...per melodine hyjnore qe buzeqeshja jote i falte kesaj dhomes time, qe tani hesht sic hesht edhe une, duke u perpjekur me kot te permbaj lotet... eshte e cuditshme se si nganjehere edhe muret e nje dhome, edhe carcafet e nje shtrati dine te qajne, e jo per tu solidarizuar me shpirtin tim nje e qare e heshtur kaq e ngjashme me kete te zemres time...
Gjerat me te rendesishme jane me te veshtirat per tu thene, jo se mungojne fjalet,por mungojne zemrat qe ta dine ta kuptojne
...Tani i kam shtrenguar grushtet fort dhe ndjej thonjte qe me jane futur ne pellemben e dores. Mbi grushte kam mbeshtetur koken e lodhur, brenda se ciles ti je duke bere paraden e madherishme te te qenit vetvetja. Ti me buzeqesh dhe me afrohesh duke mos lene ne harrese konfidencen qe te ben aq magjepes, ate konfidence qe me shkrin te teren. Ti me perpin me duart e tua, te cilat ledhatojne rishtas fytyren time ne pritje...Ti je aq prane meje sa une ndjej frymen tende mbi trupin tim, dhe afshin tend te me ngrohe. Oh sa frike! C'po i bej vetes? Kam harruar te marr fryme...
Ignore List: Snow~Drop
...kam harruar te jetoj.Krejt papritur e gjej veten si protagonist te nje filmi qe me veshtiresi do arrija te perkufizoja ne eshte me teper melodramatik apo horror, ne nje nga ato filmat qe ty te mallengjenin e te shtrengonin me prane meje, ne tentative te mbuloje ngasherimat, te cilen une e dalloja aq lehtesisht ngaqe me mjaftonte te degjoja frymemarrjen te renduar...tani papritur e padeshire une gjendem ne kete skenar ne pritje te kolones zanore qe shenon mbylljen e ketij filmi, e fillimin e nje tjetri, te cilin paradoksalisht e verberisht uroj ta drejtosh...perseri ti...
Gjerat me te rendesishme jane me te veshtirat per tu thene, jo se mungojne fjalet,por mungojne zemrat qe ta dine ta kuptojne
...Por dhe pse ti nuk je ketu, ti perseri padukshmerisht drejton fillimet e mbylljet e filmave protagonist i te cileve jam une. Ne te vertete, ti je aktori kryesor, dhe pse ke deshire te fshihesh pas ndjenjave shumengjyreshe, te cilat jetojne egersisht dhe butesisht sa here qe une mendoj per ty. Ky skenar tashme ka nevoje per fjalet, buzeqeshjet, klithmat dhe dridhjet e tua...C'mund te jete valle bota pa ty? Nje shkretetire pa oaze, ne te cilen butesia e puthjes sate eshte shpetimi nga thatesira e mefshet dhe perveluese...
Ignore List: Snow~Drop
..c'mund te jete valle bota pa ty? nje ankth i vazhdueshem, nje makth pambarim apo nje tmerr pafund? jo une nuk e di, sa me shume perpiqem te rigjej driten e syve te tu neteve te pagjuma, aromen e trupit tend ne carcafet e mi kaq tmerrsisht te acarte, ndjesine e buzeve mengjeseve te mi shkollor, aq me teper kjo bota ime me duket e varfer dhe e pakuptimte. dashuria qenka vertet fort e cuditshme, mjafton nje cast per te dalluar nje drite qe shkelqen nga turma, nje ore per te vleresuar shkelqimin e kesaj drite, nje muaj per tu dashuruar pas saj e nje jete per ta harruar...
Gjerat me te rendesishme jane me te veshtirat per tu thene, jo se mungojne fjalet,por mungojne zemrat qe ta dine ta kuptojne
...dhe sa do te zgjase kjo jete valle. Do kaloj nje jete te pambarim duke enderruar per ty. Perjetesia do jete me e shkurter se enderra ime mistrece qe do me ushqeje gjithnje me nektarin e lumturise imagjinare. Ne enderren time do te te gjej ty, gjithnje te dashuruar dhe te sfilitur nga ndjenja qe me pershkon ne te gjithe cepat e trupit... Po me dridhet i tere trupi nga ky ankth i pambarim, i cili do te zgjase me shume se e gjithe bota qe tashme eshte zgurdulluar ne vetmine qorre. Tani rrahjet e zemres sime jane ne doren tende, me te cilen ti e shtrengon fort ndjenjen e rraskapitur, e i jep jete. Dua te fle tani, e te enderroj per ty, te te puth e te te shtrengoj ne enderra, dhe kur te zgjohem ne mengjes, te kem ne buze buzeqeshjen e embel te dashurise qe dikur me dhurove...
Ignore List: Snow~Drop
..dhe e di qe nuk do te jete aspak e veshtire, perkundrazi te enderroj per ty tashme eshte bere pjese e monotonise ditore, por kjo eshte nje monotoni sa e embel aq edhe vrasese e une tani e di qe me duhet te filloj te enderroj te harroj nje enderr...ty...c'mendim absurd!me duket se kam filluar te enderroj qe tani...apo ndoshta nuk kam rreshtur kurre?
Gjerat me te rendesishme jane me te veshtirat per tu thene, jo se mungojne fjalet,por mungojne zemrat qe ta dine ta kuptojne
une e di qe ty nuk te pelqejne premtimet, sidomos ato qe permbajne fjalen "pergjithmone", sepse askush prej nesh nuk eshte ne gjendje te parashikoj cdo te ndodhe me ne, me zemren tone, me ndjenjat tona...prandaj te kerkoj falje e dashura ime nese te premtoj qe nuk do te shoh me kurre asnje perendim dielli.... pa menduar per ty..pergjithmone...
Gjerat me te rendesishme jane me te veshtirat per tu thene, jo se mungojne fjalet,por mungojne zemrat qe ta dine ta kuptojne
...jo, ti nuk je e bukur! Buzeqeshje me te embla e sy me te shndritshem kane shenuar ditet e netet e mia, e megjithate, ti si askush tjeter i jep ngrohtesi shtrengimit te duarve te mia, ndersa ecim pa nje destinacion rrugicave te ketij qyteti. Nuk te pelqen te flasesh, mendja jote eshte gjithnje gjetke, e here pas here te degjoj qe kendon nen ze, gjithnje nje motiv melodik qe nuk eshte kurre i njejti, por qe eshte gjithnje shume i kendshem e megjithate une nuk ndihem asnjehere i huaj perpara dimensionit te panjohur te cilit ti i perket.
Ti nuk ndalon perpara vitrinave, ti nuk komenton asnje kalimtar, madje ti edhe pyetjeve te mia shpesh here kufizohesh ti pergjigjesh me nje levizje spontane koke, por gjestet e tua shpesh i japin nje shpjegim dilemave te mia e nuk ke kurre arrogancen te kesh gjithnje nje zgjidhje per problemet ekzistenciale te njerezve qe te rrethojne. Ti nuk ankohesh kurre, ty nuk te bezdis as fakti qe nganjehere je e detyruar te ndjesh shijen e hidhur te nikotines te buzet e mia, e megjithate asnjehere kur shfaqem nen deren tende teksa me perqafon nuk harron te me pyesesh "Si je?". Ti nuk beson ne Zot, ti nuk enderron te ndryshosh boten, e megjithate menyra si me shtrengon teksa sheh dike qe lyp a nje femije qe qan me tregon se si ti mallengjehesh perpara tyre. Ah po, ti ke dobesi femijet, ty te pelqen te luash, madje une e di qe ty te cmend veshtrimi i yjeve, mund te qendrosh me ore te tera duke i soditur pafolur, e pastaj te kthehesh nga une e te me pershperitesh duke buzeqeshur "ti je ylli im!me i shemtuari, por te pakten je imi". Ty te pelqen te ngacmosh hunden time te skuqur nga te ftohtet, te shtrengosh ne duar filxhanin e cajit teksa me sheh ne sy e te me pyesesh " Me do?". Ti ke deshire gjithnje te sfidosh me pagjumesine tende kronike naten, ty te pelqen te me ngacmosh me puthje gjithnje teksa qendroj mbi libra, e nuk e di perse te pelqen te fshihesh gjithnje nen carcaf e nuk me lejon te te shoh menjehere pasi i ke dhene nje kuptim nates time duke mermeritur e lodhur "pse nuk vjen te shtrihesh serish prane meje?". Por ajo qe te cmend totalisht eshte te veshtrosh nga dritarja gjithe ciftet e moshuara qe kalojne poshte pallatit tend. " Cfare sekreti njohin ata, qe ne nuk dime?" me pyet duke i soditur me adhurim derisa ata zhduken e me pas me hidhesh ne qafe e duke me kafshuar me thua " Ti do te jesh bastuni i pleqerise time!" "Kurre" pergjigjem i vetdijshem qe do te me kafshosh me forte. "Kurre" perseris, por ne te vertete nuk do desha gje tjeter...
Gjerat me te rendesishme jane me te veshtirat per tu thene, jo se mungojne fjalet,por mungojne zemrat qe ta dine ta kuptojne
shume bukur. e ke shkruar me dashuri dhe sinqeritet dhe mjeshteri
te lumte
nuk e duroj dot i-ne pa pike.
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt