Ç'mendoni mbi akademik Rexhep Qosja?

[drenica martire]

e postuar dy here

[drenica martire]

QOSJA, KY «ENGJËLL ROJTARI REVOLUCIONIT TE VONUAR DEMOKRATIK»

Reagim ne intervistën e Rexhep Qosjes t'ë botuar ne ZIK nr. 40, 41 te dates 30 tetor dhe 6 nëntor 1997 me titull: «Politikën e mjerë s’mund ta ndihmojë askush» dhe «Fituesit e zgjedhjeve te 1992-shit e kane futur Kosovën ne arkivol!».

«Mosprit peine nga shelgu. e hije nga hurma»
(Fjalë e urtë)

Me këtë intervistë Qosja u tregoi lexuesve te ZIK-ut dhe adhuruesve te tij se ai ende nuk e ka kryer duelin me Sali Berishën, sepse sipas tij Berisha «do te pengojë pushtetin e ta.shëm, që te krijojë kushte për rilindjen ekonomike, politike, juridike ushtarake, shpirtërore morale te vendit» (?.').
Qosja i paralajmëroi lexuesit dhe adhuruesit e tij se ky dimër do te jetë i nxehtë dhe shumë i zhegitshëm për krerët e partive politike te Kosovës, e veçmas për Piesidentin, Demaçin dhe Mark Krasniqin. «Dajakun» që ua dha këtë radhë Qosja, me intervistën e tij Presidentit dhe Demaçit ishtë vetëm fillimi dhe hic kurrgjë ne krahasim me çka do t'i presë me vonë këta dhe te tjerët, që patën pasur guxim t'ia kritikojnë «revolucionarët» e Krevolucionit te vonuar demokratik» te Shqipërisë.
Ne këtë intervistë shihet qartë se «roja i demokracisë» është i lumtur që urdhëri i tij «ata që me çdo kusht duan te mbeten ne piishtet, ata me çdo kusht duhen larguar nga pushteti» u realizua me sukses, por ai, ende nuk është i liruar prej drojës se mbajtjes se Sali Berishës ne skenën politike shqiptare. «Roja i demokracisë» ende nuk ua ka zbuluar lexuesve te ZIK-ut dhe adhuruesve te tij se si duhet larguar Saii Berisha nga skena politike hqiptare?
A do te jetë i «mëshirshëm» këtë radhë Qosja ndaj Berishës, a do ta 1erë te qetë që ky i fundit te udhëheqë partinë e tij?
Ku i dihet, koha do te tregojë!?
Me siguri, «roja i demokracisë» do ta ndërrojë taktikën për largimin e Brishës nga skema politike shqiptare. Këtë radhë nuk do t'i përdorë shantazhet dhe ultimatumet si me pare. Këtë radhë taktika për ta eliminuar Berishën nga skena politike shqiptare do te jetë «fshehtësi» e klasit te pare.
Ashtu siç i përkrahu me zemër, me shpirt dhe me shkrime për ta marre pushtetin me dhunë dhe dredhi bolshevike, edhe tani, kur po e sundojnë Shqipërinë, «roja i demokracisë» po tregohet i gatshëm ta përkrahë parezervë Qeverinë, që e polli «revolucioni i vonuar demokratik» i Shqipërisë. Duke vierësuar punën e saj Qosja thotë: «Shifet qartë se Shqipëria tash qeveriset prej intelektualve te lartë sic janë Rexhep Mejdani, Neritan Ceka dhe PaskaI Milo..., që e dinë mire ç'ka i duhet Shqipërisë» dhe pastaj vazhdon: «E kanë filluar mire, por demokracia do shumë prova. Nuk e kanë te lehtë. Te ndërtosh demokracinë ne Shqipëri me Sali Berishën dhe Azem Hajdarin ne opozitë ne Tiranë, e me Markun ne Prishtinë bash nuk është lehtë! Demokracinë e vërtetë askund ne bote nuk mund ta ndërtojnë qeveritarët, por ata që janë ne pushtet dhe ata që janë ne opozitë bashkë. Demokracia s'bëhet veçmas, por vetëm bashkë me marrëveshje». «Babai» i social-komunistëve shqiptar shpreh kënaqësinë e tij se «intelektualët e lartë e kanë nisur mire» qeverisjen e tyre me revanshin komunist, duke përdorur shantazhe, kërcënime, pastrime ne organet e pushtetit policor, ushtarak, ne organet e drejtësisë, me plagosjet dhe likuidimet fizike te kundërshtarëve te tyre politik, etj. «Roja i demokracisë» ua qan hallin «intelektualve te lartë» që po e qeverisin Shqipërinë^se nuk e kanë lehtë te ndërtojnë demokracinë me Sali Berishën dhe Azem Hajdarin, te cilët nuk po i lënë te qetë qeveritarët që i solli «revolucioni i vonuar demokratik» pasi që, po ua qesin ne shesh te gjitha maskarallaqet që po i bëjnë për ta eliminuar opozitën nga jeta politike shqiptare.

Qosja ia ka hallin edhe Milosheviçit...

Unë dhe një pjesë e lexuesve te ZIK e kemi te qartë brengosjen e Qosjes, që Mazreku (deputeti komunist që plagosi Azem Hajdarin ne parlament ne shtator 1997) nuk mundi t'i eliminojë nga skena politike shqiptare Berishën dhe Hajdarin, që po u sjellin telashe pushtetarëve le Shqipërisë, por nuk e kemi te qartë brengosjen e tij që nuk mund te ndërtohet demokracia me Markun ne Prishtinë ne opozitë (!).
Sipas Qosjes, partitë politike te Kosovës janë kthyer ne «parti opozitare te regjimit te Millosheviçit». Prandej po del se Qosja ia ka hallin edhe Millosheviçit, që nuk e ka lehtë te ndërtojë demokraci ne Prishtinë «me vlarkun ne opozitë». «Rojës se demokracisë» për habinë e lexuesve, tani i bie ndërmend t'u japë mësime pushtetarëve se si ndërtohet demokracia e vërtetë. Deri sa ishin ne opozitë social-komunistët, ky farë akademiku këndonte këngë tjetër. Jepte tjera mësime.
Kur social-komunistët i kishin bërë përgatitjet e duhura për ta marre pushtetin me dhunë, atëherë kur ne Viorë iu kishte futur flaka Shqipërisë, atëherë kur pritej me padurim fjala e Qosjes, për te ndikuar tek krerët e Partisë Socialiste që te mos e keqëpërdornin tatkeqësinë e njerëzve për interesa te ngushta personale dhe partiake, por te gjindej mirëkuptimi dhe mënyrat për te dalë nga kriza me mjete demokratike, ai u dha zemër dhe i përkrahu rrebelët komunistë dhe kriminelë te llojllojshëm, që te mos e ndalin turrin deri sa ta rimermin pushtetin. «Roja i demokracisë», si duket, ka vendosur te shkojë deri ne fund për ta përkrahur çdo potez te pushtetarëve te sotëm!
Ai entuziazmohet sidomos me politikën e jashtme që po e udhëheq Qeveria e Nanos. Ai për Milon thotë: «Ne politikën e jashtme shqiptare ka sjellur gjuhë te re, gjuhë politike te intelektualit që kudo që te paraqitet do ta nderoj popullin e vêt. Gjuhë politike me sistem, politike e jashtme me sistem. Çfarë dallimi prej asaj politike që deri para disa muajsh bëhej». Çka do t'i thotë kësaj lexuesi i intormuar mire për këto lavde te Qosjes, për diplomacinë qesharake dhe antikombëtare që po bën sot qeveria e Nanos. A thua, aq tepër po i pëlqeka «babait» te komunistëve shqiptare «integritetet ballkanike» dhe «rrëzimi i mureve» me grekët dhe serbët, për te kaluar njerëzit nga një shtet ne tjetrin pa viza? A thua e paska ndërruar akademik Qosja qëndrimin e tij verbal për «bashkimin kombëtar» duke e zëvendësuar atë me «integrimet ballkaniko-evropiane» te diplomacisë shqiptare? A thua, aq tepër po i pëlqeka Qosjes «rruga që e shpie Shqipërinë ne

Evropë nepërmjet Athinës»?

A thua vallë, «politike e jashtme me sistem» i thuhet përqafimit te Nanos dhe Milos me Millosheviçin dhe Milutinoviçin duke u marre vesh që «pakicat kombëtare» ne Shqipëri dhe ne Jugosllavi t'i gëzojnë te drejtat qytetare?!
A thua «politike e jashme me sistem» i thuhet asaj politike, që shqiptarët që jetojnë ne trojet e tyre etnike, te quhen komunitet?
A thua, i thuhet «gjuhë politike e intelektualit» asaj politike, që kërkon te fillojnë bisedimet ne mes Prishtinës dhe Beogradit pa ndërmjetësimin e palës se tretë, duke e pranuar se çështja e Kosovës është problem i brendshëm i Serbisë?!
A thua vallë, duhet te quhet «politikë e jashtme me sistem» politika që Shqipëririë po e shëndrron ne koloni greke?!
A thua, kush nuk e ka te qartë, se ta mbrosh një politikë te tille qesharake dhe antikombëtare, nuk mundet askush tjetër përpos një avokat i paguar mirë, siç po vepron zotëri Qosja?
Por, një politikë te tille e mbrojnë edhe partiakët e sertë dhe kulltukaxhinjtë, për te cilët partia dhe kolituku janë mbi çdo gjë, pra edhe mbi interesat kombëtare. Përkrahjet e tilla pa rezervë te Qosjes për diplomacinë e qeverisë se Nanos e hedhin poshtë arsyetimin e tij se ai e ka sulmuar Sali Berishën për shkakun se «Sali Berisha pa pushuar i ka ndërruar konceptet për zgjedhjen e çështjes se Kosovës por kurrë nuk ka kaluar nivelin e autonomisë».
Po sikur te ishte ai shkak, që e nxiti Qosen te harxhojë aq shumë energji për ta luftuar Sali Berishën, atëherë, ai do te kishte arsye edhe me te forta që ta fillojë te njejtën lutte edhe kundër kësaj qeverie antikombëtare që erdhi ne pushtet me ndihmën e armiqve tanë shekullorë serbo-jugosilav, greko-bizantin dhe aleatëve te tyre. «Roja e demokracisë» bëhet shumë qesharak, kur bën krahasimin ne mes demokracisë që filloi ne Shqipëri para pèse vitssh, dhe demokracisë ne Evropën Përendimore që ka një traditë te gjatë shekullorë.
Qosja thotë: «Men-eni regjimin e Sali Berishës dhe vendoseni ne ndonjërin prej vendeve te Evropës Përendimore dhe mendoni se çka do te bënin intelektualët e atij vendi për shpëtimin e shtetit dhe te popullit. Une - vazhdon Qosja - nuk kam kritikuar këtë apo atë njeri, këtë apo atë parti.
Une kam bërë betejën intelektuale për shpëtimin e Shqipërisë»?! A thua vallë «revolucioni i vonuar demokratik» e shpëtoi Shqipërinë, apo e kundërta?!
Për ta bindur edhe një njeri te vetëm»roja i qorruar i demokracisë» duhet te këtë fakte. Ai duhet te na i numërojë te mirât që ia solli Shqipërisë «revolucioni i vonuar demokratik».
Ai gabohet, kur mendon se opinioni shqiptar mashtrohet lehtë me demogagji bolshevike, që ai e përdorë me te madhe. Asaj, moti i ka dalë boja, asaj mund t'i besojnë ende vetëm stalinistët e përbetuar, që e kanë ende trurin e bllokuar nga dogmat marksiste-leniniste.
Qosja është dashur ta këtë mësuar një thënje te urtë që mëson se po që se na bien dy te këqija, dhe njërën prej tyre jerni te detyruar ta zgjedhim atëherë duhet që «prej dy te këqijave te zgjedhim te keqen me te vogël».
A tl-ma do te kishte qenë e keqja me e vogël sikur te mos shkatërrohej shteti dhe te mos kallej Shqipëria për ta zëvendësuar pushtetin e demokracisë se brishtë me regjimin e ish komunistëve te Shqipërisë, që për 50 vite e çuan ne vend porosinë e politikanëve dhe akademikëve serb te Pashiçit, Çubrilloviçit, Andriçit dhe te Qosiçit, sipas te cilëve duhej që Shqipëria te mbetej e dobët ekonomikisht dhe ushtarakisht, pa miq dhe aleatë te fuqishëm dhe pa autoritet ndërkombëtar»!
A i ka dëgjuar ndonjëherë Qosja akedemikët serb duke kërkuar që «me çdo kusht» te largohet nga pushteti Millosheviçi, vrasësi dhe diktatori me i çoroditur i Evropës se sotme?
Jo, ata kërkuan gjakttohësi dhe mirëkuptim ne mes pozitës dhe opozitës, për t'i zgjidhur problemet, që Serbia te bëhej edhe me e forte pas demonstratave e jo te dobësohej. Ata nuk e përkrahën opozitën që ta merrete pushtetin me dhunë, sic vepruan akademikët apo shkrimtarët tanë Qosja dhe Agolli.
Akademikët serb nuk humbin kohë duke bredhur metropoleve te Evropës, duke u treguar pollavra kurbetçarve te tyre, por shkruajnë vepra «shkencore» për t'i bindur qarqet intelektuale dhe politikanët e Evropës dhe Amerikës se gjoja Kosova ka qenë dhe është «djep i serbizmit», se ajo është «tokë e shenjtë serbe» e përralla te ngjashme, me te cilat i kanë mbushur bibliotekat e Evropës.
Akademikët serb edhe kur dalin jashtë atdheut te tyre, priten nga akademikë te shteteve që i vizitojnë, duke shkëmbyer mendime, firmosur marrëveshje bashkëpunimi etj.
Po akademiku ynë Rexhep Qosja dhe akademikët e dy akademive shqiptare, sa punuan që përrallat dhe rrenat e akademikëve serbe t'i hedhin poshtë?
Sa vepra u botuan nga akademikët tanë, dhe sa prej tyre u përkthyen ne gjuhë te huaja, për ta luftuar propogandën serbe dhe për ta bindur opinionin botëror se Kosova kurrë nuk ka qenë dhe as që është «djep i serbizmit», por ka qenë dhe është djep i shqiptarizmit?
Qosja nuk pâti kohë t'i kundërshtojë akademikët serb, pasi që ai kishte marrë një detyrë me rëndësi te madhe për ta «shpëtuar Shqipërinë» nga regjimi i Sali Berishës(!) Por edhe tani ai nuk do te këtë kohë për t'u marre me rrenat e akademikëve serb, sepse tani duhet te merret me mbrojtjen e qeverisë se Nanos, se cilës Sali Berisha dhc Azem Hajdari po mundohen t'ia prishin rahatinë dhe t'i sjellin probleme.

A e mbrojti Qosja te vërtetën?

A thua është i sinqertë Qosja kur thotë: «Nuk e kam tradhtuar idealin tim te intelektualit që mbron te vërtetën dhe te drejtën, te intelektualit që nuk e pranon korruptimin e mendjes».
Po qe se Qosja nuk është i kufizuar vetëm ne informatat që i jep ZIK-u dhe ZIP-i, por është i intbrmuar edhe nga burime tjera jo ideologjike, atëherë ai ka mësuar se «revolucioni i vonuar demokratik» u përgatit dhe u përkrah pa rezervë nga stalinistët shqiptarë dhe armiqtë tanë shekullorë sllavo-bizantinët dhe aleatët e tyre. Atëherë, ç'farë te «drejte» dhe cilën te «vërtetë» e mbron Qosja, dhe a thua nuk e ka tradhtuar idealin e intelektualit?!
A thua, sipas Qosjes mbrohet e vërteta dhe e drejta duke mos qitur një shibël mbi social-komunistët e Shqipërisë, kur ishin ne opozitë e as tani kur «revolucioni i vonuar demokratik» i solli ne pushtet?!
A thua vallë Qosja e mbrojti te vërtetën dhe te drejtën duke mos i qortuar se paku socialistët e Shqipërisë për revanshin e egër që po bëjnë kundër kundërshtarëve te tyre politik?!
Si ka mundësi që z. Qosja ne intervistën e tij te gjatë, te mos e gjykojë krimin që e bënë socialistët ne Parlament, duke bërë atentat ne Azem Hajdarin?!
Apo ndoshta Qosja nuk e ka përmend këtë krim dhe krimet tjera, sepse ne këtë mënyrë «roja i demokracisë» e mbron te «vërtetën dhe te drejtën e intelektualit që nuk e pranon korruptimin e mendjes», duke heshtur dhe duke mos hapur gojën për to?!
Por, nuk është hera e pare që Qosja e mbron te «vërtetën» dhe te «drejtën» ne këtë mënyrë. Edhe ne te kaluarën jo te largët, kur serbo-sllavët e shtypnin popullin tonë dhe kohë pas kohe merrnin fushata te egra ndaj tij ne Kosovë dhe ne viset tjera shqiptarë, Qosja shtirej se nuk po i shihte krimet e tyre dhe nuk bënte zë sic po vepron tani ndaj krimeve te social-komunistëve
te Shqipërisë. Si mund t'i besojë lexuesi «rojes se demokracisë», kur thotë se «mua që kam jetëshkrim jopolitik dhe joideologjik, nuk me pengojnë as socialistët, as republikanët, as demokratët as zogistët. Për mua ka rëndësi programi I tyre. Për mua nuk ka rëndësi si quhen por si punojnë, çka bëjnë për Shqipërinë dhe për çështjen shqiptarë». Se kanë bërë shumë për Shqipërinë dhe për çështjen shqiptarë stalinistat shqiptarë, e kanë te qartë edhe zogjtë e malit, por edhe çka bënë për Shqipërinë dhe për çështjen shqiptarë gjatë këtij viti, e ka te qartë çdo njëri që ka arsye dhe logjikë te shëndoshë.
Vetëm pamjet e shëmtuara që ia dhanë botes për shqiptarin dhe për Shqipërinë, duke mos llogaritur edhe dëmet e mëdha materiale, kulturore dhe njerëzore, kur tërë botën e tmerruan nie bëmat e tyre gjatë «revolucionit te vonuar demokratik», janë te mjaftueshme për t'i hedhur poshtë te gjitha arsyet që i përmend Qosja.
Tash për lash Qosja nuk don t'i kuptojë bëmat e social-komunistëve, por një dite kur «do t'i kuptojë» te gjitha ato te liga që ia sollën Shqipërisë dhe popullit shqiptar, do te jetë vonë, tepër vonë, për t'u kërkuar falje gjithë atyre tamiljeve që i veshën dhe po i veshin ne te zeza social-komunistët e Shqipërisë.

«Njeriu që nuk i korigjon kurrë mendimet e tij, me shumë do veten se sa te vërtetën»

(Thënie anonime)

«Roja i demokracisë» ne intervistën e tij te gjatë, pasi ia bëri «me bute shpinën se barkun» Presidentit te Kosovës, iu katërrith Demaçit, duke u munduar t'ia nxjerrë sytë, për ta bërë «njëmijë hère te harxhuar politikisht», sepse sipas tij, Demaçin «nuk e le te qetë përkushtimi i gjatë enverist, prandaj do te shfajësohet duke cënuar socialistët, i cili, ardhjen e tyre ne pushtet e vierësoi si»fitore te kallashnikovëve».
Sipas Qoses, këto vierësime te Demaçit për socialistët janë «kundërdemokratike» dhe «kundërhistorike», prandaj sipas Qoses, «Demaçi, mjerisht, një mijë herë mjerisht, është harxhuar politikisht»! Dihet se Demaçi ne disa raste i ka korrigjuar mendimet e tija dhe ne mënyrë me te sinqertë i ka pranuar ato.
Qosja këtë virtyt te Demaçit e kupton si njeri «jo stabil», prandaj, sipas tij, as që mund ta udhëheqë Lëvizjen tonë kombëtare. Si zakonisht, Qosja veten e ngre ne qiell.
Ai për veten thotë; «Mua që nuk kam qenë as enverist, as kardelist, as musolinist, mua që kam jetëshkrim jopolitik dhe joideologjik, mua që kam jetëshkrim krijues letrar... etj., etj.», lavde bajate që s'përkojnë me te vërtetën. Populli ynë për ata që tjetër flasin e tjetër punqjnë thotë «Mos ia dëgjo fjalën po shiqoja punën».
A thua, mendon Qosja, se ia mbush mendjen kujt me lavde te tilla?! Angaz.himi i tij ne përkrahjen dhe mbrojtjen e social-komunistëve te Shqipërisë, që nga dita kur e humbën pushtetin dhe që u manipulua prej tyre me parullën e «pajtimit kombëtar» e deri sa e rimorën përsëri pushtetin me mjete dhune, dhe përkrahja pa rezervë që po u jep gjatë këtyre katër muajve, që po ushtrqjnë një revansh te egër, tregon se Qosja është bërë enverist i tërbuar. Çka është e vërteta, Qosja derisa nuk u prish Jugosllavia e Titos, nuk ishte enverist, por ishte titist i përbetuar. Qosja gjithmonë ka ditur te bëjë mire hesapet. Po, sikur atëherë Qosja te ishte enverist, dhe te kishte vuajtur për shtypjen që ia bënte okupatori popullit tonë, e kishte pritur burgu si Demaçin, që ia mori 28 vite te jetës se tij, jo se ishte «jostabil», por vetërn që ishte shumë stabil dhe i paluhatshëm ne mbrojtjen e popullit te tij, që shtypej pa mëshirë nga regjimi serbo-jugosllav.
Atëherë, Enveri ne vetëdijën e shqiptarëve paraqiste mishërimatdhedashurie, sepse ishte udhëheqësi i shtetit shqiptar.
Populli ynë që ishte nën thundrën serbo-jugosllave nuk dinte për diktaturën e tij te egër. Populli ynë, i besonte shumë fjalëve te tij, shpresonte ne fjalët e tij. Prandaj, te gjithë atdhetarët dhe i tërë populli e ka dashur atë pa masë, Vetëm tradhtarët, sahanlëpirësat e Titos, frikacakët dhe qyqarët nuk e kanë dashur, por e kanë urryer Enver Hoxhën (përjashto disa njerëz shumë te paktë ne numër që kanë ditur gjithçka rreth asaj çka po ndodhte ne Shqipëri). Po, sikur te mos kishte qenë Qosja titist, sic po mundohet ta paraqesë sot veten, ai nuk do t'i kishte te gjitha ato privilegje që i pâti deri sa i cofi Jugosllavia e Titos. A nuk ishte Qosja i priviligjuari i klanit udhëheqës te arsimit dhe te kulturës gjatë sundimit te kukullave te Beogradit ne Kosovë?!
A nuk ishte Qosja me i privilegjuari i gjithë inteligjencës sonë?!
Qosja, si intelektual që i thotë vêtes, nuk guxon ta vierësojë te kaluarën me syrin e tashit. Po, a thua vallë, kush është «njëmijë hère i harxhuar politikisht» Demaçi apo Qosja? Faktet tregojnë te kundërtën e asaj që thotë Qosja. Demaçi është ai, i cili tërë jetën e tij ia kushtoi popullit tonë te robëruar, duke flijuar talentin e tij te shkrimiarit, duke e flijuar familjen e tij, duke i flijuar te gjitha te mirat materiale dhe titujt shkencorë që do fi fitonte, po te kishte vepruar si Qosja. Ai bëri te pamundurën që lëvizjen tonë kombëtare ta ringjallë, duke kërkuar
që rezistencajonë lëjetë paqësore - aktive.

Skenaret antishqiptare

Duke u munduar që ta ndryshojë status-quon ne Kosovë, ai pranoi ta formojë Parlamentin e Kosovës, por, sic dihet, autonomistët e penguan. Pastaj, ai u antarësua ne PPK, ku dhe u bë kryetar i saj. Kur Demaçi bëri përgatitje te duhura për te kaluar nga pasiviteti i plotë, ku kishte rene lëvizja jonë kombëtare, ne rezistencë paqësore aktive, dhe u përkrah edhe nga Sali Berisha dhe Ismail Kadare, opozita serbe si duket, ne man-ëveshje me Millosheviçin ia fillon për Ire muaj rresht demonstratave, me qëllim që te mos i lihet mundësi dhe hapësirë Demaçit për ta ringjallur lëvizjen tone kombëtare.
Ne këtë situatë, ishte e pamundur që Demaçi te fillonte me demonstrata apo protesta për ta ndën-uar status-quon ne Kosovë. Demostratat përfunduan ne Beograd dhe pritej me padurim fillimi i protesta ve ne Kosovë.
Por si edhe me pare, sa hère ndodh apo duhet te ndodhë diçka me rëndësi ne Kosovë, diçka e papritur duhet te ndodhë ne Shqipëri. Edhe këtë hère, si disa here me pare, u vu ne veprim skenari i përgatitur mire nga një qendër komandimi, për ta sulmuar Shqipërinë, Kosovën dhe viset tjera shqiptare përnjëherë nga tri drejtime: Beogradi, duke burgosur, rrahur dhe vrarë njerëz te pafajshëm ne tërë Kosovën, Shkupi, duke e filluar fushatën me te egër që kanë bërë ndonjëherë ndaj arsimit shqip, Athina, ua dha komandosët e saj te përgatitur mire social-komunistëve te Shqipërisë, për te sjellë terror, masakra, vdekje, kallje dhe shkatërrime ne Shqipërinë e Jugut; Për t'ua mundësuar atyre ta rimarrin pushtetin me mjete dhune.
Kësaj te vërtete, Qosja mundohet t'i japë tjetër karakter dhe pa fije turpi thotë: «Sali Berisha... kur është bindur se Shqipëria do te tronditet si pasojë e kursimoreve te krijuara sipas sistemit te skemave piramidale, ai ka bërë çmos që te shkaktojë konflikt ne Kosovë.
Njriu që pesë vjet ishte kundër protestave, demonstratave dhe grevave shqiptare ne Kosovë, përnjëherë do te kërkojë te bëhen protesta dhe trajta te tjra te mosbindjes qytetare». Si mund ta thotë një te pavërtetë kaq qesharake, kur dihet se Sali Berisha kurrë nuk ka thënë te bëhen apo te mos bëhen protesta dhe demostrata ne Kosovë?
Po qe se ai, e përzien Sali Berishën me Rugovën, duke ua mëveshë thënjët e njërit për tjetrin, kësaj i thonë talsifikim i te vërtetës. Te merret akademiku me te pavërteta dhe fal.sifikime nuk i ka hije; por akademik Qosjes çdo gjë i ka hije! Demaçi me tërë qenien e tij e mbrojti Shqipërinë, kur armiqtë tanë shekiilloi-ë sllavo-bizantinët dhe aleatët e tyre ia përgatitën varrin nëpërmjet stalinistëve sliqiptarë.
A thua cili ë.shtë harxhuar «njëmijë hère politikisht»?
Dihet që Rexhep Qosja deri tash asgjë nuk ka flijuar nga vetja e tij për interesa le kombit tonë. Zotëri Qosja i futi «vesht ne lesh» ne vitin 1968 dhe 1981 dhe nuk e ngi-iti zërin e ndërgjegjes kundër akademisë serbe dhe pushtetit okupLies serbo-jugosilav, që demonstratat paqësore te rinisë shkolluore i quajtën «kundërrevolucionare». Nxënësit dhe studentët i mbrojtën ato, edhe para gjykatoreve serbe, edhe ne burgjet serbe, edhe pasi i vujtën burgjet. Por Qosja dhe një pjesë e inteligjencës sonë kishte tjetër hall! Kishin hallin si t'i ruanin dhe t'i mbronin interesat e tyre te ngushta, duke bërë gara se kush po bën pallate me madhështre, se kush po zë pozita me te mira ne klanet udhëheqëse, se kush po përfiton te mira materiale me te majme. Vetëm tash ne dhjetvjetshin e Fundit te këtij shekulli, kur zotëri Qosja mbeti pa privilegjet, që i kishte ne regjimin serbo-jugosilav, tash që klani udhëheqës i arsimit dhe i kulturës nuk i sjell me Qosjes te mira materiale për te jetuar si mbret e për te bërë çallëm e salltanetin e pashajve
te Stambollit, vetëm tani kur ndryshuan rrethanat, dhe për te folur askush me s'mirret ne përgjegjësi nga organet e pushtetit serb, po qe se fjalët nuk përcillen edhe me vepra.
Pra vetëm tani Qosja na u bë luftëtarë i flaktë «bashkimit» dhe i «pajtimit»?! kombëtar, na u bë «roje i demokracisë», që prej se largu dhe prej se larti, me një shtagë kërryle t'i mëshojë ne kokë çdo kujt që nuk e ka mendimin e tij, që e kundërshton mendimin e tij, që s'i nënshtrohet «autoritetit» te tij. Qosja di velëm te qortojë, te mëshojë me shkop apo me thupër, sipas peshës se «gabimeve» dhe vête bën sehir, duke vëzhguar pa dhënë një shembull konkret se si arrihen objektivat që ai ua shtron te tjerëve për t'i kryer, por, jo edhe vête për te marre pjesë ne realizimin e tyre! Qosja don te jetë «intelektual i pavarur», don te bëhet «roje e demokracisë», don te bëhet «babë» i kombit. Po vallë a e ka një kredibilitet te tille?!
Ngjarjet e mëdha kombëtare te vitit 1968-1981 dhe ngjarjet e dekadës se fundit te këtij shekulli nuk i japin te drejtë te quhet «intelektual i pavarur», as «roje i demokracisë», as luftëtar për «çlirim e bashkim» kombëtar e lëre me te jetë «babë» i kombit shqiptar. Veçmas kalimi i tij nga akademik ne avokat te social-komunistëve te Shqipërisë, duke e përkrahur me zemër dhe me shpirt «revolucionin e vonuar demokratik» që shkatërroi shtetin shqiptar, që na e plagosi për vdekje nënën Shqipëri, ia futi thikën pas shpine Kosovës dhe viseve tjera shqiptare, e zhduku faktorin e shtetit shqiptar si mbrojtësin me te forte te çështjes sonë kombëtare, i dha një pamje te shëmtuar shqiptarit dhe Shqipërisë ne opinionin botëror, krijoi përçarje te mëdha ndër shqiptarë; shkatërroi dhe dogji dokumente me vlerë te madhe kulturore; shumë familje i veshi me te zeza, por edhe Qosjen, Agollin dhe te gjithë përkrahësit e tij i varrosi për se gjalli, duke i hedhur ne taborrin antishqiptar sllavo-bizantin, se bashku me tradhtarë, me partiakët e sertë, me karrieristët dhe kolitukaxhinjtë, me stalinistë te përbetuar, me anëtarë te çerdheve te sigurimeve te huaja, te krijuara ne trojet tona nga te huajtë. Ja pra, çfarë»harmonie» dhe çfarë «force» kolosale, çfarë aleance e fuqishme e krijuar për ta zhdukur Shqipërinë!!!

A i lejohet akademikut çdo gjë?

Ja për çfarë arsyeje «roja i demokracisë» nuk ka dashur te futet ne jetën politike te Kosovës: «Une di te mendoj politikisht, por nuk di te sillem politikisht», thotë Qosja. Faktet tregojnë te kundërtën e asaj që thotë ai. Dihet mire se ai gjithmonë ka ditur te sillet politikisht, por mjerisht ende nuk di te mendojë politikisht. Shtrohet pyetja: pse vallë, ai gjatë këtyre viteve te fundit nuk e dha kontributin e tij se paku ne Shoqatën e Shkrimtarëve te Kosovës dhe ne Akademinë e Kosovës?!
Qosja e arsyeton veten kështu: «Ka vjet që nuk marr pjesë ne punët e kësaj Shoqate private. Dhe nuk e ndiej veten anëtar te saj. Ne qoftë se ndërrojnë punët ne te, nuk kam arsye te mos ndërroj qëndrim as une, as shumë te tjerë». Ja pra, me çfarë logjike udhëhiqet intelektuali që «mbron te vërtetën dhe te drejtën»! Pra, «vetëm ne qoftë se ndërrojnë punët ne Shoqate», por pa përpjekjet e tij, sepse ai nuk don vête te angazhohet aty ku e ka vendin, ashtu sic nuk don te angazhohet as ne jetën politike, sepse me lente është te shikojë nga stomi çka bejnë te tjerët, e pastaj t'ua numërojë te metat, lëshimet, gabimet; t'i qortojë, t'i rrahë dhe t'i dënojë dhe pastaj te lavdërohet ne këtë mënyrë: «Gjatë shtatë vjetëve jam marre me trajtimin e problemeve me te mprehta te jetës sonë politike. I kam kritikuar te këqijat dhe kam dhënë propozime se çka do te bëhej...».
«Roja i demoracisë» jep predikime morale, por për te nuk vlejnë ato! Ai thotë: «Ekzistojnë dokumente te OKB-së dhe ekziston Kodeksi i gazetarisë i Bashkimit Evropian, ne te cilat quhen ligjërisht te dënueshme cënimet e personalitetit te njeriut, prekja ne jetën private, cënimet e nderit personal dhe famiijar». Por për Qosjen nuk vlejnë «dokumentet e OKB-së» dhe as «Kodeksi i gazetarisë». Ai e përgojon Pjetër Arbnorin, duke iu përzier ne jetën e tij private: Ai thotë: «Deri sa ishte i shtrirë ne krevat, ne spital apo ku ishte i shtrirë, ne te dy duart i shiheshin dy unaza, kurse rreth qafës i shkëlqente gjerdani i artë!...
Kjo nuk mund te quhet sjellje normale, kjo zotëri, quhet sjellje (politike) perveze!». Qosja vazhdon me cënimin e personal iteteve te Arbnorit dhe te Meksit, por pasi është akademik, atij i lejohet çka t'i teket, kur thotë: «ata ishin kukulla me te cilat bënte lojë politike dhe pushtetore, lojë «shtetërore» Sali Berisha».

Te gënjesh do te thotë te mohosh te vërtetën

(Balzak)

«Roja i demokracisë», sa ishte i privilegjuari i klanit udhëheqës te arsimit dhe te kulturës ne sistemin vetëqeverisës jugosilav, e kishte një privilegj që askush nga intiligjenca jonë nuk e kishte. Shkrimet e tij botoheshin te pa censuruara, kurse intelektualët e tjerë pengoheshin shumë nga përgjegjësit e censures, dhe kështu, ata pengoheshin për t'u afirmuar ne jetën kulturore dhe shkencore te Kosovës. Por, kur sot censura nuk funksionon me dhe Qosja s'e ka me atë privilegjin e mëparshëm, shumë gjëra kanë ndryshuar pa dëshirën e tij. Shumica e gazetave dhe revistave janë bërë te pavarura, dhe redaksitë e tyre nuk i përfillin klanet politike, që me pare drejtonin çdo gjë ne jetën politike dhe kulturore tek shqiptarët. Kjo gjë e ka egërsuar Qosjen që ne këtë intervistë vjell vrer dhe heim kundër shtypit që po i trajton ngjarjet kombëtare dhe ndërkombëtare ne mënyrë objektive. Për Qosen, vetëm «Koha ditore» dhe»Zëri» i informon lexuesit deri diku ne mënyrë objektive «për krijimin e një opinioni te çliruar prej animeve partiake, e te tjera». Po kemi edhe një pjesë te shtypit, thotë Qosja, «tmerrshëm te anshëm, ku harrohet se e vërteta, megjithatë, përfaqëson interes te madh kombëtar». Pastaj Qosja vazhdon: «Ne këtë pjesë te shtypit tonë sot mund te hasen edhe ide raciste! Ne këtë pjesë te shtypit fyhen rende vëllezërit ortodoks! Ne këtë pjesë te shtypit quhen grek vëllezërit tanë ortodoks...! Ne këtë pjesë te shtypit thuhet se te gjithë mbiemrat që
përfundojnë me o, si Fino, Nano, Majko, Dino, e te tjerë nuk janë mbiemra shqiptarësh! Ne këtë pjesë te shtypit thuhet se e kemi ditur se toskët nuk janë shqiptarë, por nuk e kemi ditur se janë magjup! Me çmenduritë e këtilla përhapën shumë helme ne jetën kombëtare...». Çka mund t'u thotë lexuesi këtyre te pavërtetave, këtyre shpifjeve te akademik Rexhep Qoses?!
A është i vetëdishëm Qosja se çfarë roli është duke luajtur sot ai?! Ku i ka lexuar «akademiku» këto marrina?!
Ne cilat gazeta apo revista?
Kush është autori i këtyre shkrimeve?
Ne cilin muaj dhe me cilën date janë botuar?
Po qe se zotëri Qosja nuk iu përgjigjet këtyre pyetjeve, duke dhënë shënime te sakta se ku i ka gjetur ato pohime te marra, do te shpallet gënjeshtar, përçarës dhe argat i sllavo-bizantinëve, që gjithmonë janë munduar te mbjellin përçarje tek shqiptarët ne baza fetare, krahinore dhe gjuhësore - dialektore. Po që se dalin te vërteta thëniet e Qoses, gazetat dhe revistat e tilla që bejnë punën e shkaut do t'i bojkotojmë, ndërsa redaktorët dhe gazetarët e shkrimeve te tilla do t'i shpalhm tradhtarë. Por arsyeja dhe logjika e shëndoshë nuk me lejojnë as te mendoj se një marri te tille, një te pavërtetë te tille do te lejonin ta botonin redaktorët e shtypit tonë.
Por, mllerin me te madh Qosja e shpreh kundër «Kosovares». Ajo, thotë Qosja «e ndot Kosovën me gënjeshtra, perversione, inceste, drogë, ndotje dhe vetëm ndotje te njerëzve». Pastaj vazhdon: «Prej numri ne numër ajo fyen rende, cënon Adem Demaçin, Veton Surroin, Rexhep Qosjen, Bujar Bukoshin, Hydajet Hysenin, Mahmut Bakallin, Ismail Kadarenë, AgimVincën».
Sa i ashpër dhe i pamëshirë bëhet Qosja kur dikush e kritikon atë. Edhe po qe se ai kritikohet ne forme humori, preket sedra e tij. Duhet ta dijë Qosja se me cofjen e socializmil, i cili krijoi zotra-njeri, nuk egzistojnë me autontete te paprekshme. Kritika e shëndoshë dhe principale me tepër ju ndihmon njerëzve se sa i pengon ata. Prandaj, Qosja duhet sa me pare te "rohet nga ndjenja dhe vetëdija e krijuar ne sistemin e vetëqeverisjes Jugosllave se edhe ai është njëfarë «zoti-njeri». Me ne fund duhet ta kuptojë Qosja se autoritetet kombëtare te krijuare tek popujt e Evropës Perëndimore ne arsim dhe ne kultui-ë, si dhe ne veprimtaritë tjera shoqërore dhe shkencore, e ruajnë autoritetin e tyre duke kontribuar ne lëmet për te cilat janë përcaktuar, te japin kontributin e tyre maksimal, e jo duke iu përzier njëi-i tjetrit ne protësion e ne punë që s'i njohin mire, sic po vepron Qosja gjatë kësaj dekade te tundit te këtij shekulli.
Me sa e di une, askund ne bote, pra as tek ne nuk ka qenë dhe nuk është kritika letrare prioritet kombëtar, prandaj nuk duhet te mendojë Qosja se ka bërë një vepër madhore kombëtare, sic bënë: Ismail Kadare, duke e ngritur letërsinë tonë ne kulmin e letërsisë botërore, Adem Demaçi, që me punën e tij atdhetare u bë simbol i rezistencës sonë kombëtare, Gonxhe Bojaxhiu-Nënë Tereza, që u bë simbol ne tërë botën për ndihmë humanitare, për solidarilet me te varfërit, pleqtë dhe fëmijët e lënë pas dore. Faktet e shumta
flasin se Qosja, me veprimtarinë e tij letrare si dhe me punën e tij publike, nuk mund as te mendohet te jetë afër autoriteteve te cekura me lait, e le me te radhitet me ta.

Botuar: «Bota sot» me 10,11 dhjetor 1997
dhe ne «Rimëkëmbja», janar 1998-
Libri: Pse jemi keshtu si jemi
--------------------

PS: "Pasi disa shoke vinin te une t'ua bej do dokumente falco (si leternjoftima) sepse dija mire te punoj ne kompjuter, vendosa t'ia bej edhe nje kesi leternjoftimi edhe veti me te cilin shkova ne Llap per te pare UCK-ne. Aty kur ju tregova se di te flas ngapak anglisht, me thane rri ketu (Llapashtice) se po te bejme zedhense. Perndryshe ne luftime nuk kam marre pjese ..." RTK


gagagagagagaa!

[Shën Albani]

Drenice,
ato pallavra te gazetes greke " Bota Sot" i kemi lexuar dhe analizuar para disa viteve. Nese ke mendim per Qosjen atehere thuaje, por shkrime te gazetave i kemi lexuar qysh moti...

[Nika]

Shën Albani i nderuar!
Që katër vjetë e kam lexuar / jo çdo ditë/ gazetën "Bota sot", kurse prej fillimit të marsit të k. v. e lexoj rregullisht. Ka pasur shumë shkrime që demaskojnë politikën ekspansioniste e antishqiptare të Greqisë, të Janullatosit dhe të marionetave të grekëve në Tiranë. Asnjë shkrim nuk e kam lexuar në faqet e saj si progrek. Ky është dhe quhet forum me shpirt shqiptarë. Të keni kujdes si njeri, si shqiptar dhe si moderator. Kishit bërë mirë të sillni të pakten një fakt se "Bota sot" është greke. Konstatimi Juaj nuk përkon me të vërtetën aspak.

[Dita]

nga Albani

ato pallavra te gazetes greke " Bota Sot" i kemi lexuar dhe analizuar para disa viteve.

Hera e pare qe lexoj qe gazeta "Bota Sot" qenka gazete greke. Ne internet ate e kam gjetur te pershkruar si gazeta me frymen me te theksuar nacionaliste shqiptare, nga te huaj me termin pexhorativ nacionaliste deri ne ekstrem.

Mistiku ka te drejte kur ka shkruar se konstatimi nuk perkon me te verteten.

[Shën Albani]

Botuesi i saj ka te mbaruar shkollen e mesme dhe i martuar me greke. Kjo gazete eshte ajo qe i fryne zjarri brenda shqiptare,. Kjo eshte ajo qe kultivon urrjetjen ndershqiptare. Kjo pocaver ka merita pse sot PDK dhe LDK shikohen ´jo si dy parti opozitare por si armiq!
Ajo kujdeset per te rritur tensionin, sepse keshut i konvenon grekeve dhe serbeve.....

[Iceberg]

Postuar më parë nga Shën Albani
Botuesi i saj ka te mbaruar shkollen e mesme dhe i martuar me greke. Kjo gazete eshte ajo qe i fryne zjarri brenda shqiptare,. Kjo eshte ajo qe kultivon urrjetjen ndershqiptare. Kjo pocaver ka merita pse sot PDK dhe LDK shikohen ´jo si dy parti opozitare por si armiq!
Ajo kujdeset per te rritur tensionin, sepse keshut i konvenon grekeve dhe serbeve.....

Cila eshte gazeta qe perfaqeson interesat e gjithe shqiptareve kudo qe jane?

Cila eshte gazeta qe e ka te ndaluar me ligj botimin ne Shqiperine Londineze?

Cila eshte gazeta me penat me te shquara te gazetarise se mirefillte shqiptare?

Cila eshte gazeta qe ka viktimat me te medha nga radhet e korrespondenteve te saj, brenda dhe jashte trojeve shqiptare?

Cila eshte gazeta qe ka marre pergezimet me te ngrohta nga Senatorja H Klinton?

Cila eshte gazeta qe kerkohet e shitet me se shumti ne Kosove e diaspore?
Xhemajl Mustafa, Bekim Kastrati kane qene viktime e atyre qe krijone tensionin e vertete ne Kosove O LLapush!!!
Bota Sot eshte e vetmja gazete qe punon per bashkimin e gjithe shqiptareve ne nje shtet te vetem.

[Nika]

Shën Albani!
Ata që paskan shkollen e mesme e të martuar me të huaja nuk paskan të drejtë e legjitimitet të jenë patriotë, nacionalistë shqiptarë?! Botuesi dhe redaksia e "Botos sot" janë nacionalistë = patriotë të mirëfilltë që veprojnë për Liri, Demokraci, Pavarësi, barazi, bashkëjetesë, tolerancë ndërkrahinore dhe ndërfetare. "Bota sot" demaskon komunistët e të gjitha ngjyrave dhe të gjitha trojeve tona, krimin e organizuar e të pa organizuar politik e ordiner, dhe veprat jokombëtare të politikanëve.
"B.sot" e rritka tensionin pse është kundër vrasjeve. Po del se ju do kishit dëshirë që ajo t'u thotë vrasësve (që janë edhe antarë të PDK, ata të Ukë Bytyqit) ju lumtë dora e pushka që po vritni figura eminente kombëtare, vazhdoni ashtu! Atëherë e kishit çmuar ju kombëtare. Sido që ta çmoni ju, ajo do vazhdojë të veprojë për të mirën e Kombit tonë, dhe vlerësimet më të rëndësishme janë nga shumica e shqiptarëve.

[Shën Albani]

Bota Sot nuk shkruan kurre dicka per ta zbutur gjendjen, por gjithmone per ta acaruar. Ai ka te drejte te jete patriot, ka te drejte te martohet me greke, por nuk ka te drejte te mirret me gazetari, sepse pos percarjes, nuk ben gje te mire...ajo eshte gazete bulevardeske dhe antikombetare....

[drenica martire]

[b]Shen Alban, edhe ty kanë filluar me të kap edhet prej Shefqet Jasharit-STROFCIT ,sikur Llapin a?? Qe pra edhe nje margaritar te tij shkeputur nga libri i tij "Pse jemi keshtu siç jemi"?


-----------

QOSJA MERR NE MBROJTJE SPIUNËT GREKO-SERB DHE KRIMINELËT SHQIPTAR

Reagim në shkrimin e Rexhep Qosjes te botuar ne «Zeri i Kosoves» nr: 14, date 10. 04. 1997 me titull «Ata që me çdo kusht duan te mbahen në pushtet, ata me çdo kusht duhen larguar nga pushteti.»

Askush s'është aq i verhër sa ai që s 'dëshiron te shohë

(Xh. Suift)

Ka dritë te mjaftushme për ata që duan te shohin dhe errësirë te mjaftushme për ata që nuk duan

(B. Paskal)

Zotërat-njeri, që shqiptarët i krijuan ne këto dekadatat e fundit te këtij shekulli, çdo dite që po kalon po ç'veshen nga petku i idhujve dhe po e tregojnë vetveten me aftësitë e tyre gjysmake, logjikën e pasistemuar mire, shpirtëvogëlsinë e njerëzvë te zakonshëm, me te meta e vese te shumta, te sëmurë nga xhelozia, smira, kryeneçësia, mendjemadhësia e lideromania.
Ne këto kohëra krize, kur është bërë vështirë te sigurohen mjetet për egzistencë, shumë intelektualë janë te detyruar te men-en me punë dhe veprimtari që nuk i njohin sa duhet, dhe kështu bëjnëjo vetëm gabime, por edhe faje te rënda, sepse me veprimet e tyre, po i sjellin dëme te rënda çështjes sonë kombëtare.

Edhe zotëri Qosja e ka kuptuar se ne këto kohëra te vështira nuk mund te sigurojë mjete për egzistencë vetëm duke shkruar kritika letrare, pasi që kjo krizë e thellë shqiptare e ka përfshirë edhe kulturën.
Veprimtaria botuese, si dhe leximi i veprave letrare është ne nivelin me te ultë që mund te mendohet, e te mos flasim me për kritikë letrare, që edhe me heret shkruhej, për një pjesë te vogël te lexuesve. Me zhbërjen e sistemit te vetqeverisjes jugosllave ne Kosovë, u zhbënë edhe shumë klane që ishin krijuar nga kukullat serbe, që i mbronin interesat e tyre ne organet
udhëheqëse te Kosoves, ne organet udhëheqëse te arsimit dhe kulturës si dhe te ekonomisë. Klani që ishte krijuar për ta udhëhequr arsimin dhe kulturën, dhe që aq fort e priviligjonte Qosjen, nuk funksionon me. Tash janë krijuar klane tjera me njerëz tjerë. Edhe te mirat e mëdha materiale që futeshin ne xhepat e zotëri Qoses nuk ekzistojnë me. Intervistat e botuara
rregullisht nga shtypi i sociaikomunistave shqiptarë (Zëri i Kosovës dhe Zëri i Popullit) edhe pse te paguara me honorare te majme, (merret me mend prej shërbimit që u bën) nuk po i mjaftojnë për ta mbajtur standardin e tij, që e kishte gjatë regjimit te socializmit vetëqeverisës te Titos. Prandaj opinioni ynë nuk duhet te habitet që zotëri Qosja po provon ta ushtrojë profesionin e avokatit(!).
Opinioni shqiptar dhe ai i huaj, është i njohur me mbrojtjen e tij te pare, që e bëri kah fundi i muajit mars te këtij viti nëpërmjet BBC. Ai, nëpërmjet kësaj àgjensie te forte te lajmeve, e mbrojti veprën me te shëmtuar, që kriminelët dhe tradhtarët shqiptarë ia bënë Shqipërisë dhe shtetit shqiptar, duke e quajtur atë vepër te tyre te ndyrë «Revolucion te vonuar demokratik». Nuk vonoi shumë, dhe zotëri Qosja doli para opinionit shqiptar me mbrojtjen e dytë, që ishte edhe me skandaloze, botuar tek «Zëri i Kosovës» i sipërcituar.
Mbrojtja e dytë e zotëri Qoses meriton te studiohet dhe te përpunohet, jo vetëm nga juristët dhe politikanët shqiptarë, por edhe nga çdo pjesëtar i kombit tonë, për te mësuar sihariqin që vjen nga mendja e Qosjes se «Shqipëria nuk ka kurrfarë rreziku për tërësinë tokësore dhe pavarësinë prej fqinjëve te saj».
Se pari do te shikojmë se çka e mundon me se tepërmi zotëri Qosjen. «Eshtë e qartë: frytet e revolucionit te vonuar demokratik ne Shqipëri kanë filluar shumë shpejt te rrezikohen», dhe pastaj vazhdon: «çdokujt që i përcjellë me kujdes zhvillimet e përtashme politike ne Shqipëri i është e qartë se pushtetmbajtësit do te bëjnë shumë përpjekje që te rikthehen dhe te rikthejnë gjendjen pushtetore ne te cilën ishte Shqipëria».
Dhe si përfundim Qosja thotë: «Sikur mund te shihet ne këtë turr te përpjekjeve për rikthimin e pozicioneve politike ne te cilat u mobilizuan edhe përtaqësuesit diplomatik ne bote, Sali Berisha dhe Pjetër Arbnori aritën te sigurojnë: përkrahjen e Francës, jo vetëm për platformën e pajtimit kombëtar, por edhe për «veprimtarinë e presidentit», përkrahjen e Gjermanisë për «zgjedhje politike ne kuadër te plattbrmës se pajtinnit kombëtar dhe te institucioneve legjitime» dhe përkrahjen e SHBA-ve për «Qeverinë e Pajtimit Kombëtar dhe për Parlamentin». Tani lexuesi e ka te qartë se zotëri Qosja e ka një brengë te madhe ne zemër që institucionet shtetërore si: Presidenca, Parlamenti dhe Qeveria, kanë filluar te ringjallen dhe te forcohen, duke filluar kryerjen e punëve që u takojnë. Halli tjetër i z. Qoses është se shtetet evropiane dhe ShBA-të nuk po i njohin «trytet e revolucionet te vonuar demokratik ne Shqipëri», pra nuk po i njohin frytet e dhunës, tïytel e krimit. Nuk po i njohin trytet e marrëzisë se partiakëve te shtirë. Nuk po i njohin frytet e karrieristave te sëmurë për pushtet, që janë ne gjendje te bëjnë aleanca edhe me djallin e malikuar, edhe me dorën e zezë armike, vetëm që t'i rikthejnë pozitat shtetërore, vetëm që te kenë dobi personale. Nuk po i njohin frytet e sigurimeve te huaja, frytet e mbeturinave te shoqërisë shqiptarë, nuk po i njohin bandat kriminele te stalinistave shqiptarë, që po mundohen nëpërmjet te ashtuquajturit «Komitete te mbrojtjes qytetare» te legalizohen dhe te bëhen palë te barabarta me subjektet e tjera te Shqipërisë, për ta vazhduar realizimin e planit, që u mbeti i pakryer, për ta marre pushtetin, jo me mjete demokratike, me votën e popullit, por me komplote, shantazhe, kërcë-nime, ultimatume, dredhira dhe me lutte te armatosur, sepse janë te vetëdijshëm se shumica e popullit nuk do t'u besojë me, pas gjithë atyre vuajtjeve dhe atij mjerimi gjatë sundimit te tyre pothuajse pesëdhjetëvjeçar. Zotëri Qosja për te gjitha te ligat që e gjetën Shqipërinë, tajin ua var ne qafe dy personaliteteve: Sali Berishës dhe Pjetër Arbnorit. Ai thotë: «Faji i tyre mund te matet vetëm me gjyq. Por si mbrojtës i idesë se Pajtimit Kombëtar që e konsideroj kusht për qetësimin dhe mbarëvajtjen e Shqipërisë, unë jam kundër gjykimit te tyre. Sic dihet, ne kohët me te vështira njerëzve te pushtetit u duhet me se shumti vetëkritika». Fjalët demagogjike te Qoses, duke e quajtur veten si «përkrahës i idesë se pajtimit kombëtar» nuk përputhen me realitetin ne Shqipëri. Qosja është dashur te thotë se ai është «përkrahës i idesë se pajtimit» ne mes partiakëve te sertë dhe karrieristëve te sëmurë për pushtet ne njërë anë, dhe kriminelëve te kuq ne anën tjetër, për ta ndarë pushtetin, sepse populli ynë nuk ka pasur kurrë luftëra krahinore, dhe as luttera fetare, edhe pse këtë e kanë dëshiruar armiqtë tanë. Une nuk e kam te qartë se ku e gjen Qosja atë te drejtë, për t'i marre kompetencat e Gjyqit Kushtetues te Shqipërisë, për t'i anuluar Institucionet shtetërore, për ta shpallur te paligjshëm Presidentin, për ta shpallur te paligjshëm Parlamentin, për t'i shpallur «Komitetet e Mbrojtjes Qytetare» organe legjitime te dala nga «trytet e revolucionit te vonuar demokratik» etj. Përkrahja e tij vetënn me fjalë me «Qeverinë e Pajtimit Kombëtar», por jo edhe me vepra, z. Qosen e vë ne një pozitë te një demagogu, që tjetër flet e tjetër vepron. Sic dihet ajo qeveri u formua nga kryetari Sali Berisha duke u konsultuar me pozitën dhe opozitën, u votua nga Parlamenti, te cilin Qosja e shpalli te pavlefshëm. Ajo qeveri e njeh Presidentin dhe e njeh Parlamentin. Ajo qeveri i njeh Organet e pushtetit lokai ne tërë Shqipërinë, që u zgjodhën me votën e lire te popullit. Ajo qeveri nuk njeh kun-farë «Komitetesh». Prandaj, sic po shihet, Qosja me asgjë nuk e përkrah «Qeverinë e Pajtimit Kombëtar». Qosja me qëndrimin e tij po hedh dru ne atë zjarrin që e kallën bandât kriminele, stalinistët shqiptarë duke bërë përpjekje që te krijohen kushte për ta ndezur një zjarr edhe me te madh se te parin, për ta kallur tërë Shqipërinë dhe te gjitha institucionet qendrore te shtetit shqiptar duke ngritur pastaj ne tërë Shqipërinë «Komitetet» e social-komunistëve shqiptarë.
Te ngadhnjejë «Revolucioni i vonuar demokratik» i zotëri Qosjes, për ta marre edhe njëhei-ë komunistët shqiptarë pushtetin ne dore dhe për ta vazhduar këngën e tyre te vjetër, me tekst dhe muzikë te re, e te përpunuar siç e don koha. Ta formojnë shtetin e «forte» sic e dëshirojnë fqinjët tanë, anniqtë tanë shekullorë, sllavo-grekët dhe aleatët e tyre. Një Shqipëri që do te udhëheqej nga partiakë te shtirë, anëtarë te çerdhave te sigurimeve te huaja. Një Shqipëri që s'do te jetë e zonja t'i mbrojë qytetarët e saj nga shfrytëzimet e huaja, e lëre me te interesohet dhe t'i mbrojë te drejtat e bashkëkombasëve te tij, që jetojnë nën robërinë jugosllavo-greke. Ja një Shqipëri te tille e don z. Qosja.

Nuk e kemi annik vetëni atë që lia b'én një te keqe, por edhe atë që e ka për qëllim këtë

(J. J. Russo)

Duke i shpjeguar ngjarjet e fundit që ndodhën ne Shqipëri zotëri Qosja ne mënyrë te njëanshme, taman te një tifozi sportiv, duke mos e fajësuar me asnjë fjalë opozitën, por tërë fajin duke ua ngarkuar ne qafë kryetarit te Shqipërisë Sali Berishës dhe kryetarit te Parlamentit Pjetër Arbnorit për: «shumë jetëra të humbura, për shumë familje te rrënuara për shumë shkatërrime te te mirave kombëtare», e tregon vetvetën jo serioz ne gjykime, jo serioz ne veprime, qesharak ne mënyrën e shpjegimit te ngjarjeve dhe «faktet» që përdorë për t'i mbrojtur bandât kriminele te stalinistave shqiptarë dhe anniqtë tanë shekullor, çetnikët e Beogradit dhe qarqet shoviniste te Athinës. Ai i hedh poshtë te gjitha faktet se ne ngjarjet e Shqipërisë janë përzier edhe faktorë te jashtëm kur thotë: «Dhe, kështu, sllogani komunist mbi armiqtë e jashtëm te lidhur ngushtësisht me armiqtë e brendshëm gjeti zbatim te fuqishëm ne jetën tonë politike. Këtë gënjeshtër te nëpërdukshme e gëlltitën shumë lexues te gazetave tona dhe shumë dëgjues te fjalimeve nëpër zyra dhe institute «shtetërore» dhe sidomos nëpër «kafiqa». Dhe prap vazhdon, për t'i bindur edhe me tepër lexuesit e tij: «Ky rrezik i shpikur sot e përcaktoi përmbajtjen e rrejshme, tonin e sajuar dhe brengosjen qesharake te kumtesave te udhëheqësive te disa parlive politike ne Prishtinë për fatin e rrezikuar te Shqipërisë prej «armiqve te jashtëm», «Greqia e ka Kalin e Trojës ne Shqipërinë e Jugut, etj.».
Se ne Shqipëri (jo vetëm te Jugut) armiqtë tanë shekullorë kanë krijuar çerdhet e sigurimeve te tyre te forta, brenda te gjitha subjekteve shtetërore dhe partiakë, për ta destabilizuar Shqipërinë kur ata kanë nevojë, ka shumë fakte te pamohueshme.
Do t'i përmend vetëm dy fakte:
1. Kur ish Parlamenti i Kosovës e shpalli Kosovën Republikë, ne te njejtën kohë Shqipëria u destabilizua me ikjen masive te popullësisëjashtë Shqipërisë, duke i shfrytëzuar ambasadat e shteteve te huaja dhe anijet që gjendeshin ne portin e Dun-ësit, dhe kështu krijuan kaos dhe krizë te thellë ne Shqipëri. Kjo gjendje u krijua, nga çerdhet e sigurimeve sllavo-greke, që janë krijuar ne Shqipëri, ne momentin kur ata kishin nevojë, që opinioni ndërkombëtar te merret me Shqipërinë, e te mos merret me ngjarjet e rëndësishme te Kosovës.

2. Kur çetnikët e Beogradit e filluan fushatën me te egër kundër popullsisë se Kosovës, duke burgosur, maltretuar dhe vrarë qytetarë te pafajshëm ne rrugë, e ne prag te shtëpisë, shovinistët e Shkupit, ne te njejten kohë, e filluan fushatën kundër arsimit dhe shkollës shqipe.
Ndërsa, diplomacia greke, me ato evropiane dhe te SHBA-ve, bënin presion te paparë ndaj Shqipërisë, që kryengritja bolshevike, që kishte filluar ne Viorë, te mos shuhej nga organet e rendit te shtetit shqiptar, por t'i jepet kohë, që ajo te forcohet, për ta kallë dhe bërë shkrum e hi shtetin ne Shqipëri. Bandat kriminele. mafiet e vendit dhe ato te huajat, te Lidhëhequra nga i ashtuquajturi «Fronti për Demokraci» front i bashkuar i socialistëve shqiptarë dhe i aleatëve te tyre, morën force dhe u trimëruan, kur kuptuan se diplomacia e shteteve te huaja po e përkrahte «Frontin» për ta marre pushtetin me mjete dhune. Shqipërinë e bënë ferr! Po, ferr e bëri Shqipërinë, ajo fara e djallit te malikuar, që na e mbollën popoviçët dhe mugoshët gjatë Luftës se Dytë Botërore, e shpërlarë nga çdo ndjenjë njerëzore, kombëtare dhe humane, e mësuar me dredhira, shpifje, rrena e tradhëtira bolshevike, e udhëhequr nga pikëpamja se «qëllimi i arsyeton mjetet», e kallën Shqipërinë dhe e shkalërruan shtetin e tyre, duke i sjellë kombit tonë dëme që s'i përthekon mendja e njeriut, duke ia futur thikën pas shpine Kosovës
dhe viseve tjera shqiptare. Zotëri Qosja po e quan «revolucion te vonuar demokratik» gjithë atë dhunë, gjithë ato kallje e shkatërrime. Le te na thotë edhe një rast z. Qosja, që pjesëmarrësit e revolucioneve te deritashme gjatë historisë njerëzore, qofshin ato borgjeze-demokratike, apo edhe proletare-komuniste, t'i kenë djegur institutet e arsimit dhe te kulturës, si: muzeumet, arkivat, biblotekat, shkollat, spitalet, fabrikat, bankat etj., siç i kallën dhe i shkatërruan «revolucionarët» e «Revolucionit te vonuar demokratik» te Shqipërisë. «Revolucionarët» e zotëri Qosjes, dogjën dhe shkatërruan trashëgiminë me te viefshme iliro-shqiptare por i ruajtën te paprekura dokumentet e kulturës helene (greke). Vetvetiu shtrohet pyetja: Pse dhe kush i bëri këto krime kaq te shëmtuara?! Zotëri Qosja e di përgjigjen, por nuk do te përgjigjet kurrë, sepse do te bjerë ne kundërshtim me fjalët e lij: se ne «ngjarjet e Shqipërisë nuk janë përzier faktorë te jashtëm».
Te shikojmë tani se çfarë mbrojtje te forte u bën ushtruesi i detyrës se avokatit, z. Qosja, prijësve te opozitës: «Një përbërës posaçërisht ndikues ne përpjekjet për rikthimin e pozicioneve politike te Sali Berishës dhe Pjetër Arbnorit, është dhe fushata përplot shpifje kundër përfaqësuesve kryesor te opozitës, ne radhë te pare kundër Neritan Cekës, Skënder Gjinushit, Rexhep Mejdanit dhe pas lirimit nga burgu, Fatos Nanos.Të gjithë këta thonë shpërralluesit e tyre bartin barre te rënda politike dhe morale nga e kaluara komuniste. Te gjithë këta bëjnë përpjekje te i-ikthejnë komunizmin ne Shqipëri! Te gjithë këta janë ithtarë te konceptit për «zgjedhje te çështjes se Kosovës brenda Serbisë». Te gjithë këta janë udhëheqja politike e «rebelve», «banditve» e «kriminelve» që e çuan ne demonstrata, pastaj ne kryengritje te armatosur, e l'illuan dhe po vazhdojnë rrënimin e Shqipërisë» dhe vazhdon: «Te shkojnë kot argumentet me te cilat mund te bësh përpjekje që t'i mposhtësh këto marrëzira. Disa nga zbatuesit e kësaj fushate kundër prijësve te opozitës shqiptare shkojnë aq larg saqë ndonjërin prej tyre e shpallin «agjent te Greqisë apo agjent te Serbisë!».
Eshtë e natyrshme që avokati t'i përdorë te gjitha mjetet, te lejuara dhe te pa lejuara, që klientët e tij t'i mbrojë sa me mire para gjyqit, edhe pse e ka te qartë se klientët e tij kanë bërë krime.
Meqënëse ne mbrojtjen e pare publike, z. Qosja bëri një mbrojtje te pjesëshme duke i mbrojtur vetëm bandât kriminale që i kallën dhe shkatërruan gjërat e shenjta te Shqipërisë, ai bëri një lëshim te rende ne profesionin e avokaturës, sepse te mbrohen dorasit e te mos mbrohen edhe shtisit-nxitësit, ata te cilët i kanë komanduar te gjorët për krime, është njësoj sikur te mos mbrohen tare.
Por, Qosja duhet ta dijë se për te qenë mbrojtjae suksesshme, avokati duhet te ketë fakte te pamohueshme. Fakte te tilla z. Qoses i mungojnë. Faktet e pamohushme janë ne anën e atyre që po i akuzojnë prijësit e opozitës, që i ka marre ne mbrojtje z. Qosja. Do t'i cekim ça prej fakteve, që mbrojtjen e zotëri Qosjes do ta bëjnë te pa vlerë.
Se pari social-komunistat shqiptar, me humbjen e pushtetit nuk lanë mjet pa përdorur për ta pcnguar përparimin e Shqipërisë dhe hyrjen e saj ne strukturat politike dhe financiare te Evropës. Këtë e kanë te qartë vëshguesit që i kanë përcjellë me kujdes ngjarjet ne Shqipëri, ne këto pèse vitet e fundit.
Se dyti është vërtetuar se themelues i firmave piramidale «Populli» dhe «Xhaferi» ka qenë z. Bashkim Driza, ish oficer i Sigurimit, ish kryetar i një partie te majtë, te paregjistruar.
Se treti drejtues i firmes piramidale GLFK ishte z. Gani Shehu, i cili ishte një ndër drejtuesit kryesor te Aleancës Demokratike dhe bashkëpuntor i Neritan Cekës.
Se katërti ish manaxher i dy firmave piramidale ishte z. Arben Malaj, që tani u vendos Ministër i Financave ne Qeverinë e Pajtimit Kombëtar nga partia socialiste.
Se pesti te gjithë punonjësit që punonin ne ato firma qenë anëtarë te partisë socialiste.
Se gjashti shtypi i socialistëve i ka përkrahur dhe i ka propaganduar deri ne ditën e fundit këto firma piramidale.
Se shtati Fatos Nano sa ishte ne burg, një vit para se te shembën këto firma, i ka thënë Grupit britanik te Helsinkut se «skemat piramidale, ejo zgjedhjet do ta rrëzojnë Qeverinë e Sali Berishës».
Se teti «Forumi për Demoki-aci» u formua nga partia socialiste dhe aleatët e saj, për ta udhëhequr dhe kanalizuar pakënaqësinë popullore për rrëzimin e Qeverisë dhe marrjen e pushtetit me dhunë. Shumica e krerëve te këtij «Forumi» kanë marrë pjesë ne demonstratat dhe rrebelimet e Vlorës, duke i frymëzuar masat e mashtruara dhe te plaçkitura nga firmat që i kishin themeluar vete socialistët, për kryengritje te armatosur.
Se nënti klientët e avokat Qosjes e veçmas N. Ceka dhe F. Nano i kanë dyert e hapura te miqtë e tyre ne Beograd dhe Athinë, kur t'ua dojë qejfi dhe nevoja.
Se dhjeti Fatos Nano, po sa u largua nga burgu, e mori turrin e vrap për Athinë, për t'u takuar jo me Kryetarin e P. S. te Greqisë, por me Ministrin e
Punëve te Jashtme, me Ministrin e Punëve te Brendshme dhe me Ministrin e Mbrqjtjes se Greqisë.
Se njëmbëdhjeti, te kërkosh mbështetje për çështjen e Kosovës, prej atyre që për interesat e tyre partiake, për interesat e tyre personale, dhe për interesa te huaja, ia futën flakën Shqipërisë është qesharake dhe banale. Po qe se Qosja nuk kufizohet për t'u njoftuar për ngjarjet kombëtare dhe ndërkombëtare, vetëm nëpërmjet shtypit te social-komunistëve shqiptarë do te ketë mësuar për kërkesën e Nanos ne tubimin e Partive Socialiste te Ballkanit, që Kosova duhet ta ketë autonominë ne kuadër te Jugosllavisë. Prandaj, këto fakte që i ceka, tregojnë se te gjitha këto te liga, që e gjetën Shqipërinë dhe kombin tonë, e kanë burimin ne tri qendra:
1. Partitë që e kanë pasë pushtetin, (pozita) dhe te gjitha institutet shtetërore e kanë hisen e tyre te fajit, dhe nuk mund t'i shmangenpërgjegjësisë.
2. Opozita, veçmas Partia Socialiste, mban përgjegjësinë e krimit dhe tetradhëtisë kombëtare.
3. Faktorët e jashtëm, armiqtë tanë shekullorë serbo-sllavo-grekët (çerdhete sigurimeve te tyre) me aleatët e tyre, që se bashku e përgatitën terrenin për luftë të armatosur, për te shkatërruar jo vetëm atë që u ndërtua me mund për këto pèse vitet e tundit, por për te kallë e djegur çdo gjë që ka rendes! dhe vieftë kombëtare, që kishin si qëllim për t'i dhënë një pamje trishtuese dhe te shëmtuar Shqipërisë dhe shqiptarëve ne te katër anët e botes.
Qosja si duket e ka përzier domethënien e fjalës revolucion me kuptimin e kundërt te saj. Si është e mundur që stalinistët shqiptar që e humbën pushtetin, te cilëve populli nuk u besoi me, te bëjnë «revolucion demokratik»?
Po sikur te ishin ata revolucionarë, dhe qytetarëve te Shqipërisë se Jugut t'u sillnin lirinë e humbur nga «regjimi autoritar i Sali Berishës» çfarë nevoje do te kishin pasur për t'i vënë maskat gjatë «ruajtjes se rendit dhe qetësisë» nëpër qytetel e «çliruara»?!
Dihet se çlirimtarët populli i prêt me Iule, dhe s'kanë pse te frigohen prej popullit.
Qosja duhet ta ketë te qartë se vetëm kriminelët, kur ne mënyrë te organizuar plaçkitin banka dhe kidnapojnë apo vrasin njerëz, i përdorin maskai, që krimi i tyre te jetë i pa zbuluar dhe i padënuar.

Një njeri që nuk e njeh dashamirin për dashamir
e hasmin për hasëm, mos qoftë!

(Fjalë e urtë popullore)

Të shikojmë tani se çfarë zbulimesh na ka bërë Qosja. Sipas tij «...tërësia tokësore dhe pavarësia e Shqipërisë sot nuk janë dhe nuk mund te jenë te rrezikuara prej Greqisë. Koha kur Greqia vërtetë kishte synime tokësore mbi Shqipërinë ka kaluar njëherë e përgjithmonë» - dhe vazhdon - «...apo fakti tjetër, Greqia dhe Shqipëria janë anëtare te OKB-ës, kurse ne Kartën e
OKB-së ne paragrafin e saj te shtatë shkruhet se sulmi i një anëtareje te kësaj Organizate mbi anëtarin tjetër te kësaj Organizate, cilësohet si pushtim te cilin Këshilli i Sigurimit, si Qeveri Botërore, është e obliguar ta pengojë. Lufta ne Gjirin Persik, me te cilën SHBA-të me disa shtete tjera anëtare te OKB-së i sollën Irakut disfatë te jashtëzakonshme dhe e detyruan te hiqet prej Kuvajtit, e bënë njëherë e përgjithmonë te pamundshëm cënimin e pavarësisë tokësore te një shteti prej një shteti tjetër». Te sillen këto përiundime kategorike prej një akademiku, i cili deri dje ne shkrimet e tij e ka fajësuar Evropën dhe Fuqitë e Mëdha për coptimin e Shqipërisë, është e pakuptueshn-ie, e pa arsyeshme dhe qesharake.
Mire e di zotëri Qosja se kombi ynë kurrë s'ka pasur hasmëri dhe as luftëra me Anglinë, Francën, SHBA-të dhe Rusinë. Por, zgjerimi i fqinjëve tanë është bërë ne dëi-n te tokave tona, ne sajë te ndihmës se pakursyer te «Majka Rusisë» dhe aleatëve te saj Francës dhe Anglisë. Me çka mund te na bindë z. Qosja se Serbia, Mali i Zi dhe Greqia nuk kanë ende mbështetje dhe përkrahje te gjithanshme për t'i mbajtur edhe me tutje nën sundimin e tyre tokat tona?! Një Shqipëri e forte ekonomikisht,
ushtarakisht, stabilc politikisht u konvenon fqinjëve tanë dhe aleatëve te tyre, apo u konvenon një Shqipëri e dobët?
Çerdhet e sigurimeve sllavo-greke dhe aleatëve te tyre e mbajtën për pesëdhjetë vite një Shqipëri te dobët ekonomikisht dhe ushtarakisht, pa autoritet ndërkombëtar dhe pa aleatë te forte.
Tani z. Qosja e ka kuptuar se serbët dhe grekët janë bërë «pëllumba te bardhë» dhe me Shqipëria nuk ka kun'farë rreziku prej tyre, por vetëm priten ndihma te llojllojshi-ne për ta bërë fqinjinn e tyre, pra Shqipërinë, te forte e te fuqishme!
Zotëri Qosja si ushtrues i avokaturës, ka ,,përparuar mire" ne mësimin e ligjeve te OKB-së, por ai paragrafi shtatë (7) i Kartës se OKB-së që na e citon z. Qosja, nuk e pengoi Serbinë që te dërgojë ne Bosnje ushtrinë e saj te rregullt dhe bandât paramilitare për te bërë masakra, që njerëzimi s'i kishte njohur qysh pas krijimit te OKB-së.
As OKB-ja, as paragrafi shtatë dhe as Këshilli i Sigurimit nuk e penguan Serbinë ta shkatërrojë Vukovarin e Kroacisë, dhe sot e kësaj dite ajo pjesë e Sllavonisë është jashtë intigritetit territorial te saj. Dua t'ia përkujtoj z. Qoses se as paragrafi shtatë i Kartës se OKB-së dhe as Këshilli i Sigurimit, si «qeveri botërore», nuk mundi ta pengojë Turqinë, që me ushtrinë e saj te rregullt te zbarkojë ne Qipro për ta mbrojtur populisme e saj nga shovinizmit grek, që aq tepër kishte çue krye ne ishull. Zotëri Qosja është dashur ta dijë se edhe sot e kësaj dite, pas disa dekadave, ish shteti i Qipros nuk funksionon ne pjesën turke. Pra, faktikisht janë bërë dy shtete qipriote. Kurrfarë paragrafi, as kurrfarë «qeverie botërore», nuk po mundin ta detyrojnë Turqinë te largohet nga Lijdhesa e Qipros. Do t'iakujtoj z. Qoses edhe një fakt tjetër, që sic duket e ka harruar. Izraeli ende e inban një pjesë te teritorit shtetëror te Sirisë, lartësitë strategjike te Golan-it që ia pati marre, kur edhe Egjyptit ia mor-i Kanalin e Suezit dhe Jordanisë Palestinën. Pra, edhe sot e kësaj dite Izraelin nuk po mund ta detyrojnë te largohet nga Golani i Sirisë dhe as nga territoret e pushtuara arabe te Palestinës «paragrafi shtatë i Kartës se OKB-së», as Këshilli i Sigurimit, sepse mjafton vetëm një veto e një anëtari te përhershëm te Këshillit te Sigurimit, për ta bërë te paviefshëm çdo Rezolutë te OKB-së. Zotëri Qosja nuk mund ta bindë opinionin shqiptar se «...tërësia tokësore dhe pavarësia e Shqipërisë sot nuk janë dhe nuk mund te jenë te rrezikuara prej Greqisë», nisur nga fakti se «SHBA-të me disa shtete anëtare te OKB-së i sollën Irakut disfatë te jashtzakonshme dhe e detyruan te hiqet prej Kuvajtit», qoftë edhe për arsyen se krahasimi i Shqipërisë me Kuvajtin, dhe i Gjirit Persik me Adriatikun, nga z. Qosja është i pavend dhe i palogjikshërn, sepse Gjiri Persik dhe Kuvajti është vend strategjik për SHBA-të, pasi që kanë një rëndësi jashtëzakonisht te madhe për ekonominë etij.
Populli ynë ka një përvojë te hidhur sa i përket përkrahjeve që ka pasur nga OKB-ja, Kongreset dhe Konferencat e Fuqive te mëdha gjatë shekullit që po lëmë pas. Po qe se zotëri Qosja ka marre garanca te forta prej antarëve te përhershëm te Këshillit te Sigurimit, prej Fuqive te Mëdha, se Shqipëria dhe shqiptarët do te trajtohen prej tyre si «fëmjë hazreti», atëherë populli ynë do t'i shprehë mirënjohje Qosjes, duke e quajtur jo vetëm «roje te demokracisë» sic e ka shpallur velveten, por edhe «babë te kombit» siç e quajn disa nxënës te tij !!
Argumentet e tij janë hedhur poshtë edhe nga vête sjelljet dhe veprimet e Greqisë. Do t'i përmend vetëm ça prej tyre.
Sot ne Greqi gjenden dhe veprojnë organizata shoviniste te ashtuquajtuarat veriepiriote, veprimtaria e te cilave lejohet dhe e financohet nga shteti grek, kurse e bekon dhe e ndihmon Kisha Greke për te bashkëvepruar me lobin shumë te fuqishëm grek ne SHBA e vende tjera, veprimtaria e te cilave synon shkëputjen e jugut te Shqipërisë dhe bashkangjitjen e tij Greqisë.
Z. Qosja ka mësuar për vcprimtarinë e kishës greke ne Shqipëri, e ciladuke e shfrylëzuar kaosin dhe n'ëmujën që u krijua pas rrëzirnit te diktaturës se kuqe ne Shqipëri, e grabiti Kishën Orthodokse Autoqefale te Shqipërisë, duke vënë ne krye te saj njeriun e besueshëm te Kishës dhe Sigurimit grek Janullatosin.
Qosja duhet te ketë dëgjuar se si «priftërinjtë» e Janullatosit po i çkombëtarizojnë shqiptarët e Shqipërisë se Jugut, duke ua ndërruar emrat dhe kombësinë, apo ky veprim i Kishës greke për Qosjen nuk ka rëndësi?
Qosja ka mësuar për faktet që pâli publikuar Kryetari i SHIK-ut, se «Greqia është përzier ne ngjarjet e fundit ne Shqipëri se bashku me Lobin grek ne SHBA» por ai nuk u beson dokumenteve dhe fakteve te vërtetuara edhe nga Parlamenti i Shqipërisë. Qosja është i njoftuar me zbulimet e qendrave ndërkombëtare që merren me studimin e Ballkanit, nga njerëz kompetent, se ne «ngjarjet e Shqipërisë janë përzier edhe fakorë te jashtëm», por as atyre qendrave ai nuk u beson!
Për njerëzit që kanë arsye do te mjaftonte te njihen me letrën e «Fondacionit Amerikan për Evropën Lindore», drejtuar Ambasadës se Republikës se Shqipërisë ne Washington, ku thuhet: «Pas renies se komunizmit ne Evropën Lindore, ish-komunistët dhe aleatët e tyre te mbetur që nga Lufta e Ftohtë, nëpërmjet grupeve spéciale ndërkombëtare, përdorën te gjitha
mundësitë e tyre financiare dhe politike për te përmbysur demokracinë e re te ndërtuar ne Evropën Lindore. Ky koalicion monstruoz shfaq rrezikun me te tmerrshëm për Evropën Lindore, vendet e Ballkanit dhe ne veçanti për Shqipërinë».
Qosja ka mësuar se ushtria greke iu pat afruar kufijve shtetërorë teShqipërisë menjëherë pasi «revolucionarët» e tij e kallën Shqipërinë.
Qosja ka mësuar se ne Shqipërinë e Jugut kanë qarkulluar te lire Udhëheqës te Demokracisë se Re Greke, te PASOKUT dhe deputetë komunistë grekë duke mbajtLir takime me «Komitetet», por për Qosjen nuk ka fare rëndësi as ky fakt.
Qosja ka mësuar se ne Shqipërinë e Jugut, vetëm gazetarët dhe fotoreporterët grek dhe aleatët e tyre ishin te lire dhe te priveligjuar për te njoftuar opinionin botëror për ç'po ndodhte duke zgjedhur skema trishtuese për ta tronditur opinionin botëror dhe për ta damkosur rende shqiptarin, gjoja se është vetëm një qënje fizike dhe biologjike, por jo edhe qënje njerëzore. Për here te pare ne historinë tonë kombëtare u bënë masakra ndaj njerëzve te patajshëm. Kallja e fëmijës 16 vjeçar për se gjalli te lidhur për peme, therja e pjesëtarit te SHIK-ut për t'ia pire gjakun, ka mundur t'i bëjë deri tash vetëm dora çetnike serbe. Tani atë mjeshtëri trishtuese e mësuan, mjerisht, edhe «revolucionarët» e «revolucionit te vonuar demokratik» te zotëri Qosjes. Ky i fundit ndoshta s'ka harruar se me 1994 komandosët grek bënë suim ne një repart ushtarak te Shqipërisë, por edhe ky fakt për te nuk ka rëndësi fare!
Akademik Qosja ka mësuar për takimin e Ministrave te Punëve te Jashtme te Greqisë dhe te Italisë për çështje te Shqipërisë, por edhe ky fakt asgjë nuk tregon dhe nuk ka domethënie për te!
Akademik Qosja ka mësuar për takimin që patën Zv. Ministrat e Punëve te Jashtme te Greqisë dhe te Maqedonisë ne Shkup, ku pala greke pakicën e saj që jeton ne Shqipëri e tejzmadhoi ne 600'000 banorë, ndërsa ajo maqedone pakicën e vêt ne Shqipëri e bëri ne 200'000 banorë, por edhe këtë fakt Qosja e hesht!
Akademik Qosja ka mësuar për vizitën e zv. Ministrit te Punëve te Jashtme te Greqisë ne disa qytete te Shqipërisë, pa e ftuar kurrkush dhe pa e pritur Ministria e Punëve te Jashtme te Shqipërisë, por për akademik Qojsen ky fakt nuk ka shumë rëndësi, pasi ai u prit nga Komitetet që e bënë «revolucionin demokratik» te Shqipërisë!
Akademik Qosja po ashtu ka mësuar për vizitën që ua bëri konsulli grek me seli ne Gjirokastër, studentëve shqiptar që morën pjesë ne grevën e urisë, por për akademik Qosjen nuk ka rëndësi. Kisha për ta pyetur akademik Qosjen se si do te ndihej ai, po qe se ne shtëpinë e tij vjen një i huaj dhe i hyn brenda pa e pyetur fare, JO nga halli se po e sulmon ndokush, por nga dëshira për t'ia shkatërruar familjen, për t'ia përvehtësuar pasurinë, për t'ia kallur shtëpinë?!
A thua ka dëgjuar Akademik Qosja për parullat politike te demonstruesve ne VIorë si «Viora kryeqytet», «Viora Republikë», «Nuk e duam Kosovën» etj.?
Akademik Qosja ka mësuar për ftesën që Ministri i Punëve te Jashtëm te Greqisë ua bëri te gjitha partive politike te Shqipërisë për te mbajtur mbledhje ne Greqi, dhe atje për te vendosur për problemet e Shqipërisë e se çfarë qeverie duhet te formojnë?!

A thua, si na e shpjegon akdemik Qosja lirimin e kriminelëve shqiptar nga burgjet greke: për ta kallur Shqipërinë, apo për ta mbrojtur atë nga «regjimi autokratik» i Sali Berishës?!
Akademik Qosja ka rnësuar për tentimin e grushtshtetit te udhëheqësve te lartë te PPSH, ministrit te ushtrisë Kiço Mustaqit dhe Ministrit te Punëve te Brendshme Gramoz Ruçit dhe ikjen e tyre për ne Greqi. Po as ky fakt dhe shumë fakte tjera që mbetën pa u përmendur nuk kanë kurrfarë rëndësie dhe domethënie për akademik Qosjen!

Ne një kokë te turbullt s'ka vend për mendime

(Thënie gjermane)

Te shikojmë tani se çfarë mbrojtjeje u bëri akademik Qosja simboleve serbe te përdorura ne VIorë dhe ne disa qytete tjera nga ana e «revolucionarëve te tij te vonuar».
Ai pyet «çfarë duan ato njëjtësime te tre gishtave te ngritur ne VIorë me tre gishtat e ngritur ne Beograd, kur dihet se tre gishtat janë shenjë-simbol i tnnisë se shenjtë ne fenë ortodokse, kurse e drejta fetare, ndoshta, është një e drejtë themelore e njeriut, që nuk tregon asgjë me shumë se përkatësinë fetare?».
Une dhe shumica e lexuesve do te besojmë ne arsyetimet dhe ne mbrojtjen e Qosjes, po qe se Janullatosi, kreu i shërbimit sekret grek ne Shqipëri, që e drejton Kishën Orthodokse Shqiptare, botërisht do te pohonte se priftërinjët e tij janë fajtorë, që me heret nuk ua kanë mësuar popullsisë shqiptare te besimit ortodoks te Shqipërisë trininë, dhe se mësimet e para ua kanë dhënë nga trinia fetare ato dite, kur filloi rrebelimi komunist, dhe se priftërinjtë e tij gjatë «protestave» kishin për deyrë t'ua përsërisin mësimet e mësuara më pare nëpër kisha, për ta shfrytëzuar sa me mire kohën, duke i kryer dy detyra me «rëndësi», njërën për te bërë revolucion dhe tjetrën për te zënë mësimet e trinisë fetare ortodokse(!!)
Te shikojmë tani se çfarë mbrojtje te forte i bëri Serbisë «avokati me i aftë kosovar», Qosja. «Ne përpjekjet për rikti-lirriin e pozicioneve politike te Sali Berishës dhe te oligarkisë se tij është futur edhe një gënjeshtër tjetër jo e vjetër, gënjeshira për gjoja rrezikun që ka sot Shqipëria prej Serbisë!
Edhe për mendjen me te thjeshtë politike është plotësisht e qartë se tërësia tokësore dhe pavarësia e Shqipërisë nuk kanë kurrfarë rreziku prej Serbisë sot. Koha, kur ajo mund te ishte e rezikuar prej saj, koha e Luftës se Pare Botërore dhe e disa vjetëve pas saj, ka kaluar njëherë e përgjithmonë.
Jugosllavia (Jugosllavi, Qosja thërret Serbinë, se ashtu ia ka ënda) është ne hall si t'i mbajë te pushtuara Kosovën dhe trojet e tjera shqiptare. Jugosllavia është ne hall si ta pakësojë numrin e shqiptarëve që i sundon e lëre me t'i shtojë hallet me shqiptarët!» Mbrojtja e «avokatit» kosovar, z. Qosjes, do te hidhet poshtë si një molle e kalbur, me shije te neveritshme, po qe se merren parasysh vetëm dy-tri fakte, pa pasur nevojë për t'i cekur shumë te tjera. Nuk është e vërtetë se Jugosllavia (Serbia dhe Mali i Zi) disa vjet pas Luftës se Pare Botërore, kanë hjekë dore nga përpjekja për te rrezikuar «tërsinë toksore dhe pavarësinë e Shqipërisë».
Formimi i Partisë Komunistc Shqiptare nga serbo-malazezët Miladin Popoviçi dhe Dushan Mugosha, kanë pasur për qëllim, që Shqipërinë, ne rend te pare ta udhëheqin pcrsonat që do t'i shkonin pas qejfi Jugosllavisë, kurse ne rend te dylë, kur te piqeshin kushtet, ta shndërronin ne Republikë te tyre te shtatë.
Sic dihet, nuk ka qenë i lidhur vetëm Koçi Xoxe me UDB-në Jugosllave, por edhe shuinica e udhëheqësisë partiake dhe shtetërore me ne krye Enver Hoxhën. Vetë E. Hoxha ne bisedën që ka pasur me Titon, ka pranuar që Shqipëria te bëhet Republikë e shtatë e Jugosllavisë. Pra, nuk është merite e Enver Hoxhës që «Shqipëria nuk ka rënë nën kthetrat Jugosllave», por rrethanat e krijuara nga mos marreveshj et Tito-Stalin, e shpëtuan Shqipërinë pa rënë nën sundimin jugosllav.

Avokat Qosja ndosha nuk e ka harruar planin jugosllav për ta sulmuar Shqipërinë, menjëherë pas demostratave te 1981, gjoja se ajo e ka sulmuar e para Jugosllavinë, por plani mbeti i parealizuar për shkak se u zbulua me kohë dhe ne detaje nga oficeri slloven J. Jansha. Avokat Qosja duhet te kupojë se nuk është i lehtë profesioni i mbrojtësit. Kuptohet, mbrojtësit duhet t'i punojë goja sopatë.
Qosjes nuk i nuingon ndoshta një aftësi e tille, por siç po shihet pa fakte, nuk ka mundësi ta mbrojë askënd. Prandaj, ne bazë te t'akteve që ia përkujtova zotëri Qosjes, duhet te bindet se integriteti dhe pavarësia e Shqipërisë kanë qenë, janë dhe do të jenë te rrezikuara nga Greqia dhe Jugosllavia (Serbia dhe Mali i Zi) deri atëherë, kur shteti shqiptar do t'i zbulojë dhe asgjësojë te gjitha çerdhet e sigurimeve shtetërore te këtyre dy shteteve dhe aleatëve te tyre, deri sa shteti shqiptar te drejtohet nga forçat e shëndosha kombëtare, nga adhetarë, për te cilët,
Shqipëria dhe shteti shqiptar janë te shenjta dhe te paprekshme dhe askush nuk mund t'i blejë me kurrëfarë pasurie, sado e madhe që do te ishte ajo. Derisa krerët e partive politike shqiptare te vetëdijësohen se interesi kombëtar duhet te jetë kurëdoherë mbi interesin partiak dhe ideologjik. Deri sa shqiptarët e infektuar nga ideologjia e djajve te mallkuar bolshevikë, ta kuptojnë se ajo ideologji është mbjellë ne trojet tona nga armiqtë tanë, jo që te na ndihmojnë, por që te na robërojnë, jo që te na çelë horizonte përparimi, por që ne mendjet tona te krijojë mjegull dhe kaos dhe te na verbërojë, për te mos e bërë dallimin ne mes territ dhe dritës, ne mes te bardhës dhe te zezës, ne mes virtytit dhe vesit, ne mes rregullit dhe kaosit, ne mes demokracisë dhe diktaturës, ne mes miqve dhe armiqve.

Shkruar më 04.05.1997