"Asgjëja"

[Veshtrusja]

Në fakt, nëse shohim mirë, ai [Heidegger] nuk thotë që kjo qenie e ndërtesës është një hiç, por që ajo mbetet e pagjetshme pothuaj ose më mirë plotësisht në të njëjtën mënyrë siç hiçi.

qarte

mirepres pjesen tjeter te pergjigjes...

dhe po shtoj edhe nje pyetje tjeter:

Heidegger dhe Sartre kane koncepte te ndryshme ne lidhje me Hicin, dhe ato jane mjaft interesante te dyja. Por do kisha deshire, gjithashtu, te dija: si i lidhni ju konceptet e k'tyre me shprehjen e Leibniz-it?

[White_SH:)]

Emo tu be qejfi tani???

Ta dis hse nga forumi me ke perjashtuar kot se koti se une asnje nga rregullat e forumit skam thyer.....

Bye

PS.....ku eshet debati se s'shoh gje une ??

[Baptist]

Leibniz ka pyetur: "Why is there not nothing?"

Perse nuk eshte asgjeja?
(nese mund ta perkthenit me mire pyetjen do me vinte mire ta postonit)

C'fare ka dashur te pyesi Leibniz? C'fare ka dashur te thot? Cila eshte pergjigja juaj e asaj pyetjeje?

Separi me pyetjen, (por une do te perpiqem t'i shmangem konfrontimit qe e arriti Legjioni pa e pasur fare qellim kete gje), sepse pa e perkthyer bile kenaqshem pyetjen, pergjegja s'do te arrije te na kenaq as veshet tane, jo me veshet e te huajve.

"Why is there not nothing?" = "Perse nuk ekziston 'asgjeja'?"

Pra eshte nje pyetje klasike retorike e cila pergjegje vet-veten sic po mundohej ta sqaronte edhe Legjioni.

Kjo nuk eshte pyetje por "pohim" (teze). Kurthe, mjet i manipulimit retorik i cili per cdo dite perdoret nga mediat per ta manipuluar masen dhe nga politikajte qe kan te njejtat qellime.

psh "Perse Zoti krijoi Token dhe Qiellin?
ose "Perse shpirti nuk vdes kurre?"
ose "Perse Travolta i kishte dhuruar nje shoqate shqiptare ne mergim 10 mil dolare?"

E pislleqe tjera qe mund te arrihen me keso lloj retorikash.

Mirepo pyetja "Perse nuk ekziston 'asgjeja'?" eshte pak me e sofistikuar sepse "nuk ekziston" eshte atribut i pandashem i "asgjese". (kontradikte ne pyetje, antinomi)

Pra, kjo pyetje shnderrohet ne "Paradoks". Ndersa pardoksi eshte e vertete empirike qe rrin ne kundershtim me logjiken lineare. Sepse paradoksi eshte qark i mbyllur shkak -(paqartesi)- pasoje. Te paradoksi ne lidhjen shkak pasoje mungon nje hallke lidhese. hajde nje tipike angleze:

-Mam pse eshte kaq ftohte ne shtepi?
Sepse nuk kemi qymyr mames!
-Perse nuk kemi qymyr mam?
Sepse kemi ngelur pa para mam!
-E pse kemi ngelur pa para mam?
Sepse babai ka ngelur pa pune!
-E pse ka ngelur babai pa pune?
Sepse kemi qymyr ne teprice!

Ja, ky eshte nje paradoks sepse neve gjate gjithe kohes na mungon fakti se i ati i tij punonte ne miniere te qymyrit.

Prandaj njesoj sikur qe qymyrmihesi ka ngelur pa qymyr per shkak se kishte qymyr ne teprice, poashtu edhe gjymtyra "nuk ekziston" qe eshte vetem pjese pershkruese e "asgjese" ne forme te pyetjes shkakton efektin e paradoksit.

Perse nuk ekziston asgjeja? Sepse asgjeja nuk ekziston!

E sakte, sepse po te ekzistonte asgjeja ajo s'do te mund te ekzistonte kurrsesi dhe pikerisht per kete shkak ajo ekziston!

Te levizim nje shkalle me larte.

Pra gjeja dhe asgjeja jane te pandashme dhe pa ekzistimin e njerez tjetra nuk ka mundesi te ekzistoje. Po e mohove "asgjene" e ke mohuar edhe "gjene". Nuk ke se si i shpeton. Ky eshte relacion i pandashem i te ekzistuarit. Po nuk ekzistoi asgjeja midis gjerave, gjerat do te jene te pandashme te pa vecueshme, te padallueshme, njesoj si asgjeja; pra do te jene "asgje".

Keto jane nocione baze, une mendoj se nocionet "gje"-"asgje" i kam pasur te njohura para se te filloj te mesoj te foluren dhe nuk e besoj se ka foshnje qe nuk e ka te qarte kete. Nocionin "ska", "mungon", "asgje". Askush, mendoj, asnje i rritur nuk e ka me te kthjellte "absurdin" si ndjenje dhe kuptimin e tij si nocion se foshnja se ciles i doli gjumi papritmas ne nje dhome te zbrazte pa askend prane. Perjetimi i "asgjese" eshte aq i fuqishem sa qe shkakton nje anksiozitet qe rritet progresivisht deri ne shperthim te nje vaji i cili e then kete perjetim per aq kohe sa zgjate sepse perfiton nje reference e cila zbute "asgjene" e pafund.

Po ndiej nje..., -zerin tim! Jam une dhe zeri.
Prandaj ky vaj eshte i papushueshem deri ne momentin e rraskapitjes se plote dhe renies ne gjum permes monotonise ritmike qe arrine duke qare...

Te tjera me vone

[morrison]

Perderisa ne jemi koshient qe ne ekzisojme, ateher ne jemi gjeja e pare qe ekziston dhe kemi prioritetin qe te vendosim per dicka qe te ekzistoje dhe kur nuk duam te ekzistoje ne i themi asgje. Une

[Albioni]

C'far eshte Asgje?:
Ne fillim mendova mos shkruaja ne kete teme, por me vone shkruajta. Nuk bera asgje. E kaluara, tanishmja, dhe e ardhmja jane asgje. Vete koha eshte asgje, mendimet dhe funksoni yne vertitet reth kohes e cila eshte gjithmon aty, cdo gje verititet gjithmone ne te njejten menyre duke provuar asgjene si gjene e vetme dhe absolute. Cdo gje tjeter eshte iluzion i cili i jep jete prezences se pafundme e cila eshte asgje ne te njejten menyre.

Jane hapur miliona tema ku perpiqet te filozofohet reth zotit, jetes, vdekjes, qenieve te tjera, prejardhjes, fundit, planeteve, hapesires etj, por guess what my old friends we are everything and asgje at the same kohe.

Por, you know c'fare, it sounds all good whatever you thua. Have qef dhe mos e cani summen sepse its all good.

[Baptist]

por guess what my old friends we are everything and asgje at the same kohe.

Pajtohem, por: "not exactly at the same time".

Qeshtja eshte: sa mund ta argumentosh kete te vertete ende te panjohur per pjesen me te madhe te njerezimit?

Dhe pjesa me interesante e asgjese eshte se shume gjera qe i takojne "asgjese" arrijne te interagojne me boten tone.

Nje nder to eshte "erresira", erresira nuk eshte "gje" ajo eshte "asgje". E megjithate, ne e njohim, i kemi vene emer dhe e kemi te qarte si nocion. Erresira nuk eshte e zeze edhe pse ne subjektivisht e perceptojme dhe konceptojme si te tille!

Sa erresire nevojitet per ta erresuar dhomen time?

Pyetja eshte absurde! Erresira nuk ekziston, mjafton mungesa e drites dhe do te kesh erresire sa te duash perjetesisht. Nuk ekziston "ftohtesia" e ne megjithate e perjetojme ate. Ja edhe nje pyetje absurde: Sa ftohtesi na nevojitet per ta ftohur kafen aq sa te ngrihet?

Nuk ekziston e kunderta e temperatures, ftohtesia eshte vetem nje perjetim i yni subjektiv i mungeses se saj.

[morrison]

Ty te nevojitet aq erresir sa te mos shikosh gjerat ne dhomen tende! Po do besh mire te mos e futesh veten ne te tilla mendime te errta se do kalosh dhe ti ne erresir! Baptist-it pa te keq.

[Baptist]

E di se eshte pa te keq...

por nuk ma mirrte mendja se kishe per qellim te degradoje temen deri ne kete mase duke mare nje pyetje hipotetike si qeshteje debati pasi pyetjen e kisha pergjegjur vet dhe kisha bere edhe nje tjeter analoge me te.

Se more mundin siper te sqarosh sa ftohetesi nevojitet per te ftohur kafene time aq sa te ngrije, ne menyre qe te me tregosh se kafeja e ftohete nuk ka lezet, dhe se te ngrire nuk mund ta pish fare...?

Kjo do te ishte poaq interesante
Pershendetje

[ajzberg]

Baptist me korigjo ne qofte se e kam gabim..
ASGJEJA mua me tingellon si "eshte gjeja"pra nuk ka asgje ,por ka gje.
E ngateruar vertet ,por per mendimin tim kjo shprehje ne shqip duhet shoqeruar me pjese ndimese si psh "kjo ene eshte bosh , nuk ka gje brenda etj

[Baptist]

I vetmi problem qendron te aftesia per ta shprehur "asgjene", protokoli yne i komunikimit eshte formuar me reference te plote ne "gjene" andaj "asgjene" nuk mund ta shprehim pa e transponuar ne sistemin referencial te gjese. Dhe ne kete menyre sapo jemi orvatur per ta pershkruar ate kemi bere nje gabim rrenjesor, sepse duke i vene emrin nje "asgjeje" ne ate e kemi renditur ne vargun e "gjerave" dhe keshtu ia kemi pamundesuar vetes pamundesine per ta shprehur ate drejte duke i dhene mundesine per ta shprehur ne menyre jo te drejte por te kapshme.
Dhe kjo, mendoj une, eshte e drejte. Ne qe jemi "gjeja" (subjektivisht gjithesesi) e kemi quajtur asgje cdo gje qe nuk eshte dhe kjo te ciles i takojme ne i bie te mos jete e mundur te ekzistoje pa ekzistimin paralel me asgjene, sepse perndryshe zhduket sistemi referencial, krahasimor. Nese dy gjera nuk mund te krahasohen = ato nuk ekzistojne. Kurse uen qe tash "dy gjera" por qe nuk mund te krahasohen i bie te kem genjyer sepse nuk qenkan dy por nje gje sepse asgje nuk mund te krahasohet me vet-veten.
Mirepo te ekzistoje vetem nje gje eshte poaq e pamundur. Sepse ai prodhon asgjene rreth vetes, keshtu ne menyre te paprejashtueshme fitojme dy gjera (gabim "entitete"; sepse asgjeja nuk hyn ne bashkesine e gjerave), keshtu kemi "gjene" dhe "asgjene".
Meqenese gjene e kemi ne mes te asgjese ose anasjelltas, asgjeja do te perpiqet ta "thithe" gjene, dhe anasjelltas gjeja do te mundohet ta permbushe asgjene.

Keshtu perfitojme jo levizjen por akcelerimin per aq sa shtyne gjeja, per aq terheq asgjeja. Meqenese koha nuk mund te kete vlere negative, sepse ajo nuk ka preference per kahje, kete interaksion e quajme "eksplodim" sepse shkaktohet nga nxitimi. Keshtu cdo gje ne mes te gjese dhe asgjese se shkaperderdhur eshte energji apo "metafizike".