Une dhe Ti (Ate s'e llogarit dot)

[Faik Konitza]

Sot ne mengjes kur u zgjova nga nje gjumi i rened- pash veten ne pasqyre cfare luftetare kisha qene - e kisha mundur gjumin por ai i forti me kishte enjur nga syte me shume se une qe e likudova ate...
Zbrita poshte shkallet dhe e gjeta veten para maces time----- sa speciale qe eshte.. me mbush diten perplot jete, me ben ta kuptoj dashurine e saje..
Ajo me reflekton pozitiven ne kembet e mia dhe kjo energji me deperton ne zemer e me ben mua ta dashur.. Sa eshte mire te kesh ne shtepi kafshe aq te njoma, aq te dashura... Lora (macja) ime ka nje te mire: me rrotullohet rreth kembeve dhe eshte me mua ne castet me te mira. Lora ishte sot me mua ne mengjesin e ngrohte dhe afersi e saj me beri te forte mua.. mjaukimat e saja me dhane shprese mengjesi per te filluar edhe nje dite te re...
Lora tash je jasht dhe per kete te mire qe ma bere sot(me mbushe me pozitivizem) po ta hap deren te hysh brenda....
te dua sonte me shume se kurre Lora

[Faik Konitza]

ahahahaha..Nita, ke dhunti

a thua a ?
Shpresoj deri na tetor-nentore te behet gati libri qe dua te botoj do ta titulloj
"Dhe..." e dij qe do jesh larg dhe nese te ipet mundesia me e vogel te vish ne Gostivar ate kohe atehere do te jeshe e mireseardhur ne promovim perndryshe do ta adresoj nje liber per ty ose do ta ruaj per veren e ardhshem kur do te takohemi ne Shqiperi..
p.s. Nausika- me ne fund e mblodha guximin t'i permbeldh poezite e mija ne nje liber- forumi me ndihmoi per kete - ta humb ate kompleks ( ti posacerisht)

[nausika]

a thua a ?
Shpresoj deri na tetor-nentore te behet gati libri qe dua te botoj do ta titulloj
"Dhe..." e dij qe do jesh larg dhe nese te ipet mundesia me e vogel te vish ne Gostivar ate kohe atehere do te jeshe e mireseardhur ne promovim perndryshe do ta adresoj nje liber per ty ose do ta ruaj per veren e ardhshem kur do te takohemi ne Shqiperi..
p.s. Nausika- me ne fund e mblodha guximin t'i permbeldh poezite e mija ne nje liber- forumi me ndihmoi per kete - ta humb ate kompleks ( ti posacerisht)

Me behet shume shume qejfi qe do botohesh . Je e vecante dhe e mrekullueshme ne poezi poashtu si edhe ne proze. Jam e sigurte qe do gjesh inspirime te reja te bukura ne te ardhmen. Nuk thone kot, nqs. nuk do ekzistonte e shemtuara dhe mondanja, nuk do ta dinim vjeren e te bukures dhe ekstraordinares
P.S. ndoshta edhe kete vit shifemi, bota eshte e vogel

[Faik Konitza]

Jeta dhe Vdekja

Jeta është vdekja kur
Vdekja lind mbi jetë.
Janë të së njëjtës natyrë
Njëra mizore
Tjetra hynore.
Kur jeta ushqehet me mbeturinë vdekjeje
Atëherë ajo ka erë vdekje.
Kur vdekja ujitet me jetë
Ajo si lule mëngjesi hapet,frymon, zhvillohet
Por shkurt, sa një e mbyllur e qerpikut.
Vdekja mban timonin ngase jeta nvaret prej saj.
Njerëzit përkulen
Para mizoret
Por kush është ajo?

p.s. poezi e shkruar moti- e shijuar* dje- "tet-a tet me poezine"

[Era1]

Te bukura poezite dhe meditimet e tua.
te uroj sa me shpejt dhe librin.

[Faik Konitza]

Te bukura poezite dhe meditimet e tua.
te uroj sa me shpejt dhe librin.

falemindrit shume e posacerisht te falemindrit qe cileson poezi-nje poete si ti-i kam lexuar dhe disa punime tua dhe dhe pa hamnedje une te vlersoj dhe ndejhem krenare qe pelqen punimet e mija

[Faik Konitza]

Jam nen mjegulla, e humbur krejt, sot dhe gjithe diten sot Asgje nuk prese te them, as nuk prisja nga vetja ndonje levizje te shpejte te mbretereshes ne shah, asgje nuk prita sot dhe nuk pres keto minuta deri sa postoj.. Nuk pres pritjen se vete heshtja fsheh nje pritje qe e then zhurma e kesaj kenge qe po degjoj. Une ne mbrendi pres dicka qe se kam ndermend ta pres qellimisht-ashtu spontanisht pres hapat e fundit tuat t'i ndjej duke shkuar sot me 07.
Gatita dikur ne nje vend nje eksperiment kimik- ishte te them sinqerisht nje sistem i hapur ku vendosa substanca qe duhet tretur dhe shume pak tretes. Ishte nje perzierje e thjeshte kimike .. U tret nje sasi e caktuar e substances-sistemi kerkonte akoma me shume tretes- shtova dhe ca dhe substancat pak nga pak filluan te zhduken nga sistemi reagues... Arrita te fitoj perzierjen homogjene ne te cilen treta nje substance te dikurshme ne nje tretes te fuqishem- u treten njera ne tjetren per nje kohe te caktuar per te dhene produkt- tretje substancash...
Nuk dij pse mu kujtua lokacioni ku zhvillova kete proces (PMF- Fakulteti i shkencave natyrore) tani kur postoj..
Mu kujtua- desha te bej analogji- te praktikoj eksperimentin ne perditshmeri...
Dikur edhe ne realen gatita eksperimentin e ketille po fatkeqesisht ne realen eshte procesi me i veshtire ngase ka shume substanca (aq shume saqe nuk numerohen) dhe qe eshte me e keqja ky proecs eshte i shoqeruar me zjarr dhe zhvillohet me shpejte se ai qe bera ne kimi-
Sot do te jem e sinqerte- prita dicka- ndoshta nje telefonate, ndoshta ndonje mail, ndoshta postim... Prisja dicka qe do te shenonte me shkronja te zjarrta fundin e eksperimentit dhe perfundoj me kaq se nuk kam te drejte te pres me..
ishte dita e fundit kjo-reaksioni perfundoi- u fitua nje perzierje kujtimesh te zbehta qe nuk i ngjyrosem rrafsh dy muaj...

[Faik Konitza]

Po- eshte fundi ky qe e shkruaj pa dridhje dhe lot, shkruaj me vetedije duke matur cdo fjale qe them- se keto do te ngelin ne sirtarin qe do ta mbull me sonte, me keto fjale me keto shkronja.
07.07- qellimisht u kheva me pare nga Shkupi per te qene dy dite para kesaj date te shoh si do te sillem, a do te mund te kordinoj veten, te shoh si ndjehesh ti..
Erdha ndonese gabova-
seshte me rendesi kjo
lexova ne "Dita e bardhe"-Antonio de melo qe te lenduarit e ndjenjave eshte e percjellur me situaten kufitare midis fjaleve qe i nxjer nga truri e qe burim kane zemren- e perzier kjo ashtu?!!!! Nejse - situata ime eshte si vijon:
Do ta gjej menyren me te lehte per te ikur nga kjo date dhe datat pas kesaj- do te iki nga qyteti te dielen dhe nuk kthehem der sa te shkosh ti. Jo qe nuk do te kthehem per ty por me mire te kthehem pa ty.. Ti do te shkosh pergjithmone nga ajo qe e kemi te perbahket- zemra dhe qyteti gjersa une do te kthehem tek te dyjat shume shpejt. Do te kethehem te vetja pasi ta gjej dhe mbledh copet e vetes. Do ta perfundoj me kaq se mua me mjaftojne kaq shkronja per te pershkruar sasine e dhimbjes qe do te ritej poqese nuk ishte data 07,07 por qe do te behej miniaturale poqese nuk ishe fare as ajo as 01.01...
Pershendes te lenduarit me kengen e kastriot tushes dhe po e dorezoj mbreterine ne duart e nje anonimes qe do te filloj nga e pare - me shume substanca dhe me shume shume tretes...


