Gjuha ime

[kulla]

Te dua aq shume sa,
Te gjithe ata qe i dua
E me duan,
Te duan aq shume
Sa te dua une.

Ti shpirti im,
Duaj c’te duash
E ke te duash!
Perfshi dhe mua
Qe s’jam i denje
Perderisa me vargje rrena
Te dua!
Te dua!

Sa fjale e peshtire, fjala te dua,
Sa e perderur e nga koha e shkrifetuar,
Sa e bardhe e shpelare kjo doreze,
E hedhur ne nje qoshe te ndotur
Me pluhur e me merimanga,
Klishe e tera, me xixa maskuar,
E shperdorur, e shurdhuar,
E shkerdhyer pa u perdhunuar,
Pjelle e rimave dembele,
E shuar.

E une prej zemre lidhur,
Prej qejfi nxehur,
Ne vesh te peshperis,
Te dua!

Le t’a lyejne murin
njeqind bojaxhinj me te mire se une pas meje,
ne mur do e shkruaj.

Ne reren e tamizit pastaj prape,
Uji le t’a marre, vec fjale eshte,
(veset e njerezve i ngreme ne bronx,
virtytet, ne uje iua shkruajme).

E sikur te ngrihet nje ere
si nje furtune e tmerrshme
nga xhelozia e perendive,
e terbuar,
Qe t’ua bej te qarte edhe atyre,
Se perpara teje,
Ose te ulen e kembet te te puthin,
Ose me zjarr do shkruaj, te dua,
Qe furtuna zjarrin ne olimp, parnas edhe tomorr t’a ngrej
E t’a kuptojne se s’luaj.

E sikur era behet shume e forte,
E zjarri im te vuaj e te fiket,
Atehere me shurre ne bore,
Mbi gjoksin tend me sperme,
Me gjemba trendafili ne krahet e mi
E me petalet e tij mbi gjoksin tend,
Krahe emrit tend,
Ne ADN do shohesh te shkruar,
Te dua!

[katana]

gjuha jote eshte blu

[kulla]

e do gjuhen time?
te te bej edhe nje pyetje tjeter?
te besohet qe me pelqen gjinia femerore?
e pse mos te te besohet?

vetem po qe se dua te me ndjekesh
apo te loz me ty do t'i beja keto pyetje
per ndryshe... e di qe m'i ke thene.

eja!
vetem ty te kerkoj.
bie pa dashur ne kthina vargjesh te thena
e jo nga une,
por tani,
per ty.
eja!
se ka edhe kopshte eliziane pa fund
dhe nje urn
digjet ne ballkon.
eja!

burn it blue veloso!

poshte dhjete metra,
horizonti i dritave te qytetit kush e di se ku,
flaka lepin mure pallatesh,
shtepiash,
parmake dritaresh,
kristale xhami te nxhehte,
nje qiell te ulet te zi ne hije te malit,
dhe rruget digjen.

degjo tek ngjiret nata nga ngjyra zjarri.

digje, digje, digje trojen
dhe te duan gjithe kurvat,
lere muziken e oqeanit te mposhti poseidonin nen deshiren tende
dhe te duan te gjitha grate e martuara,
lere qingjin te marre dhene drejt tehut te vetdrejte
dhe te duan te gjitha virgjereshat,
t'a le gjuhen nen fuqine tende
qytetet behen shkrumb.

[kulla]

rrefim. me fal ate se kam bere mekat, kam genjyer, e nuk e di pse drejtohem tek ty se s'jam as katolik. e verteta eshte kjo, genjeshtra s'ka rendesi:

digje, digje, digje trojen
dhe me duan gjithe prostitutat,
le muziken e oqeanit te mposhti poseidonin nen deshiren time
dhe me duan te gjitha grate e martuara,
le qingjin te marre dhene drejt tehut te vetdrejte
dhe me duan te gjitha virgjereshat,
t'a le gjuhen nen fuqine tende
qytetet behen shkrumb.

[kulla]

era mblidhet, fryn, kercet, perplas kanete dritaresh,
ngre pluhur te nxehte nga rruga
keput gjethe te forta pemesh
stuhia e veres pergatitet rrembimthi
rete e nxira leshojne nje hije te erret pasditeje
pikat e para te shiut bien te mprehta
dhe me ne fund stuhia fillon me rrebesh
natyra derdhet nga qielli,
penetron ndeshkueshem qytetin e tyre
afshi dehes i tokes ngjitet lart
tek kembanaret e sapo zgjuara te kishave
dhe ata vrapojne, fshihen, struken, qullen,
mbreteron fshikullima e gomave te autobuzave, makinave
e brenda autobuzave, makinave,
mbreteron tik taku i fshireseve te xhamave
dhe po aq befasisht, gjithcka pushon.