të drejtat e njeriut?
Malajzia shqetësohet për të drejtat e njeriut brenda kufijve të saj. Ajo s'ka nevojë për ndërhyrjen e fuqive të huaja, tanimë që po formon edhe Suhakam-in, një organizatë që ka për detyrë të vëzhgojë dhe sigurojë që brenda kufijve të saj, të mos ndodhin abuzime me të drejtat e njeriut.
Njerëzit në Malajzi duket se janë plotësisht të lumtur. Ata mund të punojnë, të kenë aktivitete fitimprurës, dhe të fitojnë para sa të duan. Në vendin tonë s'ka kufizime në lëvizjen e lirë të njerëzve brenda apo jashtë vendit. Ne kemi parti politike, në të cilat njerëzit janë të lirë të aderojnë, qofshin këta pro-qeveritare apo kundra. Ata mund të lexojnë gazeta të cilat mbështesin apo kundërshtojnë qeverinë. Ndërsa mediat elektronike në vend mund të mbështesin qeverinë, askujt s'i ndalohet të shohë apo dëgjojë transmetimet e huaja që në të shumtën e rasteve e kritikojnë atë. Gazetat dhe revistat e huaja në vendin tonë janë në dispozicion të gjithëkujt. Në fakt, shumë gazeta të huaja, si: Herald Tribune dhe Gazeta "Asian Wall Street" shtypen në Malajzi dhe u vihen lehtësisht në dispozicion malajzianëve. Më pas, është edhe Interneti, të cilin duket se s'ka kush ta ndalë edhe kur paraqet gënjeshtra dhe shpifje.
Në Malajzi mbahen zgjedhje kohë pas kohësh. Në ato mund të marrë pjesë gjithëkush. Fushatat elektorale janë të vrullshme dhe energjike në të dy krahët. Dhe rezultatet flasin shumë qartë, që edhe pse kundër qeverisë ngrihen shpesh akuza për veprime jodemokratike, në shumë raste fituesit janë kandidatë të opozitës. Ç'është e vërteta, në disa provinca fitojnë partitë opozitare. Në vendin tonë kandidatët fitues të opozitës nuk janë çuar asnjëherë në gjyq apo shpallur fajtor për manipulime të proçedurave elektorale, apo të mos jenë lejuar të zënë vend në parlament, siç ndodh në ndonjë vend tjetër.
Pavarësisht nga kjo, Malajzia akuzohet se ka patur një qeverisje totalitare gjatë 22 viteve të qëndrimit tim në pushtet. Që paskam nxjerrë nga burgu të burgosur duke përfituar nga posti im si kryeministër dhe se kam përdorur Aktin e Sigurisë së Brendshme (ASB). Akuza të tjera që më bëhen, thonë se kam qenë diktator dhe abuzues me të drejtat e njeriut. Megjithatë unë ASB-në dhe burgosjen e të tjerëve i kam bërë gjithnjë nëpërmjet gjyqeve. Ish-zv.kryeministri, Anwar Ibrahim doli në gjyq, i mbrojtur nga 9 avokatë dhe u shpall fajtor me anë të një gjyqi të drejtë. Megjithatë për këtë u deklarua se gjyqi ishte një komplot, trupi gjykues ishte i ndikuar dhe i manipuluar, ndërsa gjyqi ishte një farsë. Pra, na bëjnë fajtorë nëse përdorim ASB-së, por fajtorë na bëjnë edhe kur nuk e përdorim atë.
Sipas mendjes së këtyre gjykatësve të vetëcaktuar të sjelljes njerëzore në botë, dikush është gjithnjë fajtorë për sa kohë që nuk është palë me ta. Nëse atyre u pëlqen një vendim gjyqi, qoftë edhe mbi akuza qesharake, ai shpallet si i drejtë. Këta janë njerëzit, që duket se i kanë ngarkuar vetes të drejtën për të skicuar rregullat bazë të të drejtave të njeriut dhe janë vetëcaktuar si mbikqyrësit e tyre nëpër botë.
Këta gjykatës globalë, sot kanë shfaqur edhe idenë e "globalizmit". Por kush janë ata për të propozuar dhe komentuar globalizmin? Por megjithatë sot diçka dihet fare qartë, se globalizmi nuk është iniciativë e vendeve të varfëra. Ai është nismë e të pasurve të cilët duan një botë pa kufij. Megjithatë nëse një botë pa kufij do të ndërtohej, atëherë të gjithë njerëzit do të kishin mundësi të lëvizin nga njëri vend në tjetrin pa asnjë kusht, dokument apo pasaportë. Fukarejtë e vendeve të varfra do të emigronin drejt vendeve të pasura ku ka vende pune dhe më shumë mundësi.
