Kërkoj fjalë shqip...

[oiseau en vol]

Ju përshëndes të gjithëve

Në këtë temë, mendova t'ju drejtohem juve për të më ndihmuar me ca fjalë shqip që janë të veçanta dhe të përdorura nga një numër i vogël njerëzish.

Sot, do të desha të dija këto :

Si i thonë në shqip, në çfarëdo dialekti, gegë apo toskë, një udhë mali apo bjeshke e cila është rrahur për shembull nga pak veta dhe ecën e ecën dhe udha humbet, ndalet diku. Më kanë sugjeruar, siç e dija dhe vetë, udhë qorre. Mirëpo përsëri është me dy fjalë. Do të doja ta kisha në një fjalë të vetme.

Dhe tjetra, si i thonë në shqip një diçkaje që përdoret për të shkulur patate. Përdoret shumë në veri, sidomos në zonën e Gorës në Kukës, mirëpo nuk ia di emrin. Francezët përdorin fjalën pioche, që në shqip jep kazmë, mirëpo nuk besoj se tek ne përdorin kazmën për të nxjerrë patatet. Nejse, kushedi...

Ju falemnderit.

[Gjallica]

Per te paren s'besoj se do gjesh nje emer te vetem por mund ti thuash ndryshe.."udhë e pashkemle ose e pa rrahur" ndersa per te shkulur patatet nga anet tona kam degjuar qe perdoret jo vetem kazma dhe lopata por edhe beli e kopaçi(nga jugu nuk e di ne quhet keshtu: D)

[ChuChu]

ajo e para - theqafje.

[D&G Feminine]

E para monopat, te dyten nuk e kam idene.

[D-i-a-n-a]

Tani qe pashe monopat me erdhi ne mendje nje goce e vogel nja 3 vjece e cila e mesoi kete fjale dhe kur e pyesje : Ku e ke shtepine ti ? Thoshte : te NOMOTAPI
Te dyten as une s'e di

[dardajan]

Te paren e di une (di dhe shume te tjera) po e kam vendosur nuk shkruaj me ne temat e tua.

Po pse mi Era ca te ka bo qe e ke marr kaq inat sa mos me i tregu as edhe nji fjal, nejse po ja them une nese eshte kjo.

Ajo fjale quhet SHTEGU

[Cupke_pe_Korce]

Highlander-

qafsha kryt kjo tema esht' per me testu rrenjet fshatareske Bir nona sa katundare qe paskemi (lol)

Meqe une i thaj te dy dialektet, te paren e ke shteg (ta tha ky me lart).

Per te dyten, ben mire te ma pershkruash ate qe ke pare ne kukes dhe ta gjej une emrin. Ndryshe, them se patatet shkulen me lopate (ose si i thone ne gjuhen letrare bel) ose me nje sfurk te posacem (ne anglisht quhet "pitchfork"). Ky i fundit eshte mjeti me i sakte. Pra, SFURK.

[oiseau en vol]

Ju falemnderit per pergjigjet, por e shoh qe eshte e pamundur te bisedohet per diçka qe te preokupon. Mesazh pas mesazhi dhe e kupton qe me mire ta pyes komshien time ketu ngjitur qe nuk di asnje fjale shqip sesa disa qe nuk shohin pyetjen qe eshte bere dhe ndihmen qe po kerkohet, por fillojne e te thartojne trute duke shkruar rreshta qe as vete nuk ua di kuptimin. Falenderoj Gjalicen, Kuqalashen dhe D&G Feminine per sensin e mire qe kane. E per te tjeret, do thosha qe kjo teme i ka ndihmuar per tua shtuar numrin e postimeve me nje apo dy me shume, dhe kaq.
Tani, fjalet i mora aq sa mund te merren ne rastin tim, kujt i bie rruga kendej mund te na e hedhe nje pershendetje dhe kjo do te ishte e mjaftueshme.

Edhe meqe tema eshte bere per te testuar nivelin fshataresk dhe jo per nevojat e mia, atehere dua t'ju siguroj te gjitheve qe kam qene dhe jam fshatar dhe se kjo nuk me krijon as me te voglin problem. E pra, e siguruat qe nuk jeni ne vendin e fundit. Ai me takon mua, dhe me plot krenari.

Ju uroj gjithe te mirat, ne fshatra, ne qytete, ne kryeqytete apo ne kryeshtete, dhe beni mire qe tjeter here te dini te respektoni TJETRIN, dhe Tjeter do te thote Jo-Unë.

[ArberXYZ]

E para eshte shteg

Ndersa e dyta quhet "Kocajë"

[Henri]

Highlander, normalisht është udhë pa krye, ose rrugicë qorre, po meqë ty të duhet vetëm një fjalë, mua vërtet më pëlqeu gjetja e Kuqes: theqafje, megjithëse ajo fjalë përdoret edhe si sinonim i "prapa diellit".

Për patatet (ah sa kam shkulur, të uruarat ) im gjysh përdorte belin fillimisht anës e anës, pastaj përdorde çapën (ose prashën) a kazmën. Lopata është zakonisht për llaç e nuk e ka këmbëzën për mëshim, kështu që të ndan këpucën më dysh po e përdore për patate. Sfurku është vështirë të përdoret për patate, nga vetë ndërtimi i tij (dy dhëmbë me një hapësirë të konsiderueshme midis tyre), por të vjen shumë n'dorësh kur mbledh kashtën e bën mullarë . Megjithatë fshat e zanat!
Ah më kujtove patatet! Ua kisha shumë qejf ato lulet e verdha e lejla që çelnin. Vetëm se ata buburrecat e verdhë me vija të zeza që zinin i kisha vdekje! Sa herë që binin në patate im gjysh i mblidhte e i digjte, pasi s'linin kërcell më këmbë. Lëre pastaj kur vinte koha e shkuljes së tyre. Nuk e merr me mend gëzimin tim kur kthehej beli e dilnin patatet sipër. Mbaja mend edhe se cila gropë nxirrte numrin më të madh të patateve. Lëre lëre e i pandehur!