Ç'mendoni mbi akademik Rexhep Qosja?

[Preng Sherri]

Une isha me Bacen Adem Demaçi, me komandant Leopardin, erdhi mandeje çeliku(F.Limaj), Gjarpni, J.Krasniqi e plot liderë te tjere. Mbaj mend qe gazetat e Kosoves at dite te Bekueme shkruanin "POETI - LAMETARI I LIRISE" nje shkrim i gjate ku lavdohej e lavdohej ahmaku Agim Doçi.

...

Ti je rrenacak i MADH!
Ti ishe me gruan tënde, u ofrova tek ata djemtë ( pleçët) që këndonin këngë polifonike e kështu me radhë! Ti nuk ishe askund zotëri!
Me Fatmir Limën isha unë dhe ata që ishin me mua një ditë më herët teksa pinim kafe me Blendi fevziun!
Të kam në kamerë kur u shpall pavarsia dhe ti ishe aty në grand por kjo nuk është e rëndësishme; me rendesi që je kuptuar mirë se cili Je!

[Preng Sherri]

Or Preng!!!!!
ma mire me me sha mue se me diskutue per Regjep Qoseviqin.
Mos harro: pse asht i madh Qosja, une nuk e shes vehten lire!

Ty s'ka nevoj me të sharë sepse Sami Frashëri më ka lënë amnaet një fjalë:
" Nëse Ty të kafshon qeni - s'do me thanë që edhe ti duhet ta kafshosh atë"!

[Preng Sherri]

Megjithëse e paskan botuar disa Intervisten e Profesor Rexhep Qosjës ( të tërë) e disa vetëm duke nxjerrë pasuse sipas porosive më lejoni që të sjellë ato që më duken interesante megjithëse mund ta lexoni edhe në GSH,


Lexoni këtë përgjigje të Qoses në këtë Pyetje:

A mund t'i quajmë reminishenca që vijnë nga Akademia e dikurshme e Beogradit këto iniciativa të akademikëve maqedonas? A ka vend për një shenjë barazimi në këtë mes?-


REXHEP QOSJA:

Të them sinqerisht, jam i befasuar nga befasia, pra të përsëris, i befasuar nga befasia, që shprehin intelektualët dhe politikanët tanë për shkak të atyre që në atë Enciklopedi janë thënë për shqiptarët: për shkak të disa të pavërtetave që thuhen për historinë e shqiptarëve, për shkak të paragjykimeve që shprehen aty ndaj shqiptarëve dhe për shkak të disa ngjyresave nënçmuese ndaj shqiptarëve. Idetë e tilla, paragjykimet e tilla, ndjenjat e tilla ndaj shqiptarëve nuk paraqiten për herë të parë në historiografinë dhe në publicistikën maqedone.
Ishte një kohë kur pushteti maqedon u ndalonte shqiptarëve që fëmijët e tyre t'i pagëzojnë me emrat Shqipe, Liridon, Liridonë, Kastriot, Vlorë, Valbonë, dhe me disa emra të tjerë tipikë kombëtarë.

Ishte një kohë kur pushteti maqedon ua rrënonte shqiptarëve rrethojat e shtëpive, duke cenuar ashtu rëndë identitetin dhe zakonet e tyre. Ishte një kohë kur pushteti maqedon bënte çmos për të rrëgjuar sa më shumë arsimin e shqiptarëve në Maqedoni. Ishte një kohë kur politikanë dhe intelektualët maqedonë kishin krijuar një aleancë të fuqishme kundërshqiptare me politikanët dhe intelektualët serbë, sidomos pas vitit 1981, sado jo vetëm pas këtij viti.

Unë, që kam shkruar shumë herë kundër kësaj politike serbo-maqedone dhe ato shkrime jam detyruar t'i botoj në Kroaci dhe në Slloveni sepse nuk më botoheshin as në Shkup, as në Prishtinë, e di mirë prej çfarë idesh, çfarë paragjykimesh dhe çfarë ndjenjash përbëhej ajo politikë serbo-maqedone ndaj shqiptarëve. Të gjitha ato mendime jo shkencore për shqiptarët, të gjitha ato paragjykime ndaj shqiptarëve, të gjitha ato ndjenja mosdurimi ndaj shqiptarëve në historiografinë maqedone janë marrë që herët prej historiografisë, prej etnografisë, prej publicistikës, më në fund, prej letërsisë serbe.

Nuk ka dyshim se një numër i historianëve, i etnografëve, i publicistëve, i shkrimtarëve maqedonë janë nxënës të vjetër shpirtërorë të shkencës, të publicistikës dhe të letërsisë serbe.

Ne, me të drejtë po reagojmë ndaj Enciklopedisë së Maqedonisë, por nuk po reagojmë ndaj enciklopedive, ndaj historive, ndaj librave të tjerë shkencorë, publicistikë e letrarë, që janë në qarkullim në Serbi, të botuar më herët apo të botuar tani, e që janë përplot falsifikime të historisë shqiptare, përplot paragjykime dhe, shpesh, përbuzje e urrejtje për shqiptarët.
Në lidhje me Enciklopedinë e Maqedonisë dua të shtoj edhe disa mendime.

Në reagimet tona në Maqedoni, në Kosovë dhe në Shqipëri ndaj Enciklopedisë së Maqedonisë, përpos paraqitjeve të drejta, të arsyeshme, të nevojshme shkencërisht dhe politikisht, kishte edhe diçka që nuk mund të quhej përkatëse, as mjaftueshëm politikisht e mençme. Reagimet tona tingëlluan si demonstrim i patriotizmit medial në vend se të ishin demonstrim i vetëdijes shkencore. Në rastet më të shpeshta ne shikuam, dëgjuam dhe lexuam në medie çka mendojnë politikanët dhe intelektualët e njohur më shumë si njerëz të politikës se sa të shkencës për Enciklopedinë e Maqedonisë. Dëgjuam çka mendojnë ata privatisht. E do të duhej të dëgjoheshin: për aspektin shkencor të asaj Enciklopedie institucionet tona shkencore dhe shkencëtarët tanë, kurse për aspektin politik institucionet tona politike dhe shtetërore, ashtu siç e bënë ambasada amerikane dhe ambasada britanike në Shkup. Gjithsesi është dashur të mendojmë në mos reagimet në trajtën e demonstrimit të patriotizmit medial patetik mund të na sjellin më shumë dëm sesa dobi te ndërkombëtarët, të cilët me shumë vëmendje i përcjellin sjelljet dhe shprehjet tona ndaj fqinjëve tanë. Enciklopedia e Maqedonisë, ndërkaq, më nxiti të mendoj edhe për enciklopeditë tona të paqena. Akademia e Maqedonisë e bën Enciklopedinë e Maqedonisë. Akademia e Shqipërisë ka arritur të botojë deri tani vetëm dy vëllimet e para të Fjalorit enciklopedik, pra të fjalorit enciklopedik, që nuk e ka rëndësinë e enciklopedisë, dhe t'i botojë aq dobët sa duhet t'i ruash duart mos po të priten prej letrës dhe kopertinave të tyre - aq janë të dobëta.
Akademia e Kosovës as nuk ka bërë enciklopedi, as fjalor enciklopedik.
Dhe, as histori të shqiptarëve, dhe as histori të Kosovës!

Me kë t'i bëjë?
Kjo është e vetmja akademi në Ballkan, dhe në Evropë, që në përbërje të saj nuk e ka asnjë historian dhe asnjë arkeolog dhe asnjë leksikolog! E pse nuk e ka asnjë historian dhe asnjë arkeolog dhe asnjë leksikolog?

