Aventurat e katër shokëve - Roman

[PINK]

Mire shume Geni , fillim i lezetshem .

[GeNi_25]

dhe me varke. Por kishim nje probleme sepse do te vonoheshim shume dhe do te shqetesoheshin pjestaret e tjere te grupit sidomos teta Sanija.
- Po u beni nje telefonate – na foli Agroni
- Po ketu eshte problemi nuk i kemi me vete telefonat – komentoi Goni.
- Perdor te timin - i drejtoi celon e tij peshkatari Gonit.


Ajo ishte dita e dyte e pushimeve dhe ishte me te vertete nje dite shume e mrekullueshme. Mendova me vete se edhe po te kisha shkuar me prinderit ne Korfuz nuk do te isha kaq i lumtur sa ketu ne brigjet Shqiptare. Nuk e kishim menduar se do te gjenim nje njeri te mire dhe miqesor si Agroni dhe do te benim xhiro me varken e tij.
Ai na doli tamam si nje Engjell i kthyer ne njeri. Ai na hoqi ate merzi qe na besdiste gjate udhetimit se si do ti kalonim ditet. Edhe ne vazhdim Agroni do te jete shoku me i mire per ne. Me te ne do te bejme shume xhiro me varke dhe do te bejme eskursionin me te bukur te jetes sone viziten ne shpellen e Pirateve. Agroni ishte nje djale me floke te verdha ne te zeza, trup hedhur dhe puntor, i pelqente peshkimi. Nuk kishte qellim te peshkonte per tregti, por thjesht te kalonte kohen ne det. Edhe kur kapte vetem ndonje cironke nuk merzitej. Nje tjeter deshire e tij ishte studimi i kultures ilire. Kjo e fundit ishte mbase edhe shkaku qe ne udhetimet tona drejt shpelles kishim edhe ate prezent.