E vështirë ta pranosh kur e ke gabim...PSE?

[dardajan]

Sepse nuk na lejon egoja jon.

[Rebele]

Si thoni ju, pse njerezit e kane shume te veshtire qe te pranojne gabimet e tyre?

... sepse askush nuk do te ndihet i deshtuar (ne ate qe ka ndermarre).

[ice_storm]

Gabimet qe bahen jan veshtire te pranohen sidomos per ne qe jena shqiptar. E kena hunden perpjet shum, dmth siç thot populli "dh! e zgjebosme ne bishtin perpjet"

Un gaboj dhe e di kur gaboj, por puna eshte qe me ba hapa mbrapa me e ndreq e kam te veshtire.

[Albo]

Si thoni ju, pse njerezit e kane shume te veshtire qe te pranojne gabimet e tyre?

Pergjigjia eshte e thjeshte. Njerezit qe e kane te veshtire qe te pranojne gabimet e tyre jane ata qe jane egoiste. Egoistet jane ata qe gjithcka dhe kedo e shohin ne raport me veten e tyre, ku ata jane qendra e universit dhe gjithcka rrotullohet rreth tyre. Po tu thuash qe gavove, eshte njesoj si tu thuash qe ti nuk je boshti i universit.

Njerezit qe e kane te lehte te thone me fal se gabova, jane ata qe e kane gjetur boshtin e vertete te universit dhe nuk rrotullohen rreth vetes, por rreth Tij.

Albo

[Era1]

Ekziston një aforizëm që thotë “ mund të fal të gjitha gabimet përveç të mijave”. Mendoj që do të thotë që procesi përse nuk i falim dot gabimet tona është sepse nuk i njohim dhe duke u nisur që aty të mësojmë prej tyre.
Filozofi Popper , në një konferencë mbi tolerancën dhe gabimet , thoshte: “ asnjë shkence nuk është e saktë dhe asnjë shkencëtar nuk mund të mos ekuivokohet”.Kështu që dhe ajo që në postmodernizem quhej si pika e referencës të së vërtetës , shkenca, është e mbushur me gabime.
Për të pranuar gabimet dhe për të kuptuar prej tyre, ndoshta kushedi nevojitet dhe një ambient i duhur përreth. Por kur ambienti nuk e vlerëson atë që njeh gabimin, por i thotë që “ do kesh problem tani që pranove gabimin”, atëherë , kjo sjell vështirësinë e pranimit të gabimit.

[nausika]

Jam dakort me shumicen e mendimeve te mesiperme.
Eshte e vertete qe disa e shikojne pranimin e gabimeve si deshtim, gje qe vjen nga nje ego e semure e te qenit gjithmone "boshti i universit". Nuk mendoj qe shqiptaret e kane me te theksuar sesa popujt e tjere, por shqiptaret e kane me te theksuar "macho-ismin" dhe si rrjedhoje mosptranimi i gabimeve dhe kokefortesia eshte me e dukshme.

Mendoj gjithashtu qe mospranimi i gabimeve vjen edhe nga nje "komplex inferioriteti" dhe pasigurie ne vetvete. Nqs dikush eshte "rehat ne lekuren e tij" nuk e ka problem qe te pranoje kur gabon sepse nuk e ekualizon kete gje si ulje prestigji shoqeror apo personal.

Vura re qe shumica i kane dhene pergjigje temes ne vija te pergjithshme, dhe nuk kane folur se si veprojne vete kur e kuptojne qe e kane gabim. Perse?

[Asriana]

Zakonisht gabimet nuk i pranojne ata njerez qe jane mendjemedhenj,kryenece qe duan me cdo kusht qe ti eci e vetja dhe kur ata jane gabim ne vetvete .Un mendoj qe kjo eshte nje strategji e gabuar qe shkaktohet nga keta lloj idividesh,sepse njeriu duhet te ndergjegjesohet ne rastet kur gabon dhe te pranoje gabimin,ne kete menyre arrin te behet i dobishem ne shoqeri e kudo.

[buffa]

pere mendimin tem ngaterrojme njecike edukaten me karakterin e njeriut .ketu punoj me persona te edukuar dhe shume te sjellshem ,kur fillova ne fillim mjafton idea qe kjo eshte shqiptare edhe per gjene me te thjeshte duhet me deomos qe une te beja sic me thoshin sepse rezikoheshe kontrata e punes me klientin .Sigurisht qe ne fillim e beja se isha e detyruar dhe me nje jave pune nuk mund te thoja jo kete nuk e bej keshtu por do ta bej kshu,kapoja ime (nje grua 65 vjece)me njihte prej kohesh dhe e dinte kapacitetin tim me ngarkoi si detyre te pare te takohesha me nje klient pa pranine e saj e te vendosja kushtet per nje kontrate parfumi me nje firme shume te madhe ,nje kolegu im qe shpresonte ta bente ai kete kontrate vjen tek une dhe me ironi me thote :nuk e kam idene se si mund te veprosh ti per ta bere kete kontrate sepse nuk te ndihmon as fashino qe ke sepse klienti eshte gay,pastaj me hiq nje kuriozitet a ekzistojne parfumet ne shqiperi.Ishte ofendim per mua por u limitova vetem duke dhene nje buzeqeshje sepse ne disa raste eshte me mire te mos flasesh.
Pas shume takimesh klienti firmos kontraten dhe kerkon ate vajzen skipetare per modifikimet e fundit .Sigurisht per agjencine ku une punoj ishte nje sukses por edhe para e madhe.Sa per kolegun nuk me ka kerkuar asnjehere faje ,per mendimin eshte nje egoist qe po te kerkje falje do te thote per te ulje .Pra nuk ka te beje edukata por kakrakteri i njeriut dhe aftesia per gjykuar veten

[shoku_tanku]

Nuk ka rendesi nese i pranojme apo jo gabimet tona ne sy te te tjereve pasi ne fund te fundit,kjo lloj natyre na karakterizon.....e rendesishme eshte qe te arrijme ti njohim keto gabime dhe te bejme nje lufte brenda vetes per tu permiresuar...