Sepse në Akademi është dashur të pranohen bashkëpartiakët, shokët, miqtë, pjesëtarët e klanit të atyre që e kanë bërë shtëpi private Akademinë tani e pesëmbëdhjetë vjet! E me ta projekte shkencore të rëndësishme, siç janë enciklopeditë, historitë e popullit, historitë e letërsisë, fjalorët e gjuhës letrare dhe të gjuhës popullore, historitë e artit popullor as nuk janë bërë, as nuk do të bëhen. Fatkeqësisht.

Akademia e Maqedonisë dhe Akademia e Serbisë i përkthejnë në gjuhë të huaja veprat historike kombëtare: historitë e popullit, të letërsisë, të arteve të tjera, të artit popullor, të mitologjisë kombëtare, kurse botimin e atyre përkthimeve e financojnë shteti maqedon dhe shteti serb. Çfarë përkthimesh bëjnë akademitë tona? Kurrfarë! Botimin e cilave përkthime e financojnë institucionet tona shtetërore?

Temë për vajtim!

[Preng Sherri]

QOSJA PËRGJIGJET:

Si e shihni të ardhmen e shqiptarëve?

-Kam shkruar apo kam folur jo pak herë në biseda për mediat mbi këtë çështje. Po përsëris çka kam thënë: shqiptarët i shoh, pas disa vitesh, të integruar në Bashkimin Evropian. Shqipërinë dhe Kosovën i shoh të bashkuara, ndoshta edhe pa kundërshtimin e vendeve ballkanike, sepse ashtu u lehtësohen shqetësimet që këtyre popujve ballkanikë u shkaktojnë dy shtete të shqiptarëve. Shqiptarët në Maqedoni i shoh si popull shtetformues. Por, më duhet të shtoj: përfytyrimin tim për ardhmërinë e shqiptarëve e cenojnë më pak a më shumë: propaganda fetare, mjaft e sofistikuar, në disa media të Tiranës, kur e kur edhe të Prishtinës, që flet për një racizëm fetar të ardhur prej së jashtmi në jetën tonë; mimikria kolektive; korrupsioni i pandalshëm; shpërfillja e kulturës nga institucionet politike e shtetërore; mafia, gënjeshtarët dhe të papërgjegjshmit jo aq të paktë në politikë; bashkëdyzimi i primitivizmit dhe stalinizmit në politikë!

Të ndalemi tani në çështjen kryesore. Një tekst historie për shkollat e mesme, ku gjejmë deformime të atilla që akademikëve maqedonas as u kanë shkuar në mend. Në 200 faqet e këtij teksti, historia e 24 shekujve përfshihet vetëm në 12 faqe. E në këtë hapësirë mungon tërësisht trajtimi i plotë i 14 shekujve, nga shek II para Krishtit deri në shekullin XII pas Krishtit, periudhë kjo kur formohen kombet e gjithë vendeve evropiane, përfshirë edhe vendin tonë.


Çfarë pasoje do të sjellë ky boshllëk në mendësinë e këtij brezi maturantësh?
-Boshllëku për të cilin flisni ju, në këtë tekst të historisë nuk cenon vetëm mendësinë e brezit të tanishëm të maturantëve, formimin historik, kulturor të tyre. Ky boshllëk cenon në tërësi historinë e shqiptarëve. Me këtë boshllëk sikur u thuhet shqiptarëve, dhe të huajve, që do ta kenë në duar këtë tekst: shqiptarët, iliro-shqiptarët, nuk kanë vazhdimësi në historinë e tyre! Historia e shqiptarëve, na thotë ky tekst, është histori e pa vazhdimësi! Ja një argument që historiani ynë i këtij teksti u sjell autorëve të Enciklopedisë së Maqedonisë dhe autorëve të shumtë serbë që paragjykimet e tyre për shqiptarët t'i stolisin edhe me "argumente", që ua dhurojnë vetë shqiptarët!

P.S.
Këtë gjë duan doçët e doçëve me brarët!
Këtë gjë doni Ju, ë?

[Preng Sherri]

Më tutje QOSJA Përgjigjet:

Deri kur mund të vazhdojë ky absurd shqiptar?

-Historinë e shqiptarëve e bën populli shqiptar, por historiografinë shqiptare po e shpërfytyrojnë, po e shtrembërojnë, po e falsifikojnë, po e keqpërdorin rëndë politikanët me shërbëtorët e tyre historianë natyrisht për nevojat e veta. Kështu është në Shqipëri dhe kështu është në Kosovë! Sikur të kishin një kulturë historike, njerëzit e politikës ndoshta nuk do ta lejonin një shpërfytyrim, një keqpërdorim të tillë të historiografisë e aq më pak të jenë sponsorë, ndoshta, urdhërdhënës të këtij shpërdorimi dhe keqpërdorimi të shkencës. Po të kishin kulturë historike ata do ta dinin se tekstet e shkruara me porositë e tyre dhe për glorifikimin e tyre janë të përkohshme sa edhe ata vetë dhe një ditë do të hidhen në plehun e historisë. Por mungesa e dijes, e kulturës dhe e etikës nuk u lejon të shohin çka është e pashmangshme të shihet.
Ky tekst i historisë, me titullin Historia e popullit shqiptar (drejtimi natyror) 12, tregon qartë se përse kryeministri i Shqipërisë, Sali Berisha, e shpartalloi Akademinë e Shkencave të Shqipërisë, pse i shkëputi prej saj institucionet shkencore, pse disa akademikëve u mori të drejtën që të jenë të votuar në organet drejtuese të saj dhe pse në organet drejtuese të atyre institucioneve, më në fund, emëroi kë ai deshi të emërohej! I gjithë ky komplot kundërdemokratik, kundërkulturor u bë, përpos të tjerash, për t'u krijuar kushtet që historia e popullit shqiptar të mbyllet , për brezat e sotëm, me historinë e Sali Berishës dhe të Partisë së tij! Këso çudie staliniste nuk ka ndodhur në kohën e diktaturës! Jo. Në atë kohë tekstet historike e ndalnin historinë në vitin e çlirimit prej pushtimit italian dhe, pastaj, gjerman, domethënëë në vitin e çlirimit prej fashizmit dhe nazizmit, kurse Sali Berisha e ndal në derën e banesës dhe të kabinetit të tij qeveritar!

[Preng Sherri]

Qosja citon ato që thonin britanikët për revolucionin demokratik të vitit 1997


Ngjarjet e revoltave të vitit 1997 trajtohen në këtë tekst si "rebelim komunist". Çfarë përfaqëson '97 - a në vështrimin tuaj, tashmë në distancë dhe a ka nxjerrë mësime politika shqiptare nga kjo ngjarje?


Në vitin 1997 populli shqiptar u ngrit kundër regjimit autokratik, në të vërtetë despotik, të Sali Berishës dhe të sejmenëve të tij. Të gjithë përbërësit e regjimit të tij zbatonin një teknologji regjimore frikësuese, shtypëse, kërcënuese, fyese, në të cilën ishin bashkuar dy përvoja tragjike: ajo despotike orientale dhe ajo sovjetike staliniste.

Jo rastësisht mediat britanike për Sali Berishën thoshin:

në krye të Shqipërisë është gjetur njeriu i shekullit tetëmbëdhjetë, i cili ka në dorë mjetet e shekullit njëzet e një!

Në vitin 1997 populli shqiptar në të vërtetë bëri revolucion demokratik dhe u çlirua prej këtij regjimi. Por, ata që erdhën në pushtet pastaj, ata nuk ditën t'i bëjnë njëmendësi, të përhershme, frytet e atij revolucioni demokratik. Politika shqiptare, si po shihet, nuk ka nxjerrë mësime prej atyre ngjarjeve. Mjerisht.

[Preng Sherri]

Në intervist Rexhep Qosja nderon ata që duhet t'i nderojm dhe t'u jemi mirënjohës:



Si do ta portretizonit një historian model? A mund të gjejmë sot shembuj të këtillë në radhët e historianëve shqiptarë?

Nuk mund të jesh historian i mirë, historian i rëndësishëm për historinë e popullit tënd, në qoftë se dijen metodologjike, dhe kulturën historike, dhe dhuntinë krijuese nuk i mbështet në parime etike.
Më pyesni a mund të gjejmë historian të këtillë në radhët e historianëve shqiptarë?
Po.
Pa dyshim po.
Shqipëria ka historianë të shquar. Shqipëria kishte dhe ka një varg historianësh, gjuhëtarësh, arkeologësh, etnografësh shumë të shquar. Po përmend disa historianë të brezit të vjetër. Aleks Buda, Kristo Frashëri, Arben Puto, Kristaq Prifti-po këta janë emra të mëdhenj të historiografisë shqiptare.
Paskal Milo është historian i shquar me kulturë, me dhunti, me etikë shkencore, i cili , mjerisht, ka humbur shumë kohë në politikë.

Prej brezit të ri dua të përmend një historian, që sot shquan si maje e lartë në historiografinë shqiptare: Pëllumb Xhufi. Të gjithë i nderoj dhe i dua shumë: me Ali Hadrin ne në Kosovë na e kanë mësuar historinë e popullit shqiptar, të Shqipërisë dhe të Kosovës.
U jemi mirënjohës përjetë.

[Brari]

ky eshte qosja..

kjo eshte vepra e qoses.. shqiperia ne zjarr..

krejt tjerat cka thoni ktu i kini fabrikime or preng marinari i hasit te sigurimit kexhibist..te enverit..

[Preng Sherri]

ky eshte qosja..

kjo eshte vepra e qoses.. shqiperia ne zjarr..

krejt tjerat cka thoni ktu i kini fabrikime or preng marinari i hasit te sigurimit kexhibist..te enverit..

http://www.youtube.com/watch?v=qwkZl...om=PL&index=12

Qosja citon ato që thonin britanikët për revolucionin demokratik të vitit 1997


Ngjarjet e revoltave të vitit 1997 trajtohen në këtë tekst si "rebelim komunist". Çfarë përfaqëson '97 - a në vështrimin tuaj, tashmë në distancë dhe a ka nxjerrë mësime politika shqiptare nga kjo ngjarje?


Në vitin 1997 populli shqiptar u ngrit kundër regjimit autokratik, në të vërtetë despotik, të Sali Berishës dhe të sejmenëve të tij. Të gjithë përbërësit e regjimit të tij zbatonin një teknologji regjimore frikësuese, shtypëse, kërcënuese, fyese, në të cilën ishin bashkuar dy përvoja tragjike: ajo despotike orientale dhe ajo sovjetike staliniste.

Jo rastësisht mediat britanike për Sali Berishën thoshin:

në krye të Shqipërisë është gjetur njeriu i shekullit tetëmbëdhjetë, i cili ka në dorë mjetet e shekullit njëzet e një!

Në vitin 1997 populli shqiptar në të vërtetë bëri revolucion demokratik dhe u çlirua prej këtij regjimi. Por, ata që erdhën në pushtet pastaj, ata nuk ditën t'i bëjnë njëmendësi, të përhershme, frytet e atij revolucioni demokratik. Politika shqiptare, si po shihet, nuk ka nxjerrë mësime prej atyre ngjarjeve. Mjerisht.

[Preng Sherri]

Në fakt shikova atë nga youtube që solli brari por Rexhep Qosjen nuk e pashë asgjëkundi!
pastaj shikova një fotografi dhe për çudi pash këta " burra" vëllezër të cilët i shisnin naftë njeri tjetrit dhe mbronin njëri tjetrin:




]