Do te doja te sillja nje nga Poezite qe gjithmon e kujtoj dhe me ka ngelur ne mendje.
Eshte mare nga libri Pozi Gjermane dhe Austriake.
NJE VIZITE NE VARREZE
Troket edhe therret:"O plak!
Te lutem,hapma porten pak
dhe shkopin merre,ec me mua
Te me tregosh nje varr qe dua"
Ish nje ushtar,nje luftetar,
Pa rruar,shkuar neper zjarr.
"Kush qe i ndjeri,ma rrefe,
Dhe ti o bir, ate c'e ke?
"Kam nenen,nenen kam atije.
Jam djal i Martes ,nuk me njeh?"
"Sa qenke rritur,ti, o zot,
E si mund te te njihja dot?
Ja,pra, dhe vendi.Eja shih.
Ky eshte varri qe do ti.
Ketu,mbuluar nen dhe,
E gjora nena jote fle."
Ushtari sheh e hesht e sflet
Dhe kryet ul mbi gjoks te vet.
Qendron,veshtron te shtrenjtin varr
Me syte plot me lot zjarr.
Pastaj tund koken,thote;"Jo!
Ketu nuk mund te jete ajo.
Ky varr i ngushte si ka nxene
Aq dashuri sa ka nje nene?"
Johan Fogl
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt