Tregime te ndryshme fetare!

[Bani gjk]

Imam Khomeini rreth Bashkimit Islam

"Sot, fjala paqe është e atillë që të gjitha vendet janë nën ndikimin politik të superfuqive; ato ushtrojnë kontroll kudo dhe thurin kurthe për të mposhtur këdo. Më e rëndësishmja nga këto është mbjellja e përçarjes mes vëllezërve.*
Muslimanët duhet të zgjohen, ata duhet të jenë vigjilentë që nëse ndodh ndonjë debat mes vëllezërvee sunni e atyre shi‘i, ai është i dëmshëm për të gjithë ne, është i dëmshëm për të gjithë muslimanët. Ata që duan të mbjellin përçarje nuk janë as sunni e as shi‘i, ata janë agjentë të superfuqive dhe punojnë për to.

Ata që përpiqen të shkaktojnë mosmarrëveshje ndërmjet vëllezërve tanë sunni dhe shi‘i janë njerëz që komplotojnë për armiqtë e Islamit dhe duan që armiqtë e Islamit të ngadhënjejnë mbi muslimanët. Ata mbështesin Amerikën dhe disa prej tyre Bashkimin Sovjetik.*

Shpresoj se duke e marrë parasysh këtë urdhëresë islame - që të tërë muslimanët janë vëllezër - të gjitha vendet islame do të ngadhënjejnë kundër superfuqive dhe do t’ia dalin që të përmbushin të gjitha normat islame.*
Muslimanët janë vëllezër dhe nuk do të lejojnë të veçohen prej pseudo-propagandës së sponsorizuar nga elementë të korruptuar. Burimi i kësaj çështjeje - që shi‘itët duhet të jenë në njërën anë dhe sunnitë në tjetrën - është nga njëra anë padituri dhe nga ana tjetër propagandë në dorën e të huajve.*
Nëse vëllazëria islame fiton përparësi mes vendeve muslimane, aq e madhe do të bëhet forca e Islamit saqë asnjë nga fuqitë globale nuk do të jetë në gjendje t’ia dali ndaj tij.*
Vëllezërit shi‘i dhe sunni duhet të shmangin çdo lloj debati. Sot debati mes nesh do të jetë në përfitim vetëm të atyre që nuk ndjekin as shi‘izmin as sunnizmin. Ata nuk duan që të ekzistojë as ky e as ai, dhe e dinë mënyrën se si të mbjellin përçarje mes jush dhe nesh. Duhet të kemi kujdes se jemi të gjithë muslimanë dhe se të gjithë besojmë në Kur’an; ne të gjithë besojmë në Teuhid dhe duhet të punojmë t’i shërbejmë Kur’anit dhe Teuhidit."

[onpeja]

Disa muaj para lindjes sime, babi im kishte takuar një të huaj i cili ishte i ri në qytetin tonë. Babi që nga fillimi ishte i epur me këtë te huaj dhe tregimet e tij sa që shumë shpejt e ftoi të jetoj me ne. Shumë shpejt u bë anëtar i familjes sonë.

Në kohen kur unë fillova gradualisht të rritem kurrë nuk kam pyetur për këtë të huaj, nga është, kush është dhe çka është. Isha mësuar të jetë gjithnjë me ne. Kishte fituar vend në zemrën time si te gjithë anëtaret e familjes sime.

Prindërit e mi ishin instruktor në familje, nëna më ka mësuar ta dua fenë e Allahut e babi me ka mësuar ta nderoj. Megjithatë, ky i huaj ishte ai i cili na tregonte ngjarje nga e kaluara, na ka argëtuar dhe na ka mbledhur me ore të tëra ne një rreth. Dëgjonim tregimet e tij fascinuese nga e kaluara. Për të gjitha që neve na interesonin për Historinë, Shkencën, Politiken ….. për te gjitha ai kishte përgjigje. E dinte të kaluarën e ka kuptuar të tashmen dhe ngapak kishte mundësi të tregonte se çfarë do te ndodh në mes të njerëzve në të ardhmen. Fotografitë qe dinte t'i vizatonte dukeshin si të gjalla kur e shikoja qaja apo qeshesha. Ishte një shok i mire i gjithë familjes. Na dërgonte mua babin dhe Bilallin në lojërat tona të para të futbollit dhe basketbollit.

Gjithmonë na shtynte të shikojmë filma sa që edhe na ofroi shansin të njihemi më shumë yje filmash.

Ky i huaj ishte një flasaman i madh, kishte dëshire të fliste shumë edhe pse e dinte se në familjen tonë nuk përdoreshin fjalë me përmbajtje vulgare, shume shpesh i ikte ndonjë fjalë sa që të afërmit tanë dhe shoqëria nuk kishin guxim të përdorin këso fjale në bisedat e tyre e sidomos para nesh fëmijëve megjithatë atij nuk ja zënte për të madhe ai ka qene i vetmi në shtëpi qe ka mundur të flas sipas dëshire e askush ta pengonte.

Derisa ai me ore të tëra na argëtonte me tregimet e tij nëna shpesh ngrihej dhe shkonte ne dhomën e saj të lexonte Kur’an. Pyes se a është lutur ndonjëherë në duatë e saj që ky i huaj të lëshonte shtëpinë tone.

Në shtëpinë tonë në atë kohë mbahej ligji Islam, nuk është përdorur e as mbajtur alkooli, por ky i huaj me ngulm na tregonte se si duhet te bëjmë lëshime se si duhet te jetojmë ne mënyrën e jetesës së sotshme.

Shpesh na ofronte birrë dhe na i tregonte cigaret që të fitonim një përshtypje se janë te shijshme dhe tërheqëse. Fliste me një stil të lire, mund të them edhe shume të lirë për temat e turpshme rreth grave. Zëri i tij dinte të jete aq vulgar dhe aq i turpshëm për ta dëgjuar para anëtareve te familjes. Tash e di se ai i huaj ka ndikuar shumë në qëndrimet e mia në raportin mashkull-femër dhe lidhja në mes tyre.

Kur e shikoj të kaluarën them se neve vetëm mëshira e Allahut na ka shpëtuar që ky i huaj të këtë ndikim më te madh në sjelljet tona.

Kohë pas kohësh i ka përulur prindërit e mi dhe me ato të cilat na kanë mësuar i ka nënçmuar dhe i ka kundërshtuar qëndrimet e tyre por asnjëherë nuk ka kërkuar ta lëshon shtëpinë .

Edhe sot e kësaj dite këtë të huaj mund ta shihni se si është ulur ne një qoshë të dhomës dhe pret që njëri nga ne t'i kushtoj vëmendje t'i dëgjoj tregimet e tij dhe t'i shoh fotografitë e tij. Me pyesni se si quhet ky i huaj?

Ne e kemi quajtur TELEVIZORI.

--------------------------------------------
Me shpres qe te kontriboj ne kete teme huazova nga http://www.horizonti.com/artikujt/artikulli_2006_02_19_2722.php

[Omari]

[QUOTE=the artist]

Fenomen i çudtishëm në Dibër

Një telefonatë nga një qytetar në Dibër, më njoftoi të shkoj e të shoh në oborrin e një shtëpie mrekullinë Kuranore në rrjetin që kishte thurur një merimangë. Kur arrita në këtë shtëpi kishte shumë njerëz që kishin ardhur ta shohin me sytë e tyre këtë mrekulli të dëgjuar dhe të rrallë për ta parë.
Destan Lala, pronar i kësaj shtëpie, për Fakti-in deklaroi se:"Duke u kujdesur për lulet që kam mbjellë në oborrin e shtëpisë sime, mes dy tufave me lule vërejta një figurë të çuditshme që kishte thurur merimanga në rrjetën e saj, në mesin e së cilës lexohej qartë emri MUHAMMED, Kjo gjë mu duk shumë e shenjtë, një dhuratë e madhe magjepsëse dhe hyjnore nga Perëndia. Fillimisht përveç anëtarëve të familjes sime nuk i tregova askujt. Pesë ditë i kalova duke e vërejtur dhe ndjekur punën e kësaj merimange të gjelbër. Ditën e gjashtë nuk mu durua dhe e bëra publik këtë fenomen të rrallë. Në oborrin e shtëpisë sime erdhën dhe ende po vijnë shumë qytetarë kureshtarë për ta parë dhe për t'iu bindur vetë këtij fenomeni. Këtë rast të rrallë e shënuam edhe me aparatin tonë fotografik, për t'ua plasuar dhe për t'i informuar edhe lexuesit tanë."


moter e dashur

te kisha prefereuar te mos tregosh tregime te tilla sepse kam friken qe do te mitizosh pejagamberin a.s. - islami nuk eshte mitologji ajo eshte e vertete dhe argumenti eshte vete libri i cili zbriti permes te derguarit a.s. - keshtu qe nuk na duhen argumente te tilla. Per njerezit qe shohin dhe kane mendje ka mjaft argumente. Allahu i udhezofte.
Besimi eshte besim dhe jo materie te cilen mund ta percaktojme me permasa dimensionale prandaj edhe eshte i tille.
Ma ben hallall - kam vetem qellime te mira.
selam

E selamu alejkum vellezer dhe motra, rastin qe e ka spjeguar Fjolla e kam ndegjuar dhe une dhe pa dyshim ajo eshte nje mrekulli e All-llahut ai di eshte me i urti dhe sigurisht ka shkas per ate ngjarje, e njejta gje nje muaj me vone ndodhi edhe ne qytetin tim ne Kumanove ne nje shtepi ne rrugen "Boris Kidriç" ku eshte vertejtur nje marimange e cila ne rrjeten e saje ka shenuar emrin e profetit, shtepine e kan vizituar shum njerez dhe media, un nuk pata fatin por pamjet mi ka transmetuar motra me dhendrin qe kan qen dhe e kan vizituar ate vend.

Mrekullite e All-llahut jan te shumta dhe sot fale tij e kemi me lehte te pasurojme besimin tone, nje mrekulli e tille eshte ne Sidney, Australi nje peme ne forme njeriut e perkulur ne Ruku dhe e kthyer kah kibla



Ose kjo:







Kisha dhe disa tjera foto por limiti ishte ne 3 shpresoj herave tjera ne emer te All-llahut do te ju sjell, Selamu alejkum vellezer e motra shpresoj te me beni hallall kete kontributin tim te vogel.

[Zana e malit]

Babai i Imam Azam Ebu Hanifes, i nderuari Thabit, një ditë teksa po merrte abdest buzë një lumi e pa një kokërr mollë që po notonte mbi ujë.

E morri kokrrën e mollës dhe e kafshoi, por menjëherë erdhi në vete dhe filloi të kërkonte të zotin e mollës.

Pak më tutje e pa një pemë molle, degët e së cilës zgjateshin deri në lumë, gjeti të zotin e saj dhe kërkoi që t'ia bënte hallall.
I zoti i mollës i buzëqeshi.

I kishte pëlqyer shume ky djalë i ri prandaj i tha:

- Jo bir, nuk ta bëj hallall.

- Jam gati të bëj çfarë të duash që të ma bësh hallall!

- Mirë, atëherë do të punosh dy vjet në kopshtin tim dhe do të më shërbesh mua, pastaj të shohim.

Djali pranoi.
Pasi punoi dy vjet me rradhë në kopshtin, shkoi tek plaku dhe i tha:

- Kam plot dy vjet që të shërbej, ma bëj hallall tani.

- Po deshe që të ta bëj hallall, duhet të martohesh me vajzën time.

- Mirë, pranoj që të martohem, mjafton që ti të ma bësh hallall!

- Mendohu mirë, se vajza ime është pa duar, pa këmbë, sytë nuk i shohin e veshët nuk i dëgjojnë!

- Sdo që të jetë, është më mirë, sesa të keshë barrë hak njeriu.

Pas dasmës, Thabiti e pa nusen dhe u habit shumë, se ajo nuk ishte fare ashtu si i kishte thënë babai i saj.

Doli menjëherë jashtë dhe i tha plakut:

- Këtu ka ndodhur një gabim, ti më pate thënë se vajza yte nuk ka këmbë as duar, sytë nuk i shohin dhe veshët nuk i dëgjojnë.

- Nuk ka asnjë gabim.

*Të pata thënë se vajza ime nuk ka duar as këmbë sepse ajo nuk ka prekur me dorë asgjë që nuk i përket asaj, e nuk ka shkuar në asnjë vend që e ndalon feja jonë.

*Të pata thënë se nuk sheh, sepse ajo nuk ka parë asnjëherë një pjesë të trupit që e ka të ndaluar.

*Të pata thënë se nuk dëgjon, sepse nuk ka dëgjuar kurrë fjalë haram.

Ja pra, djali i një nëne dhe babai të tillë ka qenë Imam Azami, fryti i kësaj martese.

*********************************

Marrë nga TAKVIM!

zEm

[kuds]

Në një nga shtëpitë e Medinës, Omer ibn Hatabi, Allahu qoftë i kënaqur me të, ishte ulur me një grup shokësh. Omeri u thotë atyre: “Thoni një dëshirë”, e njëri prej tyre tha: “Dëshiroj të kem aq flori sa ta mbushja këtë shtëpi plot e ta shpenzoja në xhihad”. Pastaj Omeri u thotë prapë: “Thoni një dëshirë”, e një tjetër tha: “Do të doja që kjo shtëpi të ishte plot xhevahire dhe perla e t’i shpenzoja në xhihad për hir të Allahut.” Omeri u thotë për të tretën herë: “Thoni një dëshirë”, ndërsa shokët e tij thanë: “Nuk po dimë çfarë të themi, o prijës i besimtarëve.” Atëherë Omeri tha: “Unë do të dëshiroja që kjo shtëpi të ishte plot me burra si Ebu Ubejde Ibn Xherrahu, Muadh bin Xhebeli dhe Selimi që punon për Ebu Hudhejfen, në mënyrë që të përhapja Fjalën e Allahut.”
O muslimanë! Burrat e vërtetë janë të rrallë, po aq të rrallë sa mineralet dhe xhevahirët e çmuar. Për të ilustruar këtë, Profeti salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Burrat e vërtetë janë të rrallë si deveja e fortë që mund të përballojë barrën e udhëtimeve të gjata; mezi mund të gjesh një në njëqind.” (Buhariu)

O muslimanë! Ndonjëherë një burrë plot zjarr mund të barazohet me një mijë burra të tjerë; një njeri mund t’ia kalojë një kombi, siç thotë shprehja: “Një njeri i devotshëm mund t’a bëjë një komb të tërë të rilindë.” Në një fushatë ushtarake, Halid Ibn Uelidi, Allahu qoftë i kënaqur me të, rrethoi Al-Hirën dhe kërkoi përforcime nga Ebu Bekri, Allahu qoftë i kënaqur me të, i cili i dërgoi vetëm Al-Ka’ka Ibn Amr et-Temimin dhe i tha: “Një ushtri që ka burra si et-Temimi nuk do të mposhtet kurrë.” Ebu Bekri, Allahu qoftë i kënaqur me të, e kishte zakon të thoshte: “Vetëm zëri i et-Temimit në ushtri është më mirë se një mijë luftëtarë”. Kur Amr Ibn Asi, Allahu qoftë i kënaqur me të, i kërkoi përforcime Omerit, Allahu qoftë i kënaqur me të, gjatë pushtimit të Egjiptit, ai (Omeri) i shkroi: “Të kam dërguar (ekuivalentin e) katër mijë burra; të kam dërguar katër burra secili i barabartë me një mijë të tjerë: Zubejr Ibn al-Auamin, Mikdad Ibn Amrin, Ubejdeh Ibn es-Semitin dhe Meslemeh Ibn Makhladin.”

O muslimanë! Çfarë lloj njerëzish kërkojmë ne? Dikë me mustaqe e mjekër? Po qe kështu, atëherë kemi me shumicë! Burrëria e vërtetë nuk përcaktohet nga mosha. Të shumtë janë shtatëdhjetëvjeçarët me mentalitetin dhe interesat e një shtatëvjeçari. Ata gëzohen për gjëra qesharake dhe pa vlerë dhe trishtohen e mërziten për gjëra koti; ata nuk janë tjetër vetëm se fëmijë të burgosur në trupat e të rriturve. Nga ana tjetër, mund të hasim të rinj, fjalët, sjelljet dhe intelekti i të cilëve pasqyron pjekuri dhe burrëri.

Omer ibn Hatabi, Allahu qoftë i kënaqur me të, kaloi pranë në grupi të rinjsh dhe kur ata e panë u larguan me shpejtësi, përveç njërit (Abdullah Ibn Zubejrit, Allahu qoftë i kënaqur me të). Omeri, Allahu qoftë i kënaqur me të, e pyeti: “Përse nuk u largove së bashku me shokët e tu?” Dhe ai iu përgjigj: “O prijës i besimtarëve! Nuk po bëja diçka të keqe që të kisha frikë prej teje dhe rruga nuk është e ngushtë; ka vend boll që të kalosh.”

Një djalosh hyri në pallatin e njërit prej kalifëve umajadë dhe iu drejtua në emër të fisit të tij. Ndërsa kalifi i tha: “Le të vijë një burrë më i moshuar për të përfaqësuar popullin tënd.” Dhe djali ia ktheu: “O prijës i besimtarëve, nëse udhëheqësia fitohet me moshë, atëherë shumë të tjerë do ta meritonin më shumë kalifatin tënd.” Këta janë shembuj të shkëlqyer të pjekurisë me gjithë brishtësinë e moshës dhe ne muslimanët kemi shembuj të shumtë të ngjashëm gjatë historisë sonë.

Burrëria nuk arrihet thjesht me pasjen e një trupi të madh e të fortë. Allah i përshkruan munafikët me fjalët [përkthim i kuptimit]: “E kur t’i shohësh ata, trupat e tyre të mahnisin, …” (Munafikun: 4) si dhe: “…Po ata janë si trungujt e zgavruar e të mbështetur, e çdo zë e mendojnë se është kundër tyre.” (Munafikun: 4). Në një hadith autentik, Profeti salallahu alejhi ue selem tha: “Mëkatari që ka pasur trup të madh në këtë jetë, nuk do të peshojë as sa pesha e një mushkonje në Ditën e Ringjalljes.” Pastaj ai recitoi: “…andaj veprat e tyre shkuan huq dhe në Ditën e Gjykimit atyre nuk do t’u japim kurrfarë vlere.” (Kahf: 105)

Abdullah Ibn Mesudi ishte i brishtë. Një ditë atij iu zbulua këmba dhe u bë e qartë se ai ishte shumë i dobët. Disa nga sahabët e panë këtë dhe qeshën. Atëherë, Profeti salallahu alejhi ue selem tha: “Mund të qeshni për këmbët e tij të holla, por unë betohem për Atë që ka në dorë shpirtin tim se ato do të jenë më të rënda se Mali i Uhudit në peshore (në Ditën e Gjykimit).”

Burrëria e vërtetë nuk fitohet me anë të moshës, strukturës fizike, pasurisë ose autoritetit. Ajo përcaktohet nga personaliteti i fortë dhe i palëkundur, që e lartëson karakterin e njeriut dhe e preokupon vetëm me çështjet madhore, duke e larguar nga kotësitë dhe çështjet e parëndësishme. Këto karakteristika do ta bënin dikë të pjekur edhe pse i ri; do t’a bëjë atë të kënaqur edhe pse i varfër; të fortë sa për t’u ofruar të tjerëve atë që vetë ai më parë e ka kërkuar nga të tjerët; të pjekur sa duhet për të përmbushur detyrat e veta para se të kërkojë të drejtat e veta dhe tepër të vetëdijshëm për përgjegjësinë që ka ndaj Zotit, vetes, familjarëve, fesë dhe umetit musliman. Shkurtimisht, burrëria e vërtetë është arritja e niveleve të larta të moralit, të sjelljes dhe të integritetit.

[Zmija]

Vocerraku I mençur


Para shume viteve, gjate kohës se Tabi’ineve ( Gjenerate e muslimaneve pas sahabeve), Bagdadi ishte një qytet I madh islam, ne fakt, ishte Kryeqendra e ummetit Islam dhe, për shkak se jetonin një numër I madh dijetaresh, ishte qendra e diturisë Islame. Një dite mbreti i Romes e dërgon një emisar ne Bagdad për ti sfiduar Muslimanet me tre pyetje. Kur emisari arriti ne qytet, e informoi Kalifatin se kishte tre pyetje me te cilat do I sfidonte Muslimanet.


Kalifja mblodhi te gjithe dijetaret e qytetit dhe e vendosi emisarin e romes te ngjitet ne një podium te larte dhe tha. “Kam ardhur me tre pyetje. Nëse me përgjigjeni , atëherë do ju le një pasuri te madhe qe e kam sjellur nga mbreti i Romes.


“Pyetjet janë :

"Cfare kishte para Allahut?"

"Ne cilin drejtim është Allahu?"

"Cfare bën Allahu ne këtë moment?"

Shumica e asamblesë ishte ne qetesi. (A mund te ju përgjigjes ti këtyre pyetjeve?) Ne mes te këtyre dijetareve brilliant dhe studenteve qëndronte një njeri me djalin e tij te vogël. “ Oh babi im I dashur! Unë do I përgjigjem dhe do ja mbyll gojën” tha djaloshi.

Kështu qe djaloshi I pershperiti kalifes qe te marr leje te ju përgjigjet ne pyetje dhe u lejua.

Romaku ju adresua djaloshit Musliman dhe e përsëriti pyetjen e pare, “Cfare kishte para Allahut? “ Djaloshi pyeti. “ A di te numërosh?”


“Po,” tha njeriu

“ Atëherë numëro prej dhjete e me poshtë!”, “ dhjete,nënte,tete,,,,,” deri sa arriti ne “një” dhe nuk numëroi me” Por cfare ndodhet para numrit ‘një’ ?” pyeti djaloshi.

“ S'ka me asgjë para njëshit- kjo është ! kaq “ tha njeriu. “ Pra, nëse nuk qëndron artimetikisht asgjë para ‘njëshit’, atëherë si pritni qe te këtë diç para ‘Një” I gjithëdijshmi, I përhershmi, I pari, I fundit, shpikësi, I padukshmi?”

Tash njeriu nga Roma I befasuar nga përgjigja direkt nuk mund te debatonte me shume.

Prandaj pyeti,” me thuaj , ne cilin drejtim është kthyer Allahu?”

“Me sjell një qiri dhe ndeze, “ tha djaloshi. “ dhe me thuaj ne cilin drejtim flaka është drejtuar.”

“ Por flaka është vetëm një drite shpërndahet ne katër anët, Veri,Jug,Lindje dhe Perëndim. Nuk është drejtuar vetëm ne një ane , “ Tha njeriu me habi.

Djaloshi tha, “ Nëse një flake fizikisht shpërndahet ne katër anët ashtu qe nuk do te mund te me tregosh se ne cilën ane është e drejtuar, atëherë cfare pritni nga Nur-us-Samauati uel-erd: Allahu Ndriçuesi I Qiejve dhe Tokës? Drite mbi Drite, Allahu është I drejtuar nga te gjitha anët net e gjitha kohet.”


Romaku ishte marrezuar dhe I shtangur qe këtu ishte një vocërrak I cili I përgjigjej pyetjeve te tij ne atë mënyrë sa qe nuk mund te argumentonte kundër provave te tij.


Kështu qe , si I krisur dëshironte te provonte pyetjen finale. Por para se te bënte , djaloshi tha, “Prit! Ju jeni ai qe bëni pyetje dhe unë jam Ai qe ju përgjigjem te gjithë pyetjeve tua . Do te jete e drejte sikur ju te zbritni poshtë ne vendin ku qëndroj unë kështu qe unë te jem aty ku jeni ju tash, kështu qe përgjigjet te ndihen mire ashtu si ishin ndier pyetjet e tua.


“ Kjo ju duk e arsyeshme romakut, kështu qe ai zbriti nga lart dhe djaloshi u ngjit ne podium. Njeriu përsëriti pyetjen e tij finale. “ Me thuaj, cfare bën Allahu ne këtë moment?” Djaloshi me krenari u përgjigj, “Ne këtë moment, kur Allahu e pa ne këtë podium te lart një gënjeshtar dhe përqeshës te Islamit. Ai e beri te zbres nga lart poshtë. Dhe atë qe beson ne njeshmerine e Allahut, Ai e ngriti lart dhe e vërtetoi te Vërtetën. Ai në çdo moment është i angazhuar në çështje të reja (falë mëkate, largon brengosje, jep jetë, jep vdekje, krijon gjendje, zhduk të tjera etj.). (Sura 55 ar-Rahman, Ajeti 29)."


Romaku nuk pat cfare te thotë përveç te largohet dhe te kthehet ne vendin e tij, I mundur . Ne ndërkohë ,ky vocërrak u rrit dhe u be njeri nder dijetaret me te famshëm ne Islam.

Allahu, I lartemadheruari , e shpërbleu me një mençuri dhe dituri te dinit Islam . Emri I tij ishte Ebu Hanifja (rahmatullahu 'alejhi Allahu e mëshiroftë ) I njohur sot si një dijetar I madh ne Islam.

Marr nga www.rocksonte.com

[[xeni]]

Shume bukur!
Zana Fisnike, çfare durimi qe paske!

[kuds]

Shembull i lakmueshëm për sabër -durim

Na ka treguar Abdullah ibn Rumy Al-Jemamy, na ka treguar Isma`il ibn Abdul-Hakim nga Abdus-Samed ibn Me`aqila nga Wehba ibn Munebbiha i cili thotë isa njerëz pa këmbë dhe duar e pyetën Ebu Abdullahin: A ke dëgjuar ndonjëherë për sprovë apo dënim më të ashpër se kjo që na ka godit neve?
Ai u përgjigj: Po të ishit krahasuar ju me atë në çka kanë qenë ata para jush do të ishit sikurse tymi në krahasim me zjarrin! Pastaj vazhdoi: Një grua me emrin Sara, nga populli i beni israilëve ,dhe shtatë djemtë e saj, është sjell para mbretit i cili i torturonte njerëzit duke i detyruar të hanë mish derri.

Thotë imam Ibn Ebi Dunja,r.a.: e thirri djalin e saj më të madhin dhe i tha: Ha!
Ai u përgjigj: Kurrë nuk do të ha diçka çka Allahu i Lartësuar më ka ndaluar. Ishte urdhëruar që ti priten të dy duart edhe këmbët e tija të gjitha pjesë-pjesë derisa e mbytën.

Pastaj e thirrën djalin tjetër të saj dhe i tha: Ha
Ai iu përgjigj: Nuk do të ha diçka çka Allahu i Lartësuar më ka ndaluar. U urdhërua që ta sjellin një kazan prej bakrit të mbushur me katran dhe e ndezën derisa filloi të gurgulloj. Dhe kur filloi të vloj mirë atëherë e hodhën aty.

Pastaj e thirrën tjetrin dhe mbreti i tha: Ha ! I tha: Ti je më i ulët, më i nënçmuar dhe më i dobët që të ha diçka që Allahu më ka ndaluar. Mbreti qeshi dhe tha: A e dini se çka deshi ky me këtë prej meje. Deshti që ta nxit hidhërimin tek unë e unë pastaj ta mbyti me metod të shkurtër. Por kjo nuk do ti ndihmoj. Urdhëroi që t'ia hjekin lëkurën duke filluar nga qafa. Pastaj urdhëroi që t'ia hjekin lëkurën nga fytyra dhe nga koka, dhe ashtu ia hjeki tërë lëkurën.

Ashtu i mbyti të gjithë një nga një edhe secilin në mënyra të ndryshme derisa i erdhi radha më të voglit. E atëherë mbreti iu drejtua nënës së tij dhe i tha: Ti e shikove se çka veprova. Shko me djalin tënd, vetmohu me të dhe binde që ta haj atë kafshatë nëse dëshiron të jetoj.

Tha : gjithsesi. Dhe ajo u vetmua me djalin e saj dhe i tha : dije o djali imë se te secili nga vëllezërit e tu e kamë pasur nga një të drejtë (hak) ndërsa në ty i kamë dy të drejta (hake). Kjo është për arsye se secilin prej tyre e kamë ushqyer me qumështin tim dy vite . Pastaj vdiq babai yt derisa ende ishe në barkun tim. Të kamë lindur dhe të kamë dhënë gji për shkak të dobësisë tënde dhe për shkak të mëshirës time - plotë katër vite. Për këtë arsye unë te ti i kamë dy të drejta.

Të bëj be në Allahun dhe në të dy të drejtat e mia që i kamë që të bësh sabër nga ajo që Allahu e ka ndaluar mos e ngrënë dhe mos i tako vëllezërit e tu në ditën e Kiametit e të mos jesh me ta .

Ndërsa djali iu përgjigj: Falënderimi i qoftë Allahut që ma mundësoi të dëgjoj këtë nga ti. Kamë pas frikë se do të fillosh të më bindësh që të ha diçka që Allahu i Lartësuar e ka ndaluar.
Pastaj me djalin e saj shkoi te mbreti dhe i tha: Ja, e kamë bindë, e kamë bindë.
Mbreti e urdhëroi për të ngrënë mishin e derrit e ai u përgjigj: Asnjëherë nuk do ta ha atë çka Allahu i Lartësuar më ka ndaluar! Dhe ai e mbyti e ia bashkëngjiti vëllezërve të tij, dhe pastaj i tha nënës së tyre :

E mjera ti, unë po e shoh se mundem të veproj me ty diç edhe më të vështirë se kjo që e përjetove sot. Ngrëne një kafshatë dhe do të veproj me ty çka të dëshirosh, dhe do të japë çka të dëshirosh që të jetosh me to.

Atëherë ajo iu përgjigj: A ta bashkoj vuajtjen me djemtë e mi dhe ti bëjë Allahut gjynah? Edhe sado gjatë të jetoj pas tyre kurrë nuk kisha dëshiruar apo kurrë nuk do ta ha atë çka Allahu i Lartësuar më ka ndaluar!

Ndërsa në një transmetim tjetër thotë: Sa do që të jetoj kjo nuk do të mi kthej prapa ata. Apo: edhe sikurse të ishin gjallë dhe sikur të më urdhëronin të ha kurrë nuk do ta kisha vepruar atë. Pastaj mbreti e mbyti edhe ate.

[kuds]

Mendjemadhësia: pengesë për në Parajsë
nga Shejh Abdur-Rahman Ibn Nasir es-Se'di [v.1376H]1

Nga Abdullah Ibn Mes'ud [radiallahu anhu] i cili transmetoi se i Dërguari i Allahut [salallahu alejhi ue selam] ka thënë: "Kushdo që ka në zemrën e tij mendjemadhësi [kibr] qoftë edhe sa atomi s'do të hyjë në Parajsë." Një njeri tha: Çka në lidhje me njeriun i cili e ka qejf [dmth është krenar me] veshjen e bukur dhe këpucat e bukura? Ai u përgjigj: "Vërtet, Allahu është i bukur dhe e don të bukurën. Mendjemadhësi [kibr] është të refuzosh të vërtetën dhe të përçmosh njerëzit."2
Pra, Allahu, më i Larti, na informon se Zjarri është vendbanim i atyre që kanë kibr [mendjemadhësi dhe arrogancë]. Dhe në mësojmë nga hadithi i lartpërmendur se: "Kushdo që ka në zemrën e tij mendjemadhësi [kibr] qoftë edhe sa atomi s'do të hyjë në Parajsë." Kjo është dëshmi se kibri [mendjemadhësia] doemos kërkon hyrjen në Zjarr dhe e parandalon hyrjen në Parajsë. Dhe ky shpjegim i hollësishëm që Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] përmendi e sqaron domethënien e kibrit [mendjemadhësisë] në mënyrën më të mirë të mundshme. Pra, ai e ndau kibrin në dy lloje:

1] Mendjemadhësia [kryelartësia] ndaj së vërtetës: Kjo nënkupton refuzimin e së vërtetës dhe mospranimin e saj. Pra, kushdo që e refuzon të vërtetën është mendjemadh dhe arrogant – në pajtim me atë që e refuzon nga e vërteta. Kështu që është obligim për çdonjërin që të përulet para së vërtetës me të cilën Allahu e dërgoi të Dërguarin e Tij [salallahu alejhi ue selam], dhe të cilën Ai e zbriti në Librin e Tij. Përsa u përket atyre mendjemadhësia dhe arroganca e të cilëve i parandalon ata tërësisht prej bindjes ndaj të Dërguarve [dmth nga Imani apo besimi në ta dhe porosinë e tyre], atëherë ata janë kufarë [pabesimtarë] të cilët do të banojnë në Zjarr përgjithmonë. Meqë e vërteta u vjen atyre përmes të Dërguarve, të cilët ua shpjegojnë atyre shenjat dhe dëshmitë e qarta, ndërsa ata i refuzojnë ato dhe parandalohen nga të pranuarit ato për shkak të kibrit që e ushqejnë në zemrat e tyre. Allahu i Lartësuar ka thënë:

"Vërtet, ata që polemizojnë lidhur me Shenjat e Allahut pa pasur ndonjë argument, në zemrat e tyre s'ka gjë tjetër përveç kibrit [mendjemadhësisë]. Ata kurrë s'do ta pranojnë Pejgamberin Muhamed." [Ghafir: 56].

Përsa u përket atyre mendjemadhësia dhe arroganca e të cilëve i parandalon ata nga nënshtrimi ndaj disa pjesëve të së vërtetës – ngase kjo i kundërshton opinionet e tyre apo dëshirat dhe epshet – atëherë njerëzit e tillë s'janë kufarë [pabesimtarë], por një veprim i tillë kërkon që ata të dënohen në pajtim atë që e kanë prej kibrit. Për këtë shkak Dijetarët kanë rënë dakord që kurdo që Suneti [udhëzimi dhe rruga] i Pejgamberit [salallahu alejhi ue selam] t'i jetë shpjeguar ndokujt, atëherë s'është e lejueshme për të që ta lë atë për thënien e tjetërkujt, kushdoqoftë ai dhe çfarëdo statusi që të ketë ai. Pra, është obligim për kërkuesin e diturisë që t'i jep përparësi të plotë dhe absolute thënies së Allahut dhe të Dërguarit të Tij [salallahu alejhi ue selam] mbi thënien e kujdoqoftë tjetër, dhe se ai duhet ta bëjë këtë bazë të cilës i kthehet, dhe fundament mbi të cilin ndërton; duke pasuar kështu udhëzimin e Pejgamberit [salallahu alejhi ue selam], duke u përpjekur që ta kuptojë atë që është menduar me të, dhe duke e pasuar këtë, së brendshmi dhe së jashtmi. Kur personi është në pajtim me këtë parim madhështor, ai me të vërtetë arrin mirësi dhe shkëlqesi, dhe të gjitha gabimet do t'i falen atij; meqë synimi kryesor i tij është që të pasojë atë që i është urdhëruar atij. Pra, gabimet e tija janë të justifikuara për shkak të përpjekjes së tij për të njohur dhe për t'iu përshtatur së vërtetës – dhe kjo është përulja e vetvetes ndaj së vërtetës.
2] Mendjemadhësia ndaj njerëzve: Ky lloj nënkupton përçmimin e njerëzve dhe përbuzjen e tyre. Ky qëndrim ngrihet kur personi është i mahnitur me veteveten e tij, ka mendim të lartë për vetveten e tij, dhe mendon se është më i mirë se të tjerët. Pra, kjo bën që ai të ketë kibr ndaj krijimit, që t'i përçmojë ata, t'i përqesh ata, dhe t'i degradojë ata përmes fjalëve dhe veprave. I Dërguari i Allahut [salallahu alejhi ue selam] ka thënë: "Mjafton si e keqe për një person që ai ta përçmojë vëllain e tij musliman."3
Për këtë shkak njeriu pyeti: "Çka në lidhje me njeriun i cili e ka qejf [dmth është krenar me] veshjen e bukur dhe këpucat e bukura?" Ngase, ai u frikësua se kjo bie nën kërcënimin me dënim. Kështu që Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ia shpjegoi atij se kjo s'është prej kibrit, meqë ky person ishte prej atyre që i ishte bindur së vërtetës, dhe ishte modest ndaj njerëzve, dhe se kjo ishte prej bukurive të cilat i do Allahu, ngase vërtet, Allahu, më i Larti, është i bukur në Veten e Tij [Dhat], Atributet e Tija [Sifat] dhe Veprat e Tija [Ef'al], dhe se Ai e do bukurinë e brendshme dhe të jashtme.
Përsa i përket bukurisë së jashtme, kjo përfshin pastërtinë e trupit, veshjes dhe vendit. Kurse bukuria e brendshme është zbukurimi i karakterit. Për këtë i Dërguari i Allahut [salallahu alejhi ue selam] e kishte zakon të lutej: "O Allah! Më udhëzo në sjellje të mirë dhe cilësi të mira, askush s'mund të më udhëzojë në zbukurimin e tyre përveç Teje. Dhe, më largo nga veprat dhe cilësitë e këqija, askush s'mund t'i largojë këto prej meje përveç Teje." Dhe Allahu e di më së miri.

. Behxhetul-Kulubul-Ebrar [f. 156-158].
2. Transmetuar nga Muslim në Sahi-në e tij [1/65].
3. Transmetuar nga Muslim [f.2564].
4. Transmetuar nga en-Nesa'i [f.861]. Është saktësuar nga el-Albani në Sifatus-Salah-un e tij [f.93].

[kuds]

Me Emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirbërësit

Paqja dhe Shpëtimi qoft mbi ju

Lavdrimi i qoft Allahut i cili më ka udhëzuar mua në rrugën e lavdis dhe të krenaris. Dhe Lavdrimi i qoft Allahut i cili më ka nderuar mua me shoqërin dhe më ka njoftuar për Heronjët e Umetit tonë, si me , udhëheqësin shehid, Abd Al-Aziz El-Mukrin, Sheih Isa El-Aushen, Sheih Ibrahim El-Reies, Faisal El-Dahil, Nasir El-Rashid, Ibrahim El-Durehim, Turki El-Miteiri, Abdllah El-U`Taibi, dhe vëllezërit tanë të tjerë... ata burra na kanë treguar neve domethënien e vërtet të guximit dhe trimëris, na treguan neve për sakrifikimin më të lartë me gjënë më të qmuar që të urdhërohet që të vendoset "La Ilahe Ila Allah" (Nuk ka zot përveq Allahut).

O ju që po qëndroni mbrapa

Pejgamberi (SAVS) ka thënë "Asnjëri prej jush nuk do të jetë besimtarë derisa ta dëshiron për vëllaun e vetë atë që e dëshiron për vetën e tij". Ai (Pejgamberi) gjithashtu ka thënë "Feja është këshillë". Prandaj unë kam ardhur tek ju me këshillë të sinqert. Sot, ne kemi mundësi të bëjmë qkado që dëshirojm pa llogari, dhe nesër (ditën e gjykimit) është llogaria pa patur mundësi për të vepruar.

O ju që po qëndroni mbrapa

A keni vendosur që të qëndroni mbrapa me gra?

Ata preferojn që të jenë me (gra) që mbetën mbrapa (në shtëpi): Zemrat e tyre janë të mbyllura dhe prandaj ata nuk kuptojn. Kurani i Shenjët.

Ky është një fakt i pakëndshëm që ju asnjëherë nuk keni dëshirë që ta ndeshni. A me të vërtet dëshironi që të qëndroni me Hipokritët, dhe njerëzit që arsyetohen? Qka keni bërë për fen tuaj? Veqanarisht kur e shihni atë (Islamin) që po sulmohet dhe po pritet gjdo ditë dhe gjdokund.
O ju që po qëndroni mbrapa:

Si mund të jeni të rehatshëm me gjendjen tuaj pasive për derisa vëllezërit dhe motrat tuaja po i nënshtrohen të gjitha llojeve të torturimeve nga armiqët e Allahut? Si mund të jesh i kënaqur me jetën derisa motrat tuaja po dhunohen në burgun Abu Graib? Si mund të kënaqesh duke qëndruar në shtëpi me grat tuaja derisa vëllezërit dhe motrat tuaja janë pa shtëpi?

O ju që po qëndroni mbrapa:

Qfar arsye do ti jipni Allahut? Derisa vëllezërit tuaj në burgjet Abu Graib, Guantenamo, El-Ruveis, dhe Heir (El-Ruveis, dhe Heir janë dy burgje në Arabi Saudite ku Muxhahidinët po torturohen dhe po poshtërsohen) po xhveshen lakuriq. Fotot e vëllezërve tuaj në Abu Graib janë kopje të njëjta se qka po ju ndodh vëllezërve tuaj në Izrael, Amerik dhe bashkpuntorëve të tyre në vend.

O ju që po qëndroni mbrapa:
Adhuruesit e kryqit dhe Jehudit po i xhveshin grat Muslimane tonat nga dinjiteti i tyre dhe po e thyejnë dëshirën e heronjëve të këtij Umeti nëpër burgje të ndryshme të Amerikes, Izraelit, dhe vendeve në regjion, Qka jeni duke pritur?

O ju që po qëndroni mbrapa:
A nuk e keni ndëgjuar thënien e Allahut:

Luftoni ata derisa të mos mbetet persekutim dhe e tërë feja të jete vetëm për All-llahun ne tersi... 8:39 Kurani i Shenjët.

O ju që po qëndroni mbrapa:

A nuk jeni të vetëdijshëm për thënien e Allahut:

Luftoni dhe vrani idhujtarët kudo që t’i gjeni, robëroni dhe ngujoni ata, e vinju pritë në çdo shteg...9:5 Kurani i Shenjët.

A nuk ka thënë Allahu:
Luftoni ata, All-llahu i dënon dhe i mposht ata nëpërmjet duarev tuaja , e juve ju ndihmon kundër tyre dhe shëron zemrat e besimtarëve, dhe Ai mënjanon brengat nga zemrat e tyre...9:14-15 Kurani i Shenjët.

A nuk ka thënë Allahu:

Luftoni ata që nuk besojnë All-llahun e as botën tjetër, nuk e konsiderojnë të ndaluar (haram) atë që e ndaloi All-llahu dhe i dërguari i Tij, nuk besojnë fenë e vërtetë, prej atyre të cilëve u është dhënë libri, derisa ta japin xhizjen në dorë e duke qenë të mposhtur.9.29.Kurani i Shenjët.

A nuk ka thënë Allahu:

O Pejgamber, lufto jobesimtarët dhe hipokritët dhe sillu rreptë ndaj tyre - vendi i tyre është Xhehennemi që është përfundimi më i keq.9.73. Kurani i Shenjët.
.A nuk ka thënë Allahu: O ju që besuat! Luftoni jobesimtarët që i keni afër jush, e le ta ndiejnë prej jush grushtin e fortë kundër tyre. E dine se All-llahu është me të devotshmit.9.123 Kurani i Shenjët.

O ju që po qëndroni mbrapa:

Allahu thotë:

A mos e konsideruat dhënien e ujit haxhinjve dhe kujdestarinë ndaj xhamisë së shenjtë, si besimin e atij që i besoi All-llahut dhe ditës së fundit dhe që luftoi në rrugën e All-llahut? Jo, ato nuk janë të barabarta te All-llahu. Popullin mizor All-llahu nuk e vë në rrugë të drejtë.Ata të cilët besuan, migruan dhe luftuan me pasurinë dhe veten e tyre në rrugën e All-llahut, ata kanë pozitë më të larët te All-llahu dhe vetëm ata janë fatlumë.Zoti i tyre i përgëzon ata me mëshirë nga Ai, me disponim ndaj tyre, me Xhennete ku ata do të kenë nimet (hirësi-mirësi) të pandërprerë.Ata aty do të jenë të pasosur e te All-llahu është shpërblim i madh. 9: 19-22 Kurani i Shenjët.
O ju që po qëndroni mbrapa:

Thuaj (o i dërguar): “Në qoftë se etërit tuaj, vëllezërit tuaj, bashkëshortet tuaja, farefisi juaj, pasuria që e fituat, tregëtia që frikoheni se do të dështojë, vendbanimet me të cilat jeni të kënaqur, (të gjitha këto) janë më të dashura për ju se All-llahu, se i dërguari i Tij dhe se lufta për në rrugën e Tij, atëherë, pritni derisa All-llahu të sjellë vendimin e Tij. All-llahu nuk vë në rrugën e drejtë njerëzit e prishur. 9: 24 Kurani i Shenjët.
O ju që po qëndroni mbrapa:

O ju që besuat, ç’është me ju, që kur ju thuhet: “Dilni në rrugën e All-llahut!”, ju rëndoheni përtokë? A jeni më të kënaqur me jetën e dunjasë, se sa me ahiretin? Kënaqësia e jetës së dunjasë, në krahasim me ahiretin është e vogël!Nëse nuk dilni, Ai do t’ju dënojë me një dënim të dhembshëm, do t’ju zëvendësojë me një popull tjetër dhe Atë nuk e dëmtoni aspak. All-llahu ka mundësi për çdo gjë. 9: 38-39 Kurani i Shenjët.

O ju që po qëndroni mbrapa:

Dilni me lehtësi ose vështirësi, dhe luftoni me pasurinë tuaj dhe me veten tuaj në rrugën e All-llahut; kjo është për ju më e dobishmja, nëse e dini. 9.41. Kurani i Shenjët.

O ju që po qëndroni mbrapa:
A nuk ke frikë se qka Allahu thotë: E sikur të kishin dëshiruar ata të dalin, do të bënin për të (për luftë) ndonjë përgatitje, por All-llahu nuk e pëlqeu ngritjen e tyre, ndaj i zmbrapsi, dhe u është thënë: “Rrini me të paaftit ( fëmijët, gratë e pleqtë).Edhe sikur të dilnin me ju, ata nuk do t’ju shtonin tjetër pos ngatërresës dhe shumë shpejt do të përçanin mesin tuaj, duke kërkuar t’ju turbullojnë. E ndër ju ka të tillë që i dëgjojnë ata. All-llahu i di shumë mirë hipokritët. 9.46-47 Kurani i Shenjët.

O ju që po qëndroni mbrapa:

A nuk merakosesh për atë se qka Allahu ka thënë:Ata (hipokritë) që mbetën (pa shkuar në luftë), u gëzuan për ndejen e tyre pas të dërguarit të All-llahut dhe nuk dëshiruan që të luftonin me pasurinë dhe veten e tyre në rrugën e All-llahut dhe thanë: “Mos dilni (në luftë) në vapë!” Thuaju: “Zjarri i Xhehennemit ka vapën edhe më të fortë, nëse janë që kuptojnë!”Le të qeshin pak (në dynja) e le të qajnë shumë (në botën tjetër). Ai është shpërblim i asaj që fituan.Nëse All-llahu të kthen ty (prej Tebukut) te ndonjë grup i tyre (hipokritëve), e ata të kërkojnë leje për të dalë (me ty në ndonjë luftë), thuaju: “Ju nuk do të dilni kurrë me mua dhe kurrë nuk do të luftoni ndonjë armik së bashku me mua! Ju ishit të kënaqur herën e parë që nuk luftuat, pra rrini me ata që mbetën!” 9.81-83 Kurani i Shenjët.

O ju që po qëndroni mbrapa:

A nuk e dini ngjarjen e tre burrave që mbetën mbrapa? Qfar ishte krimi i tyre? Janë frenuar prej Xhihadit (duke qëndruar mbrapa) ... shikoni më prej së afërmi ngjarjen e tyre e cila është treguar në Kuranin e Shenjët. Ata ishin shokë të Pejgamberit dhe ishin prej mesit të njerëzve më të mirë, ata e shoqëruan Pejgamberin në disa prej ekspeditave të tij. Qka ishte të dënuarit e tyre (për të qëndruarit mbrapa)? Lajmëtari i Allahut (SAVS) i ignoroi ata për 50 netë të njëpas njëshme, edhe përkundër faktit se ata i ishin penduar Allahut, por Allahu nuk ua pranoi pendimin e tyre deri pas natës së 50! Qështja është serioze në të vërtet, pra mendo përsëri dhe rivlersoi veprat e tuaja para se të japish llogari.

O ju që po qëndroni mbrapa:

Ju nuk ju keni ardhur në ndihmë vëllezërve tuaj në Arabi, e as që i keni luftuar kryqalinjët, pra ,për qka po qëndroni mbrapa?
Dhe qka është puna me ju?

O ju që po qëndroni mbrapa:

Mushrikët e shekujve të kaluar, nuk kishin për ta pranuar gjendjen e poshtërsuar të Umetit Islamik, ata nuk do të kishin pranuar që ti shohin motrat e tyre në duart e armikut, duke i dhunuar dhe duke i poshtërsuar ato.

O ju që po qëndroni mbrapa:

Nëse dyshon se lufta jonë (në Arabi) është në pikpyetje, e qka thuani për Irak? Atje , ju i shihni qart se si vëllezërit dhe motrat tuaja po mbyten dhe po torturohen dhe pasuria e Muslimanëve po plaqkitet. Atëherë qfar është arsyeja për të qëndruarit mbrapa?

O ju që po qëndroni mbrapa:
Nëse i fajsoni Muxhahidinët në përgjithësi dhe ata (Muxhahidinët) në Gjirin Arabik, në veqanti për të luftuarit e atyre ushtarëve (policin Saudite dhe forcat e sigurimit) dhe ju i mbroni ata se janë Musliman, ne ju pyesim në emër të Allahut: Kush po na ndjek neve? Kush po i invadon shtëpit dhe qështjet private tonat? Kush po i arreston heronjët dhe ulemat tonë? Kush po i vret më të mirët prej nesh? Kush i tejkalon kufijt ndaj grave, pronësis dhe pasuris sonë? Unë ju pyes në emër të Allahut: Kush është syri që nuk fle i Tagutëve ( liderët e korruptuar dhe krishterët në Saudi)?Kush është dora e rëndë dhe veshi ndëgjues i Tagutëve? A nuk janë ato forca speciale dhe ushtarët e sigurimit mbrojtësit e kryqit?Kush po i mbron Amerikanët dhe adhuruesit e kryqit në vendin tonë? Kush po qëndron ndërmjet neve dhe kryqit? Unë betohem në Allahun se ne i kemi parë Garden nacionale të Saudis duke qëndruar pranë dyerve të qendrës së CIA-s në Rijad, duke vënë jetën e tyre në radhë për ti mbrojtur Kafirat mbrenda.

O ju që po qëndroni mbrapa:

Ju pyes, në emër të Allahut: A nuk e dinë shumica e atyre ushtarëve që po i ndjekin Muxhahidinët se Muxhahidinët janë armiq të Amerikës dhe aleatëve të saj? A nuk ka thënë Allahu:
O ju që besuat! Mos zini miq as jehuditë, e as të krishterët. Ata janë miq të njëri-tjetrit. E kush prej jush i miqëson ata, ai është prej tyre. Vërtetë All-llahu nuk vë në rrugë të drejtë popullin zullumqarë. 5:51 Kurani i Shenjët.

O ju që po qëndroni mbrapa:
Pse po i quani spiuna cilindo që ju ndihmon Jehudive në Kuds dhe Gaza? Dhe në Kabull agjenta? Dhe në Bagdad dhe Faluxh (i quani) tradhtarë? Por heshtni për të njëjtin krim në Rijad, pse? Ulemat e këtij Umeti janë të mendimit se ata (ndihmuesit e armiqëve të Allahut) janë armiqë dhe të luftuarit e tyre është i lejuar. Para se ata të bëheshin armiq i tradhtuan vëllezërit e tyre Musliman. Prandaj, nëse ata nuk janë armiqë dhe nëse nuk janë tradhtarë, atëherë qka janë ata?
Unë betohem në Allahun se Unë i kamë parë me syt e mi, se si policët e trafikut (rrejshëm të quajtur Muxhahidin) vendosnin barrikada në rrugë dhe na i drejtonin armët neve. Këta ushtar e dinë shumë mirë se Ibni Saudi (sunduesi i Arabis Saudite) dhe pasuesit e tij në qeverin e tij janë agjenta të Amerikanëve.Pra, qka ka mbet prej burrëris së tyre? Dhe qka ka mbetur prej fes së tyre?
O ju që po qëndroni mbrapa:

Ju paraqiteni me të gjitha llojet e arsytimeve por realiteti është se, ju keni dëshirë që të qëndroni me grat tuaja dhe e dashuroni këtë jetë dhe e urreni vdekjen. Kjo është situata e punëve tuaja. Prandaj, unë ju them juve: Kini frikë Allahun dhe kthenju rrugës së fes suaj, e ajo është Xhihadi.
O ju që po qëndroni mbrapa:

Ju bëjë me dije për dijetarët e korruptuar, dhe monahet - priftat e qeveris. Pejgamberi më parë na ka lajmëruar neve: "Gjënë për të cilën më së shumti që kam frikë për ju janë dijetarët që devijojn."

O ju që besuat, vërtet një shumicë e parisë fetare e jehudive dhe e të krishterëve, në mënyrë të paligjshme e hanë pasurinë e njerëzve dhe pengojnë të tjerët nga rruga e All-llahut. Ata të cilët e ruajnë arin e argjendin e nuk e japin për rrugën e All-llahut, lajmëroji për një dënim të dhëmbshëm. 9:34 Kurani i Shenjet.
Ata i konsideruan “ahbarët” (priftër jehudi) të tyre, “ruhbanët” (murgjit e krishterë) të tyre dhe Mesihun (Isain) birin e Merjemes, për zota pos All-llahut, ndërsa ata nuk janë urdhëruar për tjetër (nga pejgamberët) pos për adhurimin ndaj All-llahut një, e që nuk ka të adhuruar tjetër pos tij. I lartë është Ai nga çka i shoqërojnë. 9: 31 Kurani i Shenjët.

O ju që po qëndroni mbrapa:

Unë ju pyes në emër të Allahut: Ai quani ulema ata që ju vie keq për kryqtarët? Ata i shohin vëllezërit tanë duke u burgosur, duke u zënë, dhe duke u mbytur dhe nuk thonë asgjë për atë. Dhe atë ditë kur Allahu i ka mëshiruar Muxhahidinët me zënjen e adhuruesit të kryqit, kukullat e Tagutave erdhën nga të gjitha anët për ta shpëtuar atë kafir. Pasi që i ndëgjove të gjitha këto, a ju beson ende atyre tradhtarëve të prishur që e quajn vetën dijetar?
O ju që po qëndroni mbrapa:
Ju shihni dijetarët qeveritar nuk ju kan kryer punën e tyre për të ju ardhur në ndihmë Muslimanëve të burgosur në burgjet e Abu Graibit, Guatenamos, El-Ruveisit, dhe Heirit. Ata as që e kan dhënë një fetva të vetme, për lirimin e tyre (që ti bëjnë që ata të lirohen që është detyrë e gjdo Muslimani). Allahu ia shëmtoft fytyrat e tyre (e njerëzve që nguten për të ju ndimuar dhe mbrojtur adhuruesit e kryqit dhe e këthejn kokën në anën tjetër atëherë kur Muslimanët gjthsesi kanë nevojë për ndihmën e tyre).

O ju që po qëndroni mbrapa:

Bashkangjitnju karavanit të Xhihadit. Vëllezëri tuaj në Gadishullin Arabik po i luftojn armiqët e Allahut. Pra, përkrahni ata dhe bashkangjitnju atyre.
O ju që po qëndroni mbrapa:

Dhe jepni për në rrugë të All-llahut e mos i lejoni duart tuaja qe te kontribojn per shkatrrimin tuaj... 2:195 Kurani i Shenjët.(braktisja e Xhihadit është shkatrrimi i vetvetës dhe është humbje e kësaj jete).
O ju që po qëndroni mbrapa:
Bashkangjitjuni Xhihadit. Mbytne një kafir, (Kafiri dhe ai që e ka vrar nuk do të jenë s`bashku në Xhehenem), (Hadith)
.
O ju që po qëndroni mbrapa:
Ae dini se cilët janë besimtarët e vërtet?

Është e vërtetë se ata që besuan, u shpërngulën dhe luftuan me pasurinë e tyre në rrugën e All-llahut, dhe që strehuan (të shpërngulurit) dhe u ndihmuan, të tillët janë miq të njëri tjetrit 8:72 Kurani i Shenjët

O Allah. Ti je i Gjalli, Vet-përkrahës, Përkrahës i të gjithëve, plot Shkëlqësi, Furnizim dhe Krenari, Udhëzo Umetin e Muhamedit (SAVS) në Xhihad, udhëzo rinin Muslimane që të luftojn në rrugën Tënde dhe që ta vendosin fen Tënde, O, Zot i botrave, O, Allah, thejë shpinat e adhuruesve të kryqit dhe Jehudive dhe kukullave të tyre. Mbushi zemrat e tyre me frikë.

O, Allah, më dhuro mua shehidllëk në rrugën Tënde ashtu që mëkatet e mia të më falen dhe që Ti të jesh i kënaqur me mua. Ti je më i Begatshmi.

Paqja dhe shpëtimi i qoft mbi Pejgamberin tonë Muhamedin.a.s.