Duke shfletuar historine e njerezimit veme re se njeriu ecur mjaft nga ana mendore dhe kam ketu parasysh zbulimet e shumta, zhvillimin e shkences me hapa jashtezakonisht te medha (sidomos 100-vjetet) dhe shume e shume te tjera. Njeriu me inteligjencen e tij ka shpikur nga veglat me te thjeshta, deri tek aparatet e komplikuara, ka mundur madje te ēaje rete dhe te shkoje deri ne Galaksi. A mendoni se paralel me keto zhvillime njeriu ka evoluar nga ana e tij e brendshme frymore?
Po te flasesh per evoluim te botes se brendshme shpirterore, une pak a shume kuptoj evoluim ne drejtim te dashurise qe tregojne njerezit ndaj njeri tjetrit, respektit dhe mirekuptimit ndermjet nesh, gje te cilen e trumbeton feja dhe burimi i te ciles eshte Zoti.
Une them se ne kete pikepamje ka goxha perparim. Sot njerezit duhen me shume se me pare, jane shmangur ne mase te madhe paragjykimet dhe urrjetjet e kota dhe komuniteti njerzor po mbushet gjithnje e me teper me dshuri e mirekuptim.
Pengesat e fundit jane psh. shmangja e paragjykimeve racore dhe fetare ku tashme kulmi mbetet jo midis krishterimit dhe myslimanizmit, por Industrializimit perendimor dhe botes islame, apo marxhinalizimi i njeriut modern, shkeputja e tij nga jeta e thjeshte, si rrjedhim i "robotizmit" per te punuar si qeni, duke harruar shpesh here detyrat dhe dashurine ndaj njeri-tjetrit vetem e vetem per te blere televizore, makina, per te treguar luks, etj.
Ne pergjithesi, deshirat (ana shpirterore) jane ne lidhje me mundesite dhe me zhvillimin(ana materiale) Pra nese ana materiale evoluon, duhet te evoluoje edhe ana shpirterore.Pra nese dikur veglat dhe mekanizmat ishin primitive, sot jane shume me te perparuara dhe me komplekse,kjo do te thote qe edhe shpirti duhet te jete i tille.Dhe nese evoluimi do te thote ecje perpara ,kete gje duhet t'a beje edhe shpirti...
Une mendoj se keto te dyja nuk ecin paralelisht.
Vertete qe ne kohet e lashta ndjenjat dhe deshirat ishin primitive .U zhvilluan deri ne nje pike, deri ne konshtientizimin e tyre te plote dhe qe atehere kane mbetur te tilla.Une mendoj qe me kalimin e viteve,shekujve,njeriu nuk vjen e behet me i mire.Nuk do me shume dhe nuk kerkon te duhet me shume.Une mendoj se po vjen nje degradim ne kete drejtim. Deshirat e bazes kane mbetur po ato te nje shekulli me pare te themi.Po ajo deshire per te jetuar ne qetesi, harmoni,dashuri , te kesh mundesine te plotesosh nevojat materiale etj etj.Po a mund te themi me plot gojen se njerezimi sot ben c'eshte e mundur qe keto deshira ,nevoja te plotesohen?Po te ishte e vertete qe njeriu behet gjithnje e me i mire , atehere pse duhet te vije fundi i botes? Kaq shume luftra, kaq keqedashje, kaq lojra superfuqishe me popujt e vegjel,kaq armiqesi midis njerezve,kaq shkaterrime . Njeriu ngjan me Virusin.Dyndet ne nje vend,pasi i epuizon te gjitha burimet jetedhenese ne ate vend ,leviz ne nje tjeter e keshtu me rradhe. Hedhje lendesh kimike dhe reaktive ne ujrat qe na rrethojne, poluimi i ajrit me tere te keqijat qe sjell nga mbrapa,prishja e shtreses se ozonit.Flitet per ndryshim klime, per zhdukjen e stineve pikerisht prej ketij shkaku.Eksperimentet e ndryshme, klonimi.
Nuk e di nese jam dakort me shprehejn e mesiperme :"Sot njerezit duhen me shume se me pare.." Mua nuk me duket keshtu. Rraca njerezore,ne ndryshim nga makinat, po shkon drejt degradimit dhe jo drejt nje evolucioni.
Laguna Blu
Bota e brendshme eshte e varur nga bota e jashtme,perderisa,kjo e fundit eshte gjithnje ne zhvillim,duhet te jete dhe ajo e para.
Gjithsesi,mua nuk do te me pelqente te beheshin kandarizime te tilla,sepse kur flitet per bote te brendshme ,duhet patur parasysh qe nuk ka bote te brendshme te turmes ,po te personit,dhe, kjo eshte unike e paperseritshme dhe nuk le vend per krahasim.
...niente che amassi di piu'...
Shpirta jam shume dakord me mendimin tend. E ke trajtuar shume bukur temen. Fraza e fundit per mendimi tim i shpreh te gjitha: "Rraca njerezore , ne ndryshim nga makinat (makinerite), po shkon drejt degradimit dhe jo drejt nje evolucioni..."Postuar mė parė nga Shpirta
Une mendoj se keto te dyja nuk ecin paralelisht.
Vertete qe ne kohet e lashta ndjenjat dhe deshirat ishin primitive .U zhvilluan deri ne nje pike, deri ne konshtientizimin e tyre te plote dhe qe atehere kane mbetur te tilla.Une mendoj qe me kalimin e viteve,shekujve,njeriu nuk vjen e behet me i mire.Une mendoj se po vjen nje degradim ne kete drejtim. Deshirat e bazes kane mbetur po ato te nje shekulli me pare te themi.Po ajo deshire per te jetuar ne qetesi, harmoni,dashuri , te kesh mundesine te plotesosh nevojat materiale etj etj.Po a mund te themi me plot gojen se njerezimi sot ben c'eshte e mundur qe keto deshira ,nevoja te plotesohen?Po te ishte e vertete qe njeriu behet gjithnje e me i mire , atehere pse duhet te vije fundi i botes? Kaq shume luftra, kaq keqedashje, kaq lojra superfuqishe me popujt e vegjel,kaq armiqesi midis njerezve,kaq shkaterrime .Hedhje lendesh kimike dhe reaktive ne ujrat qe na rrethojne, poluimi i ajrit me tere te keqijat qe sjell nga mbrapa,prishja e shtreses se ozonit.Flitet per ndryshim klime, per zhdukjen e stineve pikerisht prej ketij shkaku.Eksperimentet e ndryshme, klonimi.
Nuk e di nese jam dakort me shprehejn e mesiperme :"Sot njerezit duhen me shume se me pare.." Mua nuk me duket keshtu. Rraca njerezore,ne ndryshim nga makinat, po shkon drejt degradimit dhe jo drejt nje evolucioni.
Pyetje qe shtroj ne kete gjendje eshte nese :
A ka shprese njeriu ne kete gjendje ne te cilen ndodhet te rimekembet?
Dhe e dyta cilat do te ishin gjasat per fitimin e nje ndryshimi rrenjesor?
pershendetje
Give light and the darkness will disappear of itself.
Erasmus (d. 1536)
Shpresa nuk vdes kurre.Po vdiq ajo merr fund jeta mbi dhe.
Ka shprese? Sigurisht qe ka. Po te mos kishte, atehere nuk do vazhdonte jeta mbi toke.Shpresa na mban gjalle.
Nepermjet dashurise.
Dashurise per prindin ,per femijen,per shokun ,te afermin,per njerezit ne pergjithesi,per kafshet dhe bimet,per natyren.Nese seicili nga ne do perpiqej te jepte pak me shume dashuri sesa te kerkonte te merrte,atehere gjerat do ishin ndryshe.
Cdo gje fillon nga dashuria.
I takon seicilit prej nesh te perpiqet per me mire dhe atehere gjerat do mund te ndryshonin.
Une e di qe me nje lule nuk vjen pranvera por eshte me mire se hic.Pastaj e para sjell te dyten te treten , derisa lendina mbushet plot me aromen e kendeshme te pranveres.
Laguna Blu
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt