Ç'mendoni mbi akademik Rexhep Qosja?

[DYDRINAS]

Brari,
Për atë Sinan Zhegrën është ajo që u tha dhe u shkrua që ishte i dyshuari kryesor dhe i cili pas mbajtjes në arrest për dy javë në munges të provave ishte liruar; pas lirimit Ay ka filluar të punoj në Presidenc tek Ibrahim Rugova dhe ishte keshiltar i tij për çështje të Siguris!

Sa i përket Xhemajl Mustafës por edhe të tjerëve, nuk do t'thotë që, akademikët duhet të prononcohen për secilën ngjarje; Xhemën e kanë dashtë të gjithë ngaqë ka qenë i urtë, i mirë dhe qe besa si intelektual shumë i zoti!
Xhema ka qenë student i profesor Qosjes!

Tashti Ju pyetët për fëmijët e Profesor Qosjes.
Është interesante kjo gjë; siç duket Kolosët tanë të Letrave Ismail kadare dhe Rexhep Qosja kanë një fat pak a shumë të ngjashëm: Edhe Profesori ynë i nderuar Rexhep Qosja ka dy vajza ku njëra është e martuar për shokun tim A. R. dhe jetonin në Prishtinë!
Vajza tjetër po ashtu është e martuar në Prishtinë.
Gjatë viteve të 90-ta sikurse shumë të tjerë edhe ata emigruan në CH ( Zhenevë) ku pas Luftës u kthyen sërish në qytetin e tyre pa Lumë siç e quante Xhema!
Tashti t'i kthehemi pyetjes në ka qenë Qosja apo Rugova apo edhe të tjerë anëtar të Lidhjes Komuniste?
Problemi nuk qëndron tek ajo që kanë bërë por tek ajo që kanë pas mundësi me bë dhe se kanë bërë!
Edhe Ukshin Hoti punonte në Ministrinë ( apo Këshilin Krahinor) për marëdhenje me jashtë por ay punën dhe dijen e tij e vuri në shërbim të kOMBIT!
Të kujtojm që shumë nga Intelektualët ( edhe akademikë) kishin luajtur rolin që u caktonte partia teksa të tjerët, të vërtetit, guximtarët sfidonin po atë partin!
Viti 1981 ishte vit i sprovave të mëdha. ishte vit ku do të duhej të pozicionoheshin Pro apo Kundra demonstruesve!
Edhe profesor Ali Hadri ishte anëtar i Lidhjes Komuniste!
Por lexo Intervisten e fundit të Qosjes kur shprehet që " i jam mirënjohës ( Hadrin) ngaqë prej tyre kam mësuar shumë"!
( Merreni me mend ky Doçi i çmendurrr para disa dite thoshte këtu që " foton me vile të Qosjes në Beograd e ka dorezuar në Muzeun e Kosovës: Sa për dijeni drejtor i Muzeut sot është pikrishtë i biri i profesor Ali Hadrit!).
Në vitin 1981 intelektualët si; Dervish Rozhaja, Rexhep Qosja, Ali Hadri,Gazmend Zajmi, u vunë në Mbrojte të kërkesave të studentëve!
Intelektualët pak më të rinjë si Ukshin Hoti, Muhamed Pirraku, Halil Alidemaj edhe u burgosën. Qëllimi ishte të frikësohej Intelektuali shqiptar!
Profesor Esat Stavileci që ishte ligjerues i së ashtuqujturës " shkollë e Kumrovecit" bëri një kthesë pozitive dhe pas pak edhe atë e larguan nga ai ligjerim!
Tashti, duhet ta themi qartë; Ibrahim Rugova u bë apo filloj të jetë më i njohur për Publikun pas këtij viti!
Në Lidhjen Komuniste të Kosovës i larguan për " gabimet e tyre" mahmut bakallin, Xhavit Nimanin,më vonë Fadil Hoxhën dhe në vend të tyre ( diferencimi ideologjik) sollen Azem Vllasin dhe disa të tjerë!

Edhe në Universitet i larguan Rexhep Qosjen si i papërshtatshëm nga Instituti Albanologjik, Ali hadrin nga instituti i Historisë,Gazmend Zajmin, ramiz kelmendin, Dervish Rozhajen e qe besa pak më vonë edhe Profesor Fehmi Aganin!
Në vend të tyre i vunë Ibrahim Rugovëm si kuadër i RI i PARTIS dhe i pershtatshëm, Zekerija Canën në Institutin e Historis etj etj!
Mos ta zgjasë më shumë por po e përseris:
Falë zërit të Protestës së atyre Ptrofesorëve si; Rexhep Qosja, Ali hadri, gazmend Zajmi, Dervish Rozhaja, Ukshin Hoti, HALIL Alidemaj etj etj studentët morën edhe më shumë hov dhe guxim për t'vazhduar me qëndresën e tyre!

Prenge,

Keto qe i permend ti, jane gjera qe i njohin disa persona, qe ne forum jane ndoshta sa gishtat e nje dore!

Ti merresh me pasojat, nuk merresh me shkaqet dhe per kete te gjitha analizat e tua jane te njeanshme.

Askush nuk po e shan Qosjen si shqiptar, si krijues, si atdhetar, mirepo ka shume qe e shohin Qosjen me syze te tjera, te zhveshura nga idhujtaria.

Brari, anetari me i nderuar i ketij forumi, perdor nje gjuhe shume popullore per t'ju bere thirrje - MJAFT.

Sic duket nuk e kupton kete thirrje te tij, sepse je skajshmerisht i indoktrinuar me enverizem, qe dikur shitej (dhe ka prej atyre edhe sot e kesaj dite) per kombetarizem.

Enveri bashke me sundimtaret e tij sllavokomuniste kane luajtur lojen me antikombetare qe njeh historia e kohes moderne!

Cila ka qene kjo loje dhe qe dhe sot e kesaj dite eshte ende aktive nder shqiptare! - Mbytja e shpirtit atdhetar shqiptar si ne Shqipen e sotme ashtu dhe ne trojet tona kombetar jashte saj!

Cili ka qene prodhimi i kesaj loje? - "Njeriu i ri" - pa komb, pa atdhe!

Loja me e ndyre antikombetare eshte luajtur me shqiptaret jashte Shqipes se sotme, sepse ata kane qene futur ne ingranazhet e nje sundimi te dyfishte komunist, duke krijuar tek ta "njerez te rinj titiste" dhe "njerez te rinj enveriste"!

Rrjedhimisht nga ky shkak u krijua shqiptari i dyzuar, edhe shqiptar edhe jugosllav, edhe shqiptar atdhetar edhe shqiptar internacionalist, per te ardhur ne ditet tona kur situata eshte me te verette tragjikomike!

Titista qe hiqen atdhetare, enveriste qe hiqen atdhetare, titista dhe enverista qe hiqen internacionaliste dhe jane gati qe per idhullin e tyre ta shqyejne tjetrin, qe jane gati t'ja ngrejne priten tjetrit per ta vrare, qe jane gati permes shkrimeve dhe fjaleve te urrejtjes ta poshterojne e denigrojne tjetrin qe nuk mendon si ata etj etj.

Ketu per fat te keq hyn dhe akademik Qosja, ketu hyn dhe pjesa me e madhe e intelektualeve shqiptare, pavaresisht se ku jetojne ata.

Dyzimi shpirteror, dyzimi intelektual, mospasja e guximit per t'u ndare nga e kaluara, njeanshmeria ne vleresimin e dukurive dhe ngjarjeve politike dhe shoqerore etj.

Ketu hynte dhe Kadareja, por ai qe ndoshta nder te paret shqiptare qe nuhati ndryshimet dhe diti me guxim te hedhe prapa kraheve te kaluaren dhe per kete ai eshte sot simboli i shqiptarit europian.

Qosja nuk arrin dot te shkeputet nga e kaluara, sepse kjo kerkon force e kete ai sic duket nuk e ka ose per fat te keq ai nuk desheron te hedhe pas kraheve te kaluaren, sepse i duket e dhimbshme, sepse i duket si nje jete e humbur kot dhe pa vlere.

Ne kete udhekryq nuk eshte vetem Qosja, por shumica e intelektualeve shqiptare, te cilet me kembe jetojne shekullin e 21-te, por ne mendje ende u ka mbetur shekulli i kaluar, ende ju vershellejne neper veshe fjalet kercenuese te sherbimeve te fshehta te ish-Jugosllavise dhe te Shqiperise.

Kjo eshte frike nga liria!

Nese ata qe kishin idhull Titon, moren guximin dhe kurajon ti flaknin librezat e anetaresise se ish-LKJ dhe krijesave te ngjashme ne Kosove, enveristet ende nuk e kane bere nje gje te tille dhe kjo perben sot nje rrezik kombetar!

[hasjani 51]

Brari,
Për atë Sinan Zhegrën është ajo që u tha dhe u shkrua që ishte i dyshuari kryesor dhe i cili pas mbajtjes në arrest për dy javë në munges të provave ishte liruar; pas lirimit Ay ka filluar të punoj në Presidenc tek Ibrahim Rugova dhe ishte keshiltar i tij për çështje të Siguris!

Sa i përket Xhemajl Mustafës por edhe të tjerëve, nuk do t'thotë që, akademikët duhet të prononcohen për secilën ngjarje; Xhemën e kanë dashtë të gjithë ngaqë ka qenë i urtë, i mirë dhe qe besa si intelektual shumë i zoti!
Xhema ka qenë student i profesor Qosjes!

Tashti Ju pyetët për fëmijët e Profesor Qosjes.
Është interesante kjo gjë; siç duket Kolosët tanë të Letrave Ismail kadare dhe Rexhep Qosja kanë një fat pak a shumë të ngjashëm: Edhe Profesori ynë i nderuar Rexhep Qosja ka dy vajza ku njëra është e martuar për shokun tim A. R. dhe jetonin në Prishtinë!
Vajza tjetër po ashtu është e martuar në Prishtinë.
Gjatë viteve të 90-ta sikurse shumë të tjerë edhe ata emigruan në CH ( Zhenevë) ku pas Luftës u kthyen sërish në qytetin e tyre pa Lumë siç e quante Xhema!
Tashti t'i kthehemi pyetjes në ka qenë Qosja apo Rugova apo edhe të tjerë anëtar të Lidhjes Komuniste?
Problemi nuk qëndron tek ajo që kanë bërë por tek ajo që kanë pas mundësi me bë dhe se kanë bërë!
Edhe Ukshin Hoti punonte në Ministrinë ( apo Këshilin Krahinor) për marëdhenje me jashtë por ay punën dhe dijen e tij e vuri në shërbim të kOMBIT!
Të kujtojm që shumë nga Intelektualët ( edhe akademikë) kishin luajtur rolin që u caktonte partia teksa të tjerët, të vërtetit, guximtarët sfidonin po atë partin!
Viti 1981 ishte vit i sprovave të mëdha. ishte vit ku do të duhej të pozicionoheshin Pro apo Kundra demonstruesve!
Edhe profesor Ali Hadri ishte anëtar i Lidhjes Komuniste!
Por lexo Intervisten e fundit të Qosjes kur shprehet që " i jam mirënjohës ( Hadrin) ngaqë prej tyre kam mësuar shumë"!
( Merreni me mend ky Doçi i çmendurrr para disa dite thoshte këtu që " foton me vile të Qosjes në Beograd e ka dorezuar në Muzeun e Kosovës: Sa për dijeni drejtor i Muzeut sot është pikrishtë i biri i profesor Ali Hadrit!).
Në vitin 1981 intelektualët si; Dervish Rozhaja, Rexhep Qosja, Ali Hadri,Gazmend Zajmi, u vunë në Mbrojte të kërkesave të studentëve!
Intelektualët pak më të rinjë si Ukshin Hoti, Muhamed Pirraku, Halil Alidemaj edhe u burgosën. Qëllimi ishte të frikësohej Intelektuali shqiptar!
Profesor Esat Stavileci që ishte ligjerues i së ashtuqujturës " shkollë e Kumrovecit" bëri një kthesë pozitive dhe pas pak edhe atë e larguan nga ai ligjerim!
Tashti, duhet ta themi qartë; Ibrahim Rugova u bë apo filloj të jetë më i njohur për Publikun pas këtij viti!
Në Lidhjen Komuniste të Kosovës i larguan për " gabimet e tyre" mahmut bakallin, Xhavit Nimanin,më vonë Fadil Hoxhën dhe në vend të tyre ( diferencimi ideologjik) sollen Azem Vllasin dhe disa të tjerë!

Edhe në Universitet i larguan Rexhep Qosjen si i papërshtatshëm nga Instituti Albanologjik, Ali hadrin nga instituti i Historisë,Gazmend Zajmin, ramiz kelmendin, Dervish Rozhajen e qe besa pak më vonë edhe Profesor Fehmi Aganin!
Në vend të tyre i vunë Ibrahim Rugovëm si kuadër i RI i PARTIS dhe i pershtatshëm, Zekerija Canën në Institutin e Historis etj etj!
Mos ta zgjasë më shumë por po e përseris:
Falë zërit të Protestës së atyre Ptrofesorëve si; Rexhep Qosja, Ali hadri, gazmend Zajmi, Dervish Rozhaja, Ukshin Hoti, HALIL Alidemaj etj etj studentët morën edhe më shumë hov dhe guxim për t'vazhduar me qëndresën e tyre!

Te lumte ore Preng Sherri te gjitha qe shkruan per ato ngjaeje jane te verteta ,nuk eshte se braret nuk i kane te njohura keto.Brari me bashkemendimtare perpiqen ta ndryshojne te kaluaren e te adhuruarit te tyre pa zgjedhur mjete.Te kujtohet kur villnin vrere kunder UÇK-se duke formuar edhe komisione per ti baltose e akuzua madje edhe deshmitar me qefina u bene per te denuar komandantet dhe luften e UÇK-se. Tani kur pane se populli i kuptoi mashtrimet ,filluan te ndrrojne melodine. Keta gjoja pranojne luften por sipas tyre te gjithe luftetaret e vertet jane vrare . Keta tani i pengojne ideatoret, organizatoret dhe luftetaret e gjalle .Kur flasin ndonje fjale te mire per UÇK-ne keta menjehere promovojne ne luftetare farkistat qe silleshin bordeleve dhe kafeneve te botes e jo ata qe luftuan dhe rane per lirine Kosoves.
Nje kohe u perpoqen qe te promovojne per komandant te UÇK-se ate kufomen e Velanise i cili dridhej sa here i degjonte emrin UÇK-se,por nuk do te kene sukses.Nuk do te kene sukses kurre ti mveshin lepurit guximin e luanit. Nuk do te kene sukses as neper forume se jemi ne ketu deshmitare te gjalle te gjithe atij turpi te brareve dhe prisit te tyre ,te cilet ne vend qe te organizojne dhe udheheqin luften,u perpoqen me te gjitha menyrat dhe metodat te pengojne,demonizojne dhe minimizojne luften e UÇK-se , me nje propagande te njejte apo edhe me te ndyte se te okupatorir. Nuk mund ta promovojne ne komandant dhe hero lepurin e Velanise i cili u takua dhe kerkoj ndihmen e xhelatit te popullit te tij per te shpetuar prapanicen dhe iku duke lene ne gjak e flake
popullin e tij.
Keta e urrejne UÇK-ne dhe gjithe ideloget dhe organizatoret e saje ,pra e urrejne edhe Qosen sepse ua prishen ate idilene e bashkeqeverisjes me okupatorin qe ata e quanin "pushtet paralel" ku regjimi serbe ketyre qe lehin ketu ne forum dhe shum te tjereve ne krye me kufomen e Velanise i amnestoi nga represioni duke u dhene edhe ca pozita dhe privilegji me kusht qe te mbanin nen kontrolle revolten e popullit te Kosoves dhe ti mundesonin padroneve te serbise te sundojne ,eksploatojne dhe turturojne ne qetesi duke bere nje spastrim etnik te qete(se mijera shqiptare ne jave largoheshin nga Kosova ne ate kohe permes serbise)pa frige popullin shqiptar te Kosoves.
A nuk u formua me pelqimin e Serbise dhe a nuk u regjistrua ne Beograd LDK-ja.
A nuk u zgjodhe I. Rugova me direktivat e Beogradit per kryetar partije?
A nuk eliminoi Ibrahim Rugova dhe kasta e tij te gjithe te burgosurit politik? A nuk largoi haptas te gjithe ata te cilet ishin ne shenjester te regjimit sebosllav?
A nuk ishte ai vete kunder demostratve qe organizuan studentet dhe profesoret me ne krye Ejup Statovcin?
A nuk ishte ai kunder te gjitha formave aktive te rezistences'
A nuk ishte ai i cili etiketoi UÇK-ne si dore e zgjatur e Serbise dhe se bashku me Berishen atehere ne pushtet ndoqwi,burgosi madje edhe zhduku ata qe po pergadisnin dhe organizonin luften kunder okupatorit?
Ceka vetem disa te verteta te pakontestushme sepse lista eshte shum me e gjate por edhe kjo mjafton te kuptojme se njerzit te cilet zbatuan kete politike nenshtruese dhe te turpshme nuk do te pajtohen kurre me Qosen, Demaqin ,UÇK-ne, pra keta te forumit as me Preng Sherrin,Marinarin,Kili Merturin dhe shoket e tyre. Jo vetem qe nuk do te pajtohen ,por do te na sulmojne,fyejne,etiketojne ashtu si bene para ,gjate edhe pas luftesne perpjekje per te rikthyer ate idilen e bashkepushtetit me pobratimet e padronet e Beogradit. Ky brari qe tani ka ngele rrugeve ishte nje koxha buxhe si thone dhe shqiptaret nga te cilet tani frigohet atehere i dridheshin ketij miziviri .
Prandaj ore Preng keta kane nevoje per me i zhbi dru e jo per tu skjaru njemije here ate qe eshte e dukshme si drita e diellit.

[Preng Sherri]

Gjëja më qesharake që lexova është kjo gjë:
"Njeriu i ri" - pa komb, pa atdhe!

Tashti, nëse një gjë të mirë kishte koha e Enverit është pikrishtë krijimi i Njeriut me Kombë ( krenar si i tillë) dhe me Atdhe!
Në faktë gjatë kohës së krijimeve soc-realiste ne njohim shqiptarin që nuk lëkundet para asnjë furtune; ne njohim Shqiperinë e cila nuk dridhet nga Tërmeti; ne njohim patriotizmin dhe atdhedashurin që Ajo Shqipëri mbillte tek shqiptarët jashtë trojeve të saja!
Gjatë, asaj kohe shqiptarët emërtonin fëmijët e tyre me emra shqip, si; Guri, Shkelzeni, valbonja, Drita, Era!
Kishte edhe nga ata që emeronin ndonjë marenglen a disi të ngjashme!
S'prish punë!
Por propaganda e Shqiperisë ishte e tillë që; secili shqiptarë kur e dëgjonte jashtë Shqiperisë, i ngriteshin emocionet lartë e më lartë, krenaria, dinjiteti; Sa herë dëgjonim radio Dramat " heroizmi i Popullit tonë në shekuj", pas përfundimit s'mund të përmbahesha e të mos thosha(e):

" Ta dhjefsha Jugosllavin e ta q.i.fsha Titen"!

E, tash merreni me mend sikur Propaganda të ishte më ndryshe; me Emisione në gjuhë të huaja; me këngë perendimi e roku dhe sikur të thuhej " Ne nuk jemi të fort por të dobët"!
Çfarë do t'bëhej me ata shqiptarë jashtë Shqiperisë: do të përuleshin, do të asimiloheshin do të ndjeheshin pakurrizor?!
TV-ja transmetonte Filma Për Shote dhe Azem Galicën, Avni Rrustemin; O cili shqiptar i Kosoves nuk ëndërronte që njëherë të mos bëhej Avni Rrustem?

Tashti, nostalgjikët jugosllav, duan që me " titizmin e tyre ta përqendrojn vëmendjen gjoja tek enverizmi" që nuk qëndron sepse:"

Enverizmi sot për shqiptarët s'ka rëndësi!
Shqiptarët e Kosovës ishin me Ismail Qemalin, pastaj edhe me princ Vidin e me të gjitha qeverit e Shqiperisë pas 1920-es e gjerë me Ahmet Zogun!
Shqiptarët e Kosovës ( atdhetarët) gjatë viteve 1945- e gjerë në bashkimin e Kombit edhe dreqi po të ishte në Shqiperi do t'beheshin me të!
Sa i përket Qoses po të kishte qenë Enverist kjo do t'ja shton edhe më shumë madheshtinë! Këngëtarja e jonë Nexhmije pagarusha vizitoi pesë herë Shqiperinë për të gjallë të Enverit!
Por një gjë e harroni or të mjerë;
Akademiku është mbi të gjithë; mbi presidentin, Kryeministrin por jo edhe mbi Institucionet!

President shteti mundet me u bë edhe një hajn, një dallavergji, një palaqo i Zi teksa titullin akademik apo edhe profesor s'mund ta merr githëkushi!
Ju që akoma vuani nga nostalgjia e titizmit mendoni sikur ajo " dhelpra së cilës iu kall bishti e mendojë që u kall e tërë dynjaja"!
Neve aqë na bë për Enverizmin; ajo i takon së kaluarës!
Mua nuk më kujtohet që Qosja takoj ndonjëherë Enverin megjithëse ishte në Shqiperi; kjo është një nga dobesit e tij: ai do të duhej patjetër ta vizitonte!

Rexhep Qosja është Rilindasi i Fundit dhe ju këtë gjë s'mund ta kuptoni!

Ju s'mund ta kuptoni sepse Ju as Rilindasit si keni kuptuar asnjë herë; keni qenë të zënë me titzmin dhe me mareshallin në kal të bardhë!
Unë s'kam lexuar asnjë vepër të Qoses që ka të bëjë me fillozofin politike por nga ay kam lexuar " Romantizmin e rilindjes sonë Kombëtare"" porosin e madhe" dhe " Asdrenin"!
Por pasi që Qosja ka nderuar Rilindasit tanë Kombëtarë at'herë mos u befasoni që kokë-thatët do të shpallin Naim Frasherin, Asdrenin, Mjeden,Çajupin si ENVERISTA!
Tashti dikush do t'më thotë:

" O prengë po ata s'kan mundur me qenë enverista sepse kanë jetuar shumë më herët dhe Enveri su kanë akoma gjallë"
Por Prenga u thotë:
Meqë Qosja nderon ata, këta të hipnotizuarit( dydrinasat, brarat) do t'i shpallin edhe Rilindasit si Enverista sepse kanë shembullin më të mirë, Atë që nuk duhet përmend emrin ( Lexo: I. Rugovën) i cili pat deklaruar që:

" Skenderbeu qysh në atë Kohë ka pas mardhenja diplomatike me SHBA-t demek sipas Ru-govnes me indianët; apaçë sijuks e çejen!"
E mos qesh pastaj me këso budallaqe?!

[Marinari]

Dokument i Komisionit te formuar nga Ibrahim Rugova, i cili me shume merrej me"krimet" e UÇK-se, se sa me krimet serbe.
Kurse sot, ata te cilet dje ishin ne taborin antikombetare, mendojne se me nje te rene te kalemit, mund ta ndryshojne historine! Por, eshte shume veshtire, sepse Rexhep Qosjen gjithmone do ta kene bariere ta pakalueshme.

[Marinari]

Dokument per formimin e Qeverise se perkohshme, ne Rambuje te Frances.
Rexhep Qosja, ishte pjese e kesaj historie, ku percaktohej fati i Kosoves. Ai luajti nje rol shume konstruktiv.

[DYDRINAS]

Gjëja më qesharake që lexova është kjo gjë:
"Njeriu i ri" - pa komb, pa atdhe!

Tashti, nëse një gjë të mirë kishte koha e Enverit është pikrishtë krijimi i Njeriut me Kombë ( krenar si i tillë) dhe me Atdhe!
Në faktë gjatë kohës së krijimeve soc-realiste ne njohim shqiptarin që nuk lëkundet para asnjë furtune; ne njohim Shqiperinë e cila nuk dridhet nga Tërmeti; ne njohim patriotizmin dhe atdhedashurin që Ajo Shqipëri mbillte tek shqiptarët jashtë trojeve të saja!
Gjatë, asaj kohe shqiptarët emërtonin fëmijët e tyre me emra shqip, si; Guri, Shkelzeni, valbonja, Drita, Era!
Kishte edhe nga ata që emeronin ndonjë marenglen a disi të ngjashme!
S'prish punë!
Por propaganda e Shqiperisë ishte e tillë që; secili shqiptarë kur e dëgjonte jashtë Shqiperisë, i ngriteshin emocionet lartë e më lartë, krenaria, dinjiteti; Sa herë dëgjonim radio Dramat " heroizmi i Popullit tonë në shekuj", pas përfundimit s'mund të përmbahesha e të mos thosha(e):

" Ta dhjefsha Jugosllavin e ta q.i.fsha Titen"!

E, tash merreni me mend sikur Propaganda të ishte më ndryshe; me Emisione në gjuhë të huaja; me këngë perendimi e roku dhe sikur të thuhej " Ne nuk jemi të fort por të dobët"!
Çfarë do t'bëhej me ata shqiptarë jashtë Shqiperisë: do të përuleshin, do të asimiloheshin do të ndjeheshin pakurrizor?!
TV-ja transmetonte Filma Për Shote dhe Azem Galicën, Avni Rrustemin; O cili shqiptar i Kosoves nuk ëndërronte që njëherë të mos bëhej Avni Rrustem?

Tashti, nostalgjikët jugosllav, duan që me " titizmin e tyre ta përqendrojn vëmendjen gjoja tek enverizmi" që nuk qëndron sepse:"

Enverizmi sot për shqiptarët s'ka rëndësi!
Shqiptarët e Kosovës ishin me Ismail Qemalin, pastaj edhe me princ Vidin e me të gjitha qeverit e Shqiperisë pas 1920-es e gjerë me Ahmet Zogun!
Shqiptarët e Kosovës ( atdhetarët) gjatë viteve 1945- e gjerë në bashkimin e Kombit edhe dreqi po të ishte në Shqiperi do t'beheshin me të!
Sa i përket Qoses po të kishte qenë Enverist kjo do t'ja shton edhe më shumë madheshtinë! Këngëtarja e jonë Nexhmije pagarusha vizitoi pesë herë Shqiperinë për të gjallë të Enverit!
Por një gjë e harroni or të mjerë;
Akademiku është mbi të gjithë; mbi presidentin, Kryeministrin por jo edhe mbi Institucionet!

President shteti mundet me u bë edhe një hajn, një dallavergji, një palaqo i Zi teksa titullin akademik apo edhe profesor s'mund ta merr githëkushi!
Ju që akoma vuani nga nostalgjia e titizmit mendoni sikur ajo " dhelpra së cilës iu kall bishti e mendojë që u kall e tërë dynjaja"!
Neve aqë na bë për Enverizmin; ajo i takon së kaluarës!
Mua nuk më kujtohet që Qosja takoj ndonjëherë Enverin megjithëse ishte në Shqiperi; kjo është një nga dobesit e tij: ai do të duhej patjetër ta vizitonte!

Rexhep Qosja është Rilindasi i Fundit dhe ju këtë gjë s'mund ta kuptoni!

Ju s'mund ta kuptoni sepse Ju as Rilindasit si keni kuptuar asnjë herë; keni qenë të zënë me titzmin dhe me mareshallin në kal të bardhë!
Unë s'kam lexuar asnjë vepër të Qoses që ka të bëjë me fillozofin politike por nga ay kam lexuar " Romantizmin e rilindjes sonë Kombëtare"" porosin e madhe" dhe " Asdrenin"!
Por pasi që Qosja ka nderuar Rilindasit tanë Kombëtarë at'herë mos u befasoni që kokë-thatët do të shpallin Naim Frasherin, Asdrenin, Mjeden,Çajupin si ENVERISTA!
Tashti dikush do t'më thotë:

" O prengë po ata s'kan mundur me qenë enverista sepse kanë jetuar shumë më herët dhe Enveri su kanë akoma gjallë"
Por Prenga u thotë:
Meqë Qosja nderon ata ( Dydrinasat), këta të hipnotizuarit do t'i shpallin edhe Rilindasit si Enverista sepse kanë shembullin më të mirë, Atë që nuk duhet përmend emrin ( Lexo: I. Rugovën) i cili pat deklaruar që:

" Skenderbeu qysh në atë Kohë ka pas mardhenja diplomatike me SHBA-ës demek sipas Ru-govnes me indianët; apaçë sijuks e çejen!"
E mos qesh pastaj me këso budallaqe?!

Pjese nga rrefimet mbi qendresen e Drenices dhe te atdhetarit Shaban Polluzha:

"Forcat shqiptare, të prira nga Shaban Polluzha, kur llshojnl rajonin e Obricë dhe Rezallës, kalojnë në zonën lindore të Drenicës dhe përqendrohen në fshatrat rrëzë Çiçavicës: Kozhicë, Krasmirofc, Gradicë dhe në disa lokalitete të tjera. Në këtë rrip toke tash veprojnë dhe e kontrollojnë forcat shqiptare. Shtabi vendoset në kullë te Mulla Jonuzit të Krasmirofcit. Ky fshat, ashtu si Rezalla, kishte pozitë mjaft strategjike dhe së andejmi mund të vëzhgohej një hapësirë mjaft e gjerë.
Ndërkaq, brigade e katërt dhe e pestë të Kosovë e Metohisë mbanin katundet: Qirez, Likoshan dhe Prellofc. Shtabi ishte në Prellofc. Pas masakrave që ishin bërë në Polac e Prekaz, tani vazhdon vala e masakrimeve dhe e persekutimeve edhe në këtë pjesë të Drenicës, duke djegur fshatra të tëra, duke vrarë e duke shkatërruar çdo gjë. Këto dy brigada (IV dhe V) veprojnë me të njëjtat siç kishin vepruar edhe brigada e parë e Zyfer Musiqit dhe brigada të tjera malazeze e serbe.

Djegie për së gjalli

Rrallë ndonjëherë njeh historia jo vetëm e këtyre trojeve ndonjë masakër siç qe ajo e Kozicës. Brigada e IV dhe brigada V të Kosovës e Metohisë, të cilat i udhëhiqnin serbë e malazez, ishin antishqiptare e proçetnike dhe, si të tilla i kishin vënë vetes për detyrë të bënin shfarosjen masive të popullatës së pafajshme nëpër Drenicë dhe përgjithësisht në Kosovë. Më 13 dhe 15 shkurt të vitit 1945 këto dy brigada hyjnë në Kozhicë dhe masakrojnë në mënyrë më të egër gratë, pleqtë dhe fëmijët."


"Pas një përleshjeje që kishin pasur forcat e Shaban Polluzhës me ato partizano-çetnike në atë anë, ato detyrohen të tërhiqen në drejtim të Gradicës dhe tani këto brigada pa kurrfarë pengesash fillojnë terrorin. Të tërbuara nga mllefi dhe urrejtja kundërshqiptare, në të hyrë partizano-çetnikët ua shtinë flakën të gjitha shtëpive të Kozhicës. Nga banorët që kishin mbetur, disa u pushkatuan, e disa të tjerë i torturuan në mënyrat më barbare.
Rasti më tragjik dhe njëherësh më i dhimbshëm ishte kur dy pleq, Man Abedini dhe Dan Durmishi, i marrin dhe i ngujojnë në një ahur dhe ua shtien flakën. Çetnikët qëndruan aty derisa ata u bënë shkrumb e hi. Siç tregojnë dëshmitarët e këtij tmerri, bërtita e këtyre pleqve ishte aq e dhimbshme, saqë të shtinte në shtatë palë tokë. Çetnikët me uniformë partizane, vranë pastaj vëlla e motër (të rinj): Hana Qerimi dhe Habib Qerimi në oborr të shtëpisë së tyre.
Ata pushkatojnë edhe të tjerët dhe kështu krijojnë një imazh tragjik në këtë fshat rrëzë Çiçavicës. Digjen edhe bagëtitë, qentë e lidhur nëpër oborr, drithi në hambarë dhe çdo gjë tjetër. Kozhica, e tëra mbetet nën gërmadha. Nga shtëpitë e djegura dilte vetëm tym. Ata që shpëtojnë, marrin botën në sy për të gjetur strehim në atë dimër të madh. Pasi bëjnë Kozhicën rrafsh me tokë, dy brigada hyjnë Krasmirofc dhe fillojnë të bastisin nëpër shtëpi: aty pushkatohen Osman Shabani dhe Abdyl Ymeri."


"Ishte e kobshme dita kur erdhën "partizanët" në katundin tonë. Më kujtohet, ka qenë shkurti i vitit 1945. Atëherë isha fëmijë fare i vogël, por rreth ngjarjeve të asaj kohe dija bukur shumë, sepse dëgjoja në odë prej të rriturve. Dija edhe për vrasjet që ishin bërë ndër fshatrat e tyre, të Drenicës. Ata hynë nëpër shtëpi, filluan të bastisin dhe të torturonin të rriturit, thotë Ahmet Salihu i Baksit.
Në një shtëpi të Baksit ishin katër vëllezër. Kur hynë partizanët, i nxorën jashtë që të katër dhe i pushkatuan. Këta ishin:
1. Sherif Shaqiri
2. Behram Shaqiri
3. Jonuz Shaqiri
4. Latif Shaqiri
Në fshat, pas kësaj tragjedie askush nuk mund t’i ndalte lotët. Qanin të gjithë, praktikisht u shua një familje e tërë. U varrosën të katër vëllezërit, por dhembja mbeti për një kohë të gjatë. Në Baks pushkatojnë edhe Osman Shabanin dhe Abdyl Ymerin. Këtë të fundit e kishin marrë nga shtëpia, gjoja për ta përcjellë brigadën në drejtim të Çiçavicës dhe kur ua tregoi rrugën, e vranë ndanë rrugës. Në Baks kallin shtëpitë e Hasan Xhemajlit, të Deli Muslit, Nebih Salihut, Mehmet Veselit dhe të Hajdin Shaqirit.
Në Kullën e Mulla Jonuzit të Krasmirovcit- siç thotë Ismail Mehmeti, ishin vendosur 30 njerëz të plagosur të forcave të Shaban Polluzhës, të cilët shëroheshin nga fshatarët e këtij lokaliteti. Për shërimin e tyre ishin angazhuar shumë veta, jo vetëm të Krasmirofcit, por edhe të rretheve të tjera. Për shërim përdoreshin barna popullore, ndërsa plagët ua lidhnin me çarçafë jorgani. Sapo shëroheshin të plagosurit iu bashkoheshin shokëve të vet në front, ata me plagë të rënda vazhdonin mjekimin.
Një ditë para se të vinte brigada e katërta dhe e pesta e Kosovë e Metohisë dhe pasi forcat shqiptare kishin kaluar rajonin e Gradicës, të plagosurit u bartën në shtëpi të Dervishollëve- u kujtohet dëshmitarëve të këtyre ngjarjeve."


"Nga fundi i vitit 1944 Brigada e Pestë e Shqiptarë vjen nëpër Drenicë dhe nëpër disa katunde bën mobilizimin e një numri të fshatarëve të kësaj ane. Kjo brigadë, duke kaluar nëpër Gllogofc, Likoshan e Glanasellë- kërkon Mehmet Gradicën, por atë nuk mund ta gjejë dhe gjatë udhëtimit në këto rajone, në malet e Gllanasellës, ndeshet me një grup, të cilit i printe Salih Tahiri. Ata të gjithë i marrin me vete, ndërkaq,- siç thotë Tahir Topilla, prijësin e këtij grupi prej dhjetë vetash, e ndalin në Gllanasellë dhe e torturojnë në mënyra tejet të vrazhda, duke ia nxjerrë thonjtë e këmbëve me darë e pastaj e pushkatojnë, kurse të tjerët i çojnë nëpër Qirez, ku marrin edhe dy fshatarë, për t’i dorëzuar në burgun e Mitrovicës.
-Isha në shtëpi,- tregon plaku i Qirezit, Shefqet Ismajli, kur më morën mua dhe disa fshatarë të tjerë të këtij katundi dhe na detyruan që me tel të kuq t’i lidhim ata që i kishin marrë në Gllanasellë dhe në Qirez. Dymbëdhjetë të lidhur tash i qesin përpara dhe nën komandën e një batalioni të kësaj brigade, i çojnë në Kozhicë, në kulla të Dan Durmishit. Për këtë ngjarje bëhet me dije komandanti i kësaj brigade, i cili gjendej në Polac. Kmandanti quhej Dan Kaloshi, ndërsa komisarë kanë qenëe Nela dhe Dula. Nga Polaci ky komandant vjen në Kozhicë dhe urdhëron që këta fatmjerë të dërgohen në burgun e Mitrovicës. Të përcjellë nga një brigadë, ata i çojnë në Oshlan, në shtpi të Hafiz Gjakës, ku pushojnë një copë herë, dhe pastaj i dërgojnë në burgun e Mitrovicës.
-Gjatë rrugës, si i rikujton Shefqet Mehmeti, ne që na kishin detyruar t’ i "grabitim", u thamë komisarëve politikë se këta nuk kanë bërë asgjë, por, për shkak të pasigurisë i kanë lëshuar shtëpitë dhe kanë dalë në mal. Me t’i dëgjuar këto fjalë, Dula dhe Nela na thanë të këqyrim punët tona, sepse, në të kundërtën, mund të na gjente ndonjë e ligë edhe ne. Më nuk guxuam t’ua përmendnim ata fatmjerë.
Pastaj,në vend që të na lëshonin ne që ishim në rolin e "grahësve",me shumë na mobilizuan në brigadën e tyre dhe na çuan për në Sanxhak. Atë natë kur dorëzohen këta fshatarë në burgun e Mitrivicës, u mor vesh, në bazë të raportit të brigadës së Shqipërisë, pushkatohen.
Emrat e të pushkatuarve:
Rifat Rexhepi-Gllanasellë
Sylë Zena-Gllanasellë
Nebih Halimi-Gllanasellë
Hajdin Bajrami-Gllanasellë
Jakup Musliu-Gllanasellë
Mustafë Musliu-Gllanasellë
Shaban Ibishi-Qirez.
U pushkatuan edhe dy të tjerë,por emrat e tyre nuk arritëm t’i indentifikojmë."


"Gjatë depërtimit të brigadës së Shaban Polluzhës nga malet e Tërnafcit në drejtim të Çiçavicës, zhvillohet një luftë e rreptë me ushtrinë jugosllave,e cila që më parë kishte zënë pritë. Në këtë përleshje të fortë mbesin viktima nga të dy palët. Në këtë log Lah Ismailit i plagoset rëndë i vëllai dhe duke, mos pasur mundësi ta bartë,sepse zihej edhe ai nga ushtria jugosllave,ndalet për një çast dhe mendon se ç’duhet bërë: të lihej vëllai, do të zihej dhe do të masakrohej,ta bartte nuk ishte e mundur se zihej edhe vetë,atëherë vendosi t’i binte pushkë dhe të ikte,zgjidhja ma tragjike për Lahun në pamundësi të vepronte ndryshe.
Është kjo ngjarje e dhembshme, t’ia kthesh pushkën vëllait, por e tillë ishte situate, sepse jeta,megjithatë nuk është lojë, po luftë.
Lah Ismaili len trupin e ndekur të të vëllait dhe vazhdon luftën kundër ushtrisë jugosllave.
Jeta,shpeshherë është e zymtë,por ajo duhet të kuptohet si e tillë.
Në luftën e Drenicës, shpeshherë janë përleshur forcat shqiptare të Shaban Polluzhës me brigadat partizane, që ishin të përbëra nga shqiptarë ose që kishin të përzier shqiptarë e serbë.Janë shënuar disa raste të tilla të përleshjeve njanacionale (forcat e Shaban Polluzhës me batalionin e rinisë së Kosovës,kryesisht shqiptarë) dhe disa raste të tjera. Duhet përmendur se në çastin kur janë informuar se po fultonin në mes veti,shqiptarët me shqiptarë,është ndërprerë dueli,me përjashtim të brigadës së Malë Sadikut. Në fakt Malë Sadiku ishte njëri ndër komandantët më të tmerrshëm,i cili me tradhti vret disa njerëz të Shaban Polluzhës,porn ë duel me të i humbë të gjitha luftërat.
Në një rast,kur përleshen forcat e Shaban Polluzhës me ato partizane (në relacionin mali i Godancit- Çiçavicë),si pohojnë dëshmitarët,prej shpati në shpat dëgjoheshin zërat e dy vëllezërve,njëri në anën e Shaban Polluzhës e tjetri në anën e partizanëve,duke i thënë njëri-tjetrit:"O prite vëlla,prite plumbin tim".
Kështu,për një kohë u dëgjuan zërat e tyre. Ishte kjo skenë tmerruese,kur sheh vëllanë duke luftuar me vëllanë,tregojnë dëshmitarët. Siç theksojnë sot pjesëmarrësit e luftës së Drenicës,në rate të tilla, gjithherë jemi munduar t’u shmangemi dueleve vëllavrasëse. Dhe në të shumtën e herëve, ia kemi arritur qëllimit.
Madje edhe vetë Shaban Polluzha na thoshte që,ne raste të tilla,të mundoheshim për t’u shmangur gjakderdhjes. Përleshjet e brigadës së tij me ato partizane shqiptare i përjetonte shumë rëndë, dhe këtë e quante tragjedi kombëtare. Në një vend pat thënë:"Përse shqiptarët luftojnë në anën e atyre që na kanë vrarë përherë dhe janë munduar të na shfarosin pa marrë parasysh ku kemi qenë?Këtë nuk mund ta kuptoj!"


"Më kujtohet si sot,si atë ditë,kur erdhën në oborrin e shtëpisë sonë një brigadë e OZN-s nga Vuçitërrna,e përbërë kryesisht nga sërbët dhe një brigadë e Shqipërisë dhe ua futën zjarrin shtëpisë,ahreve dhe plemes.Nuk kasha më shumë se 11 vjet.Në shtëpi mbetëm vetëm me motrën,e cila kishte dy vjet më shumë se unë.Të tjerët,pas vrasjes se babit një ditë me parë,kishin ikur në drejtim të Çiçavicës.Babai im I ndjerë para pak kohësh kishte blerë një qerre të "hekurit",që qëndronte në afërsi të plemes,të cilën e shtynë të kallej edhe ajo.Me motrën,-tregon Islam Salihu,i dolëm qerres përpara për ta ndal që të mos hynte në flakën që kishte kapur plemen.Mirëpo ,dy veta të brigadës së OZN-s,sërbë të rajonit të Vuçitërrnës,na shtynë që të dy ne në flakën e madhe të plemes.Për fatin tonë të mirë,aty qëllon Brahim Dushi,partisan i brigadës së Shqipërisë nga Shkodra,dhe na nxori.Kur na shpëtoi nga rreziku,-thotë Islami,më shtëngoi me tërë forcën dhe filloi të qajë.Ata pastaj shkuan,e unë me motrën mbetën fillikat,duke shikuar çdo gjë tonën si e gëlltiste flaka.Nata ishte afër.Filloi të bjerë edhe borë…"


Njëri nga ish pjestarët e Brigadës së 5‑të komuniste, më vonë edhe ministër në qeveritë komuniste, Zenel Hamiti, në gazetën "Bashkimi" ka botuar në disa numra kujtimet e tij në lidhje me historikun e këtij formacioni luftarak komunist në Kosovë. Në kujtimet e botuara më 18 mars 1945, ai ndër të tjera thotë në lidhje me luftimet e këtij formacioni në Kosovë:

"Më datën 14 nëntor 1944, të gjithë batalionet gjenden në luftime rreth Prizrenit. Kjo gjendje vazhdon deri në orën 6.00 të mëngjezit kur i gjithë qyteti bie në duart tona, i paprekur mbase armikut nuk iu dha rasti të digjte e të plaçkiste. KUFOMA NACIONALISTËSH (nënvizimi është yni) kishin mbuluar rrugën Prizren ‑ Kukës, depo materiali kapen si dhe fuqia më e madhe luftarake vendase që kish qenë në shërbim të armikut dorëzohet....Brigadës e 5‑të i duhej të luftonte edhe më ngushtë me forcat e mareshallit Tito në tokat e Jugosllavisë, pse kështu e kish kryer misionin e vet".



Lista e dekorimeve

VENDIM

Nr. 117, datë 5-9-1945

Mbi dhënie dekoratash

DEKORATA PËR PERSONALITETE TË HUAJA

Në bazë të propozimit të kryetarit të Qeverisë Demokratike dhe komandant i Përgjithshëm i Ushtrisë Kombëtare.
Duke marrë parasysh se shumë personalitete të huaja të vendeve aleate, gjatë Luftës NÇl të popullit tonë kanë kontribuar dhe ndihmuar me të gjitha mjetet dhe për të shfaqur mirënjohjen e për ta shpërblyer e nderuar veprimtarinë e tyre në dobi të atdheut e të popullit shqiptar,
Kryesia e Këshillit Antifashist Nacional-Çlirimtar

Vendosi:

Të dekorohen me dekoratat, personat që përmenden në listën që vijon:

1. Gjeneral Ivan Milutinoviç, me Urdhrin “Hero Kombëtar”
2. “Lolo Ribar, me Urdhrin “Hero Kombëtar”
3. “Ramiz Sadiku, me Urdhrin”Hero Kombëtar”
4. “Ivan Ribar, me Urdhrin e “Flamurit”
5. “Eduard Kardjel, me Urdhrin e “Flamurit”
6. Bllazho Jovanoviç, me Urdhrin e “Flamurit”
7. Radovan Zogoviç, me Urdhrin e “Flamurit”
8. Dëshmori Miladin Popoviç, me Urdhrin e “Flamurit” dhe “Medaljen e Kujtimit”
9. Dushan Mugosha, me Urdhrin e “Flamurit” dhe “Medaljen e Kujtimit”
10. Gjen. Lt. Arso Jovanoviç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I.
11. Aleksandër Rankoviç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I.
12. Milovan Gjilas, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I
13.Gjen. Lt. Peko Dapçeviç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I
14. Brigadier E. F. Davies, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I
15. “T. Churchill, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I
16.Kolonel Velimir Stoiniç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I
17.Lt. Kolonel C. A. S. Palmer, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I
18.Major Ivanov Konstantin, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I
19.Kapiten Thomas Stefan, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I
20. Gjen.maj. Svetkozar Vukmanoviç, urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II dhe Medaljen e “Kujtimit”
21.Gjen. Terziç Velimir, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II
22. Kolonel Vojo Todoroviç me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, me urdhrin e “Trimërisë” dhe “Medaljen e Kujtimit”
23. Fadil Hoxha, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, dhe Med. e “Kujtimit”
24. Kiler Peter, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II
25. Obrat Cicmil, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II
26. N/kol. Mijat Vuletiç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II
27. Major Savo Stonoju, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II
28. “H. W. Tilman, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II
29. G. W. Seymour, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II,
30. “Ë. V. G. Smith, me urdhrin “Ylli Parti.”,kl. II
31. “J. K. H. Shaw, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II,
32. “M. J. Thornton, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II,
33. “V. Robinson, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II,
34. “E. Nordthrop, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II,
35. Kapiten J. M. Lyon, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II,
36. Toger Tjurin Vladimir, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II,
37. “John O’Keefe, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II,
38. Major Tomishek Teodor, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. III,
39. “Viktor Kobol, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. III,
40. Kapiten Niazi Dizdareviç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. III,
41. Toger Nick Cooky, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. III,
42. Kaporal George Routsis, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. III,
43. Kapiten G. S. Duffy, me urdhrin e “Trimërisë”.
44. Bije Vokshi, me urdhrin e “Trimërisë”
45. Hajdar Dusha, me urdhrin e “Trimërisë”
46. Emin Duraku, me urdhrin e “Trimërisë”
47. Xhevdet Doda, me urdhrin e “Trimërisë”
48. Vaso Strugari, me urdhrin e “Trimërisë”
49. Michel Popoviç, me urdhrin e “Trimërisë”
50. Xhafer Vokshi, me Medaljen e “Kujtimit”
51. Elhami Numani, me Medaljen e “Kujtimit”
52. Xhavid Numani, me Medaljen e “Kujtimit”
53. Safete Numani, me Medaljen e “Kujtimit”
54. Ymer Pula, me Medaljen e “Kujtimit”
55. Mehmet Hoxha, me Medaljen e “Kujtimit”.

Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
Për Kryesinë e Këshillit Antifashist N. Çl

SEKRETARI: KRYETARI:
Koço Tashko d.v. Dr. Omer Nishani d.v

Tiranë, më 5-9-1945.



Vetëm pak ditë pas formimit të qeverisë së re të Enver Hoxhës, gazeta "Bashkimi" boton kryeartikullin me titull "Jugosllavia faktor paqeje në Ballkan dhe në botë". Një pjesë kryesore të këtij kryeartikulli, e zë një citim nga fjala e Enver Hoxhës në Kuvendin Popullor, ku ai sipas gazetës ka thënë:

"Miqësia dhe vëllazërimi që na lidh me popujt e Jugosllavisë, do të jetë e përhershme se është vitale për popullin shqiptar dhe indipendencën e tij. Miqësia që na lidh me Jugosllavinë, është nga ato miqësi të rralla e të sinqerta që ndihmojnë aq shumë popullin tonë dhe nderojnë dhe respektojnë sovranitetin e Shqipërisë".

Duke vazhduar në këtë linjë, gazeta shkruante se popujt e Ballkanit "janë solidarë me popujt e Jugosllavisë për problemin e Triestes dhe Julika Krajna‑n", të cilat gazeta i quante "krahina të martirizuara".

Dy ditë më vonë, po e njejta gazetë citon fjalimin e Koçi Xoxes të mbajtur në mbledhjen e Këshillit të Përgjithshëm të Frontit Demokratik, pjesërisht si më poshtë:

"Për popujt vëllezër të Jugosllavisë së re të mareshallit Tito, populli shqiptar ushqen ndjenjat më të pastra dhe të sinqerta të një miqësie dhe vëllazërimi të shëndoshë.....Të kesh në kufi një demokraci përparimtare dhe të fuqishme siç është ajo e RFPJ‑së, do të thotë të kesh në kufi një aleat të shëndoshë dhe të sinqertë që të do të mirën dhe që të ndihmon pa kursim. Këtë miqësi të sinqertë, që lidh popullin tonë me popujt e Jugosllavisë, shumë njerëz e kanë halë në sy se ata përbëjnë radhët e fashistëve dhe mbeturinat e fashizmit".



Nga fjala e sekretarit të Sekretariatit të Frontit Demokratik, Hysni Kapo veçojmë pjesën e mëposhtme:

"Popujt e Jugosllavisë festojnë për të tretin vit ditën e shpalljes së republikës, ditën e rilindjes kombëtare, 29 nëntorin. Kjo datë shënon dy evenimente me rëndësi historike për popujt e Jugosllavisë. Më 29 nëntor 1943, kur lufta e popujve të Jugosllavisë, në ballë të së cilës qëndroi pa u tundur partia e lavdishme komuniste me në krye mareshallin Tito, merrte përmasa të gjera dhe okupatorët fashistë po goditeshin pa mëshirë nga të gjithë frontet, kur tradhëtarët e popujve të Jugosllavisë e hoqën maskën dhe dualën më fytyrën e tyre të vërtetë, u mblodh për të dytën herë Këshilli Nacional Çlirimtar për të marrë vendime që kishin të bënin me fatin e popullit dhe të kombit. Në këtë datë u hodhën themelet e vëllazërimit dhe të barazimit të të drejtave të popujve, u hodhën themelet e pushtetit popullor dhe u krijuan bazat e reja të një rregulli shoqëror. Aty gjithë përfaqësuesit e popullit shprehën unanimisht vullnetin për kundra mbretit dhe monarkisë së Karagjergjoviçëve. Dy vjet më vonë, kur popujt e Jugosllavisë kanë realizuar fitoren mbi fashizmin dhe bashkëpunëtorët e tij, kur flamuri i tyre i fitores valon i lirë në Jugosllavinë e re, Asambleja Popullore shpalli Republikën Federative nën të cilën popujt e Jugosllavisë do të rrojnë të lumtur, do të gëzojnë për jetë të gjitha të drejtat dhe liritë demokratike.......29 nëntori kujton luftën, sakrificat dhe heroizmat që bënë popujt e Jugosllavisë për të fituar lirinë dhe pavarësinë. 29 nëntori është data që vërtetohet edhe një herë zyrtarisht dëshira e popullit përkundra regjimit shtypës dhe gjakpirës. Ajo simbolizon rrugën e drejtë që udhëhoqi popujt e Jugosllavisë gjatë luftës, rrugën që u shërben dhe sot për të vazhduar gjatë periudhës paqësore për ndërtimin e vendit. Fitoret e 29 nëntorit, në sajë të të cilit popujt e Jugosllavisë po ndërtojnë jetën e tyre të re, jo vetëm që siguruan baza të shëndosha në të cilat mbështetet pushteti popullor sot, por këto influencuan për ta forcuar edhe më tepër bashkimin dhe vëllazërimin midis popujve të Jugosllavisë, midis njëri ‑ tjetrit dhe midis fqinjëve të tyre...... Jugosllavia sot nuk është vendi ku përgatiteshin planet imperialiste për intriga kundër popujve, sikurse ndodhte ndaj vendit tonë.....Popujt e Jugosllavisë, me luftën e tyre heroike e varrosën thellë politikën serbo ‑ malazeze dhe janë bërë zot të vendit të tyre. Ata u treguan fqinjëve se ndjenjat që ushqenin për ta, nuk pajtoheshin kurrë me regjimet shtypës. Lufta e drejtë që ata bënin nën udhëheqjen e shëndoshë të mareshallit Tito, politika e drejtë që ata ndoqën dhe kujdesi i madh që treguan për zhdukjen e mbeturinave të së kaluarës, e shtoi dashurinë dhe simpatinë tonë për popullin jugosllav........Jugosllavia Federative sot është transformuar në një qendrë të rëndësishme për gjithë vendet e Evropës Qendrore, aty ku përqendrohen problemet kulturale, ekonomike, politike, ushtarake të përbashkëta dhe marrin zgjidhjen më të drejtë. Mbas kryeqytetit të vendit të madh të socializmit, Moskës, sytë e popujve demokratikë dhe përparimtarë shikojnë me simpati dhe admirim Beogradin, qendrën ku rri udhëheqësi i madh ushtarak dhe politik i popujve të Jugosllavisë, miku më i shtrenjtë i popullit tonë mareshalli Tito......Fitoret e popujve të Jugosllavisë janë edhe fitoret tona pse ato janë në të mirën e gjithë popujve përparimdashës, në të mirë të demokracisë dhe paqes. Themi që fitoret e Jugosllavisë janë edhe fitoret tona pse populli jonë nuk ka se si t'i ndajë ato, sepse rruga e të dy popujve nuk ndryshon. Ai (populli shqiptar ‑ shënim) e provoi mirë se kush është Jugosllavia. Populli shqiptar do ta festojë me hare ditën e 29 nëntorit se ajo është dita e rilindjes së miqve të shtrenjtë, do ta festojë se ajo është dita e rilindjes së miqve të shtrenjtë, do ta festojë ditën e 29 nëntorit se kujton luftën, sakrificat dhe vuajtjen e të dy popujve, se ajo kujton fitoren tonë mbi mbi fashizmin dhe bashkëpunëtorët e tij" (marrë me shkurtime nga gazeta "Bashkimi" e datës 28 nëntor 1947) .



Enver Hoxha gjatë një mbledhje të Komitetit Qendror të datës 18 dhjetor 1946, shprehet:

"Disa anëtarë partie duan të filozofojnë se mos thotë populli ç'bëtë me Kosovën. Në rast se një anëtar partie e ka të qartë vijën, e ka të qartë edhe çështjen e Kosovës. Jugosllavia është më e avancuar se ne, interesi ynë është që ajo të jetë e fortë. A është në interesin tonë të kërkojmë Kosovën? ‑ Kjo nuk është progresive. Pra në këtë situatë, përkundrazi, duhet të bëjmë çështë e mundur që kosovarët të vëllazërohen në Jugosllavi".


Rexhep Qosja per Titon:

"NJE JO E MADHE DHE SHUME MERITA

Tito e ka udhehequr dhe e ka sjelle deri ne triumf perfundimtar Luften Nacionalclirimtare te popujve te Jugosllavise-ja nje merite e mjafte historike per te gjitha koherat.

Tito e ka udhehequr dhe e ka sjell deri ne triumf perfundimtar luften qe ka permbysur monarkine, duke i hapur rrugen ngadhnjimit te socializmit-ja nje merite tjeter e mjafte per historine.

Tito na ka udhehequr shtigjeve te veteqeverisjes socialiste, te barazise, vellazerimit e bashkimit, bashkejeteses se kombeve dhe kombesive-ja nje merite tjeter e jashtezakonshme historike.

Tito i ka prire idese se madhe qe i reziston presionit te fuqive te medha e qe sot njihet si ide e mosinkuadrimit-ja edhe nje merite tjeter, aq e madhe, aq vendimtare ne historine e perbotshme."

[Preng Sherri]

Ky shkrimi më lartë asgjë nuk tregon ngaqë serbët të cilëve u prinë shqiptarët vranë edhe në vitin 1920/21 " Koha e erfis" dhe më vonë në kohën e Luftës së kaçakëve!
Këtu s'kemi të bëjmë me " ballist e partizan" ngaqë këta( ballistët) pushkatonin rinin më përparimtare të shqiperisë dhe për këtë ekziston dokumenti i takimit të Xhafer Devës me kryeçetnikun Kosta peçancin!
Tema ishte tek Rexhep Qosja të cilin " kokëthatët" herë e bëjnë enverist pastaj dalin e na e bëjnë titist!
Te ne thotë populli me pas punë me " tutsanat " ma keq s'ka!
Të tillë po më duken këta tru-thatët këtu!
Pse nuk na e citojn nenein e Kushtetutës së Shqiperisë së vitit 1928 ku garanton Mbretrin Serbe ajo kushtetut dhe sipas saj të gjithë kundershtarët politik të krajlit të serbisë duhet të ndiqen!
tashti të mos e zgjerojmë Temën ngaqë na duhet ta zëmë të bëjmë pyetje:
" pse Ceno bej Kryeziu ishte anëtar I partis radikale serbe?!
Këta më vonë i bënë Butkat heronjë sepse paskan qenë kundra " komunizmit" duke harruar që ata ndoshta kanë qenë kundra Komunizmit por ishin edhe për partin radikale Serbe dhe si Kryetar të tyre e kishin Nikolla Pashiqin!
Por të mbetemi tek tema!
Nëse do t'masim njejtë atherë të shprehemi njejtë; Ku është Ai që nuk duhet përmend emrin ( Lexo: I.ru-govna) i cili Jo që e nderonte Titon edhe gjatë viteve të 90-ta por ai e konsideronte më t'madh se atë vetëm leninin!

[Preng Sherri]

UNË DUA TË MBETËM NË TEMË:
Duke lexuar Gimin e Doçëve dhe çmendurin e tij duke pohuar që është më i ri se Qosja dhe se edhe Post Mortum do t'luftoj kundra tij, Gimit të Doçëve do t'ja bëja këto pyetje:
" pasi që punon në Ministri të Mbrojtjes dhe për Ministër e ke Arben Imamin pashë besen pyete një herë: Si e ndjente veten apo edhe ç'ndjesi ka ndjerë kur është takuar me Millosheviqin gjatë vizites që u ka bërë s'bashku me Ngjelën dhe Cekën?
Dhe tjetra:
" Pasi që tërë energjitë do t'i vësh në luftë kundra Qoses pse këtë energji nuk e vë në Luftë kundra BOLLANOS dhe flamurit grek që ta ka vë aty?
Sa herë dhe kur shkrove diçka kundra Bollanos?

A ju bashkangjite vitin e kaluar deputetit që protestonte në Himarë kundra Bollanos dhe greqizimit të asaj pjese?
A Gimi i Doçëve?

[Marinari]

Brari, anetari me i nderuar i ketij forumi, perdor nje gjuhe shume popullore per t'ju bere thirrje - MJAFT.

Sic duket nuk e kupton kete thirrje te tij, sepse je skajshmerisht i indoktrinuar me enverizem, qe dikur shitej (dhe ka prej atyre edhe sot e kesaj dite) per kombetarizem.

Dydrinas!
Permes shkrimeve te Brarit, nje çorbe derri, ngazellehesh duke dashur qe ne "enveristeve" te na thuash-mjaft!!
Naivitet!
Ndasite ideologjike jane barre pa kurrfare nevoje qe i vihet mbi supe kauzes sone kombetare, kauze e cila vuan e vuan nga nje mije e nje rreziqe prej te gjitha aneve. Dhe ndasive ideologjike e fetare duhet t’iu ikim si djallit, sepse fundja ato jane vete djalli.
Ideologjite e skajshme dhe ngjyrimet fetare jane prurje me dem e zarar, andaj per kete arsye edhe ky fare orteku eshte goxha i shpeshte. Dhe demi e paudhesia ne vendin e shqiptareve vie me kembet e kalit dhe shkon (nese shkon ndonjehere) me kembet e breshkes.

Pse nuk mendoni njehere, para se te shkruani, kjo me habit shume?
Tashme ne Shqiperi, bacilet virulent te quajtur hiçhistoriane ne kuader te projektit ambicioz te quajtur "Hiçhistoria" kane nisur te levrijne e te shkaktojne zarare te vjetra me stilin e ri. Keta fare hiçhistorianesh oborrtare, qe paraardhesit e tyre i kane sherbyer dreqit e te birit, kane zene per duarsh nje gome te madhe shlyerese dhe ne vend qe t’i ndreqin ‘nde e mire’ (siç do te thoshte i pari shkronjes Gjon Buzuku ne Mesharin e tij) ato shtremberime qe i kane bere kurtizanet e Titos historise, tani si çakenj po demtojne te mbjellat e mahnitshme te historigrafise shqiptare, duke filluar nga i madhi Aleks Buda e deri te i paharrueshmi Ali Hadri, te cilet me punen e tyre heroike rrezuan genjeshtrat e farketuara nga Beogradi. Ata po ekskomunikojne çdo te ngrehur te historianeve lapidare shqiptare me pretekstin se ato mbajne ngjyra bardh e zi dhe ere komunizmi!!! Ata po minimizojne çdo kontekst historik te lavdishem ku ka pasur dore shteti shqiptar ne kohe te Enver Hoxhes. Dhe kete fat te gijotines e perjetoj edhe lufta nacional-çlirimtare. Mjafton te shikosh sot nje tekst te historise per shkollat e mesme dhe do te marresh vesh sa eshte ora. Nuk zihen askund ne goje te 28.000 deshmoret shqiptare, gjaku i te cileve u be pishtar i mekembjes te Shqiperise dhe atdhedashurise. Kete e bejne pra gjyqi jezuit, dhe ne turren e librave qe duhen djegur u dashkan qe te jene detyrimisht edhe puna madheshtore e historianeve shqiptare. Keta historiane luftes madheshtore NacionalÇlirimtare i japin nje kunderpamje qe ndryshon thelbesisht nga qenia e vertete. Ata po i thone luftes nacionalçlirimtare lufte vellavrasese! Digjeni, digjeni se nuk e keni djegur mire, ju saliberishistet e Damir Fazlliçit!

Duhet te dime qarte, se lufta ne Shqiperi gjate Luftes se Dyte Boterore nuk ka qene thjesht rezistence sikurse ne vendet europiane, por nje revolucion i njemendet i cili Shqiperine e largoi nga seria e zerove dhe e beri per here te pare Faktor me F te madhe. Lufte qyetatare ne Shqiperi nuk ka pasur, por ka pasur rrezik te shkallezimit te nje lufte te mundshme qytetare. Dhe te shumten e rasteve, kjo lufte vellavrasese u shkaktua pikerisht nga ata qe pushtuesve u lepinin çizmet dhe u bene mburoje e tyre.

Per ju nostalgjiket: shiqoni baballaret e kombit, te pispillosur thuajse Shqiperia ishte parajse ne ate kohe!

[DYDRINAS]

Ky shkrimi më lartë asgjë nuk tregon ngaqë serbët të cilëve u prinë shqiptarët vranë edhe në vitin 1920/21 " Koha e erfis" dhe më vonë në kohën e Luftës së kaçakëve!
Këtu s'kemi të bëjmë me " ballist e partizan" ngaqë këta( ballistët) pushkatonin rinin më përparimtare të shqiperisë dhe për këtë ekziston dokumenti i takimit të Xhafer Devës me kryeçetnikun Kosta peçancin!
Tema ishte tek Rexhep Qosja të cilin " kokëthatët" herë e bëjnë enverist pastaj dalin e na e bëjnë titist!
Te ne thotë populli me pas punë me " tutsanat " ma keq s'ka!
Të tillë po më duken këta tru-thatët këtu!
Pse nuk na e citojn nenein e Kushtetutës së Shqiperisë së vitit 1928 ku garanton Mbretrin Serbe ajo kushtetut dhe sipas saj të gjithë kundershtarët politik të krajlit të serbisë duhet të ndiqen!
tashti të mos e zgjerojmë Temën ngaqë na duhet ta zëmë të bëjmë pyetje:
" pse Ceno bej Kryeziu ishte anëtar I partis radikale serbe?!
Këta më vonë i bënë Butkat heronjë sepse paskan qenë kundra " komunizmit" duke harruar që ata ndoshta kanë qenë kundra Komunizmit por ishin edhe për partin radikale Serbe dhe si Kryetar të tyre e kishin Nikolla Pashiqin!
Por të mbetemi tek tema!
Nëse do t'masim njejtë atherë të shprehemi njejtë; Ku është Ai që nuk duhet përmend emrin ( Lexo: I.ru-govna) i cili Jo që e nderonte Titon edhe gjatë viteve të 90-ta por ai e konsideronte më t'madh se atë vetëm leninin!

Kjo eshte shume e dhimbshme! Ti nuk e di ende se cfare je, se cfare perfaqeson, se cfare do?

Kjo eshte rrjedhoja e asaj politike qe u ndoq nga regjimi sadist ne Shqiperi dhe ne Jugosllavi - krijimi i shqiptareve antishqiptare!

Ti ndoshta nuk arrin ta kuptosh se te paraqesesh enverizmin si atdhetarizem, nuk eshte as me shume e as me pak se antishqiptarizem!

Erdhen, ju vrane, ju ndoqen, ju burgosen, ju lane ne meshiren e serbit, ua mbyllen kufinjte, ua perplasen dyert, ju ofenduan, ju masakruan ne Drenice-Ulqin-Tivar-Diber e Tetove-Gjakove e Prizren, ua vrane figurat nacionaliste, ju lane ne duart e regjimit ushtarak, ju mashtruan me libra e parrulla, ju mashtruan me propagande, ju hodhen hi syve per "arritjet" e Nanes Shqipni kur brenda saj dergjte nje popull i tere, ju detyruan te beni rolin e agjentit qe s'ishte gje tjeter vecse nje forme e zgjatur e luftes se klasave jashte Shqiperise enveriste, ju futen ne vellavrasje e percarje e sot merr guxim e kurajo te mburresh sadizmin e krimineleve te kuq, qe nese ne brenda Shqiperise na vrane e burgosen nje here, juve atje ju vrane e ju burgosen dy here!