Sho edhepse te dua
shko
jo asgje mos thuaj shko
larg prej meje
ti jeto
shko
ler ketu kujtimet
shko
mira perqafime
dhe
ti po munde me harro
me zera mbushe diten
gjithe naten ty te prita
por , ti je larg
ani shko dhe po mundet ti
me harro
do te jesh e mire
e kuptoj
endrat
pa ty jane
te kerkoj, kerkoj
ani shko
do te behesh shejte
ani shko
cdo gje qe ke ndjere
ti harro
endrat pa ty jane
te kerkoj , kerkoj
ani shko
jo jo kaq lehte nuk treten
ditet edhe netet
jo
kur nuk deshem ne te dy

[Faik Konitza]

26-01-2005

Një pikë loti ra mbi këmishën time,si paralajmërim për breshërin që po përgatiseshte të zaptoj edhe atë pak diell që kisha.Si një letër e bardhë që isha,ti shkrove mbi mua dëshirat tuaja,shkrove ëndërat tuaja,e mua në çdo sekond që po kalonte më dhembte fakti që të kam aq larg.Mirëpo kisha diellin afër,diellin që më mbante me mendje e me zemër tek ty,aq larg...mirëpo edhe aq pranë.
Nëqoftëse vetëm për sonte ndjej këtë dhimbje dhe me këtë i jap fund mallkimit tim 22 vjeçar le të më dhemb,le të më dhemb se dua të ndjej çdo pikë emocioni që kam në trup,sepse e di që nga sot do ndjej më ndryshe,do shof më ndryshe.
Sytë e tu nuk do jenë më sytë e mi,zemra yte do i takoj dikujt tjetër,dikujt që e meriton atë.Le të më dhemb aq shumë sa një ditë edhe ti ta kuptosh këtë dhimbjen time dhe të ndalesh edhe për 5 sekonda të mendosh për mua.
Fjalët janë të tepërta,mirëpo janë e vetmja armë që kam tani për tani dhe mundohem me fjalë të përmbys dhimbjen që më kaplon këtë trup që kam.
Unë ky jam e ky do ngelem,shumë i afërt me sendet që duhet mbajtur larg...gjithmonë contra mendimeve që kam.Gjithmonë vetëm.
Ja edhe dimri i ftohtë së fundi tregoi dhëmbët e tij,më mbuloi me një ftohtësi që rallë herë kam ndjerë,me një lumenj fjalësh që shpresoja se asnjëherë nuk do i ndëgjoj,por jam i sigurtë që dimri nuk e ka fajin.E kam fajin unë dhe vetëm unë.
Nuk e di se si të të them lamtumirë,nuk kam forcë për këtë,dhe për atë shkak do iki i qetë,hap pas hapi...duke i shëndruar dimri në kocka akulli lotët që më pikojnë ndër sy.Lot të ftohta të lamtumirës.
Nuk di më,humba...si një lojë e gjatë shahu.Duke bë një gabim të vogël humba lojën e madhe.Do vazhdoj të jetoj...i thyer.Sot,neseër e çdo mëngjes që do zgjohem pa duart tua që do më përqafojnë.
Si sot ditë e muaj më parë flisnim për dashuri e lumturi,e si sot e ditë më vonë do flasim për urrejtje e pikëllim.
Bardhë e zi,si tablla e shahut.
Në mendje gjithmonë afër,ndërsa me trup,shumë shumë larg.
Më theve! Si copë akulli...i përmbysur mbi borën e bardhë.

Sec gjeta nje te perbashket me jeten time ne kete shkrim?!!! Thone bota eshte rreth ku te gjitha te kthehen. Tash ndodhem une ne kete situate dhe ndoshta eshte pasoje e formes se botes po shtroj pyetjen sa here pershkohet ky rreth- do te perfundoj dhimbja ime dhe jotja me nje qark rrethor apo do t'i bime me shume se nje here?!!!
Kush din pergjigjen e kesaj ceshtje nuk ben keq poqese shkruan......

Më theve! Si copë akulli...i përmbysur mbi borën e bardhë.