Megjithatë shpikësit e globalizmit kanë bërë të qartë se hapjen e kufijve ata nuk e kanë bërë për njerëzit, por për kapitalin, për tregtarët e valutave, për korporatat, bankat, Organizatat Joqeveritare të shqetësuara për të ashtuquajturat abuzime me të drejtat e njeriut, mbi mungesën e demokracisë etj. Rrjedha pra, siç e kuptoni, është vetëm në një drejtim. Kalimi i kufirit do t'u mundësohet të pasurve, që të kenë mundësi të përfitojnë nga bizneset e tyre, bankave, tregtarëve të valutave, Organizatave të tyre Joqeveritare, në shërbim të të drejtave të njeriut dhe demokracisë së tyre.
Rrjedha në drejtimin e kundërt nuk do të ekzistojë. Nuk do të ketë lëvizje nga vendet e varfëra për në ato më të pasura, apo të njerëzve të varfër në kërkim të punësimit, as të Organizatave Joqeveritare drejt vendeve të pasura ku mediat vetëçensurohen për të përkrahur parti të veçanta, ku rezultate të dyshimta zgjedhjesh shpallen të vlefshme nga ndonjë trup gjykues i shitur. S'do të ketë as vërshim të njerëzve me ngjyrë drejt vendeve ku jetojnë të bardhët. Nëse këta do të mund të mbërrijnë atje, do të arrestohen dhe hidhen në mes të oqeanit, dhe nëse ia dalin mbanë të arrijnë në tokë, do të strehohen në banesa të rrethuara me tela dhe gjemba. A është kjo demokracia dhe dashuria ndaj të drejtave të njeriut?
Megjithatë, nëse në kthehemi pas në histori mund të kuptojmë fare lehtë se ç'përfaqëson globalizmi. Globalizmi në të vërtetë, nuk është një ide e re. Globalizimi i tregtisë ndodhi për herë të parë kur popujt e Evropës zbuluan udhët detare drejt perëndimit dhe lindjes. Edhe pse donin të bëjnë tregti, ata shkuan drejt tregjeve të armatosur me armë dhe pushtuan, mposhtën dhe kolonizuan partnerët e tyre tregtarë.
Nëse banorët vendas ishin të pafuqishëm, ata asgjësoheshin, vriteshin sapo të diktoheshin, toka e tyre zaptoheshin dhe mbi to krijoheshin shtete të reja, etnikisht evropjane. Ndërsa në raste të tjera këto vend bëheshin pjesë e perandorive ku dielli nuk perëndonte kurrë. Burimet e tyre natyrore grabiteshin ndërsa popujt e nënshtruar trajtoheshin me përçmim. Sot, harta e Botës sonë është dëshmimtare e efekteve të globalizimit, siç edhe ajo është interpretuar nga historianët e Evropës. Kështu, përpara se evropianët të zbulonin kalimet detare dhe nisin tregtinë botërore, nuk ekzistonte as SHBA-ja, as Kanadaja, Australia, Amerika Latine apo Zelanda e Re.
Në këto vende, përpara evropjanëve kishin qenë tregtarët arabë, indianë, kinezë dhe turq. Megjithatë nëpër lundrimin e tyre nëpër detra këta njerëz nuk kryen ndonjë pushtim apo kolonizim. Por vetëm me futjen e evropjanëve në tregtinë botërore, vendet e saj nisën të pushtohen, të abuzohet me të drejtat e njeriut, të kryhen genocide, të formohen perandori dhe shtete të reja vetëm per evropianët, mbi tokat që dikur u përkisnin të tjerëve. Këto janë fakte historike. A nuk është edhe globalizimi i sotëm një ri-kolonizimin i përsëritur ndaj vendeve të pafuqishme, i cili do të çojë në krijimin e perandorive dhe në sundimin e të gjithë botës? A mendoni se globalizimi i sotëm nuk do të çojë në abuzime të reja me të drejtat e njeriut?
Në botën e sotme, 20% e njerëzve zotërojnë 80% të pasurisë së saj. Sot rreth 2 miliardë njerëz jetojnë vetëm me një dollar në ditë. Ata s'kanë ushqime dhe veshje të mjaftueshme apo një çati mbi krye. Në dimër, shumë prej tyre ngrijnë prej të ftohtit. Megjithëkëtë, njerëzit në vendet e zhvilluara shqetësohen për abuzimet tona me të drejtave të njeriut. Por, a s'duhet të shqetësohemi ne mbi ndarjen e pabarabartë të pasurisë, e cila ju mohon 2 miliardë vetëve të drejtën e një jetesë modeste, e cila ndodh nga kopracia e atyre, që bëjnë sikur shqetësohen për ne dhe gabimet tona, që kanë rezultuar në abuzime me të drejtat e njeriut?
Ne duhet të dënojmë abuzimet me të drejtat e njeriut në vendin tonë, por duhet të jemi syhapur ndaj njerëzve që kërkojnë të na destabilizojnë ngaqë jemi shumë të pavarur dhe kemi patur një sukses të madh në garantimin e një jetese të mirë për njerëzit tanë, dhe megjithë këto kritika, ne jemi më demokratikë sesa shumica e miqve të vendeve të fuqishme të botës.
Globalizimi i shqetësimit për të varfërit dhe të shtypurit është një hipokrizi e plotë. Nëse këta njerëz që shfaqen si të shqetësuar, do të përballeshin me situatat me të cilat ne përballemi ndonjëherë në Malajzi, reagimet dhe përgjigjet e tyre do të ishin më të ashpra se tonat. Në burgun e Guantanamos, ku shumë prej të burgosurve që nuk kanë as edhe një lidhje me terrorizmin, dhe megjithatë vazhdojnë të torturohen dhe poshtërohen. Në burgun e Abu Ghraib-it, ishte komanda e lartë amerikane ajo që lejoi trajtimet çnjerëzore ndaj të burgosurve.
Dhe në momentin kur opinioni botëror i detyroi ata të marrin masa kundër fajtorëve për krimet e tyre, të pandehurit ose u shpallën të pafajshëm ose morrën dënime të shkurtra. Ata u gjykuan nga trupa e tyre gjykuese dhe sipas ligjeve të tyre. Viktimat nuk patën shanse të shfaqin dhimbjen e tyre. Vendeve në të cilat ishin kryer krimet iu mohua autoriteti. Dhe proçesi ndërshkimor ndaj kriminelëve u bë sa për t'i hedhur botës hi syve. Megjithatë, vendet që bënë krimet e lartëpërmendura janë ato që deklarojnë se trupat gjykuese malajziane janë të manipuluara nga qeveria, dhe se në vend ndodhin abuzime me të drejtat e njeriut. Ndërsa Organizatat Joqeveritare, media malajziane dhe të tjerët mbyllin sytë.
Ne duhet të luftojmë kundër abuzimeve me të drejtat e njeriut. Duhet të luftojmë për të drejtat e njeriut. Por, në të njëjtën kohë s'duhet të nëpërkëmbim kurrë të drejtat e të tjerëve, të drejtat e shumicës. Ne s'duhet të vrasim, të pushtojmë apo shkatërrojmë vendet e tyre në emër të të drejtave të njeriut. Ashtu siç bëhen shumë veprime të gabuara në emër të Islamit dhe të feve të tjera, gjëra edhe më të këqija po bëhen sot në emër të demokracisë dhe të drejtave të njeriut. Ne duhet të kemi një vizion të qartë për këto çështje. Dy të këqija nuk sjellin një të mirë. Mbani mend se edhe komunitetet kanë të drejta, jo vetëm individët apo pakicat. Ne nuk duhet të harrojmë se edhe pse ne sot jetojmë të pavarur, mes nesh ka shumë vetë që mendjet e tyre i kanë ende të kolonizuara.
Ndryshuar për herë të fundit nga ORIONI : 30-10-2005 më 06:39
Une mendoj se terrori tani ska me emer islam ose grup rebel.Por ai me shume se kurre ne kete shekull ka marre emrin Perandori ose shtet.Eshte ringjallur fashizmi ne bote por kesaj here me nje emer tjeter shteti.Ajo quhet amerike.Ku njerzit merren dhe trajtohen si kafshe te mbyllur ne kafaze.Tortura cnjerzore me elektroshok, shtypje te organeve gjenitale, perdhunime dhe dhune seksuale.Pushtim , vjedhje nafte, vrasje femijesh me bomba kamiakaze nga lartesite 5 Km.Perdorim lendesh kimike kunder popullsise se pafajshme vetem per hire te homogjenizimit, ose supermacise amerikane.Une mendoj se bota po ndergjegjsohet dita dites pavarsisht se lufta i ka krijuar palet e tifozllukut te saj dhe po ashtu i ka vetdijesuar njerzit e llogjikes se Amerika nuk eshte me ajo amerike qe njerzit kishin deshire ta shikonin si nje shtet perfaqesues te paqes dhe demokracise.Metodat hileriane te bushit po ia hudhin poshte te gjithe ate mund, qe eshte derdhur dhe te gjithe ato para te propagandes qe Amerika eshte zoti.Dhe nga njera ane eshte mire per njerzit qe te mesojne se amerika nuk duhet adhuruar si zot por duhet kritikuar per metodat e saj skandaloze te cilat megjithese jane cioniste vetem se ringjallin tek njerzit holokaustet e mileniumit te ri.
Fatkeqesi qe bota drejtohet sot nga keto njerez.
Ndryshuar për herë të fundit nga forum126 : 24-12-2005 më 08:15
Ceshte terrorizmi ??!!
Deri sote askush nuk e ka definuar ,fjalen, termin terrorizem c'eshte ai ??
Terrorizmi nuk ka definicion !
Ne realitet kush duhet te quhet terroriste ??
Ka shume raste ku kryengritesit (rebelat) per te drejtat e tyre kombetare te quhen terrorizem. PKK. (Partia e punes se Kurdeve) Kryengritesit e irlandes , Basket ne Spanje,(shqiptaret e kosoves nen pushtimin serb)etj,ndodhe qe te quhen terroriste, edhe pse ata bejne nje kryengritje per te drejtat dhe per zhdukjen e padrejtesive te tyre kombetare qe ju behen nga te tjere me te fuqishem.
Pra terrorizmi, eshte nje fjale pa definizion te qarte.
Ai me i forti vendos ...... mirepo kemi thene se agresiviteti i me te fortit eshte kompleks inferioriteti si per shembull rasti i amerikes me irakun p.sh dje sekretari amerikan i mbrojtjes deklaroi se do te terheqi nga iraku rreth 10,000 trupa
Shof shum rob ktu qe i vene i shenje barazimi terrorizimit edhe islamizmit, edhe seshte e drejte. Ne asnje regull fetar apo ligj islamik nuk lejohet te vrasesh rob te pafajshem e te marresh peng avione. Por ato qe i bejne ato kane interesa e inate te thella qe ne jemi shum larg per ti marr vesh. Ato kane lene rrugen e zotit edhe islamit smund te quhen arab apo musliman , ,ata jane djall i vertet edhe zuhet pas mshire ndaj tyre.
e mbeshtes MICHI.Nuk duhet ti fusni islamizmin dhe terrorizmin ne nje kallep.
kerkoni njehere ne google info rreth terrorizmit dhe pastaj flisni.ka shume shembuj te tjere terrorizmi qe tregojne se terrorizmi nuk eshte i pranishem vetem ne vendet islamike.mjafton te permendim ETA ne Spanje apo IRA ne UK qe vazhdojne te veprojne, ose ku-klux clan qe ka ushtruar ne te kaluaren veprimtarine e tij ne vendin me te zvilluar te botes USA.
Nuk dua te them se ne vendet islamike nuk ka terrorizem,por ne qofte se ka nuk jane prej fese po prej politikes.
`That` is good and `that` is funny...but it costs a lot of money...
Terrorizmi nuk ka fund dhe limit! Ata njerez qe meren me terorizem ose grupe terorizmi nuk luftojn per kufi apo per kombe. Te luftosh terorizmin eshte me e veshtie sesa te luftosh me nje ushtri te nje kombi sepse teroristen nuk kan kombe dhe qellimi tyre behet sipas arsyeve te tyre dhe ko i ben ata me te veshtire per tu kapur.
Edhe sikur te vritet apo te kapet Bin Laden neser lind tjetri dhe kjo gje nuk mer fund dhe grupet/organizimet sa vin e forcoen me diten!
Shume dakord... nese jane nga Pakistani, nuk mund te quhen arabe... Nese jane nga Arabia, me etni arabe, atehere jane arabe qe c'ke me te! Keshtu zoti Mich, mos ngaterro dhe ti arabet me islamin, Arabine me fene... Gjithsesi, jane njerez me te tilla parime qe bejne lemsh edhe ate qe sapo the me siper.
E keqja me e madhe e islamit the myslymaneve sot ne bote eshte nacionalizmi injorant arab. Shume myslymane nuk e kuptojne dot, se edhe u behet e pavetedijshme kjo gje, por me konvertim ne islam, apo perkatesi fetare islamike thellojne edhe ndjenja nacionaliste arabe. PSE? Sepse me Arabi identifikojne islam. Kurse ca te tjere, ketej nga ana jone e lumit, me islam identifikojne Arabi!
Vertete ne lufte apo konflikt te armatosur mund te lejohet gjithshka(sepse konventat idjotesi qe idjotesi jane), por ama duhet te kete rregulla morale qe bejne dallimin midis natyres njerezore dhe kafsherise. Kur keto rregulla thyhen apo shkelen, opinioni denon veprat, dhe dalim edhe ne perkufizime terrorizmi.
Dakord?
UNE JAM TI-TI JE UNE
E LA NOSTRA GIOIA CON NOI
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt