Lamtumire

[Veshtrusja]

Lamtumire

Nje dite syt i hapa
jeten po pergjoja
ktheja koken djathas
vezhgoja, s'kuptoja
gjithe celcat kerkoja
rrotull botes vija
analizoja, veshtroja....


Gjate nates gerrija
shume endrra shija
habira gjeja
e cfare smund t'beja
Por diten, diten s'flija
me merrte urija
nga varferija, merzija


E diten, diten kur rrija
diten kur pergjova
mendt c'i cakordova
e kur mesoja...
zemren c'e zemeroja
shpirtin hidherova
ah c'u ashpersova


e pastaj, pastaj kur u lodha
kesaj bote iu largova
nga kompleksiteti shpetova
perfundimisht.....
........................u qetesova.


leht leht si pend ika
me iku krejt frika
diten, naten
te dyja, te gjitha,
............... i fika.


Ika! ika! shkova!
i hipa atij kali
qe m'coj te ai mali
............................
dhe i hapa krahet...

Dhe cmrekulli gjeta!
perfundimisht shikova!
fluturova
gjithe rete i kalova!
matan detit, pertej valeve
..................shkova.

[oiseau en vol]

JACQUES PREVERT (1900-1977)


JAM SIÇ JAM

Jam siç jam
Jam gatuar kështu
Kur më vjen për të qeshur
Po unë shpërthej në të qeshura
Unë dua atë që më do
Mos është faji im
Nëse nuk është i njëjti
Që unë dua çdo herë
Jam siç jam
Jam gatuar kështu
Ç'doni ju më tepër
Ç'doni ju nga unë

Jam bërë për t'u pëlqyer
Dhe nuk mund të ndryshoj asgjë
Takat e mia janë tepër të larta
Shtati im tepër i kërrusur
Gjoksi im tepër i fortë
Dhe sytë e mi tepër me rreth
E pastaj më pas
Ç'ju duhet ju
Jam siç jam
I pëlqej kujt i pëlqej

Ç'ju duhet ju
Çfarë më ka ndodhur
Po unë dua dikë
Po dikush më ka dashur
Siç fëmijët që duhen
Thjesht dinë të duan
Duan duan...
Përse të më pyesin
Jam këtu për t'ju pëlqyer
Dhe nuk mund të ndryshoj asgjë.

[StormAngel]

Poezi e bukur kjo Veshtrusja.
Komplimente

[Eagle]

Lamtumire

Ika! ika! shkova!
i hipa atij kali
qe m'coj te ai mali
............................
dhe i hapa krahet...

Dhe cmrekulli gjeta!
perfundimisht shikova!
fluturova
gjithe rete i kalova!
matan detit, pertej valeve
..................shkova.

oooo..po ky qenka himn, per bese..

o vasha veshtruese
me tendenca analizuese
dallget jane kafshuese
uese...uese...uese ...lol

me ke knaq sonte

[Veshtrusja]

oooo..po ky qenka himn, per bese..

o vasha veshtruese
me tendenca analizuese
dallget jane kafshuese
uese...uese...uese ...lol

me ke knaq sonte

Eagle, vellai im me "uese"
kesaj bote shkaterruese
i mungojn krahet ledhatuese
ajo e verteta prodhuese
...................funksionuese..

[Veshtrusja]

Qysh je?
Ku je?
Mes cfare?
Mbi cfare?
Per ke?
Me ke?

...moj Zonje e madhe ?

Dilme moj Shqiponje fluturuese!
Dilme moj sy depertuese!
Dilme moj zemer coptuese!
Dilme moj gryk hartuese!
Dilme moj shpirt mjekuese!
Dilme moj... Dil!

[oiseau en vol]

FRIEDRICH HÖLDERLIN

Lamtumirë

Ne, të duash të na braktisësh, ta besosh këtë më të mençur të drejtë ?
Çfarë tmerri na mbërthen, akti i kryer, kjo vrasje ?
Ah ! kaq pak të na njohin
Sepse në ne mbretëron një zot.

Ta trashtosh atë ? atë, medet, që na dha, dhe atë
Vetëm, mendjen dhe jetën, shpirtin e dashurisë sonë
Dhe zotin e saj mbrojtës
Jo, këtë nuk mund ta bëj.

Por krejt tjetër është e keqja që ka në idenë e botës,
Të tjera rregulla të hekurta luajnë për të, të tjera të drejta,
Ku pushtimi dinak i së cilave
Lodh shpirtin ditë për ditë.

Ashtu qoftë ! dhe unë e dija këtë. Ngaqë e paformë në ne
E ngulitur, Frika që zota dhe njerëz ndan,
Dëshiron si shpagim gjakun,
Dhe bën zemrën e të dashuruarve të vdesë.

Shko, të hesht vlen më mirë ! oh ! mos më lër më
Të shohë kurrë atë që vret, lë që në paqe të paktën
Të shkoj tek vetmitë e mia,
Dhe që të jetë mirë lamtumira jonë !

Merre vetë dhe më zgjat nga ky helm i shenjtë,
Që të pi me ty, nga ky lëng shpëtues
Kupë të plotë, dhe që të jetë krejt
E harruar kush qe urrejtje dhe dashuri.

Unë, po nisem. Shumë më vonë, o Diotima ! kush e di,
Ora këtu do të vijë të të rishohë. Gjakun e vet
Tani e tutje, dëshira e ka
Derdhur të gjithin, ne shkojmë pa qëllim,

Të huaj fatlumtur, hije që në ëndërrim çon
Një bisedë hezituese, por tek harresa ky vend
I lamtumirës n’a tërheq,
Gjithçka në ne ngroh një zemër,

Habitem nga pamja jote, siç nga koha e shkuar
Ngrihen zëra dhe këngë, i ëmbël është zëri i një uti,
Dhe zambaku, i artë mbi ujin jeton,
Si parfum deri tek ne përhapet.

[Veshtrusja]

flmn Highlander per kontributin qe i ke bere ksaj teme

vetem kam nje pyetje:

ne cfare viti e ka shkruar Holderlin k'te vjersh?

[oiseau en vol]

flmn Highlander per kontributin qe i ke bere ksaj teme

vetem kam nje pyetje:

ne cfare viti e ka shkruar Holderlin k'te vjersh?

Falemnderit Veshtruse për leximin e vëmendshëm. Historia e Hölderlin është shumë e trishtueshme dhe tragjike. Kjo ode është shkruar rreth vitit 1800, ku Hölderlin, i rënë në dashuri me Suzette Gontard, e martuar me katër fëmijë, është i detyruar për të mos shkelur më në derën e Gontard. Pikëllimi e mbërthen dhe të kësaj kohe janë letrat më të bukura që ato të dy shkëmbejnë me njëri-tjetrin.

Një dashuri tragjike sepse dy vjet më pas, më 1802, Suzette vdes krejt papritur dhe Hölderlin zhytet në një çmenduri të thellë duke mos gjetur prehje për tërë pjesën tjetër të jetës së tij deri më 1843.

[Eagle]

Qysh je?
Ku je?
Mes cfare?
Mbi cfare?
Per ke?
Me ke?

...moj Zonje e madhe ?

Dilme moj Shqiponje fluturuese!
Dilme moj sy depertuese!
Dilme moj zemer coptuese!
Dilme moj gryk hartuese!
Dilme moj shpirt mjekuese!
Dilme moj... Dil!

sa bukur me paske pershkru....lol