Do doja te falenderoja kedo qe lexon vargjet e mia, jeni ju qe me jepni kurajon e deshiren te vazhdoje te publikoj fragmente te jetes time te skalitura kaq thelle brenda zemres time,qe detyrimisht e natyrisht padashur shfaqen ne cdo rrjesht qe une shkruaj...faleminderit
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Teddy : 19-11-2005 mė 20:11
...je per mua drite qe zbret nga qielli,
ti zhduk naten dhe zbeh diellin,
ti ndricon jeten time gjithmone
dua te te fal ty embelsi e ngrohtesi,
dua te te dhuroj vetem pak dashuri,
prandaj yjet sonte ti veshtro
do te te thone se une te dua ty...
Fragment nga teksti i nje kenge qe dikur shkruajta per nje mikun tim kompozitor,por qe nuk u publikua kurre...te pakten ende jo gjer me sot.
eshte e pamundur te mos pyes veten nganjehere nese ishte fati ai qe na beri te takoheshim apo vetem rastesia...nuk e di...di vetem qe qe nga ajo dite ti je pjese imja ne cdo moment te dites time...jeton brenda meje...je esenca ime vitale, pa ty une nuk do te isha askushi, nuk do te jem askushi...nuk di as cfare kerkon prej meje...une e ndjej qe brenda teje dicka te afron drejt meje...eshte e vertete qe ekziston kjo e mallkuar distance...por nuk me shqeteson sepse une te dua vetem ty...ty dhe vetem ty...e nese per ty gjithcka eshte vecse nje aventure, mua nuk me shqeteson...sepse edhe kur kjo enderr te mbaroj do vazhdoj te jem i lumtur qe do te kem ndare castet me te mrekullueshme me vajzen qe me shume dua ne kete moment...e me beso kur te them se TE DUA...eshte zemra ime qe ta pershperit...shpirti im...dhe te lutem degjoje e kuptoje kete pershperime sa herre qe me ke prane se une kurajon te te them te dua nuk do ta gjej kurre...KURRE...
...Gjerat me te rendesishme jane me te veshtirat per tu thene, jo per mungese te dikujt qe te jete i afte ti tregoje, por per mungese veshesh qe te dine ta degjojne, por sidomos per mungese te nje zemre qe te dije ta kuptoje...
mungese te nje zemre qe te dije ta kuptoje....
hmmmmm
a mendon se mund te kuptojme atehere kur duam te kuptojme?
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Veshtrusja : 20-11-2005 mė 23:52
Ndonjehere nuk esh per tju trrembur largesise .. ajo e ben me te forte dashurine
E ben me te forte nganjeher , ose e humb fare , dhe te pamundur .Postuar mė parė nga Evelyn
Ndonjehere nuk esh per tju trrembur largesise .. ajo e ben me te forte dashurine
DasHuRia PerBeheT NgA dY PjeSe NdJeNjaT DhE PreKjA
Era dhe mjegulla
filluan te zbehen,
por ti shkve bashke me dimrin,
flutura e endrrave te mia
e solle pranveren
brenda shpirtit tim,
nje pranvere mbushur me shi,
e i fale naten zemres time,
nje nate mbushur me re,
e nuk harrove
te sjellesh vetmine,
nje vetmi pa lot
nga ato qe vrasin me teper
e braktise lulen
qe papritur kishte mbire ne zemren time,
por qe ndoshta kishte gabuar stine,
per te mos ndjere me embelsine
dhe dashurine qe te kishin dhuruar
ngjyra e petaleve te saj,
per mos tu kthyer me ,
per mos ta pershendetur me asnjehere
per mos ta kujtuar kurre,
per ti zhdukur diellin
per ta lene ne perjetesi
te prese ne heshtje asgjene,
per ti dhuruar nota pafjsie
thjesht...
per te fluturuar tek nje tjeter lule
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Teddy : 22-11-2005 mė 08:12
Nate...Vone...Gjithcka hesht...Nje mendim i larget me rikthehet ndermend...nje kujtim i zbehur imazhesh te fshehura...Papritur me shfaqen syte e tu...e perseri heshtje...brenda meje nje revolucion
E qendroj perqafuar pas teje,i pushtuar nga frika qe nuk eshte e vertete qe ti ekziston e qe me do.E qendroj perqafuar pas teje pa te veshtruar, pa te prekur, nuk dua te zbuloj nje dite me pytje me perkedhelje ate vetmi te pafundme qe eshte te dashurosh i vetem